Skocz do zawartości

Zagadka cz. 3


Trooper85

Rekomendowane odpowiedzi

LWD Szpak III”(wariant „Szpaka.
II”) z podwoziem trzykołowym był samolotem - kurierem Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rozbił się pod Pragą czeską podczas przymusowego lądowania (brak paliwa).

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Odpowiedzi 586
  • Created
  • Ostatniej odpowiedzi
Podobieństwo do Wyżła stanowi ważny element zagadki i gdyby nie padła odpowiedź, którą podał balans byłbym baaardzo zawiedziony. :)

Nadwojciechowi w tym miejscu gratuluję rewolucyjnej czujności...
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Podpowiedź:

Podążanie tropem Wyżła nie jest pozbawione sensu. Polska literatura o przedmiotowym samolocie wypowiada się w sposób następujący:

...Oba te samoloty były znacznie większe od polskiego Wyżła. Nieco mniejszy był angielski 2-3 miejscowy [...tu nazwa...] z 1939 r., napędzany dwoma silnikami po 205 KM. Przy rozpiętości 11.07 m, powierzchni nośnej 18 m2, masie własnej 1360 kg, a użytecznej 500 kg, rozwijał prędkość maksymalną 330 km/h. Zbudowano tylko jego jeden prototyp."

Od siebie dodam, że tak jak Wyżeł samolot miał konstrukcję drewnianą z pokryciem ze sklejki i tak jak w przypadku Wyżła jego rozwój przerwany został przez wybuch wojny.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

I z miejsca zrobiło się łatwiej... :)

Reid & Sigrist R.S.1 Snargasher pomyślany został jako tani samolot treningowy dla załóg bombowców. Prace nad konstrukcją rozpoczęto pod koniec 1936.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wybuch wojny spowodował, że RAF nie zainteresował się maszyną, a firma Reid & Sigrist skoncentrowała się na montażu i naprawie samolotów bojowych. Snargasher pozostał w dyspozycji zakładów i choć otrzymał kamuflaż i wojskowe znaki rozpoznawcze to nadal był maszyna cywilną.

Po zakończeniu wojny powstały wersje rozwojowe R.S.1: R.S.3 Desford i R.S.4 Bobsleigh


Twoja kolej :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Brak chętnych chyba...

Jest to CAPELIS XC-12

Zaprojektowany przez John E. Youngera i studentów University of California, zbudowany przez Capelis Safety Airplane Corporation Limited, założonej przez greckiego przedsiębiorcę Socratesa H. Capelisa.

Samolot oblatano w roku 1933. Uzyskał niezłą prędkość 322km/h jednak poważnym problemem okazały się drgania, które powodowały luzowanie śrub mocujących skrzydło. Praktycznie po każdym locie konieczne było ich dokręcanie lub wymiana. Dodatkowo masa samolotu była większa od zakładanej, przez co nie osiągną on planowanej ładowności. Loty ofertowe musiano zawiesić ze względów bezpieczeństwa. Niepowodzenie XC-12 oraz sukces rynkowy bardziej udanych konstrukcji Boeinga 247 i Douglasa DC-2 doprowadził firmę Capelisa do bankructwa. Podczas jednego z lotów XC-12 lądował awaryjnie na brzuchu i choć uszkodzenia nie były poważne to był to koniec jego kariery w lotnictwie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przez kilka lat samolot stał na lotnisku Glendale. W 1938 postanowiono go wykorzystać w filmie Five came back". Na potrzeby filmu dokonano przebudowy polegającej między innymi na zmianie przedniej części samolotu. Tym samym rozpoczęła się kariera filmowa XC-12. Jednak samolot mógł co najwyżej kołować, bo firmy ubezpieczeniowe nie zgadzały się na wykorzystanie go w locie. Sceny w locie odgrywał model. XC-12 zagrał w kilkunastu filmach. Najbardziej znana produkcja to Flying Tigers" z 1942 z Johnem Waynem w roli głównej (z tego filmu pochodzą zdjęcia: pezos_a i mój atak na pociąg).

Ostatecznie maszyna została złomowana. Co do daty złomowania istnieją rozbieżności. W filmie Dick Tracy's Dilemma" z 1947 Capelis zagrał już bez skrzydeł (zdjęcie).

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.


×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie