Haubica 122mm M 30, z długą lufą.

[ptasznik]

8 godzin temu, Edmundo napisał:

Rok 1972 (grudzień)

- 22 Pułk Artylerii- Sulechów

- 97 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Sulechów

-22 już raczej bez armat 85 mm.

[ptasznik]

7 godzin temu, Edmundo napisał:

Pułk Artylerii Lekkiej (1946 r

- 3 dywizjon artylerii (1 bateria armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

1946, tu już pewnie uznano utratę baterii 76,2 mm w czasie wojny.

[ptasznik]

7 godzin temu, Edmundo napisał:

Pułk Artylerii (1955 r.)

- 3 dywizjon artylerii (2 baterie armat 85 mm, zapewne także jako zamienniki dotychczasowe armaty 76,2 mm)

Późniejszy 108 samodzielny, armaty 85 mm.

[ptasznik]

7 godzin temu, Edmundo napisał:

Pułk Artylerii (1958 r.)

- 3 dywizjon artylerii (3 baterie armat 85 mm, zapewne także jako zamienniki dotychczasowe armaty 76,2 mm)

Były 108 samodzielny, armaty 85 mm. Uzupełniony !

[ptasznik]

7 godzin temu, Edmundo napisał:

Pułk Artylerii (1973 r.)

- 3 dywizjon artylerii haubic (haubice 152 mm)

7 godzin temu, Edmundo napisał:

Pułk Artylerii (1970 r.)

- 3 dywizjon artylerii armat (armaty 85 mm)

 

2 godziny temu, ptasznik napisał:

''... Pod koniec lat 60. dywizja ..., ... W dywizji zmechanizowanej ..., ... 12 haubicoarmat 152 mm

Czyli gdzieś w tym czasie, a armaty 85 mm do

8 godzin temu, Edmundo napisał:

97 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Sulechów

 

[ptasznik]

Może tak 1971 haubice wz. 43 do 22 pa, a w 1972 97 dappanc z armatami 85 mm ?

''... Pod koniec lat 60. dywizja ..., ...W dywizji zmechanizowanej ..., ... 13 armat przeciwpancernych 85 mm, ... 27 wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych Trzmiel, ...''.

''... W 1975 w dywizji zmechanizowanej ..., ... 12 armat przeciwpancernych 85 mm, ...18 samobieżnych wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych  Trzmiel, ...18 dział bezodrzutowych, ...''.

 

Ile z tego było w 97 ?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mowa o dywizjonach przeciwpancernych jest dopiero jako o realizacji wzmocnienia obrony przeciwpancernej zgodnie z planem przyjętym na pierwszą połowę lat 70-tych.

A dotychczasowy dywizjon 85 mm w ramach pułku to co ?

Edytowane 3 Czerwiec 2020 przez ptasznik

[ptasznik]

''...Pod koniec lat 70. ..., ...W dywizji zmechanizowanej ..., ... 18 armat przeciwpancernych 85 mm, ... 24 wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych Maalutka-P...''.

 

97 dywizjon 12 + 6, a reszta ?  18 PPK pewnie po pułkach zmechanizowanych, może też w pułku czołgów, a 6 armat 85 mm gdzie ?

Edytowane 3 Czerwiec 2020 przez ptasznik

[Edmundo]

W dniu 30.05.2020 o 14:39, ptasznik napisał:

13 godzin temu, ptasznik napisał:

1946, tu już pewnie uznano utratę baterii 76,2 mm w czasie wojny.

 

Nie, tu nie chodziło o tą utracona w czasie wojny baterię 6 PAL-u, to był etat dla wszystkich trzecich dywizjonów pułków artylerii lekkiej (ze składu ówczesnych dywizji piechoty) , po prostu na czas "P" rozwiązano jedną z baterii armat ZiS 3 76,2mm , na czas "W" miała być reaktywowana. Tak jak pisałem wcześniej, etaty pokojowe a etaty wojenne to różne "bajki".

 

13 godzin temu, ptasznik napisał:

Późniejszy 108 samodzielny, armaty 85 mm.

Tak, po 1958 r. jako 3 dywizjon armat w reaktywowanym 22 pa.

9 godzin temu, ptasznik napisał:

Może tak 1971 haubice wz. 43 do 22 pa, a w 1972 97 dappanc z armatami 85 mm ?

''... Pod koniec lat 60. dywizja ..., ...W dywizji zmechanizowanej ..., ... 13 armat przeciwpancernych 85 mm, ... 27 wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych Trzmiel, ...''.

''... W 1975 w dywizji zmechanizowanej ..., ... 12 armat przeciwpancernych 85 mm, ...18 samobieżnych wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych  Trzmiel, ...18 dział bezodrzutowych, ...''.

 

Ile z tego było w 97 ?

Tak, haubice wz. 43 152 mm do 3 dywizjonu 22 pa w 1972 r, a armaty wz. 44 85 mm w tymże czasie do sformowanego od podstaw 97 Dywizjonu Artylerii Przeciwpancernej. Zasadniczo to armaty 85 mm traktowane jako ppanc. były także w pułkach zmechanizowanych w bateriach ppanc. gdzie zastępowane były przez ppk ale nie dotyczyło to pułków zmechanizowanych Warszawskiego OW, tam ppk pojawiły się pod koniec lat 70-tych. W rezerwowych pułkach zmechanizowanych formowanych na czas "W" także nie miało być ppk a "stare" armaty 76,2 mm lub 85 mm, co ciekawe w rezerwie do lat 80-tych były także armaty ppanc.  BS-3 100 mm (tych było w WP mało) i ZiS 2 57 mm. A więc armaty ppanc. 85 mm,  sztuk 18 w samodzielnym dywizjonie artylerii przeciwpancernej (97 DAPpanc. w składzie 4 DZ), po 6 wyrzutni ppk w każdym z pułków zmechanizowanych (samodzielna "pułkowa" bateria ppanc.), armaty bezodrzutowe (w tym granatniki SPG-9 73 mm traktowane  jako armaty bezodrzutowe, które to zastąpiło wcześniejsze armaty "b.o." 82 i 107 mm, ale nie wszędzie). I tu znowu wracamy do sedna sprawy a więc etatów pokojowych i wojennych bo z tego wynika ta "niezborność" liczby sprzętu na stanach poszczególnych jednostek, w etacie pokojowym "dywizyjny" dywizjon artylerii ppanc. mógł mieć 12 a może i 13 armat 85 mm (albo każdą inną ilość)  ale w etacie wojennym to zasadniczo trzy baterie po 6 armat.

Edytowane 4 Czerwiec 2020 przez Edmundo

[Edmundo]

9 godzin temu, ptasznik napisał:

A dotychczasowy dywizjon 85 mm w ramach pułku to co ?

