otton1

I taka ciekawostka: rosyjska notka biograficzna dotycząca Tomasza Nejmana. Zwróćcie uwagę na ostatnie zdanie. Нейман Томас Ромуальдович, р. 13 нояб. 1867. Образование: МИУ 1885, МОА 1896. Офицер корпуса инженеров-механиков флота. Старший инженер-механик с 1902, полковник с 1908, генерал-майор с 1915. С 1903 старший механик посыльного судна «Алмаз», с 1908 — крейсера «Рюрик», с 1912 по 1917 член Комиссии для наблюдения за постройкой кораблей в Черном море. Во время Гражданской войны — в Вооруженных силах Юга России. К лету 1921 в Константинополе. Ум. в эмиграции.

Oczywiście!!!!!!!!! Przede wszystkim trzeba ustalić listę na literę "O". Poza tym uzupełnienia dotyczące poprzednich liter - uzbierało się tego trochę i nie ma co ich trzymać do konca. Proponuję rozpoczęcie litery "O" w dniu 14.02 godz.00:01.

6. NORWID NEUGEBAUER MIECZYSŁAW 7. NIEZGODA PIOTR Przy czym nr 5 i nr 7 to dziekani generalni WP Fakt, całkiem niewiele ale szukajmy dalej.

Oczywiście, chodzi o marzec 1938.

Mam takie pytania do Kolegów bardziej obeznanych w tematach lotniczych: w marcu 1928 roku Wojsko Polskie przeprowadziło projekcję siły (jak to się teraz mówi) wobec Litwy. W jej trakcie, podczas lądowania Karasi na lotnisku w Wilnie doszło do uszkodzenia kilku maszyn. 1. ile samolotów uległo uszkodzeniu? 2. jakie to były uszkodzenia? 3. czy istnieją fotografie z tego, bądź co bądź kompromitującego wydarzenia?

Ten kto wstawił w listę niech sie teraz pogimnastykuje z biografią.

Zgadza się!!!!!!!!

Od lewej: 1 - sierż.pil.Kazimierz Burzyński 2 - ppor.obs.Andrzej Płachta 3 - kpt.pil.Władysław Jurgenson 4 - gen.Daniel Konarzewski 5 - por.obs.Max Kowalewski 6 - pchor.pil.Józef Muhlnikiel 7 - por.pil.Witold Rutkowski 8 - NN sierżant sztabowy 9 - por.obs.Leon Loria 10-ppor.pil.Franciszek Jach 11-widoczne fragmenty sierż.obs.Romana Święcickiego

Tu już w lotnictwie wielkopolskim.

Nr 14. Franciszek Meraviglia-Crivelli, hrabia ur. 23 sierpnia 1871 we Lwowie, zm. 1 grudnia 1934 tamże – generał brygady Wojska Polskiego. W 1891 we Lwowie ukończył gimnazjum i złożył maturę. Po odbyciu ochotniczej służby jednorocznej pozostał w służbie zawodowej. W okresie I wojny światowej walczył na frontach: serbskim, rumuńskim i włoskim. Dowodził pułkiem artylerii górskiej i grupą artylerii. 20 marca 1919 przyjęty został do Wojska Polskiego i przydzielony do Szkoły Artylerii w Rembertowie. 20 kwietnia objął dowództwo 1 pułku artylerii górskiej. 5 marca 1920 – Brygady Artylerii Górskiej. Na jej czele walczył na wojnie z bolszewikami. 29 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika, w artylerii, w grupie oficerów oficerów byłej armii austro-węgierskiej[1]. 25 października 1921 został wyznaczony na stanowisko szefa Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie. 1 grudnia 1924 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski na wniosek ministra spraw wojskowych, gen. dyw. Władysława Sikorskiego, awansował go na generała brygady ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 9. lokatą w korpusie generałów. Z dniem 1 marca 1927 został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 został przeniesiony w stan spoczynku. Zmarł 1 grudnia 1934 we Lwowie. Franciszek Meraviglia-Crivelli został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Awanse podporucznik (leutnant) – 1893 porucznik (oberleutnant) – 1897 kapitan (hauptmann) – 1908 major – 1916 podpułkownik (oberstleutnant) pułkownik (oberst) – 1918

Znów Majewski, znów generał, znów lekarz: Nr 4. Majewski Tadeusz ur. 25 marca 1863 we Lwowie, zm. 30 maja 1920 – generał brygady Wojska Polskiego, dr medycyny. Tadeusz Majewski urodził się 25 marca 1863 roku we Lwowie. Edukację zaczynał od uczęszczania do gimnazjum w Samborze i we Lwowie. Naukę zakończył w 1892 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskujac tytuł doktoratu wszechnauk lekarskich. W 1893 r. rozpoczął zawodową karierę wojskową w armii austriackiej pełniąc służbę lekarza wojskowego. W czasie I wojny światowej służył jako oficer lekarz w 30 pp (Austro-Węgier), potem komendant szpitala polowego i zapasowego na obszarze działań zbrojnych i kraju. 1 listopada 1918 r. przyjęty do służby w Wojsku Polskim pełniąc na początku funkcję komendanta Szpitala Zapasowego w Nisku i Szpitala Okręgowego w Przemyślu, następnie od 8 stycznia 1919 r. wyznaczony na naczelnego komendanta szpital twierdzy w Modlinie. Z dniem 21 maja 1919 r. nominowany zastępcą szefa sanitarnego i szefem sanitarnym Dowództwa Okręgu Generalnego Warszawa. W trakcie swojej służby od 24 lipca 1919 r. wyznaczony na funkcję przewodniczącego w subkomisji weryfikacyjnej ds. oficerów lekarzy. Nie był żonaty. Zmarł 30 maja 1920 r. Pośmiertnie awansowany na generała brygady. Awanse porucznik – 1893 kapitan – 1895 major – 1909 podpułkownik – 1915 pułkownik – 1918 generał – pośmiertnie Tradycyjnie fotografii brak. Może Koledzy znajdą fotografie tej trójki Majewskich, generałów - medyków. I na tym koniec z generałami Majewskimi w okresie 1918 - 1939. Następny generał Majewski, Tadeusz, w naszym temacie się nie załapuje bo na stopień generała brygady awansowany został przez gen.Andersa w 1964 roku.

Kolejny Majewski, kolejny generał i kolejny z tych najbardziej pożytecznych czyli lekarz. Nr 2. Majewski Bronisław ur. 4 października 1853 we Lwowie, zm. 15 lipca 1934 w Przemyślu – generał lekarz cesarskiej i królewskiej armii i Wojska Polskiego. Urodził się we Lwowie. W 1872 zdał egzamin dojrzałości w Gimnazjum Polskim (bernardyńskim) we Lwowie (absolwentami zostali wówczas także Michał Rembacz, Józef Wiktor). Wstąpił na Wydział Medyczny Uniwersytetu Wiedeńskiego. W trakcie studiów związał się z wojskową służbą zdrowia. W latach 1877–78 uczestniczył w wojnie serbsko-tureckiej m.in. jako dowódca szpitala polowego w Kruševacu. 28 czerwca 1881 uzyskał dyplom ukończenia studiów, a 1 marca 1882 uzyskał status starszego lekarza służby czynnej. Służył w garnizonach w Sarajewie, Tuzli, Kiseljaku i Fočy. W 1883 przeniesiony do 1 pułku inżynieryjnego w Krakowie, awansował na lekarza pułkowego II klasy (1884). Odbył praktykę w klinice chirurgicznej Uniwersytetu Jagiellońskiego u prof. Mikulicza. W 1888 przeniesiony do 2 pułku inżynieryjnego w Twierdzy Przemyśl, rok później awansował na lekarza pułkowego I klasy, a następnie na lekarza sztabowego, starszego lekarza sztabowego drugiej klasy (1902), starszego lekarza sztabowego pierwszej klasy (1907). W Przemyślu był kierownikiem kursów dla chirurgów garnizonowych, a także nauczycielem języka rosyjskiego w korpusie oficerskim. W latach 1893-1907 pełnił funkcję ordynatora szpitala garnizonowego nr 3 (ul. Słowackiego), a od 11 kwietnia 1907 komendanta. 1 listopada 1909 został szefem służby zdrowia 10 Korpusu. 1 maja 1912 awansowany na stopień generalnego lekarza sztabowego. W czasie I wojny światowej pełnił funkcję szefa sanitarnego i naczelnego chirurga 2 i 1 Armii. 1 października 1915 na własną prośbę przeszedł w stan spoczynku, w związku z nie otrzymanym awansem na szefa korpusu lekarzy austro-węgierskich sił zbrojnych. 28 października tego roku powołany do służby czynnej, służył w rezerwowych szpitalach na terenie Czech. 4 października 1918 zgłosił się do formującego się Wojska Polskiego. W 1919 został przyjęty w stopniu generała podporucznika lekarza rezerwy. W czasie wojny z bolszewikami oddał się do dyspozycji szefa sanitarnego Dowództwa Okręgu Generalnego „Lwów”. 1 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu generała podporucznika lekarza, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Do śmierci praktykował i mieszkał w Przemyślu. Ordery i odznaczenia Komandor z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa (1915) Krzyż Kawalerski Orderu Korony Żelaznej (1911) Krzyż Kawalerski Orderu Franciszka Józefa (1907) Złoty Krzyż Zasługi Cywilnej z Koroną Odznaka Honorowa Czerwonego Krzyża (niem. Ehrenzeichen vom Roten Kreuz) z dekoracją wojenną Medal Waleczności (niem.Tapferkeitsmedaille) Signum Laudis (niem. Militärverdienstmedaille) Odznaka za Służbę Wojskową (25 lat) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 Krzyż Mariański W przypadku generała Bronislawa Majewskiego nie znalazłem też póki co fotografii ale jest jego piekny portret wykonany w Pardubicach, w 1917 roku. Dodatkowo załączam stronę odznaczonych Orderem Franciszka Józefa na której zamieszczono nazwisko generała Majewskiego.

