Ustawienie tabliczek na grobach żołnierzy W.P. i Powstańców Wlkp.

[YARD]

Napis na na tablicy przy grobie generała Macieja Puchalaka.

Na starym cmentarzu garnizonowym na Cytadeli jest wiele nieczytelnych lub przewróconych nagrobków.
Część jest odnowiona, ale wiele jest jeszcze do zrobienia.

[YARD]

Grób pułkownika Władysława Grabowskiego.
Grób był trochę zarośnięty.
Te kamienie to też nasz pomysł.
Kamyszki w wiadrach b. ciężkie, szczególnie gdy trzeba wnieść na stok Cytadeli.
Na szczęście mieliśmy młodych i chętnych do pracy pomocników.
Umieściliśmy tabliczkę o treści:
Władysław Grabowski
pułkownik Wojska Polskiego
ur. 2 sierpnia 1890, zm. 29 kwietnia 1930 w Poznaniu.
1 września 1909 r. wstąpił do Pawłowskiej Szkoły Wojskowej w Sankt Petersburgu.
W czasie I Wojny Światowej walczył w szeregach armii rosyjskiej.
Od 20 grudnia 1918 w Departamencie I Mobilizacyjno-Organizacyjnym polskiego Ministerstwa Spraw Wojskowych .
Od 16 marca 1919 do 28 maja 1920 dowodził 22 Pułkiem Piechoty, a następnie Grupą Południową Frontu Poleskiego.
Od 1 do 17 czerwca 1920 w zastępstwie na stanowisku dowódcy 59 Pułku Piechoty Wielkopolskiej.
Od 17 czerwca 1920 r. do lutego 1928 dowódca 62 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. W międzyczasie (od 4 sierpnia do 27 grudnia 1922) był w zastępstwie dowódcą piechoty dywizyjnej 15 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty.
W lutym 1928 mianowany został dowódcą piechoty dywizyjnej 14 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty w Poznaniu.
Zmarł w nocy z 28 na 29 kwietnia 1930 w 7 Szpitalu Okręgowym w Poznaniu na uraz serca."


Zapaliliśmy znicze" i po wykonaniu fotki został jeszcze poprawiony napis na płycie.

[YARD]

I czwarta tabliczka ustawiona na Cytadeli, przy grobie płk. Erwina Więckowskiego.
Napis :
Erwin Emil Juliusz Więckowski
Pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
ur. 31 maja 1894 w Wiedniu, zm. 19 grudnia 1975 w Toronto w Kanadzie.
W czasie I wojny światowej walczył w 4 Pułku Piechoty Legionów. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej.
We wrześniu 1921 objął stanowisko szefa sztabu Dowództwa 25 Dywizji Piechoty w Kaliszu. W latach 1927-1929 dowódca 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie.
W roku 1930 trafił do Poznania jako zastępca dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII do spraw uzupełnień. Komisaryczny prezydent miasta Poznania w latach 1934 - 1937. Od 1937 dyrektor ekonomiczny Zakładów im. H. Cegielskiego.
We wrześniu 1939 ewakuowany przez Rumunię do Francji, gdzie odbywał służbę w administracji Polskich Sił Zbrojnych. Po upadku Francji trafił do Wielkiej Brytanii. Kwatermistrz a następnie, w latach 1943-1945 szef sztabu I Korpusu Polskiego. Po demobilizacji ukończył Polski Wydział Prawa Uniwersytetu w Oksfordzie, a w roku 1953 przeniósł się wraz z rodziną do Kanady.
Tablica ustawiona przez KOŁO PRZYJACIÓŁ MUZEUM BRONI PANCERNEJ CSWL"
+ miniaturki orderów:
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Niepodległości
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych – czterokrotnie
Złoty Krzyż Zasługi
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 (Polska Swemu Obrońcy")
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

[YARD]

...cd
He,he, zdażyliśmy przed 1 listopada ;)
Dziś w pięcioosobowym składzie spotkaliśmy się na cmentarzu górczyńskim w Poznaniu.
Mieliśmy przygotowane 4 tabliczki.

[YARD]

Treść tabliczki.
cdn...

[steell]

Pomysł wart pochwały

[YARD]

Ustawiliśmy 4 tabliczki i oczyściliśmy jeszcze kilka grobów Powstańców Wielkopolskich.
Wygląd grobu mjr Leona Furmanowicza przed

[YARD]

i po akcji"
Treść napisu na tablicy:
I treść napisu na tablicy:
Leon Furmanowicz

Major Wojska Polskiego
ur. 11.03.1899 roku w Kłecku, zm. 11.12.1972 roku


Powstaniec Wielkopolski, od 30.12.1918 do 13.02.1919 brał czynny udział w walkach w ramach oddziałów wągrowieckich. 25 lutego 1919 roku przeniesiony do 1 Wielkopolskiego Pułku Artylerii Lekkiej. Służąc w nim awansował dn. 1 marca 1919 roku na bombardiera, a 1 kwietnia na kaprala.

Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Za wyjątkową odwagę wykazaną w czasie trwania tej kampanii, w 1921 otrzymał Krzyż Walecznych.

Absolwent kursu dla młodszych oficerów artylerii, prowadzony przez Szkołę Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Oficer zawodowy w 15. Pułku Artylerii Lekkiej (Polowej) w Poznaniu.
W grudniu 1924 roku w stopniu porucznika przeniesiony do Torunia. Organizator 8. samochodowej baterii przeciwlotniczej w Toruniu. Po przeorganizowaniu baterii na dywizjon d-ca baterii, a następnie I z-ca i od 1937 roku dowódca 8. dyonu p-lot.

W czasie Wojny Obronnej, do 7 września 1939 roku dowódca obrony p-lot miasta Torunia. Po zajęciu miasta przez Niemców dowódca 5. baterii p-lot przy 4. Dywizji Piechoty. W dniu 18 września 1939 w czasie bitwy pod Kutnem, wzięty do niewoli niemieckiej, w której przebywał aż do oswobodzenia przez wojska amerykańskie W 1945 roku powrócił do kraju.

Odznaczony:
· Krzyżem Walecznych (1921)
· Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918/20 (1928 rok)
· Medalem Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (1928 rok)
· Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę (1938)"

[YARD]

Wczorajszą 94.rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego część ekipy" z koła przyjaciół Muzeum Broni Pancernej CSWL uczciła przez ustawienie tabliczki przy grobie bohatera.
Wcześniej uzyskaliśmy zgodę i uzgodniliśmy szczegóły z Ks. Krzysztofem Różańskim z parafi w Konarzewie, z władzami gminy Dopiewo i dyr. szkoły w Konarzewie.
Tabliczka została ustawiona podczas gminnych uroczystości z okazji rocznicy wybuchu Powstania.
Treść tabliczki jest [mniej więcej] taka:
Płk. Andrzej Kopa
urodzony 16. 10. 1879 r w Trzcielinie.
Uczestnik I wojny światowej. Za waleczność i przykładne zachowanie odznaczony niemieckimi odznaczeniami [Krzyżem Żelaznym I i II klasy].
W grudniu 1918 mianowany na komendanta Straży Ludowej w powiecie zachodniopoznańskim.
W czasie Powstania Wielkopolskiego dowódca oddziałów, które w nocy z 5 na 6 stycznia 1919 roku zdobyły lotnisko
na Ławicy.
Podczas wojny polsko-bolszewickiej dowódca II Brygady Dywizji Ochotniczej z Wielkopolski.
Decyzją Marszałka Józefa Piłsudskiego powołany do Tymczasowej Kapituły Orderu Virtuti Militari.
Zajmował również stanowisko prezesa Kółka Rolniczego w Konarzewie.
W uznaniu wybitnych zdolności wojskowych wyróżniony: Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari z numerem XI, Orderem Odrodzenia Polski IV klasy, Krzyżem Niepodległości z Mieczami, dwukrotnie Krzyżem Walecznych oraz Złotym Krzyżem Zasługi.
Tablica ustawiona przez KOŁO PRZYJACIÓŁ MUZEUM BRONI PANCERNEJ CSWL"

[YARD]

