Będą kary za polskie obozy"

[Czlowieksniegu]

les05 (1243 / 92) 2018-07-16 18:53:52


Jaki był stosunek polskich chłopów do Żydów? - Najczęściej obojętny. Bali się pomagać, bo za to groziła śmierć. Ale generalnie nie wydawali ich Niemcom, nie chcieli być wspólnikami zbrodni - mówi."

Bali- owszem, w GG były najsurowsze kary, patrząc na wszelkie tereny okupowane przez III Rzeszę. Choć ciekawe, przyznam, że nie wiem, jak sytuacja wyglądała na terenach ZSRR.

Ale generalnie nie wydawali ich Niemcom, nie chcieli być wspólnikami zbrodni"

Hmmmm.... w sumie dość ciekawe, dlaczego w sporej części wspomnień pada, że poza miejscową hołotą czy granatową policją, udział w łapankach i denuncjacjach brała udział... straż pożarna.


PS Proponuję pamiętać, kto sprawował władzę na terenach zajętych przez Rosjan w wyniku R-M, nim ustanowiono władze niemieckie.

[les05]

Najsurowsze kary wprowadzono dlatego, aby zlikwidować powszechne zjawisko pomocy jakiej Polacy udzielali Żydom. To jest czysta logika. W Holandii kary były symboliczne, bo tam Żydom nie pomagano, a skoro tak, to kary nie były potrzebne.

[les05]

Niemieccy kamraci potrzebują Człowiekaśniegu, on by wszystko wyczyścił. Swoją drogą źle się dzieje, Niemcom odbija a inni za to zapłacą.

http://dorzeczy.pl/swiat/70977/Niemiecki-internet-zalewa-fala-hejtu-pod-adresem-Zydow.html

W niemieckiej sieci roi się od antysemickich wpisów – informuje Deutche Welle, które przytacza wyniki prac naukowców, opublikowane w dzienniku Frankfurter Allgemeine Zeitung".
W raporcie zatytułowanym Antysemityzm 2.0 i internetowa kultura nienawiści" stwierdzono, że antysemickie komentarze w mediach społecznościowych i portalach informacyjnych oraz forach internetowych stają się coraz bardziej radykalne".

Naukowcy wzięli pod lupę 300 tys. niemieckich komentarzy z ponad 66 tys. stron internetowych z lat 2014-2018. Zbadali też maile skierowane do ambasady Izraela i Rady Centralnej Żydów w Niemczech.

Żydzi postrzegani są jako 'obcy', 'lichwiarze', 'mordercy dzieci' czy 'spiskowcy', których celem jest władza nad światem" – informuje DW, dodając, że w 70 proc. tekstów pojawiają się emocjonalne stwierdzenia w rodzaju ienawidzę Żydów".

Według autorów raportu walka z antysemityzmem okazała się nieskuteczna, a wrogość niemieckiego społeczeństwa wobec Żydów od kilku lat znów przybiera na sile i osiągnęła iespotykane wcześniej rozmiary".

DW zaznacza, że w 2017 roku policja w Niemczech odnotowała prawie półtora tysiąca antysemickich przestępstw. Tymczasem organizacje żydowskie przekonują, że jedynie część antysemickich incydentów zgłaszana jest władzom.

[Tyr]

http://wpolityce.pl/historia/404475-weiss-jednak-oskarzyl-rzad-w-londynie-o-mordowanie-zydow
Przyjaciel Polski

[les05]

Po co szukać wroga daleko jak jest blisko.


http://fakty.interia.pl/polska/news-polskie-obozy-zaglady-w-zdf-jest-wyrok-niemieckiego-trybunal,nId,2621482

Wyrok sądu w Krakowie - uznający, że niemiecka telewizja ZDF musi w określony sposób przeprosić na swojej stronie internetowej za użycie zwrotu polskie obozy zagłady" - nie może być egzekwowany w RFN - uznał niemiecki Federalny Trybunał Sprawiedliwości (BGH)

[Weteran-39]

Reduta Dobrego Imienia interweniowała niedawno w sprawie komiksu zawierającego ilustracje godzące w dobre imię Polski. Wydawca zobowiązał się zmienić część ilustracji, ale teraz obok książki „Survivors of the Holocaust” powstał film dla dzieci o podobnym tytule „The Children of the Holocaust”, prezentujący relacje ocalałych z zagłady w formie animowanej. W kreskówce udostępnionej na serwisie youtube.com pojawiają się te same co w książce ilustracje, m.in. wycelowana w bohaterów opowiadania broń w przyodzianych w polskie symbole narodowe rękach.

