Skocz do zawartości

II RP mlekiem i miodem płynąca

hipolit-O4

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 93
  • Created
  • Ostatniej odpowiedzi
rikardo71

rikardo71

Napisano
Napisano

Żadna epoka nie była mlekiem i miodem płynąca. II RP miała swoje plusy i minusy. Sąsiedzi oraz rzekomi sojusznicy nie pozwolili jej dłużej funkcjonować dlatego trudno dzisiaj stwierdzić do czego tamte społeczeństwo by doszło. Ówcześni przyjęli z inwentarzem również problemy społeczne które nie pojawiły się nagle lecz istniały. Ponadto ziemie Polski zostały dotkliwie złupione podczas wojny.  Zastanawia notoryczne wyeksponowanie ubóstwa biedy i różnych patologii II RP jak by to była tylko przypadłość ówczesnej Polski. Również są w dzisiejszych czasach, gdzie sukces jest na każdym kroku nie jest różowo. Jak się zajrzy pod kołderkę propagandy to pojawia się szara rzeczywistość.  W II RP nie rozdawano pieniędzy na lewo i prawo. Z zachowanych wspomnień rodzinnych wynika, że stan posiadania zależał od zaradności i pracowitości. Moja babcia skończyła tylko trzy klasy ale nie dlatego, że miała ze strony urzędników zakaz nauki. To jej rodzice podjęli decyzje, że jej wystarczy taki zakres wiedzy. Najważniejsza była praca w polu. 

Jedburgh_Ops

Jedburgh_Ops

Napisano
Napisano
W dniu 26.03.2021 o 22:30, rikardo71 napisał:

Żadna epoka nie była mlekiem i miodem płynąca. II RP miała swoje plusy i minusy.

Dokładnie. Bieda była straszna, ale z drugiej strony nie było tak, że II RP nie dawała szansy na wyjście z niej ludziom przedsiębiorczym. Obaj moi dziadkowie byli przed wojną biznesmenami, ale nie dlatego, że coś odziedziczyli, albo jak jeden współczesny polski biznesmen w odpowiednim czasie, miejscu i z odpowiednim człowiekiem rozegrali mecz tenisowy. Ciężko harowali od zera na swój sukces i tuż przed wojną osiągnęli go zostając przedstawicielami klasy - powiedzmy - średniej+ albo średniej++. Z kolei wuj mojego ojca całe życie marzył o tym, żeby mieć swój sklep mięsny. Cel osiągnął w ostatnich miesiącach przed wybuchem wojny; swoje wielkie marzenie zrealizował również ciężką pracą. Nieroby w jego miejscowości nienawidziły go za to. Gdy kraj znalazł się pod okupacją to szkopstwo krzywym okiem patrzyło na ten sklep mięsny i ciągle wuja kontrolowało, czy nie narusza przepisów o kontrybucji. Wuj za swój sklep zapłacił życiem. Polscy nienawistnicy podkablowali go do szkopów, że skombinował świnię (czego nie było wolno) i przerabia ją na wędliny. Nie była to prawda, ale wuj mojego taty poszedł z powodu tego donosu do Oświęcimia i tam zakończył życie.

Ameryką II RP nie była, niemniej jak Ameryka mimo wszystko dawała szansę na odbicie się od dna biedy, jeśli miało się wolę ciężkiej pracy i trochę zmysłu biznesowego.

Erih

Erih

Napisano
Napisano

Jedburgh_Ops, tak bywało, ale żeby wyjść na ludzi trzeba było mieć jakieś podstawy. Przytłaczająca większość ich nie miała. Kraj po PWS mieliśmy dokładnie zrujnowany, do tego doszedł Wielki Kryzys i analfabetyzm gospodarczy rządzących.

Moja rodzina w owych czasach też sobie radziła, ale nie było tak że dzieci po 3 klasach kończyły naukę i szły robić w polu.

