Rura (lufa?) żelazna

[markowaw]

Czy ktoś ma pojęcie co to może być?

[dago2]

Nic militarnego. Element koła starego wozu. Nie pamiętam jak to sie fachowo nazywa.

[sp7mfu]

Nie wiem skąd wziąłeś niektóre znaczenia. Przykładowo swat to nie rodzina ale osoba wykonująca określone zajęcie czyli kojarzenie małżeństw:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Swat

Ale wydaje się, że odbiegliśmy od piasty wozu...

[predi888]

Zawsze zapamiętywałem to jako "bukwa" ale to chyba zła nazwa

[Szybki55]

To się nazywa buks

[toyotomi]

Czołem.

Lub - bukso - zależy od regionu.

 

pzdr.

stani

[hipolit-O4]

Spotkałem sie z nazwą kunus lub konus.

[bogdan76]

W dniu 13.11.2019 o 21:43, Tomek.L napisał:

Bardzo dużo nazw narzędzi przyszło do nas z wraz z nimi, często przenosząc formę fonetyczną lub "spolszczoną fonetyczną", najczęściej z za zachodniej granicy. częśc z nich została wyparta rodzimymi nazwami, część funkcjonuje w naszym języku w formie spolszczonej:

mutra - nakrętka 

waserwaga - poziomica

śrubstak - imadło

śrubokręt - wkrętak

śruba

mesel - przecinak

luft - komin

cug - ciąg, przeciąg

bormaszyna - wiertarka

borowanie = wiercenie

flaszka...

I można tę listę rozwijać. Zapewne szprycha, kubeł, szyb-szyba-szyber to również nazwy przejęte z innych języków, podobnie jak komputer czy dysk/dyskietka.

wracając do przedmiotu z tego tematu - w moich rodzinnych stronach to buks albo buksa, koła buksują = ślizgają się. 

 

Czyżby Zamojszczyzna

[czestar]

U mnie mówi się buksa,tak jak Stani pisze.

[Erih]

Zaraz zaraz a może nie chodzi o swata a o swaka? To też jest stopień pokrewieństwa.

[markowaw]

Dzięki wielkie wszystkim.

[herkemur]

Mylisz się kolego. Tam gdzie jeżdżę na wieś, okolice Częstochowy, mianem swata określa się rodziców zięcia oraz  synowej. To słowo ma nie tylko jedno znaczenie. Podejrzewam że wzięło się to z tego iż zazwyczaj ojciec zięcia i synowej byli  swatami w znaczeniu jakie Ty podałeś.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Relacja_rodzinna

Cytat z powyższego linku z wikipedii:

"Rodzice zięcia i synowej bywają w niektórych regionach Polski określani jako swat i swatowa (swachna, swacha)."

 

[Erih]

Hekemur, zapewne dlatego że to właśnie te osoby szły w swaty. W moich okolicach, swatanie to była określona czynność, podejmowana niezależnie od więzi rodzinnych- swatem/swatką mogła być równie dobrze osoba niespokrewniona. Aczkolwiek na ogół swatania podejmowała się najbliższa rodzina.

[herkemur]

Własnie to napisałem wyżej. Przypomniało mi się że starsi ludzie w okolicy o której wyżej pisałem używają jeszcze innych określeń z tej tabelki. Na pewno nie raz słyszałem słowo świekra i zełwa ale dopiero teraz wiem co to znaczy. Wcześniej myślałem że to jakieś obraźliwe określenia:)

[hipolit-O4]

Swataniem zajmował się dziewosłęb.

[toyotomi]

Czołem.

W dniu 12.11.2019 o 16:17, predi888 napisał:

Zawsze zapamiętywałem to jako "bukwa" ale to chyba zła nazwa

Niekoniecznie zła - regionalne / gwarowe określenia techniczne są różnorakie.

Kiedyś miałem w rękach książkę - świetnie napisaną - o technicznym słowniku Galicji Wschodniej.

Chciałem ją kupić - nie udało się. Za żadne pieniądze właściciel nie chciał jej oddać - a szkoda.

 

pzdr.

stani

[Erih]

21 minut temu, toyotomi napisał:

Czołem.

Niekoniecznie zła - regionalne / gwarowe określenia techniczne są różnorakie.

Kiedyś miałem w rękach książkę - świetnie napisaną - o technicznym słowniku Galicji Wschodniej.

Chciałem ją kupić - nie udało się. Za żadne pieniądze właściciel nie chciał jej oddać - a szkoda.

 

pzdr.

stani

Chyba te gwarowe określenia "techniczne" to najtrwalsze ślady dawnych, zróżnicowanych dialektów języka polskiego, niesłusznie wypartych i zdezintegrowanych przez tzw literacką polszczyznę.

[toyotomi]

Czołem.

9 minut temu, Erih napisał:

Chyba te gwarowe określenia "techniczne" to najtrwalsze ślady dawnych, zróżnicowanych dialektów języka polskiego, niesłusznie wypartych i zdezintegrowanych przez tzw literacką polszczyznę.

W pełni się zgadzam. Gwarowy język techniczny - pomału - przechodzi w zapomnienie - duża strata.

Kaszubi wiedzieli co robią - i zadbali o to aby ich język nie przepadł.

Przecież język to jeden z elementów tożsamości, grupy społecznej, regionu, czy też nacji.

 

pzdr.

stani

[Czlowieksniegu]

Który jechał wozem z buksem....

Matko i córko...

[toyotomi]

Czołem

3 godziny temu, Czlowieksniegu napisał:

Który jechał wozem z buksem....

Mógł również jechać wozem na lograch....ale to inna konstrukcja piasty koła.

 

pzdr.

stani

[Tomek.L]

Bardzo dużo nazw narzędzi przyszło do nas z wraz z nimi, często przenosząc formę fonetyczną lub "spolszczoną fonetyczną", najczęściej z za zachodniej granicy. częśc z nich została wyparta rodzimymi nazwami, część funkcjonuje w naszym języku w formie spolszczonej:

mutra - nakrętka 

waserwaga - poziomica

śrubstak - imadło

śrubokręt - wkrętak

śruba

mesel - przecinak

luft - komin

cug - ciąg, przeciąg

bormaszyna - wiertarka

borowanie = wiercenie

flaszka...

I można tę listę rozwijać. Zapewne szprycha, kubeł, szyb-szyba-szyber to również nazwy przejęte z innych języków, podobnie jak komputer czy dysk/dyskietka.

wracając do przedmiotu z tego tematu - w moich rodzinnych stronach to buks albo buksa, koła buksują = ślizgają się. 

 

[predi888]

Cytat

śrubstak - imadło

zawsze myślałem że śrubstak to po prostu śrubokręt 

a tak przy okazji, ma ktoś zdjęcie lub opis gdzie to było w wozie? W kole czy na osi i trzymało koło?

[czestar]

 

[G1ml1]

Podręcznikowo to tuleja piasty.

pozdro

[herkemur]

To jest ta tuleja w środku piasty.

[herkemur]

A co do staropolskich nazw.