W związku z tym i w tej sprawie Reduta podjęła interwencję i wysyłała list do producenta filmu, Fettle Animation współpracującego z telewizją BBC, na kanałach której film był wielokrotnie emitowany. O wsparcie w wyegzekwowaniu korekty poproszono również Ambasadora RP w Wielkiej Brytanii.



Korekta ilustracji w komiksie

Taki list skierowano do firmy Fettle Animation:

Ms Kath Shackleton

Fettle Animation

Szanowni Pani Shackleton!

W wyprodukowanym przez Fettle Animation filmie, autorstwa Zane’a Whittinghama pt. „The Children of the Holocaust” fragmenty dotyczące Polski przedstawione zostały w skrajnie obraźliwy sposób.

Nie rozumiemy jak poważny producent filmowy może podchodzić tak dowolnie do historii. Niestety, produkcja przeznaczona dla dzieci to przejaw mowy nienawiści wobec Polski i Polaków, skoro państwo polskie, według wizji autorów, można określić jako współodpowiedzialne za przeprowadzenie Zagłady Żydów.

Zane Whittingham zawarł w swoim filmie wiele fałszywych oskarżeń przeciwko Polsce, których nie możemy zlekceważyć. Oto tylko kilka z nich:

1 Oburzające jest zrównanie polityki przedwojennej Polski z polityką niemieckiej III Rzeszy. Zdanie „What the Poles were trying to do was to force us back into Germany” jest kłamstwem historycznym. Przypominamy, że to Niemcy są odpowiedzialni zarówno za wywołanie II wojny światowej, za zbrodnie przeciwko Polakom, jak i za Holokaust. Dla odmiany, o czym zdają się nie wiedzieć autorzy, przed II wojną światową w Polsce mieszkało najwięcej w Europie, bo aż 3 miliony Żydów. Władze II RP nie tylko nie prowadziły żadnych akcji mających na celu wyrzucenie obywateli żydowskich z kraju, ale masowo przyznawały obywatelstwo Żydom niemieckim i rosyjskim, szukającym schronienia w granicach II RP.

2 Wycelowanie broni w Żydów jest szokujące. Polscy żołnierze i policjanci II RP nigdy nie zabijali ani nie grozili Żydom. To historyczne kłamstwo, używane przez antypolskich propagandystów.

3 Epatowanie dłońmi trzymającymi broń, wymierzonymi w żydowską rodzinę, owiniętymi w polskie flagi, to ewidentna prowokacja. Kreowanie Polaków wbrew faktom jako współodpowiedzialnych za tę okrutną zbrodnię przeciw ludzkości jest oznaką negacji Holokaustu. Nie możemy wprost uwierzyć, że to mogła być Państwa intencja.

W związku ze skandaliczną treścią filmu Zane’a Whittinghama, wzywamy Państwa do wstrzymania emisji do czasu jego korekty i opublikowania na stronie przeprosin, w których posługując się faktami wyjaśnią Państwo jak fałszywy obraz czasów poprzedzających Holokaust został w nim przedstawiony.

Jednocześnie informujemy, że wydawca komiksu pt. „The Survivors of the Holocaust” po naszej interwencji przyznał się do błędu historycznego oraz postanowił zmienić ilustracje fałszywie przypisujące złą postawę Polaków wobec Żydów.



Źródło: rdi.org.pl, anti-defamation. pl

[les05]

Izrael sąsiadem Polski?


http://www.gazetafinansowa.pl/wydarzenia/kraj/item/1269-izrael-sasiadem-polski

[Czlowieksniegu]

les05 (1398 / 101) 2018-09-09 22:15:14

A ten, to jakiś kolega Brauna?

[les05]

Czlowieksniegu (18903 / 1067) 2018-09-10 10:34:29

Nie sądzę, ale na pewno specjalizuje się w polityczno-historycznych sensacjach. Z drugiej strony, państwo takie jak Izrael musi mieć plan B.

[Spirit of Warsaw]

Ale news >>>
Europejski Nakaz Aresztowania wobec Stefana Michnika
http://niezalezna.pl/244689-wydano-europejski-nakaz-aresztowania-stefana-michnika-stalinowskiego-sedziego-wojskowego

[les05]

Przegrała i odchodzi. Poległa, bo uważała, że tak jak dawniej, na jej opluwanie Polski i Polaków, nikt nie będzie śmiał zareagować. Że prezydent i premier odwrócą głowę, udając, że nic nie słyszeli. Ale przeliczyła się, bo dobre czasy dla niej i jej podobnych w kraju nad Wisłą minęły. Polska wstała z kolan, nie jest już brzydką panną na wydaniu, tylko krajem z którym trzeba się liczyć, nawet w Izraelu.


http://www.wprost.pl/kraj/10165086/izrael-wymienia-ambasadora-w-warszawie-anna-azari-odchodzi.html

[Czlowieksniegu]

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/decyzja-trybunalu-konstytucyjnego-ws-nowelizacji-ustawy-o-ipn/kr7zg5k

[les05]

Wywiad Piotra Zychowicza z Bryanem Markiem Riggiem, trochę długi ale bardzo interesujący. Informacje w nim zawarte co niektórych zdziwią a nawet zaskoczą.

 

 

 

Piotr Zychowicz: Ilu Żydów służyło w armii Hitlera?

Bryan Mark Rigg: Około 150 tys.

Co to byli za ludzie?

Używając terminologii niemieckiej: 60 tys. pół-Żydów, 90 tys. ćwierć-Żydów. Do tego od 5 do 10 tys. pełnych Żydów, czyli takich, których oboje rodziców było Żydami. Wśród nich było co najmniej 21 generałów, siedmiu admirałów i jeden feldmarszałek. Wielu spośród tych żołnierzy walczyło niezwykle dzielnie, wielu z nich poległo za Niemcy.

Domyślam się, że czytelnicy „Historii Do Rzeczy” są w tym momencie zszokowani.

Tak samo zszokowani byli czytelnicy w Ameryce i Izraelu, gdy wyszły tam moje książki. Proszę jednak pamiętać, że podczas II wojny światowej przez Wehrmacht i inne formacje wojskowe III Rzeszy przewinęło się około 17 mln żołnierzy. A więc Żydzi stanowili mniej niż 1 proc. Zgadzam się jednak, że w kontekście Holokaustu wyniki moich badań mogą być dla wielu ludzi zaskakujące.

Skąd oni się wzięli w armii Hitlera?

Odpowiedź jest bardzo prosta. Zostali do niej powołani. Pół-Żydzi i ćwierć-Żydzi byli w Niemczech objęci obowiązkiem służby wojskowej. Pełni Żydzi, którzy nosili mundury Wehrmachtu, na ogół ukrywali zaś swoje pochodzenie.

Jak żydowscy poborowi czuli się w tej armii?

Gdy zabierałem się do moich badań, spodziewałem się, że się okaże, iż byli tą służbą sfrustrowani, że traktowali ją jako szykanę czy coś nieprzyzwoitego. Służyli w końcu paskudnemu, antysemickiemu reżimowi. Tymczasem w większości przypadków wcale tak nie było. Wielu z tych żołnierzy pochodziło z rodzin o długich tradycjach wojskowych. W rozmaitych konfliktach – począwszy od wojen napoleońskich, poprzez wojnę prusko-francuską, na I wojnie światowej skończywszy – walczyli ich pradziadowie, dziadowie i ojcowie. Wielu miało Żelazne Krzyże i tytuły oficerskie.

Niemieccy Żydzi byli na ogół całkowicie zasymilowani.

Otóż to. Ci ludzie czuli się więc Niemcami i uważali, że służba w wojsku własnej ojczyzny jest nie tylko obowiązkiem, ale także powodem do dumy. Chcieli walczyć z wrogami Niemiec, tak jak wszyscy inni obywatele. Oczywiście zdecydowana większość z nich była niechętnie nastawiona do reżimu narodowo-socjalistycznego, ale armię uważali za apolityczną. Kochali Niemcy, a nie Hitlera. Mało tego, część uważała, że właśnie bijąc się dzielnie w Wehrmachcie, udowodni znienawidzonym hitlerowcom, że Żydzi wcale nie są gorsi i zasługują na miano prawdziwych Niemców.

