RDW60

Tak, to ten sam pojazd. Śliczna fotka zrobiona od tyłu z prawej strony. Charakterystycznie zagięty w dół prawy tył błotnika. Zdjęcie zrobