Pożar na pokładzie najmłodszego polskiego okrętu. Nie wiadomo, czy wypłynie znów w morze

[bodziu000000]

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,22565932,pozar-na-pokladzie-najmlodszego-polskiego-okretu-nie-wiadomo.html

Pożar na pokładzie najmłodszego polskiego okrętu. Nie wiadomo, czy wypłynie znów w morze

Kilka tygodni temu na pokładzie ORP "Orzeł doszło do niewielkiego pożaru. Wojsko nie potrafi jednak określić czy i kiedy jednostka będzie znów w pełni sprawna - informuje trójmiejska "Wyborcza.

O sprawie jako pierwszy informował tygodnik "Polityka. Niewielki pożar wybuchł na pokładzie okrętu pod koniec września podczas prac w stoczni. Nikomu nic się nie stało, czterech marynarzy trafiło wówczas na profilaktyczne badania do szpitala.

Trwa wciąż ustalanie przyczyn pożaru. Nie wiadomo też, kiedy "Orzeł wróci do normalnej służby - jeśli w ogóle wróci, bo jego naprawa może się okazać po prostu nieopłacalna.

- Zakres koniecznych do wykonania prac naprawczych zostanie ustalony po zakończeniu prac komisji oraz biegłych sądowych - mówi w rozmowie z "Wyborczą kmdr ppor. Radosław Pioch, rzecznik prasowy 3. Flotylli Okrętów.

ORP "Orzeł powstał w 1985 roku i jest w tej chwili najmłodszym polskim okrętem podwodnym w Marynarce Wojennej. Oprócz niego wojsko posiada jeszcze trzy inne okręty - w przypadku dwóch z nich podpisano umowy o konserwację, które mają wydłużyć ich żywotność."

[fala]

Pożałowali któremuś z muzeum to i sami nie będą mieli.

[bodziu000000]

http://wiadomosci.wp.pl/spokojnie-to-tylko-awaria-jak-tona-polskie-okrety-podwodne-6192312465565825a

Spokojnie to tylko awaria. Jak toną polskie okręty podwodne

Polscy podwodniacy pływają na sprzęcie, który często nie jest w stanie się wynurzyć. Tylko dzięki szczęściu i temu, że Bałtyk jest płytkim morzem, nie wydarzyła się taka tragedia, jak w przypadku argentyńskiego okrętu - mówi WP emerytowany oficer podwodniaków.

- Kiedy jeden z naszych okrętów podwodnych wychodzi w morze, w pogotowiu czeka już okręt ratowniczy, ze sprzętem umożliwiającym pomoc w przypadku, gdy osiądzie na dnie. Takie incydenty zdarzają się regularnie - opowiada były oficer Marynarki Wojennej. To jego komentarz do głośnej na całym świecie sprawy zaginięcia argentyńskiego okrętu podwodnego.

Nasz rozmówca opisuje podobne zdarzenie, w którym uczestniczył osobiście. Po wyjściu na Bałtyk i zanurzeniu jeden z naszych okrętów podwodnych już nie dał już rady się wynurzyć. Osiadł na dnie, kilkadziesiąt metrów pod powierzchnią i ani rusz. Załoga uzyskała pomoc dzięki wypuszczeniu na powierzchnię pławy alarmowej. Tylko dlatego nie było poszukiwań i nerwów, a pomoc techniczna dotarła od razu na miejsc . Szczegółów tego wydarzenia nie może jednak ujawnić, ze względu na tajemnicę.

Parada muzealników

28 listopada odbędzie się 99., najsmutniejsza rocznica utworzenia Marynarki Wojennej. Podwodniacy, uważający się za elitę tego rodzaju wojsk, nie mają czym się pochwalić. Nasz flagowy okręt podwodny ORP "Orzeł został unieruchomiony w październiku. Po pożarze i zalaniu pianami z gaśnic część pokładowego wyposażenia okrętu uległa zniszczeniu. Nie wiadomo, kiedy okręt wróci do służby. Pozostałe okręty podwodne mają wartość muzealną - a nie bojową. Staż ORP "Kondor liczy 53 lata, ORP "Sęp i ORP "Sokół są w służbie 51 lat. ORP Bielik pływa od 50 lat. Wcześniej służyły w norweskiej marynarce i zostały udostępnione Polsce za darmo, wkrótce po tym jak zostaliśmy członkami NATO.

- Czas powiedzieć, że nie mamy okrętów podwodnych zdolnych do działań bojowych. To już typowe cele. Ich wartość bojowa polega jedynie na tym, że potencjalny agresor będzie musiał poświęcić czas, dosłownie jedną akcję i bomby na ich zniszczenie. Tylko tyle - ocenia oficer.
Jego zdaniem trwają dyskusje czy w ogóle "Orzeł zostanie wyremontowany. Banderę wciągnięto na nim 31 lat temu - Jaki jest sens inwestowania milionów złotych w jednostkę mającą 30 lat? Część wyposażenia w okrętach podwodnych montuje się jednorazowo i na stałe. Remont w dużej skali oznaczałby prucie ważnych elementów okrętu. Kiedy poprzednio "Orzeł trafił na remont do Stoczni Marynarki Wojennej wykryto w nim taką liczbę usterek, że utknął tam na trzy lata - dodaje rozmówca WP.

To jednak informacje nieoficjalne, którym zaprzecza kmdr por. Czesław Cichy z Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych: - "Orzeł zostanie przywrócony do służby - zapewnia. - Pod koniec tygodnia komisja wypadków okrętowych przedstawi raport. Będziemy wiedzieli jakie są skutki pożaru. Pozostałe okręty podwodne regularnie biorą udział w ćwiczeniach na Bałtyku - dodaje. Podkreśla, że nie może udzielić żadnych szczegółów, ponieważ stan techniczny poszczególnych jednostek jest tajemnicą.

Kryptonim pirat

Rozmówca WP zdradza, że po kilkunastu chudych latach w finansowaniu stan floty podwodnej przedstawia żałosny widok. Czas wycofania norweskich okrętów ze służby minął w 2016 roku. Tylko dzięki prowizorycznym naprawom, heroicznemu wysiłkowi i talentom mechaników w ogóle pływają. Na przykład w 2018 roku klajstrowanie złomu w Marynarce Wojennej będzie kosztować 190 mln złotych. To oficjalna informacja podana przez Szefostwo Techniki Morskiej Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych.

Z 81 okrętów naszej rzekomo dumnej floty już 21 przekroczyło normy docelowej eksploatacji, czyli powinny trafić na złom. 66 okrętów wypracowało swoją normę eksploatacji na poziomie powyżej 75 proc. - poinformowano podczas debaty sejmowej komisji Obrony Narodowej.

- Jest mi z tego powodu wstyd. Ponieważ nasi podwodniacy biorą udział w zagranicznych ćwiczeniach, a patrząc na sprzęt innych marynarek muszą zaciskać zęby - mówi oficer marynarki. Opisuje, jego zdaniem, poniżający scenariusz ćwiczeń morskich, w których polskiej jednostce przypisano rolę "pirackiego okrętu. Uzasadnieniem było, że iż jako jedyny z sojuszników, dysponuje przestarzałym, lecz cichym napędem. Operatorzy innych okrętów nie będą się spodziewać takiego "cudaka, w związku z tym idealnie nadaje się do tropienia.

- To co zostało z polskiej floty podwodnej to garstka zapaleńców, którzy nie mając sprzętu studiują z opracowań najnowszą taktykę podwodną. Już wyszkolone załogi okrętów to inwestycja warta setki milionów złotych. Mówi się im, że mają dotrwać do momentu zakupu nowych jednostek - opowiada dalej oficer.

Minister obrony Antoni Macierewicz zadeklarował, że jeszcze w tym roku rozstrzygnie sprawę zakupu nowych okrętów podwodnych w programie Orka. O zamówienie ubiegają się francuska Naval Group proponująca okręt Scorpene, niemiecka grupa ThyssenKrupp Marine Systems z okrętami typów 212A i 214 oraz szwedzki koncern Saab z A26. Okręty mają być wyposażone w broń odstraszania - rakiety manewrujące o zasięgu. Pierwsze okręty miałyby trafić do służby w 2024 roku.

