KayFranz

Logo na śmigle drugiego?

Dzięki, Kazik. Ryszard - OK, tylko że to niekoniecznie musi być maszyna ze struktur pułku. może tylko była wciągnięta na ewidencję w nim. Podejrzana jest jedna z RWD-8 z LPW, z Lublinka, przekazana tam do obsługi szkolenia przez 3 PL. Ma na zdjęciach taką samą w kształcie i proporcjach "ósemkę". I co ciekawe - wśród kilku przekazanych tam maszyn jest 34-75...

3 PL - też mi to przyszło do głowy, tam stosowano dość prostokątny obrys liter, ale "siódemkę" malowano z ukośną kreską w poprzek długiej. No i na liście u Morgały jest parę maszyn z 3PL podpadających pod szablon numeru ewidencyjnego 34-x5. Natomiast właśnie przed chwilą skojarzyły mi się stare bombowe Fokkery. Tam też były cyfry opisane na prostokątach. To jest RWD-8, mogła to być maszyna oddana do dyspozycji dowództwa jakiejś w.j. albo KOP, chociaż malowanie wygląda na staranną robotę w jednostce, więc nawet i wtedy przeszłaby przez jakiś pułk. A Policja Państwowa nie miała samolotów? Zastanawiam się, czy nie przejrzeć katalogu z "ósemkami" i porównać, jak wyglądało malowanie szachownic - równolegle do krawędzi natarcia skrzydła czy do osi samolotu w poszczególnych pułkach.

Akurat pułk toruński (i wileński też) odpadły od razu, w obu cyfry malowane na samolotach miały piękne, zaokrąglone brzuszki. Do Skniłowa ewakuowano sporo sprzętu, więc i nawet z Mazowsza mogło coś tam trafić, tym bardziej, że RWD-8 to maszyna łącznikowa. Krój "trójki" jakbym skądś znał. Grudziądz i Dęblin - nie, może szkoła w Krośnie?

Czy w nowym wydaniu książki Morgały lista na końcu jest uaktualniona? W pierwszym nie znalazłem numeru pasującego, ale też i klika potencjalnych jest w ogóle nieopisanych. P.S. W opisie numeru zapomniałem o kropce po "5".

Ok, jest w moim posiadaniu fotka tej "ósemki" z lewej, gdzie na burcie LEWEJ za dużą, białą cyfrą "8" widoczny jest numer ewidencyjny. Widać cyfry "3", "4" "myślnik" i potem jest dziura? zamalowany fragment? a na końcu cyfra "5". Szerokość braku jest na jedną cyfrę (albo na dwie jedynki). Krój cyfr "37" kojarzy mi się z krakowskim pułkiem.

Wie ktoś, jaki miał numer ewidencyjny? Tzn. znane są cyfry 3,4 i 5, ale jakiś **** wyciął albo oddarł z wraku trzecią.

Ot, jakie cuda można znaleźć za 30 koron na czeskim Aukro: "Předválečné letadlo na letišti - Švýcarsko". Już jedzie do mnie. A dlaczego w tym wątku? Bo w powiększeniu na kadłubie widać znak ATP. To Dz-41, sfotografowany w maju 1921 w Poznaniu. To takie miasto w Szwajcarii...

Pozwolę sobie uporządkować temat tej "siódemki", bo po rożnych miejscach są porozrzucane fragmenty łamigłówki. Foto przedstawia samolot PZP P.7a, z numerem ewidencyjnym 6.7 i numerem taktycznym 95 oraz godłem podobnym do stosowanych przez toruńskie eskadry, tyle że kaczor ma na nim piórka (lotki?) w rożnych kolorach. To oraz charakterystyczny pas na sterze są takie same jak na innym zdjęciu, pokazującym samolot osobisty dowódcy dywizjonu myśliwskiego w 4 PL, mjr L. Pamuły. Z tym, że dotąd odgadywano jego numer boczny (czyli taktyczny) jako "35", a ewidencyjny jako 6.74. Widoczna jest także litera T pod lewym skrzydłem, a zwyczaj obowiązujący w toruńskim pułku każe sądzić, że pod prawym był w takim razie czarny numer 95. Całości dopełnia podwójna, zygzakowata strzała biało-czerwono-biała na górze skrzydła. Nie widać na samolocie oznaczeń PZL ani nazwy typu. Do dyskusji są kolory piórek (czy też lotek?) kaczora.

Czyli jaki? Bo PZL przy zamówieniach dla wojska nie prowadził (w każdym razie jawnej) ewidencji wg numerów fabrycznych. W produkcji samolotów wojskowych podawano numer ewidencyjny. A ten jest znany.

No i się wyjaśniło, co to za maszyna. Samolot dowódcy pułku, - czyli jednego z największych wariatów w przedwojennym lotnictwie.

Pamuły. A kolorki pewnie z trzech eskadr (bo jeszcze była 143.) Do tej pory sądzono, po niewyraźnym zdjęciu, że latał z nr "35".

To teraz odgadujemy kolorki piórek ?

Piękne foto P.7a z toruńskiego pułku pokazało się dzisiaj Źródło: ALGR

Kolejna cegiełka do układanki. Jak nie mogłem znaleźć, to nie mogłem. a teraz kolejne foto testowanej przez CAGI Ciervy C.30A. Wygląda na to, że Sowieci tylko zamalowali poprzednie, brytyjskie rejestracje. Widocznie maszyna była nierejestrowana, nawet pozostawiono napis "LIFT HERE" nad uchwytem.

