Sedco Express

To nie nasze letadlo...

Aaaa to co innego ... :-)

Friedrichshafen FF-33J BLM 1921 r. - drugie malowanie czarna "8" Błędne datowanie zdjęcia. Od 1923 r. jako ruler a na zdjęciu jest pokazany start z wody.

Raczej wzorował się na pocałunku rodaka.... <https://historia.wprost.pl/10251593/agresja-zsrr-na-polske-w-oczach-propagandy-niezwykle-zdjecia-plakaty-i-znaczki-pocztowe.html>

Tow. Breżniew z tow. Honeckerem mieli się na kim wzorować ... :-)

Ansaldo A-300-4 (Quattro)) z chłodnicami typu Lamblin.

Tak jest - Morane Saulnier MNS-30E1 nr 3724 Wyższa Szkoła Pilotażu Grudziądz - 1922 r.

Albatros C.I tzw. "mało silny" (silnik 150 KM) z I Szkoły Pilotów w Krakowie (przerobiony na dwuster) - użytkowany 1919-20.

Oczywiście jestem zadowolony :-) Będę jeszcze bardziej zadowolony (i chyba nie tylko ja) jak fotografia ta zostanie ofiarowana do muzeum MDLot. Pozdrawiam, Ryszard Kołodziejski

A tak rzeczywiście, nie zwróciłem uwagi na ta wstążkę orderową. To jest KW.

Wg książki "Polski mundur wojskowy 1918-1939" (H.Wielecki) jest to mundur pozasłużbowy wz. 1919. Pięć guzików na kurtce mundurowej. <http://www.1939.pl/uzbrojenie/polskie/mundur/mundur_ii_rp.html>

Poruszony został temat Jana Nagórskiego lotnika morskiego nie mającego nic wspólnego z BLM/MDlot ale może warto zapoznać się z opisem owej słynnej pętli... Wszystkie dostępne źródła podają, że Jan Nagórski był pierwszym na świecie pilotem, który wykonał na latającej łodzi „martwą” pętlę. Wyczynu tego miał dokonać 17.09.1916 r. i dwukrotnie powtórzyć następnego dnia. Sądzić można, że akrobacji tej dokonał celowo – lecz prawda jest inna. Nigdy nie miał zamiaru dokonać takiego „wyczynu”, tym bardziej na tak specyficznym typie samolotu. Dyskusyjna jest ilość i data powtórnego wykonania akrobacji jak również jej przyczyny. O to jak do tego doszło: W dniu 17.09.1916 r. por. pil. Jan Nagórski (dca Eskadry Lotniczej) wraz z mechanikiem - podofic. Godowikowem na łodzi latającej Grigorowicz M-9 Nr. Szcz. S-40, (M – „morskij” – morski, Szcz.S – S.Szczetin i M.Szczerbakow – fabryka w Sankt Petersburgu ) należącą do Powietrznego Dywizjonu Floty Bałtyckiej odbywał lot patrolowy na trasie: Rewel (Tallinn) - Kilkond (wyspa Sarema - Estonia). Nieoczekiwanie na swojej drodze nad wyspą Ozylia (dawna nazwa wyspy Sarema) napotkał front sztormowej pogody. W raporcie złożonym po locie do dowództwa pisał: „Na wysokości 200 m ujrzałem burzową chmurę z silnym huraganem (naławicą). Aparat niespodziewanie zrobił „popa”. Poruszeń koła sterownicy aparat nie słuchał, więc wziąłem ją na siebie i wykonałem” martwą” pętlę. Kierownica nie wróciła na czas i aparat powtórnie zrobił „popa”. Musiałem powtórzyć „martwą” pętlę. Mechanika wyrzuciło i utkwił on głową w ramie motoru. Ja trzymałem się koła sterownicy. Fotel mechanika wyleciał jak również instrumenty (przyrządy) znajdujące się pod fotelem, trzonki (uchwyty), dwa śrubokręty, pilnik i aktówka (papiery, dokumenty). Po drugiej „martwej” pętli aparat wyrównał na (wysokości) 50 m. Gdybym nie wykonał „martwej” pętli zabiłbym mechanika, siebie a aparat uległby zniszczeniu. Mechanik ma nieznaczne skaleczenia głowy.” Po trzech dniach J. Nagórski pisał: „Do Cesarskiego Wszechrosyjskiego Aeroklubu” Mam zaszczyt zawiadomić, że 17 września tego roku [1916] na hydroplanie latająca łódź [produkcji] fabryki Szczetina typ M Nr. 9 udało mi się wykonać „martwe” pętle. Do tego czasu zarówno za granicą jak i u nas utrzymywało się przekonanie, że „martwe” pętle można wykonywać z małymi trudnościami na samolotach lądowych, bardzo lekkich. Ja wykonałem „martwe” pętle na aparacie morskim ciężkiego typu z pełnym obciążeniem. Waga aparatu wynosiła ok. 100 pudów [ok. 1630 kg]. Ładunek wynosił 27 pudów [ok. 440 kg]. Proszę o zarejestrowanie mojego pierwszeństwa [wykonania]. Podpisano: były uczeń Aeroklubu, lejtnant Nagórski, 20 września 1916 r. Adres: Wyspa Ezel [Ozylia - ros. nazwa w-py Sarema ] Kilkond.” Rekord zarejestrowano a później sam Nagórski i jemu przychylni twierdzili, że pętle wykonał celowo bez wiedzy dowództwa. Ciekawe co powiedziały o tym podoficer Godowikow lecący z Nagórskim na Szcz.- 40 ? „ Z powyższego jasno wynika, że głównym powodem wykonania dwóch „martwych” pętli w ciągu jednego (a nie dwóch) dnia ( 17.09.1916 r.) były złe warunki pogodowe a nie celowe działania Nagórskiego.