W niedzielę byliśmy na Junikowie.
Ustawiliśmy tabliczkę o treści:
Edward Gorzkowski

ur. 6 marca 1908 r. w Łodzi, zm. 8 lutego 1982 r. w Poznaniu

Edward Gorzkowski ukończył studia medyczne i uzyskał stopień doktora medycyny w Uniwersytecie Poznańskim w 1932 r. W latach 1934-1935 pracował na Oddziale Wewnętrznym Szpitala Międzykomunalnego w Kaliszu.
W latach 1932-1933 odbył obowiązkową służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Sanitarnych w Warszawie. W 1935 został powołany do zawodowej służby wojskowej i w stopniu podporucznika przydzielony do 7 Szpitala Okręgowego w Poznaniu. Odbył staż na Oddziale Wewnętrznym. W 1939 pełnił służbę w 15. Pułku Ułanów Poznańskich w Poznaniu na stanowisku lekarza. Przed wybuchem II wojny światowej awansował na kapitana w korpusie oficerów służby zdrowia.

W czasie kampanii wrześniowej walczył w szeregach 15. Pułku Ułanów Poznańskich między innymi w bitwie nad Bzurą. Po wojnie, na wniosek dowódcy Wielkopolskiej Brygady Kawalerii, gen. bryg. Romana Abrahama został odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari. W latach 1939–1945 był jeńcem w obozach Brunszwik i Oflag II C Woldenberg.

W 1945, po uwolnieniu z obozu, został przyjęty do Wojska Polskiego, zweryfikowany w stopniu majora i wyznaczony na stanowisko naczelnego terapeuty 69. Szpitala Okręgowego w Lublinie, a później naczelnego internisty Lubelskiego Okręgu Wojskowego w Lublinie. Od marca do lipca 1946 był szefem Katedry Medycyny Wojskowej przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Następnie awansował na podpułkownika. Po zwolnieniu z wojska rozpoczął pracę w I Klinice Chorób Wewnętrznych UMCS w Lublinie. W latach 1947–1950 pracował jako adiunkt w II Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Poznańskiego. W roku 1951 Edward Gorzkowski przeniósł się do Szczecina, gdzie powstawała nowa uczelnia – Pomorska Akademia Medyczna. W roku 1954 otrzymał stanowisko docenta, a w 1967 – profesora zwyczajnego. W latach 1953–1956 zajmował funkcję prorektora PAM ds. klinicznych.
Poza pracą w Klinice tworzył oddziały chorób wewnętrznych w szpitalach powiatowych województwa i szkolił kadrę medyczną tych oddziałów, utworzył ośrodek naukowy w Połczynie-Zdroju, doprowadził do reaktywacji lecznictwa sanatoryjno-szpitalnego w Świnoujściu i Kamieniu Pomorskim.

Był członkiem Towarzystwa Internistów Polskich (założycielem Oddziału Szczecińskiego), należał też do wielu innych specjalistycznych towarzystw krajowych i zagranicznych.

Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.
Tablica ustawiona przez KOŁO PRZYJACIÓŁ MUZEUM BRONI PANCERNEJ CSWL

cdn...

[YARD]

W sobotę 1,06 po spotkaniu na imprezie zorganizowanej w C.S.W.Ląd. (święto 1 Batalionu Pancernego i Dzień Dziecka - fotki tu: http://muzeumbronipancernej.pl/mbp/impr ... lacja.html ), 8 osób z Koła Przyjaciół Muzeum Broni Pancernej udało się na Cytadelę.
Postanowiliśmy odnowić napisy na nagrobkach i uporządkować mogiły pancerniaków, żołnierzy i Powstańców Wielkopolskich.
Mieliśmy wyznaczonych wcześniej 12 grobów.

Na foto:
początek pracy
Grób generał dywizji Wojska Polskiego Jana Władysława Hubischty

[YARD]

Napis na tablicy:
Jan Władysław Hubischta
Pułkownik dyplomowany Cesarskiej i Królewskiej Armii oraz generał dywizji Wojska Polskiego.
ur. 26 lipca 1870 w Stanisławowie, zm. 6 stycznia 1933 w Poznaniu

Ukończył Szkołę Kadetów we Lwowie i Wojskową Akademię Techniczną w Wiedniu. Od 1891 służył jako oficer zawodowy w armii austro-węgierskiej. W latach 1904-1905 był członkiem Misji Wojskowej w Rosji. Odbywał służbę w jednostkach w Krakowie i Przemyślu, utrzymując kontakty z Polakami. W czasie I wojny światowej dowodził 25 Pułkiem Artylerii Polowej i brygadą artylerii oraz pełnił obowiązki szefa sztabu artylerii XXV Korpusu, awansując w 1915 do stopnia pułkownika.

