Sedco Express

Czwarty z prawej (siedzi na skrzydle) - Józef Hendriks

Fragment zdjęcia zamieszczonego jakiś czas temu przez kol. Formozę. Całe (zdj. 1) znalazłem w sieci, jak również drugie, na którym te same samoloty pokazane zostały w innym ujęciu (zdj. 2) Na zdjęciach widać 15 samolotów. Na górze 2 pasażerskie Junkers F 13 - być może (z ogólnej ilości 17(16?) egz.) należące do pierwszej polskiej linii lotniczej Aerolot istniejącej w latach 1922-1929 (do 1925 r. jako Aerolloyd). Niżej Potezy XVA2 a wśród nich Breguet XIXB2. We Francji zakupiono 170 egz. Potezów XVA2 (w tym 2 szt. wzorcowe - do produkcji licencyjnej). Samoloty dostarczane były w latach 1924 do czerwca 1927 r. Z zakupionych tylko 17 egz. wysłano drogą powietrzną do Polski a pozostałe 153 egz. statkami z Cherbourga do Gdańska. Te 17 egz. wysłano lotem w dwóch grupach: - pierwsza grupa : 6 egz. i lot nazwano I RAJDEM ALPEJSKIM (23.09.-08.10.1924 r.) Dca - płk pil. Aleksander Serednicki. Doleciało 5 egz. Potezów XVA2 a lotniskiem etapowym było lotnisko Rakowice - Kraków - druga grupa (widoczna na zdj.1 i 2): 12 egz. Potezów XVA2 i 2 egz. Bre XIXB2. Samoloty odebrano we Francji na lotnisku Villacoublay 25.06.1925 r. Lot nazwano RAJDEM PIRENEJSKIM (16(19?)-30(31?).07.1925 r.) Dca - gen.brg.pil. Włodzimierz Ostoja-Zagórski. Widoczny na zdj.1 i 2 Bre XIXB2 to najprawdopodobniej jeden z dwóch wspomnianych - miały fabryczne francuskie numery: 1230 i 1231. Może to być Bre XIXB2 nr. 1230 (60.31), gdyż tylko ten doleciał do Polski razem z Potezami (zdj.3 - lotnisko Rakowice obok Potez XVA2). Drugi egz. o nr. 1231 (60.NN) z powodu awarii lądował w Pradze i do Warszawy doleciał kilka dni później (zdj.4) Sądzę, że zdjęcia drugiej grupy (zdj.1 i 2) zrobiono na lotnisku etapowym Rakowice. Samoloty posiadały prócz numeracji fabrycznej francuskiej oznaczenia rajdowe - litery A, D, E z dodanym numerem. Na zdj.4 widoczny Potez XVA2 - nr. 435 "A1" i mjr pil. Juliusz Gilewicz (jeden z pilotów I Rajdu Alpejskiego) Oznaczenia rajdowe (kolejność jak na zdj. 1) : Potez XVA2 - A1(435), A2(439), A3(426), A4(449), E1(451), E4(447), A5(422?)-40.109, E3(428?)-40.116, D1(440)-40.124 BreguetXIXB2 - 1230 (60.31?) PotezXVA2 - D4(468?)-40.125(lub 40.141), dwa niezidentyfikowane - (472)? i (589?)? Na zdj.1 i 2 widoczna jest obsługa naziemna, beczki z paliwem co wskazuje na przegląd samolotów przed wylotem do warszawy.

Ciekawe. Proszę zwrócić uwagę na kotwiczkę obok gwiazdek na naramienniku - zapewne inwencja własna pilota. Na odwrocie jest opis zdjęcia "por Neuman X 1925 Puck"- opis ten pozwala z dużym prawdopodobieństwem zidentyfikować owego lotnika. Wg książki St.Januszewskiego "Pionierzy - Polacy w Siłach Powietrznych Wielkiej Wojny 1914-1918" (str.322/323) był Niemcem (tak określał sam swoje pochodzenie) i nazywał się Johann Alfons Neumann (Jan Alfons Neuman - po spolszczeniu). Język polski znał b.słabo. Maturę uzyskał we Wrocławiu i rozpoczął studia filozoficzne. W I WŚ od 1914 r. służył w armii Kajzera w kawalerii a od 1915 r. w lotnictwie w eskadrach zwiadowczych. Podawał, że służył także w Jasta 2 obok Manfreda von Richthofena. Do WP wstąpił 02.06.1919 r. jak napisał w podaniu "dla żołdu". W polskim lotnictwie służył: 01.06.1919-30.05.1920 w CWL 31.05.1920 - 9.EW (instruktor) 16.03.1921 - 3.PL (por.pil.) 01.09.1922 - 2.PL (Kraków) 31.10. 1922 - CZL (Centr.Zakł.Lotn.) - Komisja Odbiorów 16.11.1922 - MDLot 14.08.1923 - instr. WSP 01.01.1924 - ponownie MDLot (dca eskadry a później dca Parku Lotniczego Za niesubordynację wobec przełożonych, odmowy wykonania rozkazów , awantury w lokalach, obrazę żołnierza od marca do czerwca 1927 r. był więźniem Wojskowego Więzienia Śledczego. W 1928 r. w arkuszu kwalifikacyjnym zapisano: "pod każdym względem zupełnie bezwartościowym [jest oficerem] Notoryczny alkoholik, często wywołuje awantury, poniżając tem mundur, mało inteligentny i nie dyscyplinowany." Dalsze losy - nieznane.

Korekta - nr. 1 to Józef (nie Jerzy) Wojciechowski

Korekta: - po otrzymaniu wiarygodnych informacji od kol. Kolomana zmiana osób oznaczonych nr 2 i 3. -znalazłem w swoim bałaganie zdjęciowym zdjęcie por.pil. H.Skrzypińskiego i zmiana także nr. 5

Ostatni (z prawej) siedzi - kpt.pil.obs. Jozef MIckiewicz (?)

Siedzą od lewej: - kpt.pil. Stanisław Morawski (dca 131.EM 3.PL) - mjr pil Teofil Dziama Pozostali do rozpoznania

Bleriot SPAD S-51C1. Jak nad Warszawą to być może z jednej z eskadr myśliwskich 1.PL. SPAD-y S-51C1 miały płat górny ze skosem co pozwala łatwo je odróżnić od SPAD-ów S-61C1 których krawędź natarcia górnego płata była prosta.

Podoficerowie z personelu naziemnego 2.EW i Bristol F2B "Fighter". Eskadra otrzymała "Fightery" w październiku 1920 r. (po zawarciu rozejmu) - pozwala to określić datę zrobienia zdjęcia na zimę roku 1920.

KayFranz - wielkie dzięki ! Teraz widoczne są oznaczenia.

Błędny opis "Katastrofa w 1924 r." Na zdjęciu Albatros C.X 9259/16 nr. CWL 4.1 Samolot został uszkodzony 03.05.1919 r. podczas startu do lotu bojowego (wojna polsko-ukraińska). Silnik się zatrzymał po starcie i samolot uderzył w ziemię. Pilotował ppor.pil. Józef Krzyczkowski z 3.EL.

Spirit -dziękuję za zwrócenie uwagi. Po prostu przegapiłem ? Prawidłowa sylwetka - prototyp PZL P.44 "Wicher" na dolnym zdjęciu. Widoczna różnica w konstrukcji góry przodu kadłuba . Górne zdjęcie opisane jako "Wicher"to chyba jakiś nieudany retusz ? Takie same ujęcie ale tło jest też inne. Ciekawa sprawa...

Kpt.pil. Julian Jasiński (13.11.1893-03.04.1982) Zdjęcie lotnika z cyfrą "1" na naramienniku (widoczna jest również odznaka francuska pilota - szkoły lotniczej, oraz polska odznaka pilota) czyli służącego w 1.PL (Warszawa) wyjaśnia definitywnie sprawę ewentualnej "dezercji" - przelotu do bolszewików w/w podczas wojny polsko-bolszewickiej w dniu 3 czerwca 1920 r. na samolocie Fokker E.V. nr.CWL 004 (190/18). W wielu publikacjach i na stronach internetowych nadal podawana jest błędna informacja o dezercji por.pil.J.Jasińskiego. Gdyby faktycznie zdezerterował to logiczne jest, że nie zostałby pozytywnie zweryfikowany i przyjęty ponownie do służby w wojskowym lotnictwie polskim. Wspomniany Fokker po zmontowaniu w CWL ( m.in. wymieniono silnik) trafił w październiku 1919 r. do w 1.Esk.Wlkp. Na początku 1920 r. ponownie znalazł się w warsztatach CWL w Warszawie (być może z powodu awarii silnika z z końcem 1919 r.). Po remoncie dokonano 5 maja 1920 r. oblotu, odebrano go dwa dni później i orzeczono, że samolot jest zdatny wyłącznie do służby tyłowej w charakterze maszyny łącznikowej. Miał zostać przekazany 19.EM i wysłany na front. Znalazł się w gestii Szefostwa Lotnictwa IV.Armii. Samolot dowieziono koleją do Wilna a na lotnisko w Żodzinie miał go dostarczyć por.pil. J.Jasiński. W trakcie lotu na skutek złych warunków atmosferycznych (jak i również braku doświadczenia) por. Jasiński zabłądził i gdy zniżył się by rozpoznać gdzie się znajduje i jakie oddziały wojskowe widzi, został ostrzelany z kaemów. Samolot został uszkodzony i Jasiński lądował przymusowo pod Borysewem (niektóre źródła podają, że skapotował) i dostał się do niewoli bolszewickiej. Po podpisaniu traktatu pokojowego z Rosją Radziecką por.Jasiński w 1921 r. powrócił do Polski. Do wybuchu II WŚ służył w 1.PL w Warszawie a w latach 1929 - 1934 w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Podczas II WŚ służył w Polskich Siłach Powietrznych w Wl.Brytanii.

