Sedco Express

Jakiś czas temu na Allegro ukazało się ciekawe zdjęcie rozbitej "Balilly" ze szczegółowym opisie na odwrocie (zdj. 1). Wyraźnie widoczne oznaczenie "2" i nr. 180. Jest to produkcji Z.M.PL&L. (Lublin) Ansaldo A-1 "Balilla". Opis jest wg mnie błędny. Samolot o takiej numeracji należał do 122.EM 1.PL i w 1926 r. uległ rozbiciu i został skasowany. Sadząc po stanie zniszczenia można sądzić, że pilot nie przeżył katastrofy, jednakże w dostępnych źródłach nigdzie nie ma informacji o dokładnej dacie, miejscu kraksy i personaliach pilota. W dniu 13.11.1923 r. por.pil.obs. Kazimierz Szczepański (7.EM 1.PL) podczas lotu treningowego na "Balilly" nr. 136 wpadł w korkociąg i rozbił się na tarasie pałacu w Łazienkach w Warszawie (zdj. 2). Na zdjęciu nie widać nr. 136, ale nie ulega wątpliwości, że lokalizacja katastrofy jest właściwa.

Jeśli dokładnie pooglądać oryginalne zdjęcia spadochroniarzy lub lotników wyposażonych w spadochrony i ubranych w różne typy kombinezonów to nigdzie żadnego przyczepionego noża nie widać. W kieszeniach ich nie nosili a więc gdzie ? Nie wiem, a może ich po prostu nie mieli.

1927 - pierwszy w Polsce kurs instruktorski celem zapoznania się ze spadochronem Irving (prod. ang.) 1928- podpisanie umowy licencyjnej z Irvingiem (plus zobowiązanie do zakupu mat. do prod. 250 szt.) 1929 - produkcja seryjna - ok. 300szt/rok 1935-37 - ok.600 szt/rok 1938-39 - ok. 1000 szt/rok Od 1935 r. ZG LOPP rozwija sport spadochronowy (kursy, ćwiczenia, pokazy itp.) Polski IRVIN Czasza jedwabna - 20, 24 lub 28 pasów (brytów) Produkowany w odmianach (dla osób): - normalny (ratowniczy) : plecowy, siedzeniowy, kolanowy - ćwiczebny (dwa spadochrony) : plecowy i piersiowy (napierśny) - rezerwowy Normalny(ratowniczy) : 24 pasy (bryty) i 24 linki nośne, śr. 7,31 m, pow. ok. 42 m2, opad. 4,87 m/sek Ćwiczebny : - plecowy- 28 pasów (brytów) i 28 linek nośnych, śr. 8,53 m, pow.nośna ok. 57 m2, opad. 3,66 m/sek - napierśny (rezerwowy) - 20 pasów (brytów) i 20 linek nośnych, śr.6,70 m, pow.nośna ok. ok. 35 m2 Waga w/w w zalezności od typu - 8,16 lub 10,50 kg. Linki bawełniane, pokrowiec brezentowy (wpierw szwy wzmacniane białą bawełniana taśmą), zapięcie - karabińczyk a od 1936 r. zamek otwierany od uderzenia.Taśmy uprzęży - bawełniane. Spadochronik - pilocik: 8 pasów (brytów) i 8 linek nośnych, śr. 0,915 m, pow.0,74 m2 i stalowe szprychy sprężyście się rozkładające.

Generalny Inspektor Sił Zbrojnych gen.dyw. E.Rydz Śmigły przyjmuje meldunek od NN obserwatora - manewry lata 30-te XX w.

Tak jak napisał Edmudo - to załoga Fokkera. Na głowach mają pilotki lotnicze z kieszonkami na słuchawki (łączność w samolocie). Może są one rodzimej produkcji ? Na zdjęciach archiwalnych z tego okresu można rozpoznać kilka, jeśli nie więcej różnych odmian/wzorów. Wielka szkoda, że nie ma kompleksowego opracowania dotyczącego właśnie wyposażenia lotniczego załóg.

Jak najbardziej polski skoczek.

