Koloman

Kolejne dzieło braci Działowskich; DKD-V. I znów konstruktorzy stoją przed samolotem tylko w odwrotnej kolejnosci niż powyżej: z lewej Mieczysław, z prawej Stanisław.

No i kolejne samoloty braci Działowskich: DKD-III (cofnięty) i DKD-IV (na pierwszym planie). Jako pierwszy z lewej stoi Stanisław Działowski a jako pierwszy z prawej Mieczysław Działowski.

Diabli wiedzą co to jest. Załączam zbliżenie, ale chyba nie da rady tego zidentyfikować.

Kolejny, mało znany lotnik z ciekawą historią: st.sierżant pilot WŁADYSŁAW WÓJTOWSKI. Podoficer armii niemieckiej, który dostał się do niewoli francuskiej. Jako Polak zgłosił się do Armii Polskiej we Francji pod dowództwem gen.Hallera. Ukończył szkołę pilotów w Istres. Do Polski przyjechał w składzie 59.Eskadry Breguetów, potem 17.Eskadry Wywiadowczej. Za wojnę z bolszewikami odznaczony VM i KW.

Wspomniana już wcześniej na forum pilotka Karolina Iwaszkiewiczówna przy DKD-III.

A w tle banner konkurencji, firmy STANAVO".

To zostawimy na pewien czas polskie samolotu pasażerskie a zajmiemy się polskimi samolotami amatorskimi. Kolega Sedco Express przypomniał samolot braci Dzialowskich DKD-I. Bardzo słusznie, gdyż są oni bez wątpienia najbardziej utalentowani spośród polskich konstruktorów-amatorów. Inna sprawa, że Stanisław Działowski w 1916 roku ukończył w Szeged szkołę mechaników lotniczych działającą w ramach austro-wegierskiego lotnictwa. Za sprawą wykładowców, znakomitych inżynierów lotniczych z Arsenału Lotniczego w Fischamend i politechniki wiedeńskiej ptrzymał solidne podstawy wiedzy teoretycznej i praktycznej. To potem dało owoce. Wracając do samolotów Braci Działowskich. Skraksowany DKD-I został odbudowany latem 1927 roku w warsztatach 2.Pułku Lotniczego w Krakowie ale w całkowicie zmienionej formie. Stanisław Działowski wyremontował płat i usterzenie z DKD-I ale wykonał całkowicie nowy kadłub i podwozie. Połączenie tych nowych i starych elementów oraz wypożyczonego przez Departament Aeronautyki MSWojsk silnika Anzani dały maszynę DKD-III oblataną na lotnisku Rakowickim 4 października 1927 roku. Otrzymała ona znaki rejestracyjne P-PAWD a na stateczniku pionowym namalowano herb Mielca. W I Krajowym Konkursie Awionetek DKD-III zajął IV miejsce.

Wielkie dzięki Kolego Spirit of Warsaw za fotografię Józefa Wojciechowskiego. Tak jak patrzę na ppor.Wojciechowskiego na tej grupowej fotografii ubranego w ciepłą kurtkę, watowane portki, futrzane buty stojącego z kumplami na śniegu to przychodzi taka refleksja, ze jak zginął w Chartumie, tak daleko od swojego Lwowa to pewnie był ubrany w szorty i koszulę z krótkimi rękawami.

Koledzy - czapki z głów!!!!!! Wielkie podziękowania dla Kolegi W3SOKÓŁ za znakomitą biografię Jana Gaździka!!!!!!! To pilot ze znakomitym dorobkiem i dobrze się stało, ze wyciągnęliśmy Go z niepamięci. Masz rację Kolego W3SOKÓŁ pisząc: Dokonania wojskowych pilotów w rozwoju lotnictwa cywilnego są mało znane i propagowane" Oczywiście, nazwiska takie jak Żwirko, Bajan, Skarżyński są powszechnie znane ale dziesiątki innych popadło w zapomnienie. To lotnicy wojskowi służby czynnej lub już w stanie spoczynku działający w aeroklubach, szkołach pilotów LOPP czy Przysposobieniu Wojskowym Lotniczym. Na przykład major Dolecki, kapitan Śledziejowski czy kapitan Prodan i wielu innych. Spróbujemy ich wyciągnąć z niebytu. Może się uda.

I znów lotnik bardzo mało znany, a którego można byłoby nazwać znakomitym. Ze wszech miar wartym przypomnienia. To JAN GAŹDZIK, pilot, oficer w 2.Pułku Lotniczym w Krakowie. Urodzony prawie dokładnie 119 lat temu, 27 grudnia 1899 roku. Na jego temat można znaleźć fragmentaryczne wiadomości: w okresie listopad 1930 - marzec 1931 dowodził w stopniu porucznika pilota 22.Eskadrą Lotniczą, w pierwszej połowie lat 30-tych był komendantem Ośrodka P.W.Lotniczego na lotnisku w Katowicach (delegowany z 2.Pułku) - doskonały instruktor i pilot sportowy. Od około 1937 roku w 6.Pułku Lotniczym we Lwowie. Objawił się potem we wrześniu 1939 jako oficer taktyczno-operacyjny w VI.Dywizjonie Bombowym Lekkim. No i Anglia, tam jako dowódca eskadry B" w 304.Dywizjonie Bombowym. Zmarł w Anglii równo 53 lata temu; 2 grudnia 1965 roku w stopniu majora pilota. Może Kolega W3SOKÓŁ (lub inny z Kolegów) będzie miał wiecej informacji na jego temat.

Ta fotografia została już zamieszczona na forum w marcu tego roku. Dla przypomnienia; jako pierwszy od lewej stoi ppor.obs.Józef Wojciechowski. W okresie wojny z bolszewikami walczył on jako obserwator w 6 Eeskadrze Wywiadowczej. Otrzymał VM i KW. W okresie od grudnia 1920 r. do lutego roku następnego dowodził 5.Eskadrą Wywiadowczą. Po wojnie z bolszewikami pozostał w lotnictwie ale znaczącej kariery nie zrobił. Awans na stopień kapitana otrzymał w grudniu 1924 r. (ze starszeństwem z dniem 15.08.1924 r.). Od stycznia 1929 r. był dowódcą parku w 2 Pułku Lotniczym w Krakowie. W marcu 1930 r. został przeniesiony do 6 PL gdzie byl dowódcą eskadr; 61.Eskadry Lotniczej i 63 Eskadry Obserwacyjnej. W stopniu kapitana dotrwal do wojny. Znalazł się w Anglii ale z uwagi na wiek nie latał bojowo. Skierowany został do 1 Aircraft Delivery Unit w Chartumie (Jednostka Transportu Pomocniczego w Sudanie). Zginął w Chartumie w dniu 30.06.1943 r. będąc pasażerem w trakcie lotu transportowego na samolocie typu Lockheed Hudson przy podejściu do lądowania. Moze któryś z Kolegów posiada inne fotografie Józefa Wojciechowskiego?

Kolega Sedco Express: dzięki za wyjaśnienie rysunku na PWS-52. Jako kontynuację fotografii PWS-24 kolejna, tym razem samolotu z drugiej serii oznaczonej PWS-24bis. To maszyna o rejestracji SP-AMR przekazana wojsku. Jakość niestety kiepskawa, może któryś z Kolegów ma lepszą fotografię tej maszyny w barwach wojskowych.

PWS-24 w służbie liniowej. Fotografię zrobiono w tych dawnych, pieknych czasach kiedy na lotnisku i w samolocie wolno było palić (w samolocie to najwyżej otworzyło sie okno) - co robi ten pan z laską na pierwszym planie.