Polityka III Rzeszy wobec żołnierzy pochodzenia żydowskiego jednak z czasem się radykalizowała.

Tak jak cały reżim Hitlera. Gdy wybuchła II wojna światowa, służba tych żołnierzy spowodowała poważne komplikacje. Otóż niemieckie urzędy zalewały tony skarg żydowskich rodzin. Ich członkowie pisali, że jest czymś całkowicie skandalicznym, że kiedy ich synowie przelewają w Polsce krew za ojczyznę, oni w domach są poddawani antysemickim szykanom. Wyjścia były dwa: zapewnić tym rodzinom specjalne traktowanie albo wyrzucić pół-Żydów, czyli – jak mówili narodowi socjaliści – „mischlingów”, z wojska.

Którą opcję wybrał Hitler?

Oczywiście drugą. Odpowiedni rozkaz został wydany w kwietniu 1940 r. Ćwierć-Żydzi nadal mogli służyć w wojsku – choć mieli utrudnioną ścieżkę awansu – ale pół-Żydzi mieli zostać usunięci z szeregów armii. Ponieważ jednak trwały przygotowania do inwazji na Francję, nikt nie miał głowy, żeby się tym zajmować. Przypomniano sobie o tym rozkazie dopiero po zajęciu Paryża. Problem tylko w tym, że rozkaz ten był niewykonalny.

Dlaczego?

Jak bowiem zlokalizować tych pół-Żydów? Ze względu na ich głęboką asymilację jedynym sposobem było dokonanie bardzo szczegółowych badań genealogicznych przodków wszystkich żołnierzy! A więc przeanalizowanie ksiąg urodzeń i zgonów, uzyskanie dostępu do dokumentów religijnych i archiwów sądowych, sprawdzenie rejestrów cmentarnych. Skoro w armii służyło 17 mln żołnierzy, urzędnicy, aby wyśledzić te 150 tys. ludzi, musieliby sprawdzić pochodzenie ponad 150 mln ludzi! Rodziców, dziadków i pradziadków. Byłby to prawdziwy biurokratyczny horror. A przecież trwała wojna, więc urzędy i tak miały kupę roboty.

Jak więc próbowano zlokalizować żydowskich żołnierzy?

Na ogół zwoływano jednostki na apel i mówiono: „Baczność, pół-Żydzi wystąp!”. Wielu ludzi pozostało więc w Wehrmachcie do końca wojny tylko dlatego, że wtedy, w 1940 r., stali w miejscu. Tyle wystarczyło. Zresztą oficerowie nawet jeżeli wiedzieli o tym, że mają w oddziale żołnierzy pochodzenia żydowskiego, na ogół o tym nie meldowali. Po prostu ignorowali rozkaz.

Dlaczego?

Uważali ich za dobrych żołnierzy. Więzi, jakie powstały na polu bitwy między tymi mężczyznami, były silniejsze niż ideologia. Ci ludzie przelewali razem krew. Ten, kto nie brał udziału w wojnie, tego nie zrozumie. Oficerowie wyrzucali więc rozkaz Hitlera do kosza. Modelowym przykładem był feldmarszałek Erwin Rommel. W Afrika Korps żydowskim pochodzeniem żołnierzy w ogóle się nie przejmowano. Dla Rommla liczyło się tylko to, czy ktoś jest dobrym żołnierzem. Było to dla niego o tyle ważne, że w Afryce u jego boku walczyli Włosi i jego doświadczenia z nimi były po prostu koszmarne.

Byli jednak żołnierze, których udało się wytropić i wyrzucić z Wehrmachtu. Jak na to reagowali?

Dla wielu z nich była to prawdziwa tragedia. W jednej ze swoich książek cytuję list napisany przez młodego oficera. Stwierdził w nim, że w momencie, gdy musiał zdjąć mundur, zawalił się cały jego świat. Wojsko było dla niego całym życiem. Kochał to, co robił, kochał Niemcy i po prostu nie mógł się pogodzić z tym, że jego ojczyzna potraktowała go tak tylko dlatego, że w jego żyłach płynęła „zła” krew. Dla takich żołnierzy był to wielki dramat.

Jednak bywało też chyba inaczej.

To prawda. Postawy były różne, szczególnie po rozpoczęciu wojny ze Związkiem Sowieckim i po pierwszych niemieckich porażkach. Wielu żołnierzy, którzy walczyli w tym piekle, widzieli śmierć swoich kolegów, głodowali i marzli na kość, marzyło o wydostaniu się z frontu. Wielu pół-Żydów uznało, że rozkaz o wyrzuceniu ich z wojska spadł im jak z nieba. Gdy tylko udowodnili, że są żydowskiego pochodzenia, natychmiast odsyłano ich do Rzeszy.

To chyba nie było zbyt przyjemne?

Znowu kolejny paradoks historii. Gdyby Hitler wygrał wojnę, niemieccy pół-Żydzi zapewne podzieliliby los Żydów. Zostaliby wymordowani w komorach gazowych. Podczas wojny niemieccy pół-Żydzi byli poddawani rozmaitym szykanom, ale ich nie eksterminowano. Byli względnie bezpieczni. Żołnierze, którzy zostali wyrzuceni z armii i wrócili do domu, mogli więc pracować, uczyć się, chodzić na randki z dziewczynami. Mogli przeżyć. Brzmi to nieprawdopodobnie, ale bycie pół-Żydem było najlepszą kategorią, jaką można było mieć w niemieckim wojsku. To był bilet do domu. Dopiero pod sam koniec wojny Hitler zaczął wysyłać pół-Żydów do obozów pracy.

Wróćmy do żydowskich żołnierzy Wehrmachtu. Wygląda na to, że nie różnili się zbytnio od żołnierzy wszystkich innych armii na świecie.

Oczywiście. Byli wśród nich tacy, którzy marzyli o wydostaniu się z frontu, byli też tacy, którzy chcieli bić się do ostatniej kropli krwi. Choćby oficer artylerii okrętowej Paul Ascher, który dostał się niewoli po zatopieniu okrętu „Admiral Graf Spee”. Uciekł zza drutów, przedostał się do Niemiec i wrócił do Kriegsmarine, gdzie trafił na słynnego „Bismarcka”. Inny przykład – płk Ernst Bloch. Został wyrzucony z wojska za żydowskie pochodzenie, ale pod koniec wojny zaciągnął się do Volkssturmu i bił się z bolszewikami w 1945 r. pod Berlinem. Również wielu innych żydowskich żołnierzy po usunięciu z szeregów armii robiło wszystko, aby dostać się do niej z powrotem. Jeden z nich starał się o to rok. Wreszcie dostał zgodę… w czerwcu 1941 r. Poległ w pierwszych dniach operacji „Barbarossa”.

W jaki sposób udało mu się uzyskać tę zgodę?

Otóż gdy na mocy rozkazu Hitlera zabrano się do tropienia Żydów w wojsku, pojawił się pewien problem. Żołnierze, którzy w kampanii polskiej i francuskiej zostali bohaterami. Dostali wysokie odznaczenia, zostali ciężko ranni, wykazali się męstwem w boju. Hitler uznał, że nie można ich wyrzucić z wojska, że to byłaby… niewdzięczność. Stworzono więc specjalną procedurę, w wyniku której żydowski żołnierz mógł ubiegać się o warunkową zgodę na pozostanie w armii (Genehmigung). A wyjątkowi szczęśliwcy mogli liczyć nawet na certyfikat niemieckiej krwi (Deutschblütigkeitserklärung). Wszystkie podania w tej sprawie były osobiście rozpatrywane przez Adolfa Hitlera.

Ile Hitler wydał takich zezwoleń?

Dobre kilka tysięcy.

Ile?

Tak, wydaje się to niewiarygodne. Adolf Hitler, choć miał na głowie prowadzenie wojny światowej i rządzenie Niemcami, naprawdę całymi godzinami analizował te wnioski i ferował wyroki. A niektóre podania miały po sto stron! Można by od biedy zrozumieć, że osobiście rozpatrzyłby prośbę jakiegoś generała, ale on zajmował się nawet prośbami szeregowców i kaprali! Oglądał ich zdjęcia (osoby o niearyjskim wyglądzie nie miały szans, nawet jeżeli miały trzy Krzyże Żelazne), analizował drzewa genealogiczne. Nie ma chyba lepszego dowodu na to, że ten człowiek był całkowicie opętany swoimi niedorzecznymi rasowymi fobiami. To była obsesja.

Mówi pan, że wielu żołnierzy ukrywało swoje pochodzenie. Było to chyba jednak bardzo trudne, większość była obrzezana.

Weterani, z którymi rozmawiałem, twierdzili, że nie stanowiło to większego problemu. Na ogół na komisjach wojskowych, a później w koszarach mówili, że usunęli sobie napletki z powodów higienicznych. Jeden z żołnierzy Helmuth Kopp opowiedział mi, że zapytany o brak napletka powiedział, iż jako dziecko miał zakażenie związane ze zbyt wąskim napletkiem. I lekarz ten napletek mu usunął. Inny weteran, gdy zapytałem go o tę intymną sprawę, odrzekł: „Na froncie wschodnim mieliśmy ważniejsze rzeczy do roboty, niż gapić się na swoje członki”.

Co żydowscy żołnierze Wehrmachtu wiedzieli o Holokauście?

To był kolejny pogląd, który musiałem zweryfikować podczas moich badań. Gdy je zaczynałem, byłem przekonany, że wszyscy Niemcy dokładnie wiedzieli, co się działo w obozach zagłady. Okazało się jednak, że tak nie było. Udało mi się dotrzeć do około 100 weteranów. Każdy z nich stracił w Holokauście średnio po siedmiu–ośmiu krewnych. A mimo to nie mieli pojęcia, co się działo. Proszę pamiętać, że nawet Żydzi, którzy stali w kolejce do komór gazowych w Auschwitz-Birkenau, nie mieli pojęcia, co ich czeka. A więc co dopiero zwykli żołnierze służący gdzieś na froncie wschodnim.

Na froncie wschodnim mogli jednak zobaczyć działania Einsatzgruppen. Musiały do nich dochodzić jakieś pogłoski.

Zgoda, na froncie wschodnim widzieli masowe rozstrzeliwania. Większość z tych żołnierzy uważała jednak, że to straszne, ale jednak jednostkowe przypadki zbrodni wojennych. Nie mieściło im się w głowie, że gdy oni walczą na froncie, ich własne państwo eksterminuje miliony ludzi w fabrykach śmierci. Coś takiego było po prostu niewyobrażalne. Młodzi żydowscy chłopcy na froncie sami starali się przeżyć. Robili wszystko, aby nie zginąć od pocisków wroga, nie zamarznąć, nie umrzeć z głodu. Gdy mieli trochę spokoju, uganiali się zaś za dziewczętami. Informacje o obozach zagłady do nich nie docierały.

Część weteranów występujących w pańskiej książce mówi jednak, że „wojsko było jedynym miejscem, w którym mogli czuć się bezpiecznie”. Inni uważali, że ich ofiarna służba w armii ochroni ich rodziny.

Zgoda. Jednak im chodziło o ochronę przed rozmaitymi dotkliwymi antysemickimi prześladowaniami i szykanami, a nie o fizyczną eksterminację. Wiedzieli, że członkowie ich rodzin są pomijani przy rozdzielaniu żywności, upokarzani, muszą nosić gwiazdę Dawida, wreszcie są deportowani do obozów pracy. Bali się o nich. Powtarzam – o fabrykach śmierci jednak nie wiedzieli. Dotarło to do nich dopiero po wojnie. Podczas moich rozmów z weteranami często słyszałem to samo: „Gdybym tylko wiedział, ukryłbym matkę”, „Gdybym tylko wiedział, wysłałbym siostrę do Szwajcarii”, „Gdybym tylko mógł cofnąć czas, ocaliłbym babcię”… To były tragiczne rozmowy i nie ma powodu, żeby tym ludziom nie wierzyć.

Większość żydowskich żołnierzy Hitlera służyła w Wehrmachcie. Trafiali jednak również do SS czy jednostek policyjnych. Czy się zdarzało, że brali udział w zbrodniach przeciwko innym Żydom?