Koncepcja sięga Morza Północnego

Za to papierową koncepcję dla podwodnej floty mamy wyjątkowo ambitną. Według stworzonego jeszcze w latach 90., ale wciąż aktualnego opracowania, polska marynarka miałaby posiadać trzy okręty podwodne wielkości "Orła - czyli powyżej 3 tys. ton wyporności. Działały by one w tak zwanych trójkach. Jeden okręt jest na morzu, drugi w porcie, czeka przygotowany się do wyjścia (w zamian za powracających z misji), trzeci traktowany jest jako odwód. To jednak nie koniec zdziwień. Według aktualnych pomysłów naszych strategów jeden okręt miałby operować na Morzu Północnym.

W zderzeniu z rzeczywistością wypada ona wręcz groteskowo. Pomijając brak okrętów ("Orzeł jest niesprawny od 2014 roku), słabym punktem "koncepcji jest to, że Marynarka Wojenna nie ma okrętu nawodnego, mogącego służyć wsparciem dla przebywającej tak daleko jednostki, odnawiając jej gotowość bojową. Pod znakiem zapytania stoi obrona naszej flotylli podwodnej. - Żaden z portów nie posiada infrastruktury, dzięki której okręty podwodne mogłyby być bronione - uważa oficer-podwodniak. - Kiedy ostatnio na ten punkt zwrócił uwagę ktoś z ekspertów, padła odpowiedź od jednego z generałów, że będą bronić się same."

---

Post został zmieniony ostatnio przez moderatora Czlowieksniegu 08:35 28-11-2017

[bodziu000000]

http://www.polska-zbrojna.pl/home/articleshow/24496?t=-Orzel-nadal-w-linii

„Orzeł” nadal w linii

Wojskowa komisja, która badała przyczyny ubiegłorocznego pożaru na pokładzie największego polskiego okrętu podwodnego, orzekła, że szkody nie są poważne i po remoncie okręt wróci do służby. – Według specjalistów do zdarzenia w żaden sposób nie przyczyniła się załoga okrętu – podkreśla kmdr por. Czesław Cichy z Dowództwa Generalnego.

Do pożaru doszło pod koniec września ubiegłego roku. Ogień pojawił się podczas prac przy akumulatorach, które zasilają jednostkę. – „Orzeł” stał wówczas w gdyńskim porcie wojennym, formalnie jednak nadal nie został przez nas odebrany po remoncie. Był w trakcie prób stoczniowych – podkreśla kmdr ppor. Radosław Pioch z 3 Flotylli Okrętów. W feralnej chwili na pokładzie przebywało czterech marynarzy. Żaden z nich jednak nie ucierpiał.

Krótko po zdarzeniu postępowanie mające wyjaśnić przyczyny wypadku i skalę zniszczeń wszczęła Główna Komisja ds. Awarii Okrętowych MW. Specjaliści właśnie zakończyli pracę. – Komisja stwierdziła, że bezpośrednią przyczyną pożaru było zapalenie się izolacji kabli elektrycznych, które dochodzą do skrzyni rozłącznej ładowania i rozładowywania akumulatorów – tłumaczy kmdr por. Czesław Cichy z Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych. Końcówki przewodów nie zostały odpowiednio mocno dokręcone. Kiedy popłynął przez nie prąd o bardzo wysokim natężeniu, zaczęły się nagrzewać. W rezultacie doszło do zapłonu. Takie następstwo zdarzeń potwierdził też sądowy biegły z dziedziny energetyki. – Według orzeczenia komisji do wywołania pożaru w żaden sposób nie przyczyniła się załoga okrętu. Co więcej, działania podjęte przez marynarzy już po jego wykryciu, pozwoliły na znaczne ograniczenie jego negatywnych skutków – zapewnia kmdr por. Cichy.

Postępowanie Komisji to nie jedyne prowadzone w tej sprawie. – Swoje śledztwo prowadzi gdyński oddział Żandarmerii Wojskowej pod nadzorem tamtejszej Prokuratury Rejonowej – zaznacza ppłk Artur Karpienko z Komendy Głównej Żandarmerii Wojskowej. Na razie śledczy nikomu nie postawili zarzutów.

Tymczasem straty okazały się stosunkowo niewielkie. Ogień uszkodził skrzynki połączeniowe do ładowania baterii akumulatorów i zasilania z lądu oraz tory kablowe. Nie została jednak naruszona konstrukcja kadłuba. – Okręt będzie mógł wrócić do służby. Zresztą od początku nie było żadnych przeciwwskazań, by tak się stało – podkreśla kmdr por. Cichy. Na razie jednak trudno orzec, kiedy to nastąpi. Nie wiadomo też, jakie będą ostateczne koszty z tym związane. – Najpierw trzeba rozpisać przetarg i wyłonić podmiot, który wykona naprawę – wyjaśnia kmdr ppor. Pioch. Jak udało nam się ustalić, może to nastąpić niebawem. – Na pokładzie okrętu skończyli już pracować biegli. Nie ma przeszkód, by rozpocząć remont jednostki – przyznaje ppłk Karpienko.

Po dokonaniu napraw okręt będzie musiał przejść próby na Bałtyku. – Samych marynarzy czeka zaliczanie zadań programowych O1 i O2 – informuje kmdr ppor. Pioch. Pierwsze pokazuje gotowość załogi do opuszczenia portu, drugie – do samodzielnego działania na morzu. – Ze względu na konieczność remontu ORP „Orzeł” nie został wyznaczony do żadnych tegorocznych ćwiczeń. Jednostka zostanie wpisana w harmonogram szkoleń, kiedy już wróci do linii – podsumowuje kmdr ppor. Pioch.

ORP „Orzeł” to największy i najmłodszy z polskich okrętów podwodnych. Został zbudowany przez jedną z sowieckich stoczni, do służby pod biało-czerwoną banderą wszedł zaś w 1986 roku. Potem był modernizowany, tak by sprostać standardom NATO. Jednostka jest w stanie schodzić na głębokość 300 metrów, jej zasięg został obliczony na sześć tysięcy mil morskich, a załoga liczy 60 marynarzy. Okręt ma w uzbrojeniu sześć dziobowych wyrzutnii torped. Jest również przystosowany do stawiania min. ORP „Orzeł” powinien pozostać w linii do 2022 roku.

To wiadomość ważna o tyle, że marynarka zaczęła już wycofywanie wiekowych okrętów podwodnych typu Kobben. W grudniu ubiegłego roku służbę zakończył ORP „Kondor”, a za kilka miesięcy dołączy do niego ORP „Sokół”. Pozostałe dwa Kobbeny powinny służyć do 2020 roku.

W najbliższych tygodniach powinien zostać wyłoniony wykonawca nowych okrętów podwodnych dla polskiej marynarki. Ubiegają się o to: francuska firma Naval Group, która oferuje jednostki Scorpene, ThyssenKrup Marine Systems z Niemiec ze swoimi 212A i 214 oraz szwedzki SAAB z okrętem A26. Polska zamierza kupić trzy okręty podwodne wyposażone w rakiety manewrujące."

[les05]

bodziu000000 ty istniejesz w realu, czy jesteś cyfrowym automatem? :)

[bodziu000000]

http://www.defence24.pl/dlaczego-nie-naprawiono-orp-orzel-cztery-lata-remontu

Dlaczego nie naprawiono ORP „Orzeł”? Cztery lata remontu

Z odpowiedzi Ministerstwa Obrony Narodowej na jedną z interpelacji poselskich wynika, że przez ponad pół roku nie usunięto skutków pożaru, do jakiego doszło na okręcie podwodnym ORP „Orzeł”. Co więcej – nadal nie wiadomo, kiedy ten okręt zostanie usprawniony i co tak naprawdę trzeba zrobić, by wprowadzić go do służby operacyjnej.

Najnowsze informacje na temat stanu okrętu podwodnego ORP „Orzeł” można było znaleźć w odpowiedzi sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Wojciecha Skurkiewicza z dnia 14 marca 2018 r. na interpelację nr 18058 posłów partii Nowoczesna: Pawła Kobylińskiego, Jerzego Meysztowicza i Adama Szłapki „w sprawie planów modernizacji polskiej floty podwodnej”.

Wynika z niej, że przez pół roku od pożaru, do jakiego doszło na pokładzie ORP „Orzeł” w dniu 27 września 2017 r. nie usunięto skutków tego wypadku i nie wprowadzono okrętu do linii. Nie podano również żadnego rozsądnego wyjaśnienia, dlaczego potrzebnych napraw nie przeprowadzono i kiedy to w ogóle będzie możliwe.

