Sedco Express

Stopień szarości na zdjęciach czarno-białych nie był tylko skutkiem stosowania filtrów barwnych (osłabianie/wzmacniane kolorów) ale także rodzaju emulsji fotograficznej negatywu o różnej czułości. Były stosowane negatywy: - panchromatyczne (kolory jasne rzeczywiste są w miarę jasne na zdjęciach np. kolor żółty jest zdecydowanie jasny) - ortochromatyczne (wzmacniają kolory "ciepłe" w sposób nienaturalny np. kolor żółty jest ciemny) Warto zaznaczyć, że rodzaj powierzchni fotografowanej (np. samolotu) w zależności od rodzaju użytej farby, lakieru do jej pomalowania i od zmiennego oświetlenia naturalnego daje na zdjęciach różne odcienie szarości (powierzchnie błyszczące na zdjęciach są nienaturalnie jasne, matowe - ciemne), wreszcie sama obróbka negatywów też miała wpływ na odwzorcowanie naturalnych barw w postaci różnego stopnia szarości na zdjęciach.

Samolot sportowy 2-miejsc. konstrukcji Stanisława Działowskiego DKD-V SP-ACY. Był przeznaczony na zawody Challenge 1930 w Niemczech (nr startowy "03") i w trakcie lotu z lotniska na Rakowicach do W-wy pilotowany przez konstruktora na skutek awarii (pękł przewód paliwa) około 15 lipca (dokładna data nie jest znana) 1930 r. został rozbity pod Końskimi. Po kraksie został wyremontowany.

Do kolekcji. Lublin R-XVIb SP-AKP nr.wojsk. 11.1 (prototyp) kapotaż pod Kielcami 02.10.1934 r.

Szkoła Lotnicza w Bydgoszczy lata 1921-22. Brandenburgi B-I eksploatowano w Szkole Lotniczej w Bydgoszczy jeszcze w 1922 r. Były w wersji jedno- lub dwusterów od przełomu 1918/19 r. więc zdjęcie może być już z 1920 r.

Junkers F-13 nr.fabryczny 580. Zakupiony w sierpniu 1922 r. dla Polskiej Linii Lotniczej "Aerolloyd". Znaki rejestracyjne: P-PALA (pisany PP-ALA ) -1922 r - 1925 r. (imię własne od ostatniej litery "A") P-PALA "Adam" - 1925 r. - wrzesień 1929 r. SP-AAA "Adam" - koniec 1929 r. - 17 lipiec 1936 r. ( kasacja) Wg opisu zdjęcie zrobiono w lutym 1929 r. a więc ponad rok po powstaniu PLL "LOT" (grudzień 1928 r.) a więc winien mieć rejestrację SP-AAA a jej nie ma. Czyli będąc w "LOT" latał ze starą rejestracją jeszcze rok. Ciekawe.

Szkolny Nieuport 81D 2 (23m2, 2 miejsc., szkol. 1 stopnia) nr 11009 biała "4" ze Szkoły Pilotów w Bydgoszczy. Na tym samolocie w dniu 15.01.1925 r. został "wylaszowany" gen.Włodzimierz Zagórski.

St.sierż.pil. Piotr Korecki z 18.EM 1.PL - Warszawa Przelot z Poznania do Warszawy na SPAD 61C1 - pożar silnika i nieudana próba lądowania w Biskupicach w dniu 13.06.1927 r. Zmarł w szpitalu 27.06.1927 r.

OK, a co powiesz o goleniach podwozia ? Srebrne ?

Rozbity Potez XVA2. Na kadłubie numer 40.327 a na sterze kierunku numer 507 (numer francuski) z 13.EL (3.PL) . Użytkowany do początków listopada 1927 r.

W wydanej broszurze WLU "Wiatrakowce" autor pisze o jakiejś "płetwie sterowej" - może ktoś mi objaśni o co chodzi, czyżby Cierva był rekinem ? ?

Ale dlaczego zewnętrza powierzchnia statecznika pionowego (i przy takim malowaniu zapewne dolne powierzchnie) jest srebrna ? Przecież na archiwalnych zdjęciach polskiego wiatraka wyraźnie widać, że dolne powierzchnie mają taki sam (!) stopień szarości na cz.-b. zdjęciu jak kadłub - wniosek były granatowe !

Rozbity w dniu 28 marca 1920 r. Oeffag (Albatros) D-III. Numer na kadłubie "0.20" pozwoli dorzucić nieco informacji o tym samolocie. Datowanie zdjęcia 28.03.1920 r. a więc oficjalnie jego nazwa to Oeffag D-III (w polskich dokumentach samolot skrótowo nazwany tak został na podstawie rozkazu nr 29 Szefostwa Lotnictwa z dnia 15.03.1920 r.) Samolot ze zdjęcia był jednym z trzech (z ogólnej ilości 10 szt. tego typu będących w Polsce poza zakupionymi), który został wysłany do remontu/odbudowy do CWL na Mokotowie. W Centralnych Warsztatach Lotniczych wspomnianym trzem samolotom nadano numery 0.20, 0.21 i 0.22, czyli ten ze zdjęcia był pierwszym wyremontowanym (pozostałe 7 egz. wyremontowano w II RPL (Ruchomy Park Lotniczy) w Krakowie). Wyremontowane 10 szt. Oeffagów przekazano do : -7.EM im. T.Kościuszki - 13.EM - Szkoły Pilotów w Krakowie. Godła 7.EM (krakuska z kosami) malowanego na Oeffagach od października 1919 r. jak i czerwonej błyskawicy na tle białego koła godła 13.EM (eskadra na wyposażeniu Oeffy miała od lutego 1920 r.) na rozbitym samolocie ze zdjęcia nie ma. Można więc założyć, że Oeffag D-III o nr. 0.20 był w użytkowany w Krakowie w Szkole Pilotów i idąc dalej tym tokiem rozumowania wypadek być może miał miejsce podczas szkolenia.

Dyskutujemy o malowaniu powierzchni górnych/dolnych statecznika poziomego i stateczników pionowych. Niezależnie czy kadłub był malowany na granatowo czy na kolor czerwony jest wyraźna różnica w stopniu szarości między górną powierzchnia stateczników a pokryciem kadłuba. Uważam, że jaki był kolor górnych powierzchni stateczników można wnioskować wyłącznie na podstawie trzech zdjęć polskiego wiatrakowca - bo wiadomo, że był granatowy a łopaty wirnika srebrne. Mnie do powyższego przekonuje srebrny kolor wewnętrznej powierzchni klapki z boku dołu kadłuba identyczny jak właśnie górne powierzchnie statecznika.

Z Allegro z opisem "Fotografia z otwarcia lotniska w Dębicy w 1932 roku Widoczne samoloty" Z prawej PZL-5a SP-AFP a obok dwa RWD-4 jedn SP-ADL (?) (otwarcie lotniska sportowego w Dębicy miało miejsce 9 października 1932 r.)

" ...przecież w naszym lotnictwie już wtedy obowiązywały" jakieś "zasady malowania...skoro namalowano nasze oznaczenie to dlaczego nie pomalowano całego wg.naszego schematu??" Ano nie pomalowano i nie sądzę by zostało to wyjaśnione. Powyższe zdjęcie na którym widzimy w pierwszym rzędzie sześć wiatrakowców w granatowym malowaniu i jaśniejsze plamy górnej powierzchni statecznika przekonały mnie, że góra była malowana na srebrno, dolna powierzchnia granatowa !

Elementy konstrukcyjne i malunek na sterze kierunku - szybowiec szkolny CW-III konstrukcji Wacława Czerwińskiego (1929 r.). Zdjęcia z 1932 r. z okazji otwarcia lotniska sportowego w Dębicy. Szybowiec zbudowany wg rozpowszechnianych planów przez młodzież gimnazjalną.

Łódź latająca LeO H -13B3 nr. 1-2. Jeden z wcześniejszych egz. o czym świadczy czarna kotwica namalowana jeszcze we Francji na burcie kadłuba. W MDLot od stycznia 1925 r. i do skasowania w1931 r. na wyposażeniu MEO (Morska Eskadra Obserwacyjna)

"Dolne w takim razie też - tak jest na innych Ciervach z niebieskim kadłubem, tam gdzie widać różnice odcieni. " Na wstawionych zdjęciach w poprzednim moim wpisie dolne powierzchnie jednak nie są jaśniejsze a takie same jak pokrycie kadłuba.

"Ale spokojnie, panie Ryszardzie, pan się nie boi... Na planie, który powstaje, "fszysko bendzie jak cza". Ufff, mogę wiec spać spokojnie ! ?

Ewentualne malowanie - srebrne powierzchnie górne statecznika poziomego i stateczników pionowych. Mamy trzy archiwalne zdjęcia polskiego wiatrakowca, na których widać różnicę w stopniu szarości oraz jedno zdj. litewskiego - wersja ta sama co polska. Wszystkie zdjęcia zrobione były jak sądzić można przy zachmurzonym niebie, gdyż nie ma cienia na murawie i tym samym nie można wnioskować, że jaśniejsze powierzchnie statecznika to odblask (lśnienie) na skutek promieni słonecznych. Widoczna odchylona klapka jest jak uważam z blachy i zewnętrzna powierzchnia jest ciemna czyli pomalowana na kolor ciemnoniebieski, natomiast wewnętrzna jest koloru naturalnego blachy (aluminium ?) Łopaty wirnika pomalowane były na srebrno i na zdjęciu są takiego samego koloru jak wspomniana wewnętrzna pow. klapki, powierzchnie statecznika, litery znaku rejestracyjnego, pas na malowany na kadłubie. Nie wiem, ale jednak wydaje mi się , że górne powierzchnie były malowane nie na granatowo a na kolor srebrny ? (to tylko moja sugestia)

"To jest wysięgnik rurki (a właściwie rurek, bo były dwie) Pitota. Standardowe, fabryczne wyposażenie. " Standardowe itp.itd. a nie ma tego wysięgnika na planie (rzuty) zamieszczonym w tomie 196. WLU "Wiatrakowce" ? I nie "Wiatrakowce" a "Wiatrakowiec" bo dotyczy wyłącznie jednego egz. będącego w użytkowaniu w Polsce. WLU jest serią opisującą uzbrojenie i wyposażenie WP a nie przeglądem uzbrojenia armii europejskich lat 30-tych XX w.

Wracając jeszcze do tajemniczego pręta pod statecznikiem z prawej strony to widać że nie dotyka on gruntu, z lewej strony go brak . Na zdjęciu litewskiego wiatraka (ten sam co polski) go nie ma - jest natomiast wspomniany wystający tylko z prawej strony element golenia.

Ciekawe - odnośnie ewentualnego malowania na srebrno górnych powierzchni statecznika poziomu i sterów kierunku (do tego tematu jeszcze powrócę). Natomiast nie wiem czy był poruszany temat wystającej tylko (!) z prawej strony części golenia stelaża podwozia ?

Jedna z wersji Lockheed P-38 Lightning