Jedburgh_Ops

Nie takie same, ale nie podejmuję się powiedzieć dlaczego. Amerykanie robili tyle przeróbek tych koszul, w tym kołnierzyków na stójki, albo rozcięć koszul do samego dołu i zapinania ich jak normalną koszulę, że tutaj wszystko jest możliwe i dziś już nikt nie stwierdzi, czy daną koszulę WP ono samo sobie przerobiło, czy taką już kupiło od Amerykanów.

Sami widzicie, jak bardzo potrzebna jest jakakolwiek informacja o tym, co WP kupiło w USA i co potem z tym zrobiło w II RP. Dla samych tylko rekonstruktorów historycznych to byłaby skarbnica wiedzy, a tymczasem wszyscy ten temat omijają. A jaki biznes robiliby na takich informacjach producenci replik do rekonstrukcji WP II RP. Tutaj nic nie może być za ładne, za staranne, za jednorodne pod względem barw, bo z miejsca jest niewiarygodne. Koszula ma być inna, naramienniki podobne, ale niekoniecznie takie same, chyba że krawiec ściągnął materiał na naramienniki z dołu koszuli, ale to też wymaga badań na zdjęciach. Dzięki wielkie neptunix1939 za te zdjęcia. Zaraz przejdę do koszul ze zdjęcia Edmundo.

Wojenni archiwiści opisują to tak, jak poniżej, ale jak powiadam nie moja bajka, bo na chemię zawsze miałem alergię chyba większą niż na ruskich

Wracam jeszcze do tych gurkhaskich zasieków, bo to ciekawe. Jeśli już dochodziło do takiego czegoś to każdy Gurek miał obowiązek wystrugania 20 bambusowych palików, zaostrzenia ich końcówek i opalenia tych końcówek nad ogniem. I tu uwaga i zarazem pytanie do lekarzy, chemików, biochemików itp., jeśli tacy są na forum. Opalenie zestruganego bambusa powodowało, że stawał się on zakaźny. Ja się na tym nie znam, ale pytanie do znawców, jeśli tacy tutaj są - o co mogło chodzić? Co bambus potraktowany ogniem ma w sobie, że jest zdolny do zakażenia człowieka po penetracji ciała? Tak oto Gurkhowie robili sobie „broń biologiczną” domowego wyrobu...

I wreszcie gurkhaski desant na Rangun 1 maja 1945 r. Wykonały go dwa bataliony z 44. DPD. USAAF-owski jumpmaster cyknął przy tym kapitalne zdjęcie Gurka spadochroniarza. Jestem wielkim fanem tego Gurka. Mnie nigdy nie udawało się skoczyć tak idealnie „na baczność” i z tak idealnie złączonymi stopami. Gość tutaj pokazuje mistrzostwo świata w tym względzie.

Przygotowania c.d. W tle samolot Douglas C-47B-1-DL Skytrain USAAF.

No to już czas na gurkhaski desant na Rangun z 1 maja 1945 r. realizowany przez pododdziały 44. DPD. Na razie przygotowania.

Było kiedyś dawno (ale padło) takie fajne forum o kawalerii II RP. Tam się wyżywaliśmy w identyfikacji różnych rzeczy amerykańskich. O ile pamiętam to nawet odkryliśmy siodła McClellana, a więc WP kupiło kupę towaru militarnego w USA. Raz mądrze, raz mniej mądrze (np. termofory jako manierki), ale jednak kupiło i jest co identyfikować ze zdjęć, skoro nikt nie zamierza napisać o tych zakupach w USA ani solidniejszego artykułu, ani książki. Pozdrawiam! J_O

Załóżmy w końcu wątek na cały amerykański towar wojskowy kupiony przez WP II RP i będziemy się tam wyżywać nad każdym guziczkiem i rzemyczkiem. Koszula powyższa – kapitalna. Właśnie dlatego pytałem, czy WP doszywało naramienniki do amerykańskich koszul, bo nie ma cudów, musiało doszywać. Amerykanie wtedy nie używali naramienników ani w koszulach szeregowców, ani podoficerów, ani oficerów. A w WP oznaki stopni jednak nosiło się na naramiennikach i na samej tylko koszuli bez naramienników byłoby trochę głupio naszywać te oznaki. A koszula powyższa – jak dla mnie bomba. Pokazująca, jaki śmietnik US Army wypychała swoim kontrahentom międzynarodowym w relacjach wojskowych. Nie jest to koszula jakiegoś wzoru, bo takowych jeszcze wtedy nie było. Takie koszule roboczo nazywa się „Span-Am”, czyli jest to jeden z fasonów koszul US Army z okresu wojny hiszpańsko-amerykańskiej. Oczywiście ma ona doszyte naramienniki i zmienione guziki.

To samo miejsce, ta sama fucha.

Palel, Indie, luty 1945. Ostrzenie palików na zapory przeciwpiechotne (z braku drutu kolczastego).

Że też po tylu latach funkcjonowania właściwego „Odkrywcy” i tego forum jakoś nikt nie założył wątku poświęconego wyłącznie umundurowaniu, oporządzeniu, wyposażeniu i uzbrojeniu amerykańskiemu służącemu w międzywojennym WP... Jeśli już coś takiego się zdarza tutaj to jest drobnica rozproszona po całym forum a i tak tylko dotykająca wybranych elementów. Kiedyś z jednym zacnym polskim antykwariuszem specjalizującym się w manierkach chcieliśmy zrobić opracowanie o wszystkich manierkach WP w międzywojniu, a więc w tym także amerykańskich, ale też jakoś nam się temat rozmył. Nieraz prosiłem Amerykanów, żeby zrobili kwerendę w swoich papierach, co WP kupiło w USA w międzywojniu, ale nikomu nie chce się dotknąć do takiego tematu. A byłby – przynajmniej dla Polaków – nader ciekawy. A tak to tylko jest jakaś doraźna partyzantka z doskoku do danego tematu jak gdzieś wypłynie jakieś zdjęcie wojaka WP II RP w czymś/z czymś amerykańskim.

Faktem jest, że zmyłek może tutaj trochę być. Amerykanie sami potrafili mocno przerabiać te koszule „kangurkowe”. Pytanie też jest np., czy WP doszywało naramienniki do amerykańskich koszul?

Zdjęcie jest tej jakości, że nie ułatwia bardzo dokładnej identyfikacji wzoru koszul, przynajmniej tych amerykańskich. Ale i tak gratulacje dla Ciebie, że wykryłeś taki szczegół. Jedna koszula – jak mi się wydaje – może być z amerykańskiej Specyfikacji 994 z roku 1908, ale głowy nie dam. O innych amerykańskich koszulach z tego zdjęcia drogą selekcji negatywnej można powiedzieć, że raczej nie ma koszul wg specyfikacji sprzed roku 1910 (czyli odpadają cztery specyfikacje), ale też głowy bym za to nie dał, bo WP mogło sobie coś przerabiać na tych koszulach. Na 99% wydaje mi się, że nie ma tym zdjęciu (ewentualnie z jednym powyższym wyjątkiem) koszul amerykańskich sprzed Karnej Ekspedycji do Meksyku. Mogą to być koszule wg specyfikacji z roku 1910 i 1917. Koszule, jakie są na tym zdjęciu to właśnie koszule z okresu „Punitive Expedition” oraz używane przez AEF w I w.ś. Więc raczej wchodzą w grę koszule wg Specification 1092 i Specification 1287. Tak mi się wydaje, ale jak powiadam zmyłki mogą się czaić, bo po drodze jakiś krawiec coś tam mógł kombinować, bo to się zdarzało.

Rosie też z Pilicy. Ta rzeka to chyba magazyn esdekaefzetów w dobrym stanie. Miałem okazję przejechać się Rosie, fajna sprawa.

O, super. Na szczęście widzę, że nie zdublowałem zdjęcia luftwaffowskiej panny.

Bardzo dziękuję specom od Übermenschowskich Wunderwaffe. ?

Mnie najbardziej śmieszy, jak niektórym Amerykanom – fanom ich wojsk „airborne” – wydaje się, że to Amerykanie nauczyli polską brygadę skakać. Jaka była chronologia wydarzeń to już nie będę wspominał, bo coś tam napisałem wcześniej w innym wątku. W czasie, gdy US Army nie miała ani jednego spadochroniarza sił regularnych to II RP desantowała nie tylko ludzi, ale i artylerię, o czym w US Army nawet się wtedy nikomu nie śniło. Wrzucam fotografię-perełkę z mojej kolekcji. Fotografię zrobili Amerykanie w Ringway, a jest na niej por. pil. Julian Gębołyś, czyli ktoś w rodzaju ojca szkolnictwa 1. SBSpad. W II RP Gębołyś był w dziesiątce najważniejszych instruktorów spadochronowych. Był także związany z LOPP i był instruktorem spadochronowym w bydgoskim WOS. W Wielkiej Brytanii był drugim z kolei komendantem sekcji polskiej w Ringway. Fotografia zrobiona w IV kwartale 1942 r.

PS Wieża ta miała wys. 27 m. Jej budowę zakończono w ostatnim tygodniu sierpnia 1941 r. Zaprojektował ją inż. Iwanowski. Kosztowała ok. 1,5 tys. funtów. Budową kierowało Biuro Techniczne Saperów, niemniej udział szkockich firm też był w tym przedsięwzięciu.

Fajny temat. Czyli co - operatorzy RRH musieli podać koordynaty (jakie im się na słuch wydawały) do baterii reflektorów, a te musiały ufać, że koordynaty z grubsza są dobre i tak ustawić reflektory? O to chodziło?

Wieża spadochronowa w Lundin Links.

Ok, dzięki. Hi-Fi przy tym wysiada

Ale co to jest? Coś z zakresu akustyki?

Pytanie do znawców LW - co za Werk obsługuje ta Luft-Fräulein?

Dziejowa sprawiedliwość zapukała w końcu i do Luft-Ubermenschów...