Skocz do zawartości
  • 0

Rękojeść


bsam20

Pytanie

13 odpowiedzi na to pytanie

Rekomendowane odpowiedzi

Czołem Robercie.

 

Obija mi się o oczy - i to dosyć często - określenie Artillerie-Seitengewehr M 1892. Najczęściej w publikacjach internetowych.

Osobiście pozostanę przy faktach, dotyczących tej broni - a mianowicie -

Broń tę wprowadzono jako broń służbową dla artylerzystów z określeniem jej funkcji - Faschinenmesser Vervendung -

Jasno z tego wynika że, narzędzie to służyło do wszelkich prac przydzielonych tasakowi w artylerii.

Oczywiście określenie tej broni jako - Seitengewehr - nie jest tragicznym błędem, jednocześnie zaszeregowaniem jej jedynie 

do funkcji osobistej / obronnej - jaka charakteryzują się - Seitengewehr'y  bądź - Seitenwaffen'y.

Co nie oddaje w pełni - zamiaru i konieczności wprowadzenia broni do formacji jak i jej przydzielonej funkcji.

Rzecz jasna pomijam funkcję "wiszenia przy pasie" - jako paradną - bo i "faschinen"  jak i "seiten" - może wisieć.

Prawdopodobnie - kiedyś - ktoś rzucił hasło "Artillerie-Seitengewehr M 1892"  i rozlazło się po świecie / internecie 

i krąży jako prawda objawiona - a określenie to jest mało precyzyjne pod względem bronioznawstwa i systematyki.

Będąc w zgodzie z faktami - pozostanę przy określeniu tej broni - Artillerie-Faschinenmesser M 1892.

 

pzdr.

stani

PS

Z innymi modelami broni krótkiej dla pionierów, piechociarzy i artylerzystów - też jest trochę zamieszania w sieci.

Ale to nie w tym temacie.

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

47 minut temu, toyotomi napisał:

Z innymi modelami broni krótkiej dla pionierów, piechociarzy i artylerzystów - też jest trochę zamieszania w sieci.

Ale to nie w tym temacie.

 

 

Zgadza się. W sumie, to nawet nie bardzo wiadomo, co to jest kord, co tasak, a tutaj mamy, jeżeli mnie intuicja nie myli (nie znam niemieckiego) "nóż do faszyny", składający się głowni bagnetu jataganowego i oprawy z innej bajki. Sklasyfikowany jako tasak.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czołem.

 

Robercie, nie twierdzę że opierasz się na internecie, a publikacje które podajesz - zaiste godne tematu.

A zawarte w nich wiadomości, to - praktycznie - podstawa bronioznawstwa, tejże kultury i okresu.

Jednocześnie i epokowe opracowania zawierają mniej precyzyjne określenia i pojęcia.

Bronioznawstwo - to wbrew pozorom - dynamiczna dziedzina, opierająca się na poszukiwaniach,

jak i doprecyzowania używanych terminów, zgodnie ze stanem faktycznym danego okresu.

Ażeby było ciekawiej, to ogół zajmujący się tematem, nigdy nie dojdzie do konsensusu.

Zawsze były i będą grupy / obozy, skupione wokół jednej z teorii, broniąc jej wszelkimi możliwymi argumentami.

A obecnie to - albo identyfikujemy się z jednym z "obozów" albo prowadzimy własne poszukiwania meritum.

 

pzdr.

stani

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A nie jest przypadkiem tak, że broń początkowo przyjęta na uzbrojenie jako "tasak saperski" została z czasem przekwalifikowana na "broń boczną", co ma sens choćby ze względu na zbyt delikatną do robót saperskich głownię?

Analogicznie jak karabinek wz 29, według dzisiejszej nomenklatury to nie żaden "karabinek" tylko krótki karabin (w międzywojniu różnica pomiędzy karabinem a karabinkiem sprowadzała się do długości broni, obecnie kryterium jest moc amunicji).

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czołem.

 

„….diabeł tkwi w szczegółach” – i nie będzie inaczej.

Konstrukcja - Bayerisches Artillerie-Faschinenmesser M 1892 -  swój początek bierze od bagnetu

do karabinu  systemu Werder M 1869 - od 1870 roku, kiedy to wprowadzono bagnet wzorowany

na francuskim bagnecie o głowni jataganowej – Chassepot.

Sam bagnet przechodził kila modyfikacji rękojeści przy - praktycznie – niezmienionej głowni.

Kolejno w latach – 1871, 1876, 1888, 1898.

Oczywiście broń ta określana jest – „Seiten-Gewehr” – SG 1869/71…..itd.

…..ale wróćmy do tasaka M 1892.

Kiedy to naczalstwo bawarskiej armii, postanowiło wprowadzić tasak dla drużyn artyleryjskich,

nie uzbrajanych w długie karabiny [Werder].

Przyjęto – konstrukcyjnie – głownię od bagnetu „Werdera” z nową rękojeścią – jw.