Jedburgh_Ops

Jedburgh_Ops

Napisano
Napisano

Masz oczywiście rację. Tu żadnych prostych, podobnych i pozytywnych historii rodzinnych nigdy nie będzie. Nierówności społeczne w II RP były potworne, ale... czy są jakieś czasy i jakieś państwa, gdzie ich nie ma? Jak mówią fachowcy np. w Stanach są teraz najgorsze od niepamiętnych czasów przy całym ich oszukańczym pi-arze krainy szczęśliwości i szans społecznych...

Erih

Erih

Napisano
Napisano

Widzisz, ale nierówności (przede wszystkim w dostępie do szans) można niwelować, albo je konserwować.

Bezkrytyczni wielbiciele II RP to jest ta druga opcja.

Jedburgh_Ops

Jedburgh_Ops

Napisano
Napisano

II RP pod niektórymi względami nie różniła się od PRL, więc jak miało być w niej dobrze? Siła nabywcza pieniądza w II RP była identyczna, jak w PRL, czyli prawie żadna – taka tylko, aby podtrzymać cykl biologiczny i nie umrzeć z głodu. Na przykład posiadanie samochodu przez przeciętnego Kowalskiego w II RP było tak samo prawie niewyobrażalne – ewentualnie będące dorobkiem całego życia – jak u przeciętnego Kowalskiego w PRL, który musiał sobie wypruwać żyły na jakiegoś strucla na czterech kołach. Struktura dochodów ludności w stosunku do kosztów utrzymania była w II RP tak samo patologiczna, jak w PRL. To jak miało być dobrze w II RP?

Dla przykładu coś z wojska. Najtańszy amerykański samochód końca lat 30. (Willys Model 1936) kosztował w standardzie od 395 dolarów. Amerykański jednogwiazdkowy generał wojsk lądowych zarabiał miesięcznie 500 dolarów, czyli za jedną pensję mógł kupić wspomniany samochód osobowy, albo Willysa Model 1934 (450 $), albo Plymoutha Six (445 $), albo Chevroleta Six (475 $), albo też Chevroleta Standard (495 $). A co spośród samochodów mógł za jedną pensję kupić polski jednogwiazdkowy generał WP II RP z jego miesięcznym uposażeniem w wysokości 1000 zł? Klakson i cztery koła. Niczego by nie kupił, nawet mikrusa w postaci Polskiego Fiata 508 (cena od 4950 zł).

I tak było w II RP ze wszystkim w strukturze dochodów/wydatków. Do tego totalna zapaść cywilizacyjna. W USA w środowiskach miejskich i wielkomiejskich pralka, lodówka, radio, elektryczna maszynka do golenia, aparat fotograficzny itp. to była przed wojną normalka, nic wielkiego. Tak w II RP, jak i do początku lat 60. w PRL to były niewyobrażalne luksusy. Mojego ojca inżyniera lotniczego obejmował peerelowski przepis dla biur konstrukcyjnych, że ktoś taki musiał zarabiać minimum dwie średnie krajowe, więc biedy relatywnie nie było. A pierwszą lodówkę rodzice kupili dopiero w roku 1962. Jak by to powiedzieć komuś na Zachodzie to by nie uwierzył. A jakie to było wielkie halo, gdy w roku 1950 ojciec zwyciężył w zawodach modeli latających i za pierwsze miejsce dostał aparat fotograficzny. Jak by Pana Boga za kapcie złapał z tym aparatem. A aparat nie jakieś cudo i chyba nie nówka w chwili wręczania, bo dziwaczny jakiś i być może „trofiejny”, niemiecki, nie cechowany nazwą producenta, a jedynie „D.R.G.M.” Mam go do dziś. Ale to tak na marginesie.

Jednego z moich dziadków biznesmenów klasy średniej+, jak wspomniałem, nie było przed wojną stać na kupno samochodu (zbierał na niego, ale nie uzbierał przed 1 IX '39), drugiego dziadka może by i było stać, ale uważał samochód za koszmarny obciach.

Erih

Erih

Napisano
Napisano

Jedburgh_Ops, pokaż ten niemiecki aparat, to powiem ci co to jest - przynajmniej w przybliżeniu.

Ale wracając do wątku zasadniczego, to masz rację - porównując II RP do PRL - ale w jej początkowym okresie.