No, własnie co ? Zasadniczo to armaty wz. 44 85 mm miały być uniwersalną armatą dywizyjną, potem wylądowały jako dedykowana armata ppanc. W pułkach czołgów średnich nie było żadnych armat ppanc. (bo tą rolę odgrywały armaty czołgów) ani żadnych ppk, była tylko kompania piechoty zmotoryzowanej na transporterach SKOT a potem (w wybranych pułkach) na BWP 1 a te z kolei miały ppk 9M14 "Malutka" ale to nie wliczało się do ogólnej liczby ppk na stanie danej  jednostki . Ale dalej nic mi nie wychodzi z tymi haubicami wz. 43 152 mm, gdzie były w latach sześćdziesiątych, po rozformowaniu brygad artylerii haubic. W latach 60-tych istniały trzy samodzielne brygady artylerii armat na szczeblu okręgów wojskowych, gdzie były ponadto cztery brygady artylerii a w rzeczywistości to cztery brygady rakiet operacyjno-taktycznych (taka "maskirowka", stosowana także w odniesieniu do dywizjonów artylerii czyli dywizjonów rakiet taktycznych z e składów DZ i DPanc.). A więc była 1 Brygada Artylerii Armat w Węgorzewie, 5 Brygada Artylerii Armat w Głogowie i 6 Brygada Artylerii Armat w Toruniu, ponadto 23 Dywizjon Artylerii Armat w Bielsku-Białej. Ale te jednostki były wyposażone w haubicoarmaty wz. 37 152 mm i armaty wz. 31/37 122 mm, więc gdzie były rzeczone haubice wz. 43 152 mm, bo gdzieś musiały być skoro zostały uwiecznione na"tytułowej"  fotografii ze Starami 66, wykonanej w 1969 r. Może tylko na wyposażeniu dywizjonów artylerii haubic ze składu dywizji pancernych (w każdej DPanc. jeden samodzielny dah w latach 1968-1970 rozbudowany do pułku artylerii z dwoma dah, jeden z haubicami 122 mmm i jeden z haubicami 152 mm), może część z tychże "owianych tajemnicą" haubic wz. 43 stała w rezerwie aby w 1972 r. wejść na wyposażenie pułków artylerii ze składu DZmech. ? Ponadto w tejże rezerwie musiało stać coś więcej bo plany przewidywały wystawienie innych samodzielnych (armijnych i frontowych) jednostek artylerii, na przykład samodzielny 23 daa miał być bazą do rozwinięcia pułku artylerii armat a samodzielny 80 dappanc. bazą dla pułku artylerii przeciwpancernej. Tak jak napisałem wcześniej, jak ktoś to kiedyś ogarnie w formie "większej" publikacji to będzie to nieocenione źródło informacji. A temat ciekawy.

[Edmundo]

1 godzinę temu, Edmundo napisał:

armaty bezodrzutowe (w tym granatniki SPG-9 73 mm traktowane  jako armaty bezodrzutowe, które to zastąpiło wcześniejsze armaty "b.o." 82 i 107 mm, ale nie wszędzie).

Kurcze, nie dopisałem że armaty bezodrzutowe (granatniki SPG-9 73 mm) na szczeblu batalionu piechoty zmotoryzowanej (batalionu zmechanizowanego) były w kompanii wsparcia (baterii przeciwpancernej bo to też się zmieniało, raz była kompania wsparcia, raz bateria czy też pluton przeciwpancerny i bateria moździerzy i tak dalej...). A jako ciekawostkę to dodam że niektóre jednostki ze składu rezerwowych dywizji zmechanizowanych wystawianych na czas "W" miały być formowane na bazie istniejących w czasie "P" samodzielnych brygad i pułków Wojsk Obrony Wewnętrznej (do 1965 KBW) które to z kolei miały się przeorganizować na czas "W" w brygady WOW (każda w składzie trzech pułków). A normy uzyskiwania zdolności bojowej były maksymalnie wyśrubowane.

Edytowane 4 Czerwiec 2020 przez Edmundo

[Edmundo]

I jeszcze jedno, 109 Szkolny Dywizjon Artylerii istniejący krótko (1957-1958) w Sulechowie pełnił rolę właśnie szkoły podoficerskiej i szkoły specjalistów dla całej artylerii (także z pułków piechoty) ze składu 4 Dywizji Piechoty, czyli to ta późniejsza (nieetatowa) Okręgowa Szkoła Podoficerska i późniejsza "pułkowa" Szkoła Podoficerska (na bazie jednej z baterii). Jako ciekawostkę dodam iż w latach 1950-1957 (może i trochę wcześniej, to do sprawdzenia) w WP nie było podoficerów zawodowych (ci którzy byli wcześniej awansowali na oficerów albo "poszli w odstawkę"), podoficerowie byli tylko z zasadniczej służby wojskowej oraz ze służby nadterminowej na "modłę sowiecką" (służba zasadnicza w wojskach lądowych i lotnictwie trzy lata, w MW cztery lata). Stąd tak wielka liczba szkół oficerskich (i skrócenie czasu kształcenia) na przykład trzy szkoły oficerskie piechoty, dwie szkoły oficerskie wojsk pancernych i zmechanizowanych ("liniowa" i techniczna), dwie szkoły oficerskie lotnictwa itd. oraz wielka liczba etatów oficerskich (ówcześnie pierwszy stopień oficerski to chorąży) wynikających także z faktu ogromnej rozbudowy liczebnej WP.