Broń ta -  służbowa [Dienstwaffe] funkcjonowała jako - Artillerie-Faschinenmesser M 1892

i z takim przeznaczeniem została przyjęta na uzbrojenie bawarskiej artylerii.

Jednocześnie bawarscy artylerzyści zamawiali sobie – prywatnie – takie scyzoryki,

co by paradować poza-służbowo z czymś zwisającym u boku.

Egzemplarze te – z reguły – były lżejsze, o prostej głowni i coś tam przy-dekorowane. 

1.m_1892.thumb.jpg.0f9a2f6e4ec930c283dcd370a5b3bda5.jpg

 

Broń taka  – to jak najbardziej – „Seitenwaffe” czy też „Seitengewehr” – czyli broń „wisząca u boku”.

Stylistycznie – oprawą – odpowiadający broni służbowej.

Ci bardziej biedni – artylerzyści – wieszali sobie na pasku służbową broń i z nią paradowali,

ale to dalej pozostawał służbowy - Artillerie-Faschinenmesser M 1892

 

pzdr.

stani

 

PS.

Cechy charakterystyczne odlewu rękojeści – wskazują na broń służbową.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czołem Robercie.

 

Rzecz jasna - z "Verordungsblatt'em" nie mam zamiaru polemizować, chociaż do tematu Faschinenmesser'ów 

odnosi się zbytnio upraszczając temat, wkładając do jednego worka razem z Seitengewehr'ami.

Z jakiej przyczyny...? - trudno dziś powiedzieć. Być może zwyczajna ówczesna biurokracja. 

Podejście takie, w świetle współczesnych badań systematyki broni, nijak się ma do faktów.

Jeżeli przyjmiemy że M 1892 był li tylko Seitengewehr'em - jak podaje przywołany "Verordungsblatt",

to dla tej konstrukcji i przeznaczenia M 1892 - z pozycji bronioznawczej - będzie za mało.

Chociaż - być może - większości kolekcjonerom - to wystarczy.

 

pzdr.

stani

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W dniu 5.05.2019 o 16:50, Erih napisał:

A nie jest przypadkiem tak, że broń początkowo przyjęta na uzbrojenie jako "tasak saperski" została z czasem przekwalifikowana na "broń boczną", co ma sens choćby ze względu na zbyt delikatną do robót saperskich głownię?

Analogicznie jak karabinek wz 29, według dzisiejszej nomenklatury to nie żaden "karabinek" tylko krótki karabin (w międzywojniu różnica pomiędzy karabinem a karabinkiem sprowadzała się do długości broni, obecnie kryterium jest moc amunicji).


"odgrzewam kotleta"  określenie Artillerie-faschinenmesser M 1892  "tuła" się po internecie ,ale jest zupełnie niezgodne z oficjalnym nazewnictwem, broń planowana jako " Seitengewehr fur Bedienungs-kanoniere der Feld-Artillerie , przyjęta  na uzbrojenie  8 Lipca 1892  jako " Artillerie-Seitengewehr 92".

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czołem.

 

Robercie - zwróć uwagę na oba terminy - Faschinenmesser / Seitengewehr.

Oba terminy odnoszą się do funkcji danej broni - więc - rodzaj konstrukcji nie ma znaczenia.

Jaki typ konstrukcyjny głowni, czy też rękojeści zostanie użyty do danej broni,

będzie to tylko rzutowało na sprawność i funkcjonalność w zakresie operowania / władania tą bronią.

Podstawą jest przynależna funkcja, przypisana danej jednostce broni.

Seitengewehr / Seitenwaffe / Beiwaffe

Broń boczna - jako broń dodatkowa / osobista, służąca do bezpośredniej obrony w zwarciu - "nahkampf".

Za czasów - bagnetów szpuntowych i tulejowych, żołnierz uzbrojony był dodatkowo w nóż - "Haumesser",

jako swoją broń boczną, oraz "narzędzie" potrzebne na polu walki.

Bagnet nożowy połączył funkcję ofensywną - bagnet, oraz defensywną - seitengewehr. Rozwiązanie genialne.

Jednocześnie bagnet, nie za bardzo nadawał się do prac - szczególnie pionierskich i saperskich.

I tutaj do roboty - w roku 1787 - zatrudniono 

Faschinenmesser

Klasyczne narzędzie tnące " Schanzwerkzeug" - połączone z bronią. Kolejne genialne rozwiązanie.

W tę broń uzbrajano wszelkie formacje pomocnicze pola walki.

A kolejność pojawiania się w formacjach, to - minerzy, saperzy, później - pionierzy

na końcu artyleria i piechota.

Zwróć uwagę na rodzaje konstrukcji Faschinenmesser'ów w latach i różnych armiach.

Praktycznie pełna gama konstrukcyjna głowni - od jednosiecznych po dwusieczne, proste i krzywe.

Szerokie i wąskie, krótsze i dłuższe - "jazda bez trzymanki"

Projektowane i wykonywane z myślą o przeznaczeniu roboczym - mogły robić za "Seitengewehr" 

Jednocześnie nie nadawały się do tego tak jak bagnet.

 

pzdr.

stani

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie