Koloman

Otrzymałem onegdaj fragment (niestety!!!!) fotografii personelu 5.Eskadry Wywiadowczej z prośbą o identyfikację. Moim zdaniem na fotografii pokazani są: 1 - por.pilot Juliusz Gilewicz - dowódca eskadry 2 - sierż.pilot Michał Solski 3 - por.pilot Władysław Kalkus 4 - ppor.pilotAndrzej Chramiec 5 - ppor.obs.Tadeusz Janiszewski 6 - ppor.obs.Kazimierz Braun No i pozostaje kilku do zidentyfikowania - między innymi ten z gapą. Powinien być wśród nich choćby jeden z trójki Lepszych, którzy służyli w eskadrze.

Interesuje mnie, za jaki czyn bojowy Jan Demeter, porucznik wojsk lotniczych służący w Szefostwie Wojsk Lotniczych ND otrzymał Krzyżem Srebrnym VM? Jest taki album/książka "Ku czci poległych lotników......" i w nim, między stronami 212 i 213 zamieszczono wkładkę zatytułowaną "ODZNACZENI ZA CZYNY BOJOWE W LOTNICTWIE I WOJSKACH BALONOWYCH". Zamieszczono w niej nazwiska WSZYSTKICH odznaczonych; tych co otrzymali VM, KW, nawet Polową Odznakę Pilota czy Polową Odznakę Obserwatora. A Jana Demetera w tym spisie nie ma! Może któryś z Kolegów jest w stanie to wyjaśnić!

Nie, w każdym razie w lotnictwie tego nazwiska nie spotkałem.

Jan Demeter (ur. 29 listopada 1895 w Krakowie, zm. 17 sierpnia 1920 pod Zadwórzem) – oficer kawalerii cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej i Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari. Życiorys[edytuj | edytuj kod] Urodził się w Krakowie w rodzinie Jana i Marii ze Śmietańskich. W 1914 podjął studia na Politechnice Lwowskiej. W 1915 powołany do cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej i skierowany do 1 pułku ułanów Obrony Krajowej. Walczył na froncie rosyjskim. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1917. 1 listopada 1918 został mianowany porucznikiem. 11 listopada 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Brał udział w wyzwalaniu Lwowa, w ramach Grupy Operacyjnej płk. Władysława Sikorskiego dowodził 3. kompanią, a na froncie ukraińskim pełnił obowiązki dowódcy III batalionu 16 pułku piechoty. Walczył na odcinku Harajca, a w czerwcu 1919 w bitwach pod Uhercami i Gołogórami. Od lipca 1920 dowodził 2. kompanią batalionu piechoty Detachement rtm. Abrahama. Poległ 17 sierpnia 1920 w czasie bitwy pod Zadwórzem. A gdzie i kiedy służył w lotnictwie?

Sprawozdanie z paryskiego Aerosalonu 1934 zamieszczone w wiedeńskim "Allgemeine Automobil-Zeitung" ozdobione fotografią PZL 24.

Włodzimierz Garliński - urodzony 11 maja 1890 w Taszkiencie (ówczesny Turkiestan) - Syn Władysława Garlińskiego i Anny Nozof - zawód przed wojną: student - uzyskał licencję pilota w Rosji w dn. 26 maja 1913. Zmobilizowany do lotnictwa rosyjskiego w dn. 13 czerwca 1914. W Armii Polskiej we Francji od 28 II 1918 - mianowany podporucznikiem 28 II 1918. Szkolenie we Francji: kursy teoretyczne w wojskowej szkole lotniczej Dijon od 7 lipca 1918 - kurs pilotażu w szkole w Pau - kurs strzelecki w szkole strzeleckiej w Cazaux - kurs doskonalenia w szkole lotniczej w Voves (Chartres) od 30 września do 10 października 1918 r. Przydzielony do CIACB (Ośrodek szkolenia lotnictwa bojowego i bombowego) w Perthes, od 10 października , 1918. Licencja pilota wojskowego nr 17.334 z dn. 20.12.1918 Pilot dywizjonu SPA 98 od 05.11.1918 do 31.01.1919 Po wojnie dyrektor handlowy firmy d'Air Export.

Zgadza się! z żoną zresztą. Oprócz dowódcy sam kwiat 9.Eskadry Wywiadowczej: - por.obs.Kurbatow, ppor.pil.Halewski, por.obs.Abdermann obnoszący się z austro-węgierską odznaką obserwatora (k.u.k.LFT), sierż.pil.Kieroyczyk, ppor.pil.Poznański, ppor.obs.Romanowski, ppor.obs.Magdziarz.

Fotografia nie przedstawia jakiejś specjalnej sytuacji; ot powitanie na warszawskim dworcu arcyksięcia Michała, następcę rumuńskiego tronu (w środku). Witają; gen.Głuchowski (po lewej) i minister Beck (po prawej). Ciekawa jest natomiast sytuacja: w trakcie podróży zaginął bagaż arcyksięcia Michała i przyjechał on do Warszawy w jednych gaciach i jednej marynarce (nie mówiąc o bieliźnie czy krawacie). Pewnym jest, że ambasada migiem coś mu zorganizowała.

Tak, bardzo interesująca fotografia - widziałem ją. Szkoda, że nie jest znane nazwisko pilota. Tadeusz Cyprian to nie jest bo nosił bryle co dyskwalifikowało go jako pilota. Może w tym stuleciu ktoś spróbuje napisać monografię o lotnictwie Armii Polskiej we Francji.

Profesor Tadeusz Cyprian - wybitny prawnik; między innymi prokurator Sądu Najwyższego w 1938 roku, członek polskiej delegacji na Proces Norymberski. Znakomity artysta fotografik. A oprócz tego oficer lotnictwa. Powolany do armii austro-węgierskiej dostał się do niewoli na froncie włoskim. Zgłosił się do Armii Polskiej we Francji do lotnictwa. Służył w jednej z eskadr Breguetów w składzie której wiosną 1919 roku przybył do Polski. Jak podaje jego życiorys: Został mianowany podporucznikiem przez gen. Józefa Hallera. 14 października 1920 został zatwierdzony w stopniu podporucznika wojsk lotniczych. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 66. lokatą w korpusie oficerów rezerwy lotnictwa. Posiadał wówczas przydział do 2 pułku lotniczego w Krakowie. W 1934 posiadał przydział do rezerwy 1 pułku lotniczego w Warszawie. W okresie II wojny światowej, jako porucznik lotnictwa, służył w Polskich Siłach Powietrznych, miał numer służbowy RAF P-1168.

Por.pil.Wiktor Ryl. Zdobywca lotniska w Lublinie w listopadzie 1918. Kolarz (WTC), olimpijczyk (jakkolwiek rezerwowy - Paryż 1924).

Czy można wiedzieć Kolego otton1 skąd pochodzi ta informacja dotycząca imienia?

Interesująca fotografia wykonana na lotnisku w Dubnie w kwietniu 1920 roku. Oprócz Hannowera pokazany jest na fotografii kwiat personelu latającego 9.Eskadry Wywiadowczej: ppor.obs.Antoni Romanowski, ppor.obs.Magdziarz, sierż.pilot Jakub Kieroyczyk, ppor.pilot Antoni Poznański, ppor.obs.Piotr Kurbatow, ppor.pilot Tadeusz Halewski i ppor.obs. Adam Abderman z austro-węgierską odznaką obserwatora.

Reklamowe papierosy LOT-u z końca lat trzydziestych. To były piękne czasy, kiedy można było swobodnie palić w samolocie a pasażerowie nie byli upakowani jak śledzie w beczce (osobiście milej wspominam dawne loty 18-tką niż obecne małym benkiem a nalatałem się od groma).

I tu jest pewna niejasność związana z tą fotografią; otóż źródła historyczne podają, że Antoni Poznański zginął w trakcie przebazowania 7.EM do Warszawy pilotując samolot Ansaldo A1 "Balilla". W samoloty tego typu była wtedy wyposażona 7.EM. Natomiast na fotografii widać szczątki samolotu Oeffag D.III na co wskazują; kształt skrzydeł, skośne lotki charakterystyczne dla tego typu, jednoczęściowy płat statecznika poziomego. Jak było w rzeczywistości?

Kolego otton1, skąd pochodzi ta fotografia? Z jakiej książki, czasopisma lub albumu?

Wracając do legionistów szkolonych w austro-węgierskich szkołach pilotów to poniżej jest fragment fotografii (kiepskiej niestety) z dwoma legionistami (inne mundury i czapki "maciejówki") w szkole pilotów w Wiener-Neustadt. Po prawej - Antoni Poznański, po lewej - Wacław Grzeboliński (w "Księdze ku czci......" nazwany błędnie "Grzybowski"). Antoni Poznański służył po wojnie w polskim lotnictwie natomiast Wacław Grzeboliński zginął w trakcie dalszego szkolenia - razem z Fw.Holoubkiem rozbili się na samolocie szkolnym Lohner C.I 18.09 w dniu 26.08.1917 w Flieger Ersatzkompanie Nr 4.

Mam pytanie do Kolegów dotyczące płka.dypl.obs.Władysława Hellera. Pod koniec lat 30-tych pełnił odpowiedzialne funkcje dowódcze: dowódca 4-go i 1-go Pułku Lotniczego, dowódca Grupy Lotniczej, dowódca Brygady Bombowej we wrześniu 1939. Mimo to ikonografia jego dotycząca jest wyjątkowo skąpa; trafiłem tylko na 3 fotografie portretowe i jedną fotografię grupową z lat 20-tych na której się znajduje (nawiasem mówiąc fotografia była wstawiona na Forum Odkrywcy). Czy znacie może Koledzy jakieś inne fotografie Władysława Hellera z okresu jego służby w lotnictwie polskim?

W tym samym czasie (przełom 1917/1918) czwórka członków PKP (legionistów) przechodziła na froncie włoskim szkolenie jako obserwatorzy balonowi; dwóch oficerów i dwóch aspirantów.

Interesująca fotografia. Nie ma na niej jednak Antoniego Bartkowsiaka; w tym czasie walczył ku chwale cesarza Wilhelma II. Fotografia została wykonana w styczniu-lutym 1918 roku i przedstawia żołnierzy Polskiego Korpusu Posiłkowego, kandydatów na lotników. Mimo, że byli dopiero kandydatami to już przyszyli sobie austro-wegierskie odznaki lotnicze (skrzydełka na rękawie, baloniki na kołnierzu bluzy). Żolnierz stojący jako drugi od prawej ma kompletny mundur austro-węgierski. Ciekawostką jest, że nabór do lotnictwa ogłoszony został w punkcie nr 2 rozkazu nr 294 z dnia 12.12.1918 r. Dowództwa Polskiego Korpusu Posiłkowego. Zgłosiło się wielu kandydatów. Pierwsza lista, z samego poczatku stycznia 1918 zawiera 38 nazwisk, w tym znanych później: Adama Wojtygę, Antoniego Poznańskiego, Włodzimierza Rice. Druga lista liczaca 46 nazwisk dołączona została do pisma nr 319/18 z dnia 06.01.1918 skierowanego do k.u.k.Feldspital Nr 218 w Kołomyji z poleceniem wykonania badań kwalifikujących do lotnictwa. Kiedy w nocy 15.16 lutego 1918 roku część oddziałów PKP po dowództwem gen.Hallera przedarła się przez linię frontu, PKP rozwiązano i szkolenie lotnicze stało sie nieaktualne.

Powursk 1938.

Kapitan pilot Józef Kępiński.

Czy przypadkiem kapitan Prosiński nie miał na imię Witold a nie Wiktor?

I taka ciekawostka; nie pilot, nie samolot a pieczatka lotnictwa Armii Polskiej we Francji.

Wydaje mi się, że te paski w naszym lotnictwie nie miały jakiegokolwiek znaczenia; były to je zostawiono i tyle. Sprawdziłem w swoim archiwum fotograficznym i wyszło mi, że takie paski miał tylko ten Brandenburg 276.15. To byla maszyna szkolna o czym świadczy fakt, że stoi przy niej Florer, który zajmował się tylko szkoleniem. Na fotografii tego samolotu, którą zamieszczam niżej uwidoczniony jest Mieczysław Szczudłowski odbywający szkolenie w pilotażu.