To jedziemy: Nr 1. Majewski Aleksander – generał podporucznik lekarz Wojska Polskiego. ur. 27 kwietnia 1861 w Dylewie Szlacheckim, zm. 21 września 1932 w Łodzi W 1880 roku ukończył Gimnazjum św. Anny w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Wiedeńskiego. 13 marca 1886 roku uzyskał dyplom lekarski, a 26 maja tego roku rozpoczął służbę w cesarskiej i królewskiej Armii na stanowisku starszego lekarza Szpitala Garnizonowego Nr 14 we Lwowie. W 1887 roku przeniesiony został do 58 Pułku Piechoty arcyksięcia Ludwika Salvatora w Stanisławowie, a trzy lata później do 13 Pułku Piechoty w Krakowie. Wiosną 1893 roku otrzymał kolejne przeniesienie w tym samym garnizonie, tym razem do 9 Batalionu Pionierów. W czerwcu 1896 roku został urlopowany na okres jednego roku. 18 lipca 1897 roku powrócił do służby czynnej. Po krótkim okresie służby w Szpitalu Garnizonowym Nr 2 w Wiedniu przeniesiony został do 1 Pułku Artylerii Fortecznej, stacjonującego także w stolicy Cesarstwa. W 1902 roku przeniesiony został do Szpitala Garnizonowego Nr 14 we Lwowie, a cztery lata później do Szpitala Garnizonowego Nr 11 w Pradze. W 1908 roku skierowany został do Banja Luki, gdzie objął stanowisko lekarza garnizonu i komendanta szpitala wojskowego. W kwietniu 1910 roku przeniesiony został do Krakowa, na stanowisko zastępcy komendanta Szpitala Garnizonowego Nr 15. W listopadzie 1913 roku mianowany został komendantem Szpitala Garnizonowego Nr 14 we Lwowie i szefem sanitarnym garnizonu. Po rozpoczęciu wielkiej wojny, od 2 do 29 września 1914 roku pełnił obowiązki szefa sanitarnego 12 Korpusu. Następnie wykonywał obowiązki na stanowisku szefa sanitarnego garnizonu Tarnów (do listopada 1914 roku) i Wadowice (do kwietnia 1915 roku). Wiosną 1915 roku powołany został na stanowisko szefa sanitarnego 7 Armii. 1 maja 1917 roku awansował na generalnego lekarza sztabowego. 2 sierpnia 1918 roku mianowany został szefem sanitarnym Generalnego Gubernatorstwa w Lublinie. 14 stycznia 1919 roku przyjęty został do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała majora lekarza ze starszeństwem z 15 maja 1917 roku. Z dniem 8 stycznia 1919 roku został przydzielony do 1. Rezerwy. 30 grudnia 1919 roku został skreślony z listy oficerów Wojska Polskiego na podstawie orzeczenia Oficerskiego Trybunału Orzekającego. Awanse nadlekarz (Oberarzt) - 1886 lekarz pułkowy 2. klasy - 1889 lekarz pułkowy 1. Klasy - 1 listopada 1893 lekarz sztabowy (Stabsarzt) - 1 listopada 1902 starszy lekarz sztabowy 2. klasy (Oberstabsartzt 2. Klasse) - 1 listopada 1908 starszy lekarz sztabowy 1. klasy (Oberstabsartzt 1. Klasse) - 1 listopada 1912 generalny lekarz sztabowy (Generalstabsarzt) - 1 maja 1917 generał podporucznik lekarz – 1919 Jeden z tych bardzo pożytecznych generałów. Niestety, jak dotąd nie znalazłem jego fotografii.