Edytowane 4 Czerwiec 2020 przez Edmundo

[Edmundo]

A i jeszcze jedno aby jeszcze zamieszać w temacie organizacji jednostek. Pewien mój znajomy (gdzie jesteś Andrzeju) służący (zsw) na przełomie lat 70-tych i 80-tych w 80 Dywizjonie Artylerii Przeciwpancernej (jedyny samodzielny dywizjon art. ppanc., na czas 'W" rozwijany w armijny pułk art. ppanc., co ciekawe o innej numeracji ) uparcie twierdził iż baterie tegoż dywizjonu miały po trzy działony a w każdym po trzy armaty wz. 44 85 mm (czyli 9 armat w każdej z baterii) oraz to że powoływana "rezerwa" szkoliła się na "dawno wycofanych z linii" Zisach-2 57 mm. Co ciekawe potwierdził to mój inny Kolega (niestety już nie żyjący), który to ukończył w tychże latach szkołę podoficerską (zsw) w Gnieźnie w tamtejszym 91 pułku art. ppanc. a następnie przeniesiony został do 80 dappanc. gdzie był dowódcą działonu. Być może wynikało to właśnie z faktu rozwijania przez tenże dywizjon na czas "W" pułku i tu znów wracamy do niezborności i różnorodności struktur oraz etatów pokojowych i wojennych, stąd taka różnorodność liczb (nie za bardzo pasujących do znanych ogólnie etatów)  w wykazach sprzętu od lat 50-tych do 80-tych. Powtarzam jeszcze raz, temat nie do ogarnięcia, choć jest kilka "zajefajnych" publikacji i rzeczowych, merytorycznych artykułów.

[Edmundo]

4 godziny temu, Edmundo napisał:

Tak, haubice wz. 43 152 mm do 3 dywizjonu 22 pa w 1972 r, a armaty wz. 44 85 mm w tymże czasie do sformowanego od podstaw 97 Dywizjonu Artylerii Przeciwpancernej.

Ale tu jeszcze jedna myśl. Może te haubice wz. 43 152 mm były już w pułku wcześniej a w 1972 r. po pozbyciu się armat 85 mm "doformowano" tylko drugi dywizjon haubic wz. 38 122 mm. Czyli tak hipotetycznie, 22 pa powiedzmy że w 1968 r. (podkreślam iż to tylko moje "gdybania") miał dywizjon haubic 152 mm, dywizjon haubic 122 mm, dywizjon armat 85 mm a po 1972 r. dywizjon haubic 152 mm i dwa dywizjony haubic 122 mm a armaty 85 mm przekazano na pewno do sformowanego od nowa 97 dappanc. To samo mogło dotyczyć innych pułków artylerii z 2, 8 i 12 DZmech. w których to utworzono od nowa rozwinięte i samodzielne dywizjony artylerii przeciwpancernej. Co ciekawe takowych dywizjonów nie utworzono w dywizjach pancernych, jeden dywizjon istniał w Warszawskim OW (w składzie 1 DZmech.) ale na czas "W" miały być sformowane dla wszystkich dywizji zmechanizowanych w tym także dla rezerwowych.

Edytowane 4 Czerwiec 2020 przez Edmundo

[hipolit-O4]

Nie wiem czy z długimi lufami?122 podczas forsowania Nysy.Tabelka z ksiązki "Szlakem 37 pal."wydanej przez wydawnictwo MON w 1965r.

[ptasznik]

Wśród 122 mm mamy tu 64 haubice M-30 i 20 armat czołgów IS-2.

Nie wiem co to za AGAPlot i jej/jego 16 luf 152 mm i 36 luf 76 mm.

[ptasznik]

W dniu 4.06.2020 o 05:15, Edmundo napisał:

w etacie pokojowym "dywizyjny" dywizjon artylerii ppanc. mógł mieć 12 a może i 13 armat 85 mm (albo każdą inną ilość)  ale w etacie wojennym to zasadniczo trzy baterie po 6 armat.