I drugie foto - z profilu. Bez podanej nazwy. Ale typ ogólny i szczegóły konstrukcji wskazują na któryś z Zodiaków "naszej" serii.

Nie nasz. Chyba, bo to jest foto sterowca Zodiac, należącego do Marynarki, zrobione około 1919 roku. Napęd - dwa silniki Renault 80 KM. Brzmi znajomo?

Bellanca braci Adamowiczów, wystawiana w Warszawie. Źródło: ALGR

Parę postów wyżej - po dyskusjach w innym miejscu, wychodzi na to, że to raczej Litwini wracają z wycieczki. A tutaj również zagraniczne krajobrazy: Źródło: ebay RWD-13 SP-BFK pod piramidami, po zakończeniu tzw. Meetingu Egipskiego, koniec lutego 1937. Więcej fotografii tej maszyny - na stronach MLP. Przed samolotem załoga - inż.Jerzy Drzewiecki i płk. Bogdan Kwieciński (to ten w kraciastej marynarce i kaszkiecie) w towarzystwie I sekretarza poselstwa RP w Kairze, Alfonsa Kuli. Tożsamość dżentelmena w szlafroczku i z ozdobnym scyzorykiem pozostaje nieznana.

A tu sytuacja osobliwa taka. Pomijam drobny fakt, że tej fotki naszego Douglasa DC-2 dotąd nie widziałem nigdzie. Panowie mają mundury, które wyglądają mi na estońskie, a schody do samolotu mają z boku napis "Deutsche Lu...". Czyli tak jakby estońska delegacja w Berlinie wsiadała do polskiego samolotu.

Mała dygresja do prób z wykorzystaniem radia. 4 września 1934 londyńska policja wykorzystała wirowiec do przeprowadzenia prób kontrolowania i obserwacji tłumów podczas dwóch mityngów: zwolenników faszyzmu oraz komunistów, odbywających się w tym samym czasie w słynnym Hyde Parku. W przedniej kabinie Ciervy C.30P o rejestracji G-ACIN usiadł "wypożyczony" z Royal Navy (później przeniósł się na stałe do policji) Lt Cdr K.B. Best, który obsługiwał aparaturę Marconi (zmodyfikowany nadajnik). Zasilanie aparatury musiało być z akumulatorów i to co najmniej sporych (do zasilania anod lamp trzeba co najmniej kilkudziesięciu voltów). Łączność między wiatrakowcem a samochodem z kierującymi operacją oficerami odbywała się na na dystansie około mili, rzecz jasna bez żadnych przeszkód terenowych. I nie wyszło. Operator nadawał cały czas (bo nie miał odbiornika), ale jego sygnały były ledwo słyszalne i praktycznie nieczytelne. Co ciekawe, demonstranci, zaskoczeni widokiem "szpiega na niebie" i mogąc zaobserwować zarówno wóz radiowy na ziemi, jaki i zwisającą z Ciervy antenę (wiatrakowiec zniżał się czasami poniżej 100 metrów) byli przekonani, że ich poczynania są doskonale znane policji i oba mityngi przebiegły dość spokojnie. W późniejszych próbach zmieniono anteny (zarówno tę opuszczaną z wiatrakowca - z długiej na 50 stóp do 65-stopowej, jak i przede wszystkim odbiorczą) i było już lepiej, ale zasięg dobrej łączności wynosił nadal niewiele ponad milę. Nie wiem, czy nasza armia znała wyniki tych testów, ale widać wyraźnie, że uzyskanie dobrej łączności w warunkach bojowych (czyli na odległość co najmniej 5-10 km) w tamtych czasach mogło być poza zakresem możliwości technicznych ówczesnej aparatury.

?? Znaczy się co?? Poproszę pełnym zdaniem oznajmującym, niekoniecznie podrzędnie złożonym. Bo ja właśnie zabrałem się za rożne takie świąteczne i mam "otępienie cukrowe". Ale nie qmam, co miałoby wynikać z lotu Skarzyńskiego latem 1933 ze zmianami w samolotach po Ch'34 - czyli grubo ponad rok później.

Okienko - tak, brawo. Co do statecznika, to nie jestem pewien, czy fakt, że ster jest odgięty w prawo nie wywołuje wrażenia, że statecznik jest wyższy (albo może - smuklejszy). Chociaż w tym czasie także ostatnie seryjne RWD-5 miały zmieniane stateczniki na wyższe, więc może jednak. I jeszcze jedno - śmigło, zwłaszcza u nasady nie przypomina kształtem tego z VDM, używanego podczas Ch'34.Już bardziej Letov.

Tego można odhaczyć. Braciszek naszego, VZ-10, wciąż latający jako sterowiec marynarki, 1922.

A teraz rzadkość - bo po francusku. RWD-9 (ex -DRE) zakupiony jesienią 1935 roku, na rozkładówce pisma Aero Revue z lipca 1936. Czyli niedługo przed tym, jak jakiś ***** *** zabrał się do mycia elementów silnika w kwasie... Zwraca uwagę zamontowany przez Francuzów pod lewym skrzydłem długi wysięgnik czujników do wykonania pomiarów parametrów lotu. Ponadto dziwnie wysoki jest ogonek, ale ponieważ ma logo RWD, więc to nie jest francuska przeróbka. Dla porównania - ta sama maszyna w czasie Ch'34.