Por.pil. Alfons Szmyślik i dla informacji zamieszczony jakiś czas temu przez "formozę" wycinek z ówczesnej prasy o jego śmierci.

PWS-10 - tankowanie. Grudziądz 1933 r. Widoczna litera "U" (litera kodu identyfikacyjnego)n na dolnej powierzchni płata świadczy o przynależności samolotu do Szkoły Strzelania i Bombardowania w Grudziądzu.

Godło eskadry "Kruk" czyli 132.EM 3.PL z Poznania.

Dca MDLotu kmdr ppor. pil.obs. Karol Trzaska-Durski (siedzi) wraz z NN oficerami.

"Inny" Bre XIXB2

Breguet XIXB2 nr.francuski 1230 (nr. CWL 60.1). Z lewej strony Potez XVA2 - lotnisko Rakowice (Kraków) 31.07.1925 r. Był drugim egz. Bre XIX odebranym we Francji a pierwszym, który dotarł drogą powietrzną do Polski. Był to propagandowy rajd na trasie Paryż - Warszawa, w którym prócz Potezów XV uczestniczyły dwa Bre XIX o nr. 1230 i 1231 a dowodził rajdem gen.pil. Włodzimierz Zagórski. Rajd trwał od 19 do 31.07.1925 r. i do Warszawy doleciał tylko nr. 1230 (na w/w zdj. lotnisko etapowe Rakowice przed wylotem do Warszawy). Drugi samolot nr. 1231 z powodu awarii lądował w Pradze i po kilku dniach, po naprawie doleciał do Warszawy. Egz. o nr. 1230 (60.1) przydzielony został do 6.PL a finalnie znalazł się w 11.EL 1.PL (1933 r.)

Kpt.pil.Bolesław Orliński i PZL P.6

Trochę lepsze zdjęcie WK-3 SP-AKO i jego smutny koniec - lotnisko Lubinek, wrzesień 1939 r.

Kpt.pil. Stanisław Karpiński wraz z mech. Wiktorem Rogalskim na rajdowej wersji samolotu Lublin R-Xa "Srebrny Ptak" SP-ABW w dniach 02 - 24.10.1932 r. odbyli rajd (14.930 km, czas lotu 108 h 50 min) na trasie: W-wa - Stambuł - Bagdad -Teheran - Kabul - Bagdad-Kair - Jerozolima-Stambuł - W-wa.

Henryk Kozanecki (ur. 1 czerwca 1898 w Łodzi, zm. 13 sierpnia 1920[1] w Warszawie) – polski harcerz, podporucznik pilot Wojska Polskiego. Był synem Bolesława i Wincentyny z domu Wurbs. W 1912 wstąpił do harcerstwa. Cztery lata później, po ukończeniu Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców w Łodzi, rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. W 1914 zapisał się do Legionów, ale z powodu młodego wieku nie został przyjęty. Zaangażował się w działalność konspiracyjną Polskiej Organizacji Wojskowej w Łodzi. W 1918 służył w 23 pułku piechoty skąd 11 listopada 1918 roku przeszedł do 2 eskadry wywiadowczej i skończył Wojskową Szkołę Lotniczą w Warszawie. Jako że wykazywał wybitne zdolności pilotażu i wielką wiedzą mechaniczną, został instruktorem warsztatów lotniczych przy Krakowskiej Szkole Pilotów. Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej na ochotnika zgłosił się do eskadr liniowych. Jako pilot został przydzielony najpierw do 18 eskadry wywiadowczej, a później do 12 eskadry wywiadowczej. Dzielnie walczył w obronie Warszawy dokonując wielu lotów bojowych. 12 sierpnia 1920 roku w czasie kolejnego lotu zostaje śmiertelnie ranny. Po wylądowaniu został przewieziony do Szpitala Ujazdowskiego, w którym zmarł następnego dnia[1]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. W 1928 pośmiertnie odznaczony został Polową Odznaką Pilota „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918-1920".