Plus baterię samobieżnych PPK Trzmiel na BRDM, potem Malutka  na BRDM-2.

[Edmundo]

56 minut temu, ptasznik napisał:

Plus baterię samobieżnych PPK Trzmiel na BRDM, potem Malutka  na BRDM-2.

Zasadniczo to ppk, o czym pisaliśmy kiedyś temacie ppków były tylko w pułkach zmechanizowanych w bateriach ppanc. gdzie zastąpiły właśnie D-44 85 mm (poza Warszawskim OW, tam ppk "dotarły" później).

 

Godzinę temu, ptasznik napisał:

Nie wiem co to za AGAPlot i jej/jego 16 luf 152 mm i 36 luf 76 mm.

Czyżby ta AGAPlot to skrót od Armijna Grupa Artylerii Przeciwlotniczej ? Ale skąd tam działa 76 i 152 mm, powinny być 37 i 85 mm, zresztą w tym zestawieniu jest też błąd w odniesieniu do moździerzy gdzie są wymienione 122 mm a powinny być 120 mm.

Edytowane 6 Czerwiec 2020 przez Edmundo

[ptasznik]

W dniu 4.06.2020 o 05:40, Edmundo napisał:

Zasadniczo to armaty wz. 44 85 mm miały być uniwersalną armatą dywizyjną,

W zamian za armatę dywizyjną ZIS-3, która była też przeciwpancerną.

W dniu 4.06.2020 o 05:40, Edmundo napisał:

W pułkach czołgów średnich nie było żadnych armat ppanc. (bo tą rolę odgrywały armaty czołgów) ani żadnych ppk, była tylko kompania piechoty zmotoryzowanej na transporterach SKOT a potem (w wybranych pułkach) na BWP 1 a te z kolei miały ppk 9M14 "Malutka" ale to nie wliczało się do ogólnej liczby ppk na stanie danej  jednostki .

W pułkach czołgów nie, ale w dywizji pancernej był też pułk zmechanizowany.

W dywizji pancernej było

W 1955 - 30 dział polowych i 10 bezodrzutowych.

W 1961 - 18 haubic 122 mm i 6 armat 85 mm.

W 1968 - 42 haubice 122 mm, 3 armaty 85 mm i 3 PPK na BRDM.

W 1975 - 42 haubice 122 mm, 6 samobieżnych PPK Trzmiel (BRDM ?) i 6 bezodrzutowych.

Pod koniec lat 70-tych - 42 haubice 122 mm i 4 PPK Malutka (BRDM- 2 ?)

W dniu 4.06.2020 o 05:40, Edmundo napisał:

A więc była 1 Brygada Artylerii Armat w Węgorzewie, 5 Brygada Artylerii Armat w Głogowie i 6 Brygada Artylerii Armat w Toruniu, ponadto 23 Dywizjon Artylerii Armat w Bielsku-Białej. Ale te jednostki były wyposażone w haubicoarmaty wz. 37 152 mm i armaty wz. 31/37 122 mm, więc gdzie były rzeczone haubice wz. 43 152 mm, bo gdzieś musiały być

A tych 152 mm MŁ-20 i 122 mm A-19 było aż na tyle ? Oczywiście jeszcze 122 mm M-30, ale czy tylko ?

W dniu 4.06.2020 o 05:40, Edmundo napisał:

Może tylko na wyposażeniu dywizjonów artylerii haubic ze składu dywizji pancernych (w każdej DPanc. jeden samodzielny dah w latach 1968-1970 rozbudowany do pułku artylerii z dwoma dah, jeden z haubicami 122 mmm i jeden z haubicami 152 mm), może część z tychże "owianych tajemnicą" haubic wz. 43 stała w rezerwie aby w 1972 r. wejść na wyposażenie pułków artylerii ze składu DZmech. ?