Tak, niestety były takie przypadki. Był to jednak całkowity margines. Na ponad 2 tys. zbadanych przeze mnie przypadków około 20 żołnierzy żydowskiego pochodzenia było zaangażowanych w Holokaust. Na ogół działali na najniższych szczeblach, choć był również przypadek feldmarszałka Erharda Milcha, który po wojnie został skazany w Norymberdze za zbrodnie wojenne. Otóż był on pół-Żydem i fanatycznym narodowym socjalistą. Wiedział o eksterminacji Żydów, popierał ją. Był to straszny człowiek. W każdej społeczności znajdą się jednak jednostki zdemoralizowane, socjopaci i sadyści.

Mówi pan, że spotkał wielu żydowskich weteranów Wehrmachtu. Jak dzisiaj traktują swoją służbę?

Mają mieszane uczucia. Oczywiście nie są zachwyceni tym, że służyli w armii, na której czele stał Hitler. Nie są zachwyceni, że orzeł na ich piersiach trzymał w szponach swastykę. Do dziś jednak podkreślają, że nie bili się dla Führera, tylko dla ojczyzny. Czyli że robili dokładnie to samo, co ich żydowscy dziadkowie i ojcowie. Szczególnie służbę na froncie wschodnim uważają do dziś za coś szczytnego, bili się tam bowiem z bolszewikami. Weterani nie widzą więc w swojej służbie niczego zdrożnego. Co innego ich dzieci, którym trudno zrozumieć mentalność tamtych czasów. Raz jeden z żydowskich weteranów wziął mnie do knajpy na spotkanie ze swoimi kolegami z wojska. Siedział wśród tych Niemców, pił piwo i snuł z nimi nostalgiczne frontowe opowieści.

A jak traktują ich służbę inni Żydzi?

Reakcje były różne. Gdy po raz pierwszy – w wywiadzie prasowym dla „The Daily Telegraph” – poinformowałem o moich badaniach, podniósł się wielki krzyk. O mojej pracy, ale przede wszystkim o tych żołnierzach powiedziano wiele złego. Nazywano ich „nazistami” i zbrodniarzami. Gdy jednak książka pojawiła się na rynku i ludzie mogli się z nią zapoznać, nastroje się uspokoiły. Od tego czasu przeprowadziłem kilkaset wykładów w rozmaitych żydowskich instytucjach. Większość zebranych okazywała sytuacji żydowskich żołnierzy Wehrmachtu wiele zrozumienia. Nie potępiali ich, starali się zrozumieć ich dramatyczne położenie.

Czy to prawda, że wielu żołnierzy Wehrmachtu po wojnie wyjechało do Izraela?

Tak. I wyjechali tam, aby walczyć w wojnie o niepodległość państwa żydowskiego, która miała miejsce w roku 1948. Doświadczenie zdobyte w Wehrmachcie na froncie wschodnim wykorzystali do walki z Arabami. Jeszcze osiem lat temu w Izraelu żyło 150 osób pobierających emerytury Wehrmachtu za służbę podczas II wojny światowej. Można więc tylko sobie wyobrazić, ilu takich ludzi musiało być w latach 40. Nie jest tajemnicą, że na odbywające się regularnie w Niemczech zjazdy weteranów z poszczególnych jednostek Wehrmachtu przyjeżdża sporo uczestników z Izraela.

Bryan Mark Rigg jest amerykańskim historykiem z Southern Methodist University w Dallas.Przeszedł na judaizm, walczył w szeregach armii Izraela. Napisał głośne książki „Żydowscy żołnierze Hitlera” (Wingert) oraz „Losy żydowskich żołnierzy Hitlera” (Rebis)...za KLUB INTELIGENCJI POLSKIEJ 
 

[bjar_1]

Pan nakazał, więc to tylko kwestia czasu przy tym wazelinowym rządzie:

https://wpolityce.pl/polityka/433722-holokaust-i-restytucja-mienia-mowil-o-tym-pompeo?fbclid=IwAR02GcKk-XTZbsUrMX5glbPfJUA4Q8K4hMKL6YhYoeaxsYrU2St7tLpFC_4

[bodziu000000]

https://wiadomosci.onet.pl/kraj/skandaliczne-slowa-amerykanskiej-dziennikarki-ipn-chce-sprostowania/6v5zf45

 

[les05]

Wszyscy jesteśmy kolaborantami!!!

http://fakty.interia.pl/swiat/news-polacy-kolaborowali-z-nazistami-podczas-holokaustu-takie-slo,nId,2836196

[bjar_1]

Nie zapominaj, że ta "dziennikarka" i ten drugi przyjechali tutaj na zaproszenie twoich idoli. 