Stefan Majewski ur. 10 sierpnia 1867 w Podniestrzanach

No właśnie, z tego mrozu to mi się w głowie pochrzaniło: 25-go stycznia to mają się rozpocząć szczepienia staruszków. A mnie chodziło o 18-go stycznia, godz.0:01!

To racja, pośpiech jest konieczny przy łapaniu pcheł. Możemy jeszcze powstawiać fotografie generałów na litery już wykorzystane ale jednocześnie doprecyzować zawartóść litery"M" (i o to własnie mnie chodziło). Przy temperaturach poniżej zera stopni? Skądże znowu. W takim przypadku tracę humor, energię, optymizm itp. Nie da rady: nie dla mnie polonez i inne tańce. Mam pierwszy stopień muzykalności, to znaczy rozróżniam jedynie kiedy grają a kiedy nie. Proponuję zacząć literę "M" 25-go stycznia, godz.0:01 Do spisu: 20.MADZIARA ANTONI 21.MACISZEWSKI FELIKS

No, panowie Koloman, formoza58 i inni; litera "Ł" zakończona, godziny lecą a nie ma nawet wstępnej listy generałów na "M". "Poloneza czas zacząć......" Na początek czterech Majewskich czyli: 1. MAJEWSKI ALEKSANDER 2. MAJEWSKI BRONISŁAW 3. MAJEWSKI STEFAN 4. MAJEWSKI TADEUSZ 5. MOND BERNARD 6. MACEWICZ GUSTAW 7. MOKRZECKI STEFAN 8. MALCZEWSKI JULIUSZ 9. MINKIEWICZ HENRYK 10.MECNAROWSKI EMIL 11.MACKIEWICZ MIECZYSŁAW 12.MEHLEM ERWIN 13.MARYAŃSKI WALERY 14.MERAVIGLIA-CRIVELLI FRANCISZEK 15.MEDWADOWSKI JAN 16.MAŁACHOWSKI STANISŁAW

Krzyż na miejscu katastrofy stojący aktualnie w Łopuszce Wielkiej

Jakie PZL Ł-1 - znów byk!!!!!! Oczywista to PZL Ł-2 nr 55.28.

Sierż.pilot Lucjan Kruszka z 6.PL Zginął 24.10.1931

P.S.1 po lewej siedzi Jan Tarnawa-Malczewski P.S.2 na jaką cholerę ci lotnicy nosili takie szabliska? Do zwalczania wrogich samolotów?

Minister Spr. Wojsk. gen.J.Leśniewski (w środku) na inspekcji I-go Lotniczego Baonu Uzupełnień. Z prawej siedzi H.Łossowski.

Zamiast awansu na generała dywizji już w 1939 roku powinien być zdegradowany do stopnia szeregowca i wydalony z wojska. Naiwność oszałamiająca: a z kim to niby walczył służąc w Legionach i w WP w 1920 roku? Z Chińczykami czy Papuasami? Mój teść, starszy ułan, rodem z ziem wcielonych do Rzeszy, pod koniec września 1939 roku ranny, w pociągu sanitarnym, został wzięty do niewoli przez sowietów w Brześciu. Na mocy znanego paktu został wydany Niemcom. Koledzy z tego pociągu sanitarnego, którzy zostali żałowali go i współczuli mu bardzo. Z kilkunastoma teść wymienił adresy dla kontaktu. Po wojnie, po powrocie od "Germanów, wrogów całej Słowiańszczyzny" próbował odszukać kolegów, okazało się, że żaden z tych kilkunastu nie przeżył pobytu u "Słowian".

Super zdjęcia gen.Latinika!!!!!!! Zamiast zerżniętej z wikipedii biografii wstawiam wspomnienie pośmiertne i zdjęcia: Nr 10 - generał Ignacy Kazimierz Ledóchowski (pełne nazwisko: Ledóchowski-Halka)