Co nie dziwi - jak po PWS odziedziczyliśmy ruiny i zgliszcza, tak i po DWS nic nam się więcej nie ostało. Plus zdecydowanie chory system polityczno - gospodarczy. Czyli, tak naprawdę, zdemolowane resztki po II RP.

Ale też nie można nie zauważyć, że z czasem sytuacja bytowa Kowalskiego w PRL zaczęła się wyraźnie poprawiać. Dorównać krajom z rozwiniętym kapitalizmem, gdzie samochód był zwykłym dobrem konsumpcyjnym a nie luksusowym od lat 60tych, się nie udało, ale powszechnej biedy, analfabetyzmu i ogólnej degrengolady pozbyto się dosyć skutecznie.

Jedburgh_Ops

Jedburgh_Ops

Napisano
Napisano

Wczoraj tuż po naszej wymianie myśli odkryłem w necie co to za aparat. Jest na tym linku, gdzie jest opisany - The first of the line: 1935 Balda Baldina w/ Carl Zeiss Tessar lens. Mój różni się mikroskopijnymi szczegółami, więc być może jest o kilka lat późniejszy od egzemplarza ze zdjęcia. Nieważne. I to też pokazuje, jakie było wtedy dziadostwo cywilizacyjne w demoludach. Przy całej ówczesnej nienawiści do wszystkiego, co niemieckie, nawet na oficjalnych uroczystościach z wręczaniem jakichś nagród nie potrafiono wykombinować jakiejś sensownej nagrody pochodzącej już z jedynie słusznego „ludowego wysiłku umysłowego i technicznego”, tylko trzeba było dać hitlerowski aparat fotograficzny, a jedynie tabliczkę pamiątkową ojcu tam dostawiono na futerale. 

Ale wracając do tematu. Wsi polskiej w II RP zafundowano szkołę survivalu wraz z przetrwaniem tylko jednostek najsilniejszych. Słusznie zauważasz, że dziedziczenie ruin po każdym okupancie i wojnie wraz z ogólnym zacofaniem było straszne i trudno, żebyśmy to my Polacy za to odpowiadali, bo taki już był nasz geopolityczny los. Część mojej przedwojennej rodziny to była miejska klasa średnia, a część to był lud wiejski jakoś sobie radzący, ale w pewnej chwili i ten lud już nie wytrzymał tej dramatycznej nędzy polskiej wsi i bez żadnego planu władz, żeby coś prospołecznego z tym zrobić. I mój rodzinny lud wiejski wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Tam urządził się szybko i dobrze. Na tyle dobrze, że już podczas II w.ś. miałem w całkiem bliskiej rodzinie dwóch żołnierzy w Korpusie Chorążych US Army.

Plugawa PRL jaka była, taka była, ale przynajmniej kombinowała jak zrobić, żeby środowiska wiejskie nie stoczyły się w takie sytuacje, jak z II RP.

vis1939

vis1939

Napisano
Napisano
Godzinę temu, Jedburgh_Ops napisał:

nie potrafiono wykombinować jakiejś sensownej nagrody pochodzącej już z jedynie słusznego „ludowego wysiłku umysłowego i technicznego”, tylko trzeba było dać hitlerowski aparat fotograficzny

Pewno po prostu poszli po najmniejszej linii oporu pozbywając się starego poniemieckiego zrzyna, a Ty od razu dorabiasz do tego ideologie.Ojciec też mi opowiadał o jakiś żenujących nagrodach w zawodach latawcowych.Byle coś dać bo taki był przykaz, a mogli dać przecież tylko w mordę.

Erih

Erih

Napisano
Napisano

W okolicach roku 1950 to Baldina nie była wcale złym i przestarzałym aparatem. To była podówczas taka "klasa średnia"  z bardzo dobrym, choć niewymiennym obiektywem. Mogła być nawet nówka sztuka - tego typu aparaty były produkowane do lat sześćdziesiątych.