Sierżant, mundur garnizonowy. Medale od lewej: - Brązowy Krzyż Zasługi RP - Medal Pamiątkowy za Wojnę1918-1921 - Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości czyli zdjęcie najwcześniej zrobione w 1928 r.

Tak oczywiście masz rację - powinny być kropki. Mój błąd - przepraszam.

W najnowszym numerze HP 14 jest zamieszczony drugi odcinek z cyklu "Życiorysy" a dotyczący kpt mar pil. (powinno być bez kropek po kpt i mar - kropki są w tytule w piśmie co jest błędne) Adolfa Stempkowskiego. Odcinek pierwszy ukazał się w HP nr 13 (też tytuł z błędnymi kropkami). Autorem jest red. HP. Pewne istotne i ważne informacje pominięto a niektóre info są błędne, Napisałem o tym do redaktora i sądziłem, że w drugim odcinku zostaną one opublikowane lub będzie uzupełnienie tekstu pierwszego odcina. Nie ma, więc zamieszczam je poniżej. W opisie losów A. Stempkowskiego pominięto ważny szczegół - jego służbę jako "krasnowo morwojenlieta" (czerwonego lotnika morskiego) w lotnictwie Rosji bolszewickiej. Autor pisze: "W połowie lutego 1917 roku zostaje [A.Stempkowski] skierowany [z 1. IAO, myśliwski oddział lotniczy carskich sił powietrznych, w którym służył od czerwca 1915 r.] do morskiej szkoły pilotów w Petersburgu (…) odznakę pilota morskiego [carskiego !] otrzymuje 1 listopada 1917 roku. Następnie zostaje przydzielony do nowo powstałej Morskiej Eskadry Lotniczej…” Brak informacji, że MEL była eskadrą lotnictwa bolszewickiego (!) a Stempkowski został przydzielony do niej będąc (!) już „czerwonym lotnikiem”. A.Stempkowski w chwili wybuchu rewolucji (przewrotu) bolszewickiej w październiku 1917 r. przebywał na lotnisku Gatczyno i tam wstąpił (!) do lotnictwa czerwonych . „Wstąpił” – czyli nie został wcielony, zmuszony np. szantażem itp. Można więc założyć, ze uczynił to dobrowolnie. 1.MAO (Morskij Awiacionnyj Oddzieł – Eskadra Lotnictwa Morskiego) została utworzona dopiero w 1918 r. i wtedy „krasnowojenliet” Stempkowski otrzymał do niej przydział. 1.MAO została przewieziona transportem kolejowym do Sewastopola na Krymie gdzie miała go bronić przed wojskami białej Rosji – armia gen. Antona Denikina. Brak wyraźnego opisu w artykule o służbie Stempkowskiego w lotnictwie bolszewickim jak sądzę zakłóca logiczną ciągłość i odbiór całości tekstu przez czytelnika. A.Stempkowski w 1.MEL był oficerem technicznym i pilotem liniowym. W dalszej części artykułu czytamy, że rozbicie przez wojska Denikina 1.MEL miało miejsce w „końcu 1919 roku” – uważam, że data podana jest błędnie. Sądzę, że zniszczenie eskadry miało miejsce w połowie sierpnia 1919 r. i do czasu przybycia polskiego konsula Stempkowski ukrywał się obawiając aresztowania przez białych Rosjan i wyroku – zapewne śmierci. Szkoda, że nie wspomniano o tym w tekście. W artykule zostało zamieszczone zdjęcie z opisem: „Adolf Stempkowski w tylnej kabinie jednego z dwóch zdobytych przez Rosjan wodnosamolotów Sablatning SF-5, 1918 rok.” Ze zbiorów Muzeum Ziemi Puckiej. Nasuwa się pytanie – zdobytych przez Rosjan ale jakich ? Carskich, Białych czy Bolszewików ? Jeżeli ma to być Stempkowski w kabinie wodnosamolotu to wodnosamolotu bolszewików ale samolot ten nie był zdobytym przez czerwonych. Uważam, że nie może to być A.Stempkowski w kabinie Sablatninga SF-5 bo ten (jak drugi tego typu) nie był w 1918 r. w składzie 1.MEL (bolszewickiej) a służył w lotniczych oddziałach Rosyjskiej Armii Ochotniczej – a Stempkowski w tym czasie był czerwonym lotnikiem ! Jedynymi samolotami zdobytymi przez Armię Ochotniczą Rosji w rejonie M.Kaspijskiego i M.Czarnego były: - 2 egz. Friedrichshafen FF-49C - 2 egz. Sablatning (jeden SF-5, drugi NN - o nim wiadomo, że był samolotem myśliwskim 2 os. z silnikiem Benz 220 KM) Pozostałe zdobyte (wg nomenklatury rosyjskiej „plennyje” – wzięte do niewoli) w Rydze i prawdopodobnie w rejonie M.Czarnego to 6 egz. różnych typów. Reasumując (wg mnie) na tym zdjęciu nie jest to Stempkowski lub zdjęcie jest błędnie datowane wreszcie być może nie jest to Sablatning SF-5 a samolot innego typu (to ostatnie najmniej prawdopodobne). Stempkowski mimo służby w lotnictwie bolszewickim został pozytywnie zweryfikowany i w styczniu 1920 r. wstąpił do WP a po przeszkoleniu trafił do BLM/MDLot gdzie zakończył swoja służbę w stopniu kapitana pil. MW. Pecha miał inny pilot morski carski a potem bolszewicki – Jan Nagórski (nawiasem mówiąc jego słynna pętla na latającej łodzi nie była zamierzona). Gdy na początku 1919 r. zgłosił się do WP to mimo jego dużego doświadczenia lotniczego (w tym bojowego) spotkała go odmowa. Mat. źródłowe (prócz publikacji tematycznych w jęz. polskim o lotnictwie morskim): „Krasnyje awiatory na frontach grażdanskoj wojny 1918-1920”- N.N.Zinowiew, W.N.Koniew (Moskwa 2017) „Istorija konstrukcij samolietów w SSSR do 1938 g.” – W.B.Szarow (Moskwa 1978) „Russian aviation colours vol.4 Againts Soviet” – M.Khairulin (Sandomierz 2018) „Wojenliety pogibszej imperji – awiacja w grażdanskoj wojnie” – M.Chajrulin, W.Kondratiew (Moskwa 2008) „Piloty ego wieliczestwa” – S.W.Gribanow (Moskwa 2007) „Pionierzy Polacy w siłach powietrznych Wielkiej wojny 1914-1918” (t.2) – St.Januszewski (Wrocław 2019) W opisie losów

FF 33L "9" z BLM

A tymczasem... ładny rysunek ale niestety z błędami konstrukcyjnymi - a szkoda.

A więc przypominamy... Leon Jagiellończyk - mechanik lotniczy z Armii Polskiej we Francji. Avord - szkoła mechaników, Pau (warsztaty lotnicze) i Romilly-sur-Seine (Park Lotniczy) - praktyka. St.mech. plutonowy 59.Esk.Bre (do Polski przybył w kwietniu 1919 r.). Z eskadrą 59.EL od marca 1920 r. na froncie polsko-bolszewickim. W 1920 r. uzyskał tytuł majstra lotniczego II klasy. Po zmianie nazwy eskadry na 17.EW w jej szeregach (dane z kwietnia 1920 r.)

Pierwsze zdjęcie - 22.09.1930 r. z wizyta w MDLot w Pucku były cztery latające łodzie RAF-u typu Supermarine Southampton (trzy typu Mk.II i jedna MK. III) Nr S - 1058 - Mk.III, pozostałe S - 1234, S - 1229, S - 1420 Mk.II. Drugie zdjęcie - włoska łódź latająca typu Macchi. Z wizytąw Pucku w dniu 24.10.1925 r. były dwie włoskie łodzie latające typu Macchi M.,24. Na zdjęciu nie jest M.24 (inne rozpórki w komorze płatów). Typ do rozpoznania. Nie sądzę by było to zdjęcie z Pucka.

Tak jest - masz rację to R-1 . Czyli "udoskonalony" DH-4 i DH-9 :-)

Ze 111.EM 1.PL -Warszawa 10927 r.

To nie jest PO-2 tylko Breguet Bre XIVB2.

Ansaldo A-1 "Balilla" z 7.EM im. Tadeusza Kościuszki. Biała "1" z niebiesko-biało-czerwoną szarfą na kadłubie - oznaczenie dcy eskadry kpt.pil. W.Konopki

Na tabliczce widnieje po łacinie "commotio cerebri" tj. wstrząśnienie mózgu.

Mogą to być (tak sądzę, ale 100 % pewności nie mam) - medal pierwszy z lewej : "Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości" a trzeci (ostatni) : Medal pamiątkowy "Na pamiątkę oswobodzenia Krakowa od zaborców 31.X.1918" (wstążka była biało jasnoniebieska a na zdjęciu widać, że jest biało-ciemna).