Po wstąpieniu do Wojska Polskiego, od 25 lipca 1919 do kwietnia 1920 był komendantem Kursu Intendentury w Warszawie. 15 maja 1920 został pomocnikiem szefa Departamentu I Broni Głównych i Wojsk Taborowych M.S.Wojsk., a 30 lipca – zastępcą szefa Polskiej Wojskowej Misji Zakupów w Paryżu.22 sierpnia 1921 został wyznaczony na stanowisko szefa Departamentu X Spraw Poborowych M.S.Wojsk. Zweryfikowany w stopniu generała brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Po likwidacji Departamentu X Spraw Poborowych, 31 lipca 1923 objął kierownictwo Departamentu VII Intendentury M.S.Wojsk. 10 grudnia 1923 został powołany na stanowisko dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu.31 marca 1924 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski na wniosek ministra spraw wojskowych, gen. dyw. Władysława Sikorskiego, awansował go na stopień generała dywizji ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 1 lokatą w korpusie generałów.

Podczas przewrotu majowego opowiedział się po stronie rządowej. Polecił internować zwolenników Józefa Piłsudskiego, w tym m.in. gen. bryg. Wiktora Thommée, dowódcę 15 Dywizji Piechoty. 17 lipca 1926 został zwolniony ze stanowiska dowódcy okręgu korpusu, a z dniem 30 kwietnia 1927 – przeniesiony w stan spoczynku.
Osiadł w Poznaniu, gdzie zmarł.

Ordery i odznaczenia:
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Komandorski Orderu św. Sawy
Medal Harp Madalyasi (Imperium osmańskie)"

Płyta oczyszczona, napis odmalowany"

[YARD]

Cmentarz Garnizonowy-Cytadela
Grób Powstańca Wielkopolskiego , kpt. W.P. Rocha Wolniewicza
Płyta uszkodzona pociskiem w lutym 45r.

[YARD]

Napis
cdn...

[YARD]

Cmentarz Garnizonowy-Cytadela
Grób strz. panc. Stanisława Rybarczyka z 1 Bat. Panc.

[YARD]

Odnowiony napis.

[YARD]

strz.panc. Motus Wincenty 7 Bat. Panc. z Grodna, śmierć w wypadku, prawdopodobnie podczas ćwiczeń na poligonie w Biedrusku.

[YARD]

Napis odnowiony
strz. Gendała Józef, 1 Pułk Panc. śmierć w wypadku.

[YARD]

W dniu 15 sierpnia 2013r wielkopolskie grupy rekonstrukcji historycznej brały udział w defiladzie w Warszawie.
Filmik z defilady: http://www.youtube.com/watch?v=X-XAlk7cnBQ

Po defiladzie, szczuny z Stowarzyszenia Grupa Rekonstrukcji Historycznej 3 Bastion Grolman" , ruszyli na Powązki.

[YARD]

Rekonstruktorzy udali się na grób płk Arnolda Szyllinga.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Arnold_Szylling

[YARD]

Płyta nagrobka została wyczyszczona i ustawiono tabliczkę z info. o pułkowniku.

[YARD]

Warta honorowa przed grobem pułkownika.
Fotki - Stowarzyszenie Grupa Rekonstrukcji Historycznej 3 Bastion Grolman"

[YARD]

Treść tabliczki.

Gdy zapytałem chłopaków z grupy rekonstrukcji 3 Pułku Strzelców Wielkopolskich o ich komentarz do fotek, odpowiedzieli:
...sama Nasza tam obecność wystarczy za wszelkie słowa "
cdn...

[YARD]

Być może się powtarzam, ale..
Dziś (tak jak rok temu), 15 osób z Koła Przyjaciół MBP i SGRH 3 Bastion Grolman" przcowało na Cytadeli.
Płyta nagrobna przed...

[YARD]

... i po poprawieniu napisu.
Oczyściliśmy kilkanaście płyt na grobach, poprawiliśmy kilka napisów itp...