Sedco Express

Do kolekcji kolejne - por.pil. Ludwik Patalas

Albatros B-IIa. Samolot cywilny (bez szachownic). Nazwa własna - "Piotrków Trybunalski" Prywatny samolot zakupiony z demobilu przez instr.pilotażu Pawła Złotowa i wyremontowany w grudniu 1926 r. W 1927 r. właściciel przekazał go Komitetowi LOPP w Piotrkowie Trybunalskim.

Oeffag C-II typ/seria 52. Z prawej, na drugim planie Albatros C-XII (?) Lotnisko we Lwowie (?), 1920 r. (?) Zdobyto 15 egz. w/w a na jednym z 1.Esk.Lot.Bojowej (potem 5.EL) kpt.pil. Stefan Bastyr i por.obs. Janusz de Beaurain 5 listopada 1918 r. wykonali pierwszy lot bojowy w historii lotnictwa WP (nalot bombowy na stację kolejową Persenówka zajętą przez wojska ukraińskie.

SPAD61C1 "3" - kraksa por.pil.obs. Jana Koźminskiego podczas manewrów - Staropol 09.08.1927 r. Na burcie widoczne godło "Yin-yang" (czarno lub czerwono - białe). Być może godło osobiste pilota ? Przykro się czyta życiorys pilota - w późniejszych latach mjr dypl. (absolwent WSW z1930 r.), wykładowca w WSL, pełnił różne funkcje dowódcze w pułkach lotniczych, pozostał w Anglii gdzie pracował jako tapicer, stróż nocny i kierownik pralni (!)

Jaki i co z oprzyrządowaniem to nie ma jak sądzę znaczenia - faktem jest, że w w tym okresie produkowaliśmy licencyjne silniki, kilka typów samolotów, była fachowa kadra inżynieryjno-techniczna a co za tym idzie również mech.warsztatowcy i remonty/przeglądy nie były żadnym problemem. PS - wszystkie samoloty posiadały wyposażenie do lotów bez widoczności, pełne wyposażenie radiowe (radiostacja nad.-odb., goniometr, urz. do współpracy z z radiolatarniami) DC.2 i L 14 miały też radiostacje krótkofalowe i automatyczne piloty.

Wracając do tematu serwisowania, części etc. zakupionych w USA samolotów to znalazłem informację, że w 1939 r. eksploatowane przez PLL Lot samoloty znajdowały się w bardzo dobrym stanie technicznym. DC.2 i Lockheedy 10A przeszły w 1939 r. generalne remonty a Lockheedy 14 uznano za samoloty prawie nowe (do wybuchu wojny wylatały ok. 650 godz. i do remontu "zostało" im ok. 1000 godz. eksploatacji). Sądzę, ze wraz z samolotami zakupiono części zapasowe, narzędzia itp. a mechanicy i obsługa zapoznała się z samolotami i dokumentacją techniczną w Polsce (nigdzie nie natrafiłem na info by odbyli szkolenie w USA).

:-)))

Świetnie, że wiadomo, który to mat Olbert ale... nie był on lotnikiem (personel latający) w MDLot podobnie jak i pozostali matrosi ale załapali się w tym wątku :-)))

Tak więc sprawa wyjaśniona. Port to Gdynia a statek zapewne m/s"Batory" lub "Piłsudski"

Powyższe informacje pochodzą z książki W.Makowskiego "Cywil w wojsku - wspomnienia z życia i wojen" cz. III i IV, który był przed 1939 r. dyr. nacz. PLL LOT. Chyba miała na wszystko skoro zamierzano nawet zakupić licencje ale info o tym brak. Ja nie wiem. Na zdjęciach widać dwułopatowe śmigła, napis N.Y - Gdynia ale czy to jest port w Gdyni? Znaki rejestracyjne raczej niepolskie ? Może to inne samoloty i nie dla Polski ? Ale to już wymaga wyjaśnień specjalistów od "pasażerów" :-))

Mechanicy PLL LOT. Cztery "Electry" przypłynęły rozmontowane do Gdyni na statkach potem ciągnikami transportowano je na lotnisko w Rumi, montowano i odlot do W-wy. Rumunia też zakupiła te samoloty i w Polsce szkolono rumuński personel i dokonywano przeglądu silników.

Dla mnie to nie lotnik a mechanik lotniczy z personelu naziemnego sądząc po odznace. Uważam, za niewłaściwe określanie mianem "lotnik" wszystkich specjalności personelu lotniczego a wyłącznie, tylko personelu latającego. Czyż "lotnikiem" można nazwać np. kierowcę, stolarza, warsztatowca z bazy lotniczej ? Temat do dyskusji.

Chor.pil. Adolf Stemkowski - 1923 r. MDLot.