Kajetanowicz nie wspomina o haubicach 152 mm w dywizjach pancernych, jedynie o 42 kalibru 122 mm co by dawało siedem baterii, sześć w dwudywizjonowym pułku dywizyjnym i jedną w dywizyjnym pułku zmechanizowanym. Może w latach 80-tych ?

 

 

[ptasznik]

1 godzinę temu, Edmundo napisał:

Zasadniczo to ppk, o czym pisaliśmy kiedyś temacie ppków były tylko w pułkach zmechanizowanych w bateriach ppanc. gdzie zastąpiły właśnie D-44 85 mm

Gdybym ich nie widział, to bym nie pisał. To tylko jeszcze raz pokazuje jak mało wiadomo o sprzęcie i jego użyciu.

 

2 godziny temu, Edmundo napisał:

(poza Warszawskim OW, tam ppk "dotarły" później).

Trzmiele, po wymianie gdzie indziej na Malutkie.

 

2 godziny temu, Edmundo napisał:

Czyżby ta AGAPlot to skrót od Armijna Grupa Artylerii Przeciwlotniczej ?

Też tak kombinowałem, może powinno być Przełamania, czy coś w tym rodzaju ? Była takowa ?

Przy tym to

2 godziny temu, Edmundo napisał:

błąd w odniesieniu do moździerzy gdzie są wymienione 122 mm a powinny być 120 mm.

jest błędem małego kalibru.

[Edmundo]

Godzinę temu, ptasznik napisał:

A tych 152 mm MŁ-20 i 122 mm A-19 było aż na tyle ?

Raczej było, jakby spojrzeć na stan ilościowy Dywizji Artylerii Przełamania istniejących w latach 50-tych i porównać to z Brygadami Artylerii Armat z lat 60-tych i 70-tych to spokojnie starczy. BAA miały bodajże tylko cztery dywizjony a w każdym po 18 dział czyli 72 razy 3=216 plus rezerwa.

 

Godzinę temu, ptasznik napisał:

 

Edytowane 6 Czerwiec 2020 przez Edmundo

[Edmundo]

Godzinę temu, ptasznik napisał:

Gdybym ich nie widział, to bym nie pisał. To tylko jeszcze raz pokazuje jak mało wiadomo o sprzęcie i jego użyciu.

Ok, o tym też dyskutowaliśmy w temacie ppk "Trzmiel'" i innych ale tak jak wcześniej napisałem albo była to specyfika tegoż dywizjonu (97 dappanc.) albo co dywizjon to inny etat albo to tylko etat pokojowy (o czym piszę "TU" cały czas) albo w tymże dywizjonie istniała szkoła młodszych specjalistów szkoląca "operatorów" ppk dla całej 4 DZ. Ale to tylko moje przypuszczenia.

 

Godzinę temu, ptasznik napisał:

Kajetanowicz nie wspomina o haubicach 152 mm w dywizjach pancernych, jedynie o 42 kalibru 122 mm co by dawało siedem baterii, sześć w dwudywizjonowym pułku dywizyjnym i jedną w dywizyjnym pułku zmechanizowanym. Może w latach 80-tych ?

I wracamy do punktu wyjścia, czyli gdzie ta "wunderwaffe" w postaci haubic wz. 43 była w latach 60-tych, bo nie było ich w BAA, nie było w dah z DPanc., nie było w pa z DZmech, to gdzie ? Stały w "rezerwie"?

Edytowane 6 Czerwiec 2020 przez Edmundo

[Edmundo]

1 godzinę temu, ptasznik napisał:

W pułkach czołgów nie, ale w dywizji pancernej był też pułk zmechanizowany.

W dywizji pancernej było

W 1955 - 30 dział polowych i 10 bezodrzutowych.

W 1961 - 18 haubic 122 mm i 6 armat 85 mm.

W 1968 - 42 haubice 122 mm, 3 armaty 85 mm i 3 PPK na BRDM.

W 1975 - 42 haubice 122 mm, 6 samobieżnych PPK Trzmiel (BRDM ?) i 6 bezodrzutowych.

Pod koniec lat 70-tych - 42 haubice 122 mm i 4 PPK Malutka (BRDM- 2 ?)

