Koloman

6.Eskadra Wywiadowcza, Lwów, lato 1919. Praktycznie mozna zidentyfikować jedynie Tadeusza Wereszczyńskiego. Ciekawy jest samolot: to Hansa Brandenburg C.I nr 27.76 wyprodukowany z licencji w firmie Phonix. Nim trafił do 6.Eskadry służył w k.u.k.Fliegerkompanie (Flik)30, potem Flik 34, w obu na froncie włoskim. W 1918 roku przydzielony został do Lotniczej Kompanii Zapasowej nr.10 (k.u.k.Fliegerersatzkompanie 10) na lotnisku rakowickim w Krakowie i tu w listopadzie 1918 przejęty został przez Polaków. Nosi szachownicę w wersji pierwotnej i nawet nie zamalowali austro-węgierskiego numeru ewidencyjnego.

Jeszcze raz 22.Eskadra Liniowa. Tym razem chyba bez por.pilota Jana Gaździka. Personel latający i techniczny

No tak, nie zatytułowałem poprzedniego wpisu. Poprawiam błąd: Por.pil.Jerzy Weber.

Jeden z kilku polskich pilotów latających w 7.EM wspólnie z lotnikami amerykańskimi. Pochodził z armii rosyjskiej.Ukończył Szkoły Pilotów w Pau i Avord. Przydzielony do 581 eskadry Salmsonów. Po przyjeździe do Polski w czerwcu 1919 r. przydzielony został do 7 EM, w składzie której walczył do konca wojny.

j.w.

Ciąg dalszy sowieckiej wizyty.

A ten NN to nie będzie płk.de Beaurain?

Por.pil.Jan Gaździk jako działacz sportowy.

A teraz fotografia personelu technicznego 22.Eskadry Liniowej wraz z dowódcą, por.pil.Janem Gaździkiem na tle Bregueta Br XIX. Warto dodać, że dowódcą tej eskadry był również wspomniany wcześniej na forum mjr.pil.Czesław Dolecki. Fotografia zostala wykonana w okresie listopad 1930-13.03.1931 (następnego dnia dowództwo eskadry objął kpt.obs.Stanisław Olszewski). Warto zwrócić uwagę na por.pil.Jana Gaździka - był to wyróżniający się oficer, bardzo pracowity. Oprócz służby wojskowej zaangażowany był poważnie w działalność lotnictwa sportowego - był oficerem łącznikowym przy A.A.Kraków i przy Śląskim Klubie Lotniczym (potem Aeroklubie Śląskim). Działał w Lotniczym Przysposobieniu Wojskowym. Może dlatego kiepsko awansował. Pod koniec sierpnia 1939 powołany został (w stopniu kapitana pilota) na stanowisko oficera taktyczno-operacyjnego w VI.Dywizjonie Bombowym Lekkim. Jak wielu innych lotników znalazl się potem w Anglii. W sierpniu 1940 roku został powołany na stanowisko dowódcy eskadry B" tworzacego sie 304.Dywizjonu Bombowego.

Kapitan Sidor był także oficerem ordynansowym 4.Pułku. Z wykazu zajmowanych stanowisk wynika, że kapitan nie był wyróżniającym się lotnikiem i poza krótkim dowodzeniem 42.EW zajmował stanowiska dowódcze w oddziałach pomocniczych.

Fotografia może nie najwyższej jakości ale interesująca. Toruń, rok 1925, 4.Pułk Lotniczy 1 - kpt.pil.Wiktor Komorowski 2 - mjr.pil.Juliusz Gilewicz 3 - por.pil.Eugeniusz Guttmejer 4 - mjr.pil.Tadeusz Prauss 5 - ppłk.pil.Roman Florer 6 - mjr.pil.August Menczak 7 - kpt.pil.Romuald Strobel Ciekawostką jest, że ostatnia czwórka to byli piloci z lotnictwa austro-węgierskiego

A teraz miałem dylemat, bo wpis móglby pasować do tematu o Korpusie Polskim gen.Dowbora. Przeważyły późniejsze losy bohatera. Kpt.pil.Józef Sidor Żołnierz I Korpusu Polskiego w Rosji. W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył w 75 Pułku Piechoty. W 1922 przeszedł do lotnictwa, ukończył Niższą i Wyższą Szkołę Lotniczą w Bydgoszczy. Awansowany na stopień porucznika w korpusie oficerów aeronautycznych ze starszeństwem z 1 czerwca 1919, a na stopień kapitana ze starszeństwem z 1 lipca 1923. Służył jako oficer nadetatowy w 3 Pułku Lotniczym (1923), w Wyższej Szkole Pilotów w Grudziądzu (1924), w 4 Pułku Lotniczym, Wyższej Szkole Pilotów w Poznaniu, Oddziale Służby Lotnictwa w Poznaniu a od 1928 w Batalionie Lotnictwa. Zajmował stanowiska dowódcy eskadry, dowódcy kompanii (w Batalionie Lotnictwa). Od 1933 w stanie spoczynku. Po mobilizacji w 1939, w okresie kampanii wrześniowej był dowódcą rzutu kołowego Bazy Lotniczej Nr 3. Po 17 września 1939 w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 zamordowany w Katyniu.

Super Sedco Express, wszystko jasne oprócz nazwisk. Z tego wynika, że razem służyli w 122.EM - informacja o wspólnej służbie w 112.eskadrze była fałszywa.

Jeden z najbardziej doświadczonych lotników polskich: Maksymilian (Max) Kowalewski. W lotnictwie (niemieckim) od października 1916, ukończył szkołę lotniczą we Freiburgu. Od lutego 1917 w eskadrze Schutzstaffel 18 (Schusta 18) przemianowanej potem na Schlachtstaffel 18 (Schlasta18). Od września 1918 w Fliegerabteilung 226 (Artillerie). W lotnictwie polskim służył w 1.Eskadrze Wielkopolskiej, potem 12.Eskadrze Wywiadowczej. Po odejsciu dowódcy eskadry, Wiktora Pniewskiego Kowalewski dowodził eskadrą w okresie 02.01.-03.03.1920. Potem dowództwo eskadry objął mało doswiadczony kapitan Władysław Jurgenson a po jego zestrzeleniu w dn.10.05.1920 Kowalewski ponownie zostal dowódcą 12.Eskadry i funkcję tą pełnił do końca wojny.

I znów 3.Pułk Lotniczy. Na pierwszym planie major pilot Julian Stachurski - kwatermistrz pułku od 26.03.1931. Absolwent Francuskiej Szkoły Pilotów w Bydgoszczy. Szkolił się w okresie 07.07.1919 - 20.11.1920. Jego współtowarzyszami w Szkole byli między innymi kpt.Jan Sendorek i por.Zych-Płodowski. Od 20.07.1921 w 3.Pułku Lotniczym na różnych stanowiskach. Miedzy innymi od marca 1926 jako dowódca nowoutworzonej 33.Eskadry Lotniczej (w stopniu kapitana pilota). Na fotografii widać, że przybyło mu orderów i centymetrów w pasie. Może ktoś rozpozna osoby na drugim planie; kapitana (bodajże z 1.PL) i oficera z fajką.

Niższa Szkoła Pilotów Kraków, wiosna 1919. Uczniowie, Wacław Makowski i Gustaw Gwizdalski przy samolocie szkolnym Hansa Brandenburg C.I.

P.S. no i Potez XV w tle.

Tym razem nie ma eleganckich mundurów z odznaczeniami i odznakami. Ubiory jak najbardziej nieregulaminowe ale wygodne w upalny dzień - bo to czerwiec 1927 roku we Lwowie. Jedynie dowodzacy sierżant i dwóch starszych szeregowych nosi czapki żeby było widać kto tu należy do kadry dowódczej. To najbardziej anonimowi z anonimowych: obsługa naziemna 62.Eskadry Lotniczej w 6.PL. A ci z ogolonymi głowami to najpewniej żołnierze ze świeżego, wiosennego poboru - jeszcze im nie zdążyły odrosnąć fryzury.

Tym razem sytuacja za jaką nie przepadam: całkowicie anonimowe fotografie. Ale fotografie są tak eleganckie, że żal byłoby ich nie zamieścić. Wiadomo jedynie, że są to piloci 2.Pułku Lotniczego - co widać po odznakach pułkowych na mundurach. Dodatkowa wiadomość to ta, że służyli w 112.Eskadrze Myśliwskiej. Pewnie Kolega Sedco Express zidentyfikuje odznaki noszone przez lotników i baretki orderowe.

Na chwilę zostawimy 3.PL. Tym razem Kraków i 2.Pułk Lotniczy. Grupka osób przy samolocie to: 1 - major inż.Szczerbski 2 - ppłk.pil.Stanisław Jasiński 3 - inż.Władysław Gostyński 4 - mjr.obs.Edward Karaś 5 - ppor.pil.Laskowski 6 - por.obs.Motz

Lotnicy 3.Eskadry Wielkopolskiej, dowódca ppłk pil.Marek Krzyczkowski i sierż.obs.Klicze. Lotnisko Góra koło Jarocina. Wiosna 1919.

Zobaczyłem, ze piramidkę lotników 15.EM wstawiłem już wcześniej - przepraszam za błąd.

Pozostajemy nadal przy 3.Pułku Lotniczym z Poznania. Na fotografii ppłk pilot Władysław Kalkus wraz z oficerami na tle samolotu Lublin R-VIII ter. Na tej fotografii, z porównania z osobami stojącymi obok widać jak duży to był samolot. Nienajlepsza jakość fotografii nie pozwala zidentyfikować osób stojących z ppłk Kalkusem. Jego też byłoby trudno zidentyfikować gdyby nie charakterystyczny jasny (biały?) nieregulaminowy płaszcz, który nosił. W pewnym okresie była to swoista wizytówka" ppłk Kalkusa.

Prawie pełny skład personelu latajacego 15.Eskadry Mysliwskiej przy samolocie Fokker D.VII. Od góry: 1 - por.pil.Jerzy Dziembowski 2 - kpt.pil.Witold Prosiński 3 - por.pil.Józef Hendriks 4 - ppor.pil.Edward Lewandowski 5 - ppor.pil.Tadeusz Miśkiewicz 6 - ppor.obs.Zdzisław Bilażewski 7 - kpr.pil.Janusz Barcikowski

Tutaj też żołnierze 3-go Pułku Lotniczego na tle Poteza XV. Większość sfotografowanych to obsluga naziemna tylko w środku siedzi por Szmidla. Czy któryś z Kolegów ma jakieś informacje na temat por.Szmidli? Jako pierwszy z lewej siedzi też jakiś łysawy lotnik z gapą". Prawdopodobnie to podoficer-pilot.