W świetle faktów mało wiarygodne są: deklaracja z odpowiedzi na interpelację, że po pożarze podjęto działania „w celu jak najszybszego usprawnienia okrętu i przywrócenia możliwości wykonywania zadań” oraz stwierdzenie, że „zarówno użytkownik, jak i organy logistyczne podejmują intensywne wysiłki zmierzające do przywrócenia sprawności technicznej oraz możliwości wykonywania zadań bojowych przez ORP „Orzeł””. Okazało się bowiem, że:

* Wykonano Wykazy Prac Naprawczych (WPN) tylko „przywracających okręt do stanu sprzed zdarzenia”. Tymczasem powrót do stanu technicznego sprzed 27 września 2017 r. niczego nie załatwi, ponieważ samo zdarzenie wykazało, że okręt nie był sprawny w momencie wypadku (nie działał np. prawidłowo system uruchomienia instalacji halonowej, a cały układ elektryczny powinien być sprawdzony);

* Nie opracowano kosztorysu i terminu naprawy stwierdzając jedynie, że „termin i koszty ww. napraw będą uzależnione od zakresu prac ujętych w WPN”. Tymczasem wcześniej poinformowano, że WPN został już sporządzony, a więc tak naprawdę nie wiadomo, co jeszcze potrzeba do wykonania w/w harmonogramu i kosztorysu;

* Nie wiadomo dlaczego uznano, że realizacja prac naprawczych „zostanie uruchomiona niezwłocznie po zakończeniu czynności dochodzeniowych prowadzonych przez Żandarmerię Wojskową oraz Prokuraturę Rejonową w Gdyni”. W rzeczywistości działania organów prowadzących postępowanie na pewno nie wymagają odstawienia przedstawiającego największą wartość bojową, polskiego okrętu bojowego na ponad pół roku czasu. ˛Dochodzenie na tego rodzaju jednostkach pływających powinny być realizowane bezzwłocznie i najwyżej przez kilka dni. Przykładowo po o wiele poważniejszym, śmiertelnym wypadku na amerykańskim niszczycielu rakietowym USS „John S. McCain” 21 sierpnia 2017 r.: już 1 listopada 2017 r. (a więc w dwa miesiące po zdarzeniu) opublikowano jawne raporty na temat przyczyn kolizji, we wrześniu 2017 r. podpisano ze stocznią w Yokosuka umowę na naprawę okrętu, a sam okręt dostarczono do Yokosuka na początku grudnia 2017 r.;

* Dopiero trwają prace „związane z przygotowaniem postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na ww. naprawę awaryjną okrętu”. Nie połączono jednak tej procedury z już uruchomionym postępowaniem (11 marca 2018 r.), którego celem wg. Marynarki Wojennej „ma być dokończenie wszystkich rozpoczętych i niedokończonych napraw”. Zakres prac ma objąć: sprawdzenie, kalibrację i wymianę czujek systemu „ATMOSFERA”, naprawę systemu analizy wodoru MSA, naprawę zbiornika paliwowo-balastowego nr 9 lewej burty, naprawę pomp wirowych chłodzenia mechanizmów typu CN23 oraz NCW40/15 oraz naprawę zaworów powietrznych uzupełniania zapasu powietrza wysokiego ciśnienia WC400.

Marynarka Wojenna zamierza przeprowadzić więc na razie naprawę tylko części systemów, na razie bez usuwania skutków i przyczyny pożaru oraz bez wprowadzania okrętu do służby. Z odpowiedzi na interpelację poselską nr 18058 wynika bowiem, że dopiero po zakończeniu naprawy awaryjnej „planowane jest przeprowadzenie prób morskich naprawionych urządzeń oraz dokonanie weryfikacji sprawności okrętu”. Wskazano tam dodatkowo, że dopiero „po zakończeniu naprawy awaryjnej okręt powróci do służby”. Nie nastąpi to więc na pewno po pracach przeprowadzonych w obecnym postępowaniu uruchomionym przez Komendę Portu Wojennego Gdynia.

Terminu wprowadzenia okrętu podwodnego ORP „Orzeł” do linii nie podano również w odpowiedni na interpelację nr 18058, ponieważ według wiceministra Skurkiewicza „określenie terminu tego powrotu, na obecnym etapie, z uwagi na obowiązujące przepisy dotyczące udzielania zamówień publicznych, jest niemożliwe”.

W ten sposób okres wyłączenia ze służby tej jednostki pływającej przekroczy co najmniej cztery lata, a więc będzie dłuższy o ponad 36 miesięcy od tego, jaki zakładano w momencie rozpoczęcia w czerwcu 2014 „naprawy dokowej oraz wymiany baterii”. Kontrakt na te prace podpisany ze Stocznią Marynarki Wojennej 19 lutego 2014 r. zakładał bowiem, że „całość prac realizowana będzie w dwóch etapach i potrwa do 30 marca 2015 r.”.

W międzyczasie doszło jednak do komplikacji, ponieważ w czasie remontu wyszło wiele innych niesprawności, których liczba zwiększyła się dodatkowo po dwóch wypadkach - w tym po zderzenia z suchym dokiem. Pożar wybuchł więc na okręcie, który nadal nie był wprowadzony do linii. Odpowiedź na interpelację poselską nr 18058 wskazuje, że w najbliższym czasie się to na pewno nie zmieni."

[pumpernikiel]

Dobrze, że mamy takie wraki*. Ustawa mówi jasno, że broń należy oddać tzw. sojusznikowi-pomagaczowi w razie W"

*-ironia i ból patriotyczny

[balans]

Typowy polski bajzel i brak kompetencji. Nic nowego, bo tak mamy już od jakiś 400 lat. Gdyby było inaczej, to zamiast zaborów bylibyśmy w Europie mocarstwem. Pozostaje nam jedynie wymachiwanie szabelką i wzywanie do krucjaty przeciwko Rosji.

Szarpanie niedźwiedzia za ogon, aby przypodobać się Jankesom, to nasza nowa narodowa tradycja. VIP-y wiedziały co robią kupując za miliardy i bez przetargu samoloty dla siebie, aby zapewne w razie W" mieć czym uciekać na Zaleszczyki...

[fala]

Balans, a czy nie tak pisałem kiedy tylko pacjent objawił swoje zamiary względem zakupów tych samolotów, pisałem również że nie będzie żadnych OP ani śmigłowców ,ani nic co jest technologicznie zaawansowane i słowo ciałem się staje.Przyczyny są dwie, brak kasy i druga taka bardziej zasadnicza , nikt z idiotami na poważne tematy i wielkie pieniądze nie będzie rozmawiał po tym co zrobili z kontraktem na śmigłowce.

[bodziu000000]

http://www.defence24.pl/trwa-naprawa-orp-orzel

Trwa naprawa ORP „Orzeł”

Komenda Portu Wojennego w Gdyni poinformowała o wyborze wykonawców do przeprowadzenia prac naprawczych na okręcie podwodnym ORP „Orzeł”. Prawdopodobnie nie udało się jednak znaleźć firm do wykonania wszystkich niezbędnych robót, przez co ta ważna dla Marynarki Wojennej jednostka pływająca może nadal pozostać niesprawna.

Zadanie naprawy okrętu ORP „Orzeł” podzielono na pięć części, w taki sposób aby poszczególne prace mogły być realizowane przez różne podmioty. Zgodnie z komunikatem opublikowanym na początku kwietnia br. na stronie Komendy Portu Wojennego w Gdyni po otwarciu ofert w dniu 14 marca 2018 r. dokonano wyboru i podpisano umowy z następującymi firmami:
* w dniu 4 kwietnia br. ze spółką SAFE TECH Marian Hoppe Sp.J. z Gdyni, która zaoferowała najniższą kwotę brutto 14.900,00 zł. i uzyskała największą ilość punktów w kryterium cena 100 na wykonanie części I prac: „Sprawdzenie, kalibracja, wymiana czujek systemu ATMOSFERA na ORP Orzeł”;

* w dniu 4 kwietnia br. z firmą JT SHIP SERVICE z Gdyni, która zaoferowała najniższą kwotę brutto 13.800,00 zł. i uzyskała największą ilość punktów w kryterium cena 100 na wykonanie części II prac „Naprawa systemu analizy wodoru MSA”;

* w dniu 5 kwietnia br. z firmą AKWEN SERVICE S.C., C.E z Gdyni, która zaoferowała najniższą kwotę brutto 13.000,00 zł. i uzyskała największą ilość punktów w kryterium cena 100 na wykonanie części III prac „Naprawa zbiornika paliwo – balastowego nr 9 lewej burty”;

* w dniu 5 kwietnia br. z przedsiębiorstwem DROPPEN F.G, z Gdyni, które zaoferowało najniższą kwotę brutto 12.500,00 zł. i uzyskało największą ilość punktów w kryterium cena 100 na wykonanie części V prac „Napawa zaworów powietrznych uzupełniania zapasu powietrza wysokiego ciśnienia WC400”;

Czego prawdopodobnie nie uda się na razie naprawić?