1955 r. - 18 haubic 122 mm w dywizjonie artylerii haubic, po 4 armaty 76,2 mm i 3 armaty bezodrzutowe w każdym z pułków zmechanizowanych plus 1 armata bo (szkolna bateria artylerii ? Bo takowa była w ówczesnej strukturze dywizji czy też "dywizyjna" kompania rozpoznawcza, jakoś ta jedna armata bo do niczego nie pasuje)

1961 r.- 18 haubic w dah i 6 armat 85 mm w baterii ppanc. w pzmech.

1968 r.- 36 haubic 122 mm w rozwiniętym z dah pułku artylerii plus 6 haubic w baterii artylerii w pzmech., 3 armaty i 3 ppk w baterii ppanc. w pzmech.

1975 r.- 36 haubic 122 mm w pułku artylerii plus 6 haubic w baterii artylerii w pzmech.,4 ppk w baterii ppanc. w pzmech.

Edytowane 7 Czerwiec 2020 przez Edmundo

[ptasznik]

Godzinę temu, Edmundo napisał:

Raczej było, jakby spojrzeć na stan ilościowy Dywizji Artylerii Przełamania istniejących w latach 50-tych i porównać to z Brygadami Artylerii Armat z lat 60-tych i 70-tych to spokojnie starczy. BAA miały bodajże tylko cztery dywizjony a w każdym po 18 dział czyli 72 razy 3=216 plus rezerwa.

Tylko czy te wszystkie armatohaubice to były armatohaubice ?

Kajetanowicz nazywa tak sprzęt kalibru 152 mm w dywizjach zmechanizowanych (dywizyjnych pułkach artylerii - przedtem lekkiej), a na tym szczeblu armatohaubice nie występowały.

Słyszysz armatohaubica, w głowie masz MŁ-20, a naocznie może by to były MŁ-20 i D-1 ?

Do początku lat 50-tych przeformowywano jednostki, wycofywano zużyty sprzęt, a  zakupy nowego były raczej minimalne.

Haubice D-1 weszły na uzbrojenie na początku lat 50-tych w celu zastąpienia mało manewrowych armatohaubic MŁ-20.

[Edmundo]

Godzinę temu, ptasznik napisał:

Haubice D-1 weszły na uzbrojenie na początku lat 50-tych w celu zastąpienia mało manewrowych armatohaubic MŁ-20.

Chyba nie tak do końca bo nigdy tychże armatohaubic MŁ-20 czyli wz. 37 nie zastąpiły, te ostatnie wraz z innymi (haubice M-30 czyli wz. 38 122 mm oraz armaty A-19 czyli wz.31/37 122 mm) zmodernizowano w latach 80-tych nadając im oznaczenia kolejno wz. 37/85, wz. 38/85 i wz. 31/37/85 a służbę zakończyły "dłuuuuuugo" później po odstawieniu do hut "wunderwaffe" haubic D-1 czyli wz. 43 152 mm bo te jako pierwsze spisano ze stanu WP.

P.S. Ciemna noc "weekendowa" a my tu o starych i dawno zezłomowanych haubicach Kogo to w ogóle interesuje, ha ha ha.

Edytowane 7 Czerwiec 2020 przez Edmundo

[ptasznik]

Godzinę temu, Edmundo napisał:

2 godziny temu, ptasznik napisał:

W 1955 - 30 dział polowych i 10 bezodrzutowych.

1955 r. - 18 haubic 122 mm w dywizjonie artylerii haubic, po 4 armaty 76,2 mm i 3 armaty bezodrzutowe w każdym z pułków zmechanizowanych plus 1 armata bo (szkolna bateria artylerii ? Bo takowa była w ówczesnej strukturze dywizji czy też "dywizyjna" kompania rozpoznawcza, jakoś ta jedna armata bo do niczego nie pasuje)

Dywizja pancerna, więc 18 haubic w dywizyjnym dywizjonie artylerii i 12 dział odrzutowych i 10 bezodrzutowych w ?

Mamy jeden pułk zmechanizowany i ?