W momencie wybuchu powstania w 1794 roku, Tatarzy początkowo, pamietając okropności niedawnej wojny i rozgoryczeni nieudolnością ówczesnego dowództwa, nie przystapili do niego. gdy np. 16 kwietnia gen. Antoni Chlewiński przysłał emisariusza do stacjonującego w Wołkowysku V pułku Mustafy Baranowskiego, ten nie zgodził się przystapić do sprzysiężenia.Mało tego, chciał tłumić powstanie w zarodku. Jednak ogromna ilość jego podkomendnych odeszła dołączając się do powstańców. Aby nie stracić twarzy i on dołączył się do nich i gorliwością w walce przyczynił się do krótkotrwałego oswobodzenia Litwy. Również przeciwny powstaniu był gen. Bielak i dopiero w drugiej połowie kwietnia, pod naciskiem króla Stanisława Poniatowskiego, przystapił do powstania.