Zrealizowanie w/w napraw i kalibracji nie oznacza wcale, że okręt podwodny ORP „Orzeł” będzie sprawny. Komenda Portu Wojennego nie ujawniła bowiem wykonawcy części IV prac, dotyczącej: „Naprawy pomp wirowych chłodzenia mechanizmów typu CN23 oraz NCW40/15”. Może to oznaczać, że do tego zadania nie zgłosił się żaden podmiot nie podlegający odrzuceniu.

Nie powinno to zresztą nikogo dziwić, ponieważ w części IV prac chodzi o naprawę urządzeń wyprodukowanych w Związku Radzieckim z datą produkcji 1983 r. Naprawa miała bowiem objąć:

* Agregat pompowy CN-23 SBII (składający się z pompy wirowej CN-23 i silnika elektrycznego prądu stałego typu PSM 7M-M4), w którym stwierdzono zaniżoną wydajność i drgania wibracyjne;

* Agregat pompowy CN-23 SBV (składający się z pompy wirowej CN-23 i silnika elektrycznego prądu stałego typu PSM 7M-M4), w którym stwierdzono zaniżoną wydajność oraz nieprawidłową pracę wału pompy;

* Agregat pompowy NCW 40/15 (z pompą wirową CN-23), w którym stwierdzono konieczność określenia szczelności pompy;

Dla porównania w części I prac chodziło o sprawdzenie systemu ATMOSFERA z 2001 r, natomiast w części II prac o naprawę systemu analizy wodoru MSA z 2015 r. Dodatkowo w zakresie robót zamówionych przez Komendę Portu Wojennego nie ma prawdopodobnie usunięcia skutków pożaru, do jakiego doszło ona okręcie 27 września 2017 r. Nie wiadomo też nic na temat formalnego zakończenia robót stoczniowych, które z przerwami trwały w Stoczni Marynarki Wojennej od czerwca 2014 r."

[bodziu000000]

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,23950498,rozbity-nadpalony-i-nie-do-konca-naprawiony-duma-floty-spedzila.html

Obity, nadpalony. ORP Orzeł spędził już pięć lat na naprawach i nie wiadomo, czy jest sprawny

ORP Orzeł, teoretycznie jeden z najgroźniejszych polskich okrętów, od pięciu lat znajduje się w niekończących się naprawach. Miały być krótsze, ale po drodze został mocno obity, nadpalony i po prostu się zestarzał. Teraz wreszcie znów pływa, ale nie jest jasne na ile jest sprawny. Od wielu miesięcy nie udaje się znaleźć chętnych na sprawdzenie i naprawienie ważnych systemów okrętu.

ORP Orzeł trafił do stoczni na remont pod koniec 2013 roku. Wówczas skończyła się normalna służba okrętu. Przerwa miała trwać dwa lata, ale ORP Orzeł ponownie wyszedł z portu dopiero w czerwcu 2018 roku i to tylko na chwilę na paradę. Dopiero teraz pojawia się coraz więcej zdjęć okrętu pływającego po Zatoce Gdańskiej, wskazujących na to, iż po prawie pięciu latach coś drgnęło w jego sprawie.

Potwierdza to w rozmowie z Gazeta.pl rzecznik prasowy 3.Flotylli Okrętów, komandor podporucznik Radosław Pioch. Okręt i załoga miały zaliczyć tak zwane zadanie O1, oznaczające przygotowanie do wyjścia z bazy. - Obecny stan techniczny pozwala na wyjście okrętu na morze i przygotowanie załogi do szkolenia oraz realizacji zadań - odpowiada na pytanie o stan ORP Orzeł.

Bezpieczny, ale czy sprawny?

Nie jest jednak jasne, na ile okręt rzeczywiście jest sprawny i gotowy do ewentualnej walki. - Żeby okręt wyszedł w morze, muszą być spełnione odpowiednie procedury bezpieczeństwa. Nikt w MW by nie ryzykował robienia tego bez odpowiednich certyfikatów - mówi Tomasz Grotnik, redaktor naczelny miesięcznika "Morze.

Finalnym sprawdzianem jest zaliczenie zadania O2, co oznacza, że okręt jest gotowy do walki. - Do tego muszą być jednak sprawne wszystkie systemy - zaznacza redaktor naczelny magazynu "Morze.

Tymczasem zajmująca się obsługą okrętów Komenda Portu Wojennego w Gdyni nie jest w stanie od dawna znaleźć chętnych, którzy zajęliby się między innymi systemami hydroakustycznymi (bardzo ważne "uszy okrętu podwodnego, bez których jest bezwartościowy na polu walki), peryskopami ("oczy zanurzonego okrętu) i częścią instalacji elektrycznej, uszkodzonej w ubiegłym roku w pożarze.

Kmdr ppor. Pioch zapewnia, że przetargi na zajęcie się wszystkimi tymi systemami mają na celu "weryfikację stanu technicznego, czyli potocznie mówiąc przegląd. Jednak w dokumentach przetargowych w wielu miejscach pojawia się słowo "naprawa a w niektórych wprost są wymieniane usterki, którymi trzeba się zająć.

Uszy do naprawy

Największym postępowaniem jest to, które ma na celu znalezienie firmy chętnej do zajęcia się systemami hydroakustycznymi.

Naprawa kompleksu hydroakustycznego MGK-400, stacji hydroakustycznej do poszukiwania min MG-519 i stacji hydrolokacyjnej do pomiaru kawitacji MG-512 zamontowanych na ORP ORZEŁ

Przetarg ogłoszono na początku czerwca. Początkowo zainteresowanie wyraziły trzy firmy/konsorcja (formalnie pozostają anonimowe), które zadawały szereg pytań wojskowym. Wynika z nich między innymi, że częścią prac ma być wymontowanie serca systemu MGK-400, czyli tak zwanych przetworników. Marynarka chciała wykonania prac do końca listopada 2019 roku.

Obie te informacje pozwalają się domyślać, że chodzi o dość zaawansowane prace. Szczegóły są jednak niejawne i miały zostać ujawnione dopiero wybranej firmie. Najpewniej wynika to z tajnego charakteru możliwości systemów hydroakustycznych. Wojsko odrzuciło między innymi jedną prośbę o wgląd do dokumentacji technicznej, choć firma zapewniała, iż ma osobę z odpowiednimi pozwoleniami.

Ostatecznie wszyscy trzej oferenci wycofali się, choć wcześniej niektórzy z nich zapewniali o wielkiej chęci wykonania zlecenia i prosili o dodatkowy czas na przygotowanie dokumentów. Przetarg unieważniono na początku września. Jak mówi nam anonimowo przedstawiciel jednej z nich, podstawowym problemem był w ich ocenie nierealistyczne terminy stawiane przez wojsko.

Na stronie Komendy nie ma informacji o kolejnym przetargu.

Oczy do naprawy

Znaleźć firmę do zajęcia się peryskopami Komenda próbowała już cztery razy w tym roku. Wszystkie postępowania skończyły się tym samym – anulowanie z powodu braku ofert nie podlegających odrzuceniu. Ostatni raz na początku września.

Naprawa peryskopów PZKG-11 – 2  szt. na ORP Orzeł

Jak wynika z dokumentów przetargowych, oba peryskopy miały zostać wymontowane z okrętu i zbadane. Zwłaszcza pod kątem trzech konkretnych usterek: przeciekania, wibrowania i problemów z mechanizmem obracania. Następnie bez ich usuwania oba peryskopy miały zostać zamontowane ponownie. W dokumentach zastrzeżono, że naprawy mogą zostać zlecone dodatkowo. Wszystkie prace miały zostać przeprowadzone w okresie od końca września do początku listopada.

Na stronie Komendy nie ma słowa o kolejnym przetargu.

