Tomasz70

Bo to jest żołnierz armii niemieckiej z I wojny światowej. I wszystko pasuje. Rok, mundur, naramiennik...

Wygląda na ołowianą plombę towarową, którą producent zabezpieczał skrzynie / worki ze swoim towarem. W tym przypadku był to producent guzików z Wiednia...

Cudowna znajda - fantastyczny, klasyczny kociołek Armii Czerwonej. Wspaniały okaz do kolekcji

Sprawdź, czy na metalowym okuciu nie ma jakichś sygnatur.

Kompania honorowa 31psk, Wola Wiązowa 9.11.1938

Jest taka zasada stosowana powszechnie w prawie: Ignorantia Iuris nocet. Na początek więc proponuję więcej lektur, a w tym przypadku warto zacząć od art 48 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne. W kwestii monety są również odpowiednie przepisy, które mogą spaść znienacka, jak grom z jasnego nieba, o bardzo nietypowej porze wczesnego poranka...

Ja tam widzę jeszcze jeden "drogi" fant. Ten znak wysokości może "kosztować" nawet 5 tyś. zeta...

Raczej nie. W tamtym okresie dość powszechnie noszo męską odzież w stylu zbliżonym do uniformu. Klasyczne gimnastiorki armii rosyjskiej z I wojny światowej widoczne natomiast poniżej.

Jeśli urodził się w 1911, to służbę wojskową musiał odbywać na początku lat 30-tych. W tym czasie tego typu umundurowanie i uzbrojenie było dostępne jedynie w atelier fotograficznych, jako rekwizyty przy pozowaniu do fotografii. Miały nadawać sznyt I fason. To zdjęcie nie może więc być niestety traktowane jako wiarygodne źródło informacji historycznej.

Link nie bangla. Ale jeśli masz hard copy, czyli wersję papierową, to polecam zwykłe Google translator online i opcję tłumaczenia obiektywem na żywo (trzeba kliknąć tę ikonkę aparatu, widoczną w czerwonym kółku)

Oprócz sugestii mamy więc już też definitywne potwierdzenie.

Panie, Panowie, możemy rozpisywać się merytorycznie w temacie, zgodnie z naszą najlepszą wiedzą, ale nic nie zastąpi prawdziwie eksperckiej wypowiedzi. Skonsultowałem temat z Franciszkiem Łuckiewiczem, który jest chyba absolutnym autorytetem w dziedzinie epoki Napoleońskiej. I Jego odpowiedź definitywnie kończy sprawę. To jest klamra Żandarmerii z okresu Napoleona III i póżniejsza. Klamry napoleońskie faktycznie były odlewane. Jak się mogła znaleźć w Wielkopolsce? Odpowiedź kieruje nas w stronę trofeum armii niemieckiej - wojna 1870, I wojna światowa, II wojna światowa (1940) - w każdym z tych przypadków klamra mogła zostać przywieziona jako pamiątka. A w załączeniu kilkanaście egzemplarzy z epoki Napoleona Bonaparte, z pięknej kolekcji Pana Franciszka.

Wygląda na styl późnowojennego kodu RBN.

Pewnie trzyliterowy kod producenta i dwie ostatnie cyfry roku produkcji

Stempel wyjaśnia przeznaczenie. Co to oryginalności - nie wypowiadam się. Są doskonałe kopie w ogromnych ilościach.

Są. Polskie klamry, z blach mosiężnych, z nakładanymi emblematami (np. orłem, litewską Pogonią). Nie pokazano klamer francuskich.

Z ciekawości zajrzałem do opisów eksponatów ujętych w rozdziale III "Księstwo Warszawskie i okres wojen napoleońskich" albumu "Polski mundur wojskowy" Zdzisława Żygulskiego jun. I Henryka Wieleckiego, który obejmuje zbiory Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. W opisach elementów metalowych okresu napoleońskiego są zarówno wskazania zasstosowania technik odlewu (np. mniejsze elementy jak klamerki, sprzączki), jak i tłoczenia (większe emblematy, jak np. blachy z godłami na czapki - poz. 58 czapka fizyliera 10 pp, poz. 59 - czapka dobosza fizylierów 3 pp, poz. 88 - czapka szwoleżera 3 pułku lekkokonnego litewskiego gwardii cesarza Napoleona I).

No i to daje dużo do myślenia. Zgodnie z tą informacją: Napoleon przybył do Wielkopolski po raz pierwszy w ostatnich dniach listopada 1806 r. Jechał przez Międzyrzecz i Bytyń, gdzie został powitany, a później eskortowany przez honorowy oddział jazdy złożony z synów ziemian wielkopolskich. Do Poznania dotarł 27 listopada. https://regionwielkopolska.pl/artykuly-dzieje-wielkopolski/napoleon-w-wielkopolsce/ Prawie po drodze z Międzyrzecza do Bytynia są Kurnatowice.

Panowie, widzę pewien "niuansik" w zakresie nazw jednostek: do okresu napoleońskiego, jak słusznie zauważył Toyotomi, przypisany jest: escadron d'elite gendarmerie, natomiast w późniejszym okresie (do którego odnosi się dekret przywołany przez Bert.F) funkcjonował: escadron des gendarmermes d'elite. To zasadnicza różnica i chyba rozstrzyga sprawę. Blacha ma konotacje raczej z pierwszą, elitarną formacją. Gdyby jeszcze PogrKac, twórca wątku wskazał miejscowość znalezienia, to mogłoby to rzucić dodatkowe światło w tej kwestii...

I żeby rozwiać wątpliwości - jeśli ta flaga, od której rozpoczął się cały wątek, została zakupiona od tego gościa, to wystawione komentarze mówią same za siebie.

https://defence24.pl/sily-zbrojne/unikat-na-skale-swiatowa-nowy-nabytek-muzeum-lotnictwa-polskiego Tu raczej oryginał

Co racja, to racja. Nie tylko w naszej armii...

Niemiec, od szelek plecaka.

Kozikiem. Każdy porządny żołnierz powinien taki mieć. Ostrzenie bagnetów tzw. szlifem bojowym miało co prawda miejsce w 1939, ale co do zasady bagnety opuszczały fabrykę tępe. Podobny problem mieli nawet Marines w latach 1942-45 z nożami 1219C2, znanymi powszechnie w kulturze masowej, jako Ka-bar. One też trafiały do rąk żołnierza tępe jak krawędź cegły i dopiero starsi, doświadczeni MAC's pokazywali młodym, jak je dobrze naostrzyć. Semper Fi!

Identyczne pojawiały się na aukcjach online na naszą wschodnią granicą (Ukraina) z opisem, że IIWŚ.