Chyba ze skóry sądząc po grubych załamaniach np. na rękawie.

Alb.D.III (Oef) z 17.EW - Radom 15.08.1920 r. Czaszka oczywiście inna. Czyżby widoczne litery "RE" to początek owego imienia ? Renata ?

Kabina pasażerska licencyjnego Fokkera F.VIIb/3m

Trudno jednoznacznie określić, czy na zdjęciach reklamowych jest autentyczny pilot czy też tylko "model" prezentujący kombinezon. Wytwórca fabryka ekwipunku lotniczego "Varsovienne". Sądzę, że wsiada do SPADA 61C1. Widać na burcie godło "biały pytajnik". Jest takie zdjęcie SPADA 61C1 z tym godłem a za nim biały numer "5" ( 3.PL Poznań -1927 r.) tylko, że "?" namalowany jest na wysokości kokpitu a nie z tyłu jak na w/w zdjęciu. Zagadka więc do rozwiązania.

Lwów - 1921 r. (?) Od lewej : - kpt.pil. Władysław Kalkus - mjr pil. Ludomił Rayski - kpt. gosp. (ofic.kasowy) Leon Sakowicz

Jakiś czas temu na Allegro ukazało się ciekawe zdjęcie rozbitej "Balilly" ze szczegółowym opisie na odwrocie (zdj. 1). Wyraźnie widoczne oznaczenie "2" i nr. 180. Jest to produkcji Z.M.PL&L. (Lublin) Ansaldo A-1 "Balilla". Opis jest wg mnie błędny. Samolot o takiej numeracji należał do 122.EM 1.PL i w 1926 r. uległ rozbiciu i został skasowany. Sadząc po stanie zniszczenia można sądzić, że pilot nie przeżył katastrofy, jednakże w dostępnych źródłach nigdzie nie ma informacji o dokładnej dacie, miejscu kraksy i personaliach pilota. W dniu 13.11.1923 r. por.pil.obs. Kazimierz Szczepański (7.EM 1.PL) podczas lotu treningowego na "Balilly" nr. 136 wpadł w korkociąg i rozbił się na tarasie pałacu w Łazienkach w Warszawie (zdj. 2). Na zdjęciu nie widać nr. 136, ale nie ulega wątpliwości, że lokalizacja katastrofy jest właściwa.

Jeśli dokładnie pooglądać oryginalne zdjęcia spadochroniarzy lub lotników wyposażonych w spadochrony i ubranych w różne typy kombinezonów to nigdzie żadnego przyczepionego noża nie widać. W kieszeniach ich nie nosili a więc gdzie ? Nie wiem, a może ich po prostu nie mieli.

1927 - pierwszy w Polsce kurs instruktorski celem zapoznania się ze spadochronem Irving (prod. ang.) 1928- podpisanie umowy licencyjnej z Irvingiem (plus zobowiązanie do zakupu mat. do prod. 250 szt.) 1929 - produkcja seryjna - ok. 300szt/rok 1935-37 - ok.600 szt/rok 1938-39 - ok. 1000 szt/rok Od 1935 r. ZG LOPP rozwija sport spadochronowy (kursy, ćwiczenia, pokazy itp.) Polski IRVIN Czasza jedwabna - 20, 24 lub 28 pasów (brytów) Produkowany w odmianach (dla osób): - normalny (ratowniczy) : plecowy, siedzeniowy, kolanowy - ćwiczebny (dwa spadochrony) : plecowy i piersiowy (napierśny) - rezerwowy Normalny(ratowniczy) : 24 pasy (bryty) i 24 linki nośne, śr. 7,31 m, pow. ok. 42 m2, opad. 4,87 m/sek Ćwiczebny : - plecowy- 28 pasów (brytów) i 28 linek nośnych, śr. 8,53 m, pow.nośna ok. 57 m2, opad. 3,66 m/sek - napierśny (rezerwowy) - 20 pasów (brytów) i 20 linek nośnych, śr.6,70 m, pow.nośna ok. ok. 35 m2 Waga w/w w zalezności od typu - 8,16 lub 10,50 kg. Linki bawełniane, pokrowiec brezentowy (wpierw szwy wzmacniane białą bawełniana taśmą), zapięcie - karabińczyk a od 1936 r. zamek otwierany od uderzenia.Taśmy uprzęży - bawełniane. Spadochronik - pilocik: 8 pasów (brytów) i 8 linek nośnych, śr. 0,915 m, pow.0,74 m2 i stalowe szprychy sprężyście się rozkładające.

Generalny Inspektor Sił Zbrojnych gen.dyw. E.Rydz Śmigły przyjmuje meldunek od NN obserwatora - manewry lata 30-te XX w.