Jedburgh_Ops

Jedburgh_Ops

Napisano
Napisano

Ha! Dziękuję za tę informację. Nie chcę zaśmiecać tego wątku sprawami tego aparatu, ale kiedyś byłbym bardzo wdzięczny za identyfikację jego roku produkcji chociaż w przybliżeniu, choćby tyle, czy on jest z II wojny? Miałbym go wtedy do rekonstrukcji. W stosownym dziale założę kiedyś wątek o tym aparacie.

Dzięki!

  • 5 weeks later...
M164U2

M164U2

Napisano
Napisano
23 hours ago, balans said:

A tu więcej na temat patologi w przedwojennej Warszawie

 

 

 

Patologia była, jest, i będzie, znajdziemy ją nawet na tym forum:)

Co do II Rzeczpospolitej mlekiem i miodem płynącej - jako nowo narodzone państwo po 123 latach morderczych zaborów, bez własnej waluty, bez własnego alfabetu, bez infrastruktury, ograbiona przez zaborców, wymęczona wojnami musiała mierzyć się z wielkimi trudnościami społecznosciowymi i gospodarczymi. 


W do datku zaraz po napoczęciu świerzo odrodzona Rzeczpospolita Polska przeszła przez serie powstań śląskich, potem wojna ukraińska, a następnie odparcie zdradzieckiego wojska sowieckiego dążącego do podboju europejskich państw i przekształcenia ich w republiki sowieckie, zgodnie z ideologią, doktryną polityczną i programem politycznym krwiopijczej bolszewickiej partii komunistyczneji jej deklarowanymi chorymi celami politycznymi, określanymi jako „rewolucja z zewnątrz”.  Nastepnie nieudany zamach na Józefa Piłsudskiego przez ukraińskich nacjonalistów, i zabójstwo pierwszego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Gabriela Narutowicza.  

Mimo tego, i mimo wszystkiego w 2RP udało się wprowadzić:

1) Prawa obywatelskie takie jak:
równość wobec prawa;
ochrona życia, wolności i mienia;
wolność słowa i prasy;
gromadzenie się oraz zawiązywanie stowarzyszeń i zrzeszeń;
wolność sumienia i wyznania;
mniejszościom narodowym: zachowywanie swojej narodowości; pielęgnowanie mowy i własności narodowych; tworzenie własnych związków autonomicznych w obrębie samorządu powszechnego; zakładanie szkół, zakładów wychowawczych, społecznych i dobroczynnych;
ochrona pracy;
ubezpieczenia społeczne;
bezpłatna nauka w szkołach państwowych i samorządowych;
zakaz wykonywania pracy przez dzieci poniżej 15 roku życia

2) Reforma walutowa i  wprowadzenie nowej waluty: złotego polskiego. Miał on mieć pokrycie w złocie, czyli w każdej chwili można było wymienić w banku pieniądze na złoto. 

3) Praktycznie bez dojścia do morza i z tą wyżej wymieniną plagą i bezrobociem wybudowano nowy port morski!!!

 https://wielkahistoria.pl/budowa-gdyni-najwazniejszy-i-najbardziej-spektakularny-projekt-przedwojennej-polski/

M164U2

M164U2

Napisano
Napisano
On 3/26/2021 at 6:44 AM, balans said:

Zarobki w II RP [szkoda, że nie ma na tym forum odrębnych działów poświęconych historii I RP/RON oraz II RP, bo ta ma u nas przełożenie na czasy współczesne].

 

Patrząc na zarobki w IIPR można zawsze je porównać do zarobków w PRLu - Czy się stoi czy się leży 1000 złoty się nalezy.   
https://finanse.wp.pl/jak-zarabialismy-w-prl-u-6114131739220097

A w PRL przykładowo w 1979 roku, średnia pensja brutto wynosiła 5327 zł. Wówczas najbardziej łakomym kąskiem dla przeciętnego Polaka był Fiat 126p, który kosztował  92 tys. zł. Oznaczało to, że na ten cud luksusu i techniki trzeba było czekać 10 lat i wydać nieco ponad 17 średnich pensji!!!

  • 3 weeks later...

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

Przejdź do listy tematów
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

  I accept