Potwierdza się przysłowie: do trzech razy sztuka". Po nieudanych PWS-20 i PWS-21 wreszcie sukces. PWS-24 opracowany w latach 1930-1931 przez inż. S. Cywińskiego Zachowując układ poprzedników był to 6-miejscowy samolot pocztowo-komunikacyjny (4 pasażerów, 2 członków załogi) do obsługi linii krajowych. W pierwszym rzucie PLL LOT zamówił 5 sztuk tych maszyn. A teraz Koledzy czapki z głów: ten niepozorny samolot, niezbyt nawet nowoczesny w momencie swego powstania pozostał JEDYNYM SERYJNIE PRODUKOWANYM POLSKIM SAMOLOTEM PASAŻERSKIM - DO DZISIAJ!!!!!!!!!

Bardzo zgrabna maszyna. Ciekawi mnie ten rysunek na burcie - co to może być? U góry, słabo widoczne, jest to moim zdaniem logo zakładów PWS. Ale własnie poniżej - reklama? Jeśli tak, to czego?

Logo zakładów Romeo - jak wyżej.

Solidnego zgryza z typem samolotu Mikulskiej dał Kolega Sedco Express. Własciwa odpowiedź to: IMAM Romeo Ro-5

No to polskich samolotow pasażerskich ciąg dalszy, nadal w grze wytwórnia PWS Na przełomie 1928 i 1929 r., na konkurs Ministerstwa Komunikacji na samolot mający zastąpić w PLL ”LOT” samoloty Junkers F-13 opracowano w wytwórni projekt oznaczony PWS-21.. Został zaprojektowany przez inż. Stanisława Cywińskiego i inż. Jarosława Naleszkiewicza Na początku 1929r. inż. Cywiński przeprojektował samolot uwzględniając sugestie ewentualnego użytkownika, czyli LOTu. Prototyp oznaczony PWS-21bis został oblatany wiosną 1930r. Próby samolotu w ITBL wykazały, że jest on zbyt ciężki, natomiast osiągi, szczególnie pułap, zasięg i prędkość przelotowa są za niskie. W 1931r. maszynę przejął PLL LOT celem prób eksploatacyjnych ale po wykonaniu lotu zapoznawczego odstąpiono od dalszych prób i zwrócono ją do wytwórni,

Wielkie dzięki za korektę!!!!

Ta fotografia był już publikowana na forum zmocno lakonicznym podpisem. Dzisiaj więcej: Fotografię wykonano we wrześniu 1930 roku. Jest na niej samolot Lublin R-VIIIter i lotnicy 3.Pułku Lotniczego z jego dowódcą, ppłk.pilotem W.Kalkusem (w białym płaszczu, w srodku). Lotnicy brali udział w Rajdzie Lotniczym Małej Ententy i Polski i są to, od lewej: por.pil.Skrzypiński, por.obs.Jankowski, ppłk.pil.Kalkus, por.pil.Wyrwicki, ppor.obs.Pajer.

Ta sama naszyna już po poprawkach ze zmienionym oznaczeniem: PWS-20bis nazywana ula". Próby eksploatacyjne w przedsiębiorstwie LOT obu (zbudowano też drugi prototyp) samolotów dały negatywne efekty jeśli chodzi o ekonomię przewozów w stosunku do używanych aktualnie Fokkerów. Projekt anulowano, oba prototypy złomowano. Ale to był początek pasazerskich PWS-ów.

Po serii ciekawych fotografii polskich Junkersów (wielkie podziękowania Kolegom Sedco Express i Spirit of Warsaw) spróbujemy podziałać nieco przy samolotach pasażerskich też i konstrukcji polskiej. Na początek kiepskawa nieco (bo z prasy) fotografia pierwszego zaprojektowanego i zbudowanego w Polsce samolotu pasażerskiego. To PWS-20, na fotografii pierwszy prototyp oblatany w marcu 1929 na płozach. Zaprojektował go stojący przed maszyną inż.Zbysław Ciołkosz.

Karol Słowik tuż przed katastrofą.

Rakowice 1925 i Junkersy

Jeszcze raz Władysław Szulczewski w LKL.