Elektryka do odbudowy

Ostatnim z nierozstrzygniętych postępowań jest to, które ma na celu naprawę szkód powstałych w wyniku pożaru pod koniec 2017 roku. Zapaliły się wówczas elementy układu elektrycznego odpowiadającego za ładowanie wielkich baterii okrętu. Pożar szybko ugaszono i jak zapewnia wojsko, nie wyrządził większych szkód. Z przetargów ogłoszonych i zleconych przez Komendę wynika, że trzeba było oczyścić z sadzy przedział nr. V i znajdujące się w nim urządzenia oraz go odmalować. Zlecono też zbadanie stanu całej elektroniki i elektryki w przedziale.

Po zakończeniu tych prac rozpisano jeszcze zimą 2018 roku przetarg na wymianę części systemu elektrycznego służącego do zasilania okrętu i ładowania baterii. Konieczne jest między innymi wykonanie od podstaw kilku części.

Naprawa gniazd i kabli do zasilania okrętu podwodnego typu 877E ORP ORZEŁ

Pierwsze postępowanie zakończyło się unieważnieniem w marcu przez brak ofert nie podlegających odrzuceniu. Tak samo skończyła się druga próba w kwietniu. Na stronie Komendy nie ma informacji o kolejnym podejściu.

Przynajmniej można ćwiczyć

Biorąc pod uwagę fakt, że nie udało się rozstrzygnąć tych trzech przetargów, można mieć wątpliwości co do sprawności ORP Orzeł. Ma być dość bezpieczny, aby wychodził z bazy i służył do szkolenia, ale czy jest zdolny do walki?

Sama możliwość ćwiczenia załogi na morzu jest przy tym bardzo ważna. Prawie pięć lat przerwy w normalnej służbie to bardzo długi okres. - Załoga mogła przez te pięć lat pływać na innych okrętach podwodnych i podtrzymywać część nawyków na przykład z zakresu nawigacji czy łączności. Jednak choćby system uzbrojenia na ORP Orzeł jest zupełnie inny od tego na jednostkach typu Kobben - zaznacza Grotnik. Oznacza to, że marynarze muszą sporo sobie przypomnieć i ponownie przećwiczyć. O ile jeszcze służą. W okresie postoju w stoczni zmienił się między innymi dowódca ORP Orzeł.

Konieczność przeprowadzenia prac opisanych w nieudanych przetargach i konieczność przeszkolenia załogi oznacza, że może minąć jeszcze dużo czasu, zanim okręt będzie naprawdę sprawny do walki. Tymczasem ORP Orzeł nieubłaganie zbliża się do wieku emerytalnego. Ma już 33 lata i nigdy nie przeszedł modernizacji. Reprezentuje poziom radzieckiej technologii wczesnych lat 80. - Nie ma co ukrywać, że jest to okręt stary i awarie są nieuniknione - mówi Grotnik.

Dodatkowo ORP Orzeł ma pecha. Poza wspomnianym pożarem, podczas pierwszej fazy remontu w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni, doszło do poważnego wypadku. Okręt zderzył się z dokiem pływającym i odniósł uszkodzenia. Stocznia i Marynarka przerzucały się odpowiedzialnością, ale stanęło na kontrakcie dla stoczni wartym pół miliona złotych na usunięcie uszkodzeń.

Flota podwodna w stanie zawałowym

Pomimo tego wszystkiego ORP Orzeł formalnie jest najsilniejszym polskim okrętem podwodnym. W służbie są jeszcze dwie eks-norweskie jednostki typu Kobben, ale mają już po ponad pół wieku i w najbliższych latach przeznaczone do wycofania. Reprezentują symboliczny potencjał bojowy.

Tymczasem o następcach słuch zaginął. Formalnie MON pracuje nad programem Orka, czyli zakupem trzech nowych okrętów podwodnych. Pod koniec 2017 ówczesny minister Antoni Macierewicz zapewniał, że do końca roku zapadną kluczowe decyzje w tej sprawie. Jednak po przejęciu MON przez Mariusza Błaszczaka słuch po programie Orka zaginął. Oficjalnie trwają "analizy a nowe okręty mają być gdzieś w połowie przyszłej dekady. Kiedy mogą zapaść konkretne decyzje nie wiadomo.

Polska flota podwodna jest więc na progu zawału lub wręcz w zawale. Jeden stary okręt o wątpliwej sprawności, dwa bardzo stare dożywające swoich dni. Następcy w fazie analiz."

[kubulek]

Dwa tygodnie temu widziałem ORP Orzeł" w próbach(12-14.09.2018). Manewrował po redzie Gdyni.

[kubulek]

Coś jednak się dzieje skoro pływa samodzielnie.

[balans]

Skoro Orzeł" jest w stanie samodzielnie pływać po powierzchni, to teraz wystarczy zamontować na nim zbity z desek podest - lądowisko dla śmigłowca. I tak spełni się sen szalonego Antoniego o podwodnym lotniskowcu"...

[bodziu000000]

https://www.defence24.pl/orp-orzel-jeszcze-przez-10-lat-w-linii

"ORP „Orzeł” jeszcze przez 10 lat w linii

Wojsko Polskie zamierza wydłużyć okres użytkowania torped 53-65KE o kolejne dziesięć lat. Torpedy te są w Polsce wyłącznie na uzbrojeniu okrętu podwodnego ORP Orzeł”. To oznacza, że Marynarka Wojenna RP planuje wykorzystywać operacyjnie tą jednostkę jeszcze przez co najmniej jedną dekadę.

12. Wojskowy Oddział Gospodarczy w Toruniu poinformował o wybraniu 16 kwietnia 2019 r. podmiotu realizującego zadanie „Odtworzenie gotowości technicznej i wyznaczenie nowego okresu przydatności technicznej (OPT) torped 53-65KE”. Z informacji tej wynika, że firma Thormex sp. z o.o. z Warszawy ma za 11,3 miliona złotych ma sprawdzić stan techniczny elementów składowych ośmiu torped 53-65KE, usunąć niesprawności i przedłużyć ich OPT na okres 10 lat (prace nie obejmą więc wszystkich torped tego typu jakie posiada MW).

Sam wybór wykonawcy zamówienia nie powinien dziwić. Zgodnie z oficjalną informacją umieszczoną na stronie internetowej spółka Thormex realizuje dostawy uzbrojenia, wyposażenia specjalnego, części zamiennych dla polskich i zagranicznych służb mundurowych oraz agencji rządowych (w tym dla wojska, policji i służb specjalnych). Wykonuje też usługi remontowe i modernizacyjne (w tym remonty systemów broni podwodnej oraz armat morskich).

Jej zadaniem były m.in.: remont systemu broni podwodnej na pokładzie korwety ORP „Kaszub” w 2013 r. oraz dostawa (w ramach umowy z 2010 r.) materiałów pędnych i smarów do szwedzkich torped TP-617/P wykorzystywanych na okrętach podwodnych typu Kobben. Spółka Thormex jest zresztą jedynym polskim podmiotem z prawem do wsparcia logistycznego tego typu szwedzkiego uzbrojenia.

Teraz firma Thormex ma odtworzyć gotowość torped ciężkich 53-65KE będących tylko na wyposażeniu okrętu podwodnego ORP „Orzeł”. Zadanie to jest o tyle trudne, że wymaga wykorzystania specjalistycznego sprzętu, w tym do bezpiecznej obsługi napędu tlenowego, który Marynarka Wojenna zakupiła wraz z okrętem w latach osiemdziesiątych. Spółka Thormex otrzymała jednak to zamówienie również dlatego, że jako jedyna ma możliwość wydłużenia okresu eksploatacyjnego torped 53-65KE. Współpracuje bezpośrednio z ich producentem w Kazachstanie i ma na to wyłączność.

Po co wydłużać resurs „starym” torpedom?

Plan odtworzenia gotowości torped 53-65KE oznacza, że Siły Zbrojne planują wykorzystywać okręt podwodny ORP „Orzeł” jeszcze przez co najmniej dziesięć lat, a więc będą musiały go doprowadzić do pełnej sprawności operacyjnej. Z ostatnich zadań wykonywanych przez tą jednostkę pływającą na morzu wynika bowiem, że w odniesieniu do niej są stosowane jakieś ograniczenia (szczególnie jeżeli chodzi o sposób zanurzania).