Kilka drobnych wyjaśnień. Nie są to zastrzały lecz słupki (stójki) - zastrzały łączą pod kątem kadłub z centropłatem a także jeśli są kadłub ze statecznikiem poziomym. Uchwyty dla skoczków są na słupkach. Nikt nie chodził po pokryciu dolnych skrzydeł - skoczkowie gramolili się na podesty na lotnisku i z nimi "poterodaktyl" wzlatywał. Nie było żadnych "ścieżek" na poszyciu (jeżeli już, to takie wzmocnienia były na płatach przy kadłubie dla wchodzenia do kokpitu ale nie na tych Farmanach bo załoga wchodziła przez drzwi w kadłubie). Skoczkowie nie mieli potrzeby chwytać się "cięgien" (nawiasem mówiąc nie są to cięgna tylko wykrzyżowane naciągi - ścięgna w komorze płatów dające sztywność całości - cięgna to linki od lotek/sterów), stali na podestach obejmując słupki. By mieć pewność, że spadochron się otworzy stosowano skoki metodą tzw. zrywu co zwiększało bezpieczeństwo szkolących się dopiero skoczków.

1935 r. ? Uważam, że zdjęcie wykonano w latach 20-tych (1922-23 ?)

Na poprzednim zdjęciu Albatros B-II ( Alb C-I ?)

Podesty do zeskoków były na samolotach Farman F-68BN4 "Goliath". Ze sprowadzonych do Polski (od 1926 r.) z Francji 32 szt. w/w w Centralnych Warsztatach Lotniczych przerobiono 4 egz. (P7, 20, 22, 23) dodając platformy. Jedne dla pojedynczego skoczka (razem dwóch na samolocie) a inne dla dwóch skoczków na jednym skrzydle (razem czterech). W LSSiB (Grudziądz) egz. P9 przerobiono w 1928 r. tak by skoczkowie (razem na burcie do 6 ) mogli skakać przez drzwi w burcie kadłuba. Skoki z podestów - metoda zrywu i skoczek trzymał się rozpórki (słupka) ale na zdjęciach widać, ze skakali też otwierając spadochron w locie. Skoki z Farmanów trenowano w latach 1927-1933

Na zdjęciu - wodnosamolot Hansa Brandenburg W-29 (Nr. 24) duńskiego lotnictwa z wizytą w Pucku w 1926 r.

Wszystko się zgadza. To Bre XIX nr. 1240 "Cinderella" znany ze słynnego rajdu lotniczego Orlińskiego ale ten egz. przyprowadził lotem do Polski płk. L.Rayski. Był to trzeci z Bre XIX z zamówionych we Francji. Na tym samym egz. nr. 1240 płk.Ludomił.Rayski wraz z sierż.mech. Leonardem Kubiakiem dokonał rajdu śródziemnomorskiego na trasie: Francja - wybrzeże Afryki Półn..- Ateny - Konstantynopol - Warszawa (16-22.10.1925 r.). Orliński i Kubiak rajd do Tokio 27.08-26.09.1926 r.

Dziennikarza z ówczesnej gazety poniosła fantazja. Nie są to żadne "talizmany" a już na pewno nie ów "zygzak pioruna". "Zygzak pioruna" - godło 13.EM (luty 1919-kwiecień 1920 - 2.Wlkp.Esk.Lotn.) a czaszka indywidualne godło NN pilota. Samolot Albatros D.III (Oef). Eskadra nie brała udziału w wojnie polsko-ukraińskiej tylko walczyła w Wlkp. i wojnie polsko-bolszewickiej. "tzw. eskadra Kościuszkowska" czyli 7.EM im. "T.Kościuszki" miała inne godło i owszem brała udział w wojnie polsko-bolszewickiej, natomiast w wojnie polsko-ukraińskiej wpierw była to III Eskadra Lotnicza Bojowa (do końca 1918 r.) a potem już po zakończeniu wojny polsko-ukraińskiej (wrzesień 1919 r.) zmieniono nazwę na 7. Eskadra Lotnicza a od grudnia 1919 r. - 7.EM im.T.K.

Jeszcze jeden rozpoznany. Nie są to lotnicy z 12.EW a z 13.EM. Luty 1919 - kwiecień 1920 - 2. Wlkp.Esk.Lotn. a od kwietnia 1920 do 1925 r - 13.EM

Drobna korekta - nie pilot a obserwator i nie z 5.EM a 15.EM

Uwagi, poprawki i dodatkowa identyfikacja NN personelu mile widziana.

W środkowym rzędzie drugi na prawo od kobiety (nad gwiazdą z warkoczem) siedzi jak sądzę pierwszy dca 12.EW - ppor.pil. Wiktor Pniewski.

"Cap" wyżeł niemiecki krótkowłosy (troszkę gruby) ze swoim panem kpt.pil. Januszem Meissnerem.

"Inka" ze swoim panem Franciszkiem Żwirko - Potez XVA2.

Powyższe zdjęcia - Lwów - Lewandówka. W Fokkerze D.VII ppor.pil. Antoni Bartkowiak.

Przed skokiem z Farmana F-68BN4 "Goliath"