Zaprawdę wstalim z kolan.

[les05]

Moim idolem jest Lewandowski, Robert Lewandowski. Inni się nie liczą.

A tak poważnie, to jak wkracza się do światowej polityki należy liczyć się z mniejszymi lub większymi wpadkami. Oczywiście, można nic nie robić, bo po co, skoro są Niemcy. Ale czy jest to lepsze rozwiązanie, nie sądzę. Poprzednicy tę wersję przećwiczyli i dużo nie ugrali. Żeby wygrać, trzeba grać. Anglikom pewnie teraz głupio, że grali przeciwko nam na 27:1. Nawet oni popełniają poważne błędy.

[bjar_1]

Co jak co, ale rozpracowali nas podręcznikowo. Dalej róbmy rynsztok u siebie w domu i zapraszajmy męty z całego świata. W imię czego? 

 

https://wiadomosci.onet.pl/swiat/benjamin-netanjahu-polacy-pomagali-niemcom-zabijac-zydow/tfjkz2s

[predi888]

zaczynam się trochę bać jak patrzę na to co się dzieje, serio będziemy musieli spłacaać roszczenia Eskimosów?

[beaviso]

Dzisiaj to nie 27:1, ale do zera. I jeszcze samobój padł  
No co się Matołuszek dziwi, przecież sam onegdaj wspomniał o Polisz perpetrejtors.

M.

Edytowane 14 Luty 2019 przez beaviso

[magius28]

W słowach Netanjahu (nawet jeśli są prawdziwe) nie ma żadnego kłamstwa, co najwyżej stwierdzenie jest zbyt ogólnikowe. Oprócz tych co Żydów ratowali, byli również tacy, którzy sytuację żydów wykorzystywali do bogacenia się. Znakomita większość przypadków wykrycia przez Niemców ukrywających się Żydów to nic innego jak efekt sąsiedzkich donosów. O szmalcownikach Was w szkołach nie uczyli??

Najwyższy czas aby do wszystkich dotarło, że wbrew utrwalanej od ponad 70 lat mitologii, Polacy w trakcie II WŚ nie byli jakimś ewenementem bez skazy. Mimo wszystko, i tak na tle innych narodów Europy postawa naszych przodków jest zdecydowanie powodem do dumy, o czym świadczy chociażby liczba "polskich drzewek" w Yad Vashem.

[bjar_1]

Racja, ale żeby byle męt szczekał na cały świat i to jeszcze nadając z naszej ziemi o naszej sprawczej roli w holokauście?

[Czlowieksniegu]

Trzeba mieć pleśń między uszami..

Na początek robią laskę USA, organizując konferencję.
A później są zdziwieni, że Netanjahu mający za chwilę wybory w Izraelu gra na standardową melodię:

"Na najbliższym posiedzeniu Sejmu PiS zaproponuje uchwałę w sprawie odpowiedzialności za Holokaust w związku z niedopuszczalnymi wypowiedziami, które miały miejsce podczas konferencji bliskowschodniej - zapowiedziała w czwartek wicemarszałek Sejmu Beata Mazurek."

Na najbliższym posiedzeniu Sejmu PiS zaproponuje uchwałę w sprawie odpowiedzialności za Holokaust w związku z niedopuszczalnymi wypowiedziami, które miały miejsce podczas konferencji bliskowschodniej - zapowiedziała w czwartek wicemarszałek Sejmu Beata Mazurek. (http://www.tvn24.pl)

[Czlowieksniegu]

PS Ale mały sabotaż działa...

 

Samolot z premierem Izraela Benjaminem Netanjahu na pokładzie nie mógł w piątek w nocy odlecieć z lotniska Chopina w Warszawie z powodu uszkodzenia przedniej goleni maszyny - poinformowało Przedsiębiorstwo Państwowe Porty Lotnicze.