Prace te warto przeprowadzić, ponieważ pomimo że jest to okręt podwodny wprowadzony do Marynarki Wojennej w 1986 roku, to dysponuje on nadal jeszcze bardzo dużym potencjałem bojowym. Jeżeli chodzi o uzbrojenie to ma on w części dziobowej sześć wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm, rozstawionych w dwóch rzędach. Wyrzutnie te mogą obecnie „strzelać” rosyjskimi torpedami tlenowymi typu 53-65KE (przede wszystkim do zwalczania okrętów nawodnych, o zasięgu 19000 m) i torpedami elektrycznymi – telekierowanymi TEST-71ME (służącymi głównie do zwalczania okrętów podwodnych, o zasięgu 20000 m).

Okręt może zabierać w sumie sześć torped w wyrzutniach i dwanaście zapasowych, których przeładunek jest częściowo zautomatyzowany. Istnieje również możliwość wykorzystywania min, przy zmniejszeniu ilości uzbrojenia torpedowego."

[Czlowieksniegu]

Czyli mamy N torped, które widać w komplecie nie działają.

I środków ( 11,3 mln ) starczy na przegląd ośmiu sztuk?

Ciekawe:

- co z resztą?

- czy nie taniej byłoby, jeśli technicznie do Orła pasują inne kupić?

[bodziu000000]

https://polskatimes.pl/jedynym-ratunkiem-dla-sil-podwodnych-jest-pilny-remont-orp-orzel/ar/c3-14460223

"Jedynym ratunkiem dla sił podwodnych jest pilny remont ORP Orzeł

Eksperci Instytutu Jagiellońskiego alarmują: nasza flota podwodna ginie. Brakuje sprawnych okrętów, załogi nie pływają. Jedynym efektywnym kosztowo i czasowo rozwiązaniem jest remont naszej jedynej jednostki z potencjałem – czytamy w stanowisku Instytutu.

Siła i sprawność sił podwodnych zależy od wyszkolenia załóg. Od ich rutyny i nawyków. Te można do pewnego stopnia utrzymywać dzięki symulacjom i ćwiczeniu „na sucho”, jednak nic nie zastąpi służby na morzu. Tymczasem pływać nie ma na czym.

Podczas gdy Polska utraciła zdolność do operacji podwodnych, Rosjanie śmiało poczynają sobie na polskich wodach, co pokazuje incydent z maja 2018 r. kiedy na naszych plażach znaleziono pociski sygnalizacyjne z rosyjskich okrętów podwodnych. Również Szwecja odnotowała podobne incydenty. - Żaden z naszych okrętów podwodnych nie obroni obecnie polskiego kawałka Bałtyku. Nie dadzą rady zrobić tego także dwie 40-letnie fregaty, ani 40-letnie śmigłowce – uważa dr Łukasz Kister, ekspert Instytutu Jagiellońskiego.

Naprawa liczona w latach

Powrót Marynarki Wojennej RP do chlubnej tradycji sił podwodnych musi potrwać. Ministerialny program „Orka” dotyczący zakupu nowych okrętów z rakietami manewrującymi spoczął w zamrażarce. Pozyskanie - jak w czasach II RP - nowoczesnych jednostek podwodnych jest raczej nierealne nawet w przyszłej dekadzie. Z kolei MON informuje o planach pomostowych. Oficjalnie szczegółów brak, jednak spekuluje się o kupnie lub wypożyczeniu używanych jednostek na światowym rynku uzbrojenia.
Sprzęt z wojskowego second-handu nie musi być zły, jednak zdaniem ekspertów, powinien on stanowić dopiero kolejny etap odbudowy polskich zdolności podwodnych. Zdaniem Instytutu Jagiellońskiego, pierwszym etapem musi być przywrócenie ORP Orzeł do służby. Drugim, pozyskanie sprzętu pomostowego. Trzecim - pozyskanie nowych okrętów i zbudowanie realnej siły polskiej bandery.

Dlaczego trzy etapy? Wynika to z realiów i kalendarza – tłumaczą eksperci Instytutu. Zakup lub leasing „pomostowego” okrętu to dwa lata procedur i uzgodnień (tysiące stron dokumentacji przerzucanej między kilkoma instytucjami), a potem trzy lata remontu i modernizacji: okręt będzie gotowy za pięć lat. Przez ten okres pozostajemy bez zdolności podwodnych i załogi idą w rozsypkę - trzeba je będzie tworzyć od nowa. Z kolei budowa nowych okrętów to dwa lata procedur, a potem 6-7 lat budowy pierwszego okrętu. Jak przypomina Instytut Jagielloński, MON przesunął oficjalnie początek programu „Orka” na „po 2023 roku”. Od startu przetargu w 2023 r do operacyjnego debiutu pierwszego nowego okrętu podwodnego minie minimum 10 lat. Dziś MON znajduje się dopiero na początku procesu pozyskania „zdolności pomostowej” a przetarg na nowe jednostki stanął w miejscu.

Został już tylko Orzeł

Realnie „w ręku” pozostaje tylko ORP Orzeł. Okrętu nie trzeba pozyskiwać. Zdaniem ekspertów nadaje się nie tylko do remontu, ale i do daleko idącej modernizacji. - Hindusi i Rosjanie mają podobne okręty w podobnym wieku i je modernizują. Wietnamczycy i Algierczycy wykorzystują takie okręty, pływają nimi i przeprowadzają, jak kilka tygodni temu w Algierii, strzelania rakietami manewrującymi. Nasz ORP Orzeł stoi od pięciu lat niesprawny, nie wychodzi w patrole w morze, o jakimkolwiek strzelaniu nie wspominając. Polski okręt także może być sprawny i wrócić do służby – przekonuje dr Kister.

Oficjalnie Wojsko Polskie zamierza wykorzystywać Orła przez kolejne 10 lat. Świadczy o tym ogłoszony w maju tego roku przetarg na wydłużenie resursu torped typowych dla tej jednostki. Jak wiadomo, okręt stojący w porcie torped nie potrzebuje, więc w ślad za tym wydatkiem musi pójść generalna naprawa okrętu. Stocznia Marynarki Wojennej złożyła ofertę jego kompleksowego remontu, ale wciąż czeka na decyzję MON.

Instytut Jagielloński apeluje do MON: najpierw kompleksowa naprawa ORP Orzeł, później okręt pomostowy, a następnie budowa nowych okrętów w polskich stoczniach. W ten sposób zdolności podwodne możemy odzyskać już za 2 lata, gdy zmodernizowany Orzeł wróci na morze."

[bodziu000000]

https://www.wnp.pl/przemysl-obronny/orzel-wroci-do-sluzby-wizja-przyszlosci-okretu-wciaz-niejasna,357094.html

"Orzeł wróci do służby? Wizja przyszłości okrętu wciąż niejasna

Okręt podwodny ORP Bielik przypłynął 21 października 2019 r. do Gdańska, gdzie w Gdańskiej Stoczni Remontowej przejdzie remont, którego koszt wyceniono na prawie 2,4 mln zł. Jak remont starych okrętów, które powinny odejść na złom, ma się do zakupów w programie Orka? Podwodniacy tracą nadzieję.

• Wojsko zdecydowało się na bieżącą naprawę 50-letniego okrętu podwodnego typu Kobben.
• Nie zmienia to faktu, że Marynarka Wojenna RP potrzebuje pilnie okrętów podwodnych, które mogłyby wykonywać zadania związane z obroną polskiego morza.
• Według Instytutu Jagiellońskiego najlepszym na teraz rozwiązaniem byłaby modernizacja ORP Orzeł.

Pod koniec października Gdańska Stocznia Remontowa im. J. Piłsudskiego S.A. z grupy kapitałowej Remontowa Holding otrzymała kontrakt na naprawę okrętu podwodnego ORP Bielik typu Kobben. Jednostka ma już 52 lata. Okręt wszedł do służby w norweskiej marynarce wojennej w 1967 r. W Marynarce Wojennej RP służy od września 2003 r.

Było to już czwarte z kolei podejście do tego przetargu od stycznia 2018 r. Wcześniejsze postępowania unieważniano dlatego, że nikt nie chciał się podjąć naprawy okrętu albo też wszystkie oferty przekraczały zakładany budżet. W ostatnim postępowaniu stocznia z Gdańska zaoferowała najniższą cenę, ok. 2,4 mln zł. Pozostałe, złożone m.in. przez PGZ Stocznię Wojenną S.A. w Gdyni, przekraczały 4 mln zł.

Naprawa bieżąca okrętu ma umożliwić jego dalszą eksploatację. Marynarka ma obecnie trzy okręty podwodne - ORP Orzeł, ORP Sęp oraz ORP Bielik. Wszystkie są wysłużone i bez remontu nie będą mogły wykonywać najważniejszych zadań...."

[bodziu000000]

https://www.defence24.pl/pgz-gotowa-do-modernizacji-orp-orzel

"PGZ gotowa do modernizacji ORP „Orzeł”

Polska Grupa Zbrojeniowa złożyła Ministerstwu Obrony Narodowej ofertę w sprawie remontu i modernizacji okrętu podwodnego ORP „Orzeł”. Po ewentualnej realizacji prac okręt będzie mógł być wykorzystany nie tylko do szkolenia, ale również jako pełnowartościowa jednostka bojowa, z użyciem nowoczesnego uzbrojenia włącznie.

Oferta na przywrócenie sprawności i modernizację okrętu podwodnego ORP Orzeł” została złożona wspólnie przez: spółkę Polska Grupa Zbrojeniowa, spółkę PGZ Stocznia Wojenna oraz francuski koncern Naval Group. Propozycja z założenia ma być dla Ministerstwa Obrony Narodowej rozwiązaniem, dającym możliwość zachowania ciągłości szkolenia personelu Dywizjonu Okrętów Podwodnych i jednocześnie wykonywania za pomocą tego okrętu zadań operacyjnych, łącznie z użyciem uzbrojenia. 

Przywrócenie sprawności ORP „Orzeł” 

Zakres prac zaproponowany MON przez polsko-francuskie konsorcjum ma na celu nie tylko doprowadzenie ORP „Orzeł” do pełnej sprawności technicznej (z wymianą lub naprawą elementów wyposażenia), ale również zmodernizowanie systemów pokładowych tej jednostki, z dodaniem zupełnie nowych systemów uzbrojenia. Lista prac dotyczących przywrócenia sprawności mechanizmów okrętowych została wcześniej uzgodniona z przedstawicielami Marynarki Wojennej RP.

Kompleksowa naprawa okrętu podwodnego ma być realizowana w stoczni PGZ Stocznia Wojenna w Gdyni, ze wsparciem specjalistów koncernu Naval Group. Francuscy eksperci już bowiem kilkakrotnie przebywali na pokładzie ORP „Orzeł”. Znają tą jednostkę (także w oparciu o dostępną dokumentację) i wyzwania jakie są związane z pracami nad jej usprawnieniem. Mają również doświadczenie w realizacji tego rodzaju zadań, gdyż już wcześniej unowocześniali nie tylko okręty podwodne budowane u siebie, ale także przez inne, zagraniczne stocznie. Tak było np. przy modernizacji w 2007 roku dwóch jednostek niemieckiej konstrukcji typu 209 dla ekwadorskiej marynarki wojennej.

Na bazie tej wiedzy, Prezes Zarządu Naval Group Hervé Guillou już w lipcu 2018 roku deklarował, że modernizacja „Orła” może zostać dokończona w osiemnaście miesięcy. Po dokładnym zbadaniu tego okrętu francuscy specjaliści ocenili bowiem, że jest on w bardzo dobrym stanie i istnieje możliwość przedłużenia jego służby operacyjnej.

"Zrealizowaliśmy kompletny remont francuskiego lotniskowca „Charles de Gaulle”, włącznie z wymianą paliwa jądrowego, w ciągu osiemnastu miesięcy. Okręt został już z powodzeniem ponownie zwodowany. Przeprowadzenie tak szeroko zakrojonych prac w półtora roku to światowy rekord, żaden inny podmiot nie zrobił nigdy czegoś podobnego. Kiedy więc zobowiązujemy się wobec polskiej Marynarki Wojennej, że zmodernizujemy Orła w osiemnaście miesięcy, mamy całkowitą pewność, że wykonamy to z powodzeniem"

Prezes Zarządu Naval Group - Hervé Guillou 

Modernizacja ORP „Orzeł”

Szczegóły dotyczące modernizacji systemu walki polskiego okrętu podwodnego zaproponowanej MON nie są szerzej znane. Wiadomo jednak, że Francuzi zaproponowali integrację na pokładzie ORP „Orzeł” nowoczesnych torped typu F21. Dzięki napędowi elektrycznemu są one dużo bezpieczniejsze w eksploatacji, niż obecnie stosowane na „Orle” uzbrojenie torpedowe. Dotyczy to zarówno przechowywanej w azocie torpedy TEST-71ME jak i torpedy „tlenowej” typu 53 – 65KE, uznawanej za jedną z najniebezpieczniejszych na świecie (zarówno jeżeli chodzi o magazynowanie, jak i użycie). 

Oferta złożona w Ministerstwie Obrony Narodowej przewiduje też dostawę symulatora taktycznego okrętu. W razie potrzeby pozwali on na wykorzystanie całości personelu Dywizjonu Okrętu Podwodnych poprzez wyszkolenie dwóch załóg. Zaproponowanie symulatora oznacza, że Francuzi wprowadzili do oferty również dostawę elementów swojego okrętowego systemu walki.

Dziś jednym z największych ograniczeń okrętu podwodnego ORP „Orzeł” jest jego obecny system zarządzania walką MWU-110EM. Kompleks ten pozwala na jednoczesne śledzenie tylko pięciu celów z wypracowaniem danych dla torped. Dodatkowo tylko dwa z tych celów mogą być prowadzone automatycznie, a trzy pozostałe jedynie manualnie. Jest to więc urządzenie mało wydajne i przestarzałe pod względem technologicznym. W ramach oferty PGZ założono przeprojektowanie pomieszczenia kierowania walką, przy współpracy z ekspertami Naval Group. Przewiduje się instalację nowych konsol systemów kierowania uzbrojeniem oraz planszetu sytuacji taktycznej, zapewniającego prowadzenie nawigacji oraz zobrazowanie sytuacji nawodnej i podwodnej.

Jest niemal pewne, że Francuzi zaproponowali modernizację kompleksu sonarowego, najprawdopodobniej w niewielkim stopniu wchodząc w jego część mechaniczną (poza remontem anteny). Skupiono się na ucyfrowieniu toru obróbki sygnału, dodano również własny system analizy akustycznej, wypracowany i bardzo dobrze sprawdzony podczas intensywnej działalności operacyjnej francuskiej marynarki wojennej.

System ten daje możliwość prowadzenia (z wykorzystaniem części pasywnej kompleksu MGK-400) zarówno analizy sygnałów wąskopasmowych DEMON (DEMOdulated Noise), jak i sygnałów na bardzo niskich częstotliwości LOFAR (LOw Frequency Analysis and Ranging). Przypomnijmy, że DEMON opiera się głównie na ocenie szumów wywoływanych przez obracającą się śrubę obcego okrętu. LOFAR to już wyrafinowana analiza dźwięków pochodzących z wnętrza obcych jednostek pływających. Poprzez porównanie wyników otrzymanych z takiej analizy z istniejącą bazą danych operator może z dużą dokładnością zidentyfikować wykryty obiekt. 

W podobny sposób zostanie prawdopodobnie zmodernizowany także hydroakustyczny miernik prędkości dźwięku MG-533 (co zwiększy dokładność wskazań sonarów), urządzenie pomiaru kawitacji i szumów własnych MG-512 (co wpłynie na własne bezpieczeństwo) oraz aktywny sonar antykolizyjny i wykrywania min MG-519 (co ułatwi działanie na wodach płytkich). Specjaliści z Naval Group wcześniej proponowali również montaż nowego sonaru ostrzegawczego IA (Intercept array) – alarmującego np. o zbliżaniu się obcych torped. 

Oferta Polskiej Grupy Zbrojeniowej obejmuje też poprawę zdolności obserwacji nawodnej, w tym poprzez zastosowanie głowicy optoelektronicznej (pozwalającej również na prowadzenie obserwacji nocnej) oraz przez wymianę anteny systemu rozpoznania radioelektronicznego (z wprowadzeniem nowoczesnego systemu rozpoznania sygnałów).

Po co modernizować „Orła”?

Oferta złożona przez polski i francuski przemysł, w zależności od wynegocjowanego zakresu prac, może kosztować MON ponad 500 milionów złotych. Za tę kwotę Marynara Wojenna może otrzymać nowe zdolności, i zapewnić ciągłość potencjału. Decydując się na przyjęcie oferty PGZ, polska Marynarka Wojenna otrzyma w pełni operacyjny okręt podwodny, z nowoczesnymi systemami uzbrojenia z radykalnie poprawionymi możliwościami operacyjnymi. Dodatkowo wcale nie wyklucza się w ten sposób wprowadzenia tzw. „szwedzkiego rozwiązania pomostowego”. Ta oferta to rozwiązanie nawet uzupełnia - doprowadzając do sytuacji, w której polska Marynarka Wojenna będzie miała do dyspozycji trzy w pełni operacyjne okręty podwodne.

Ułatwiony będzie też sam proces szkolenia, które w odniesieniu do „starej” załogi Orła będzie ograniczone jedynie do obsługi modernizowanych elementów wyposażenia, nowego systemu walki i uzbrojenia. Część z tych wydatków Marynarka Wojenna RP i tak będzie zresztą musiała ponieść chcąc doprowadzić swój okrętu podwodny do pełnej zdolności operacyjnej – w tym na wydłużenie resursu coraz starszych i coraz bardziej niebezpiecznych torped. 

Ponadto już wiadomo, że pełnego zakresu prac proponowanych w ofercie przez PGZ i tak nie uda się przeprowadzić samodzielnie, bez głębokiej modernizacji ORP „Orzeł” (np. związanej z wprowadzeniem systemów analizy akustycznej i radioelektronicznej oraz naprawą peryskopów z możliwością obserwacji nocnej). Wsparcie partnera zagranicznego jest szczególnie potrzebne w tych obszarach, w których polski przemysł utracił zdolności (związane np. z modernizacją okrętów podwodnych, integracją funkcjonalną i fizyczną nowych systemów, projektowaniem, integracją systemu walki i uzbrojenia, nadzorem nad dostawami, „project management”, itd.). 

W ofercie złożonej w MON przez spółki PGZ i Naval Group podkreśla się również, że modernizacja „Orła” wcale nie oznacza wyboru docelowego rozwiązania w ramach programu „Orka”. Po modernizacji Marynarka Wojenna będzie miała jednak możliwość samodzielnego dokonania oceny rozwiązań proponowanych: przez Francuzów (systemy uzbrojenia, system dowodzenia i analizy, sposób transferu technologii stoczniowych), a po wprowadzeniu rozwiązania pomostowego również przez Szwedów (system AIP, system dowodzenia, systemy uzbrojenia, organizacja pracy bojowej). Jeśli dodamy do tego zdobytą już wcześniej i posiadaną wiedzę na temat niemieckich okrętów podwodnych typu 212, będzie można dużo łatwiej dokonać wyboru najlepszego dla polskich Sił Zbrojnych rozwiązania, w zakresie okrętów podwodnych nowego typu. O ile program „Orka” będzie rzeczywiście realizowany."

[bjar_1]

https://www.onet.pl/informacje/onettrojmiasto/zaloga-okretu-orp-orzel-o-sytuacji-w-marynarce-wojennej-obwiniamy-premiera/cz2dhcb,79cfc278

[Czlowieksniegu]

W związku z artykułem, który ukazał się w Wyborcza.pl Trójmiasto, 27 maja br. opisującym anonimowy list, którego autorami rzekomo są marynarze ORP Orzeł informuję, że forma napisania listu wskazuje, że stworzył go ktoś niepowiązany z Marynarką Wojenną. Sformułowania typu „manewry” i „brak tlenu” wskazują jednoznacznie na to iż autorem jest ktoś nie mający doświadczenia morskiego. Każdy z podwodników jest świadomy i wyszkolony z zakresu ewentualnego ratowania się z okrętu i wie dobrze, że pierwszym czynnikiem zagrażającym życiu jest zatrucie dwutlenkiem węgla, a nie „brak tlenu”.

ORP Orzeł 3 lata temu nie miał możliwości zanurzania i wykonywania zadań, w chwili obecnej okręt zanurza się i załoga systematycznie odbudowuje zdolności do wykonywania zadań zgodnie z przeznaczeniem. W ostatnich latach wykonano naprawę kompleksu hydroakustycznego MGK 400, peryskopów oraz naprawiono główne wentylatory okrętowe, naprawie poddano system hydrauliki ogólnookrętowej oraz zespoły pompowe urządzeń pomocniczych. W trakcie naprawy jest system wyrzutni torped okrętowych. Ponadto przez Komendę Portu Wojennego Gdynia procedowany jest obecnie przetarg na naprawę bieżącą, połączony z wydokowaniem okrętu, planowany na realizację w drugiej połowie roku.

Wszystkie te czynności zmierzają do odtworzenia pełnej zdolności okrętu. Członkowie załogi, oraz przełożeni są świadomi ryzyka jakie niesie chodzenie w morze na okręcie podwodnym. Dlatego w trakcie wyjść w których sprawdzane były naprawiane elementy, okręt zawsze zanurzał się w zabezpieczeniu okrętów ratowniczych będących w pełnej gotowości do podjęcia działań w jak najkrótszym czasie na wypadek jakiegokolwiek zdarzenia zagrażającego bezpieczeństwu.

Wszystkie okręty marynarki wojennej kierowane do wykonywania zadań na morzu bezwzględnie muszą posiadać sprawne mechanizmy główne oraz systemy zapewniające bezpieczeństwo załogi.

Nadmieniam, iż w ramach „Planu Modernizacji Technicznej w latach 2021-2035” najwyższymi priorytetami dla MW są następujące zadania:

·         Okręt Obrony Wybrzeża pk. „MIECZNIK” – pozyskanie 3 okrętów do 2033 roku;

·         Okręt Podwodny Nowego Typu kr. „ORKA” – pozyskanie dwóch okrętów do 2034 roku.

Ponadto budowane są dwa kolejne nowoczesne niszczyciele min pk. „KORMORAN II”. Przekazanie okrętów Marynarce Wojennej zaplanowane jest do końca 2022 roku. Zarówno pierwsza jak i kolejne jednostki budowane są na podstawie wymagań taktyczno-technicznych, zapewniających realizację zadań zgodnie z ich przeznaczeniem.

Korweta patrolowa ORP „ŚLĄZAK” realizuje badania eksploatacyjno-wojskowe w celu doprecyzowania zasad szkolenia oraz operacyjnego wykorzystania okrętu. 

Informuję jednocześnie, że autor artykułu nie wystąpił do mnie z prośbą o komentarz w kontekście zarzutów jakie ukazały się w przedmiotowym liście marynarzy, a do Dowództwa Generalnego RSZ nie wpłynęły żadne sygnały potwierdzające prawdziwość zarzutów opublikowanych w liście.

ppłk Marek Pawlak
rzecznik prasowy
Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych
 

https://www.wojsko-polskie.pl/dgrsz/articles/aktualnosci-w/2021-05-27c-stanowisko-rzecznika-prasowego-dowodcy-generalnego-rodzajow-si-zbrojnych-do-artykuu/

[srbm]

Dziennikarze TVN jak widać dorównują fachowością swoim kolegom z onetu.

[les05]

Dlaczego mnie to nie dziwi? Shakespeare umarł!

[srbm]

Przynajmniej wiadomości sportowe są prawdziwe.

[Czlowieksniegu]

https://www.defence24.pl/pozar-na-orp-orzel-alarm-dla-sil-zbrojnych-opiniahttps://www.defence24.pl/pozar-na-orp-orzel-alarm-dla-sil-zbrojnych-opinia

vs

 

"Komenda Portu Wojennego w Gdyni rozpoczęła 12 kwietnia 2021 r. postępowanie mające wyłonić wykonawcę naprawy stacji pianowego gaszenia pożarów WPŁ SBI na okręcie podwodnym ORP „Orzeł”. W urządzeniu wyprodukowanym jeszcze w 1983 roku w Związku Radzieckim stwierdzono przedostawanie się zanieczyszczeń powietrznych z kolektorów do reduktora 200/15 – powodujące jego zacięcia."

 

srmb- chcesz napisać, że okręt podwodny, bez sprawnie i pewnie działającego systemu p/poż nie stanowi zagrożenia i może spokojnie być eksploatowany pod wodą?

Nie pisząc o niekończących się walkach z kolejnymi remontami i naprawami, co dziwi gdy pamięta się, że w 2018 skończył się duży i kosztowny remont. W 2020 roku Komenda Portu Wojennego w Gdyni  ogłosiła 9 kolejnych przetargów, w tym na kolejny związany w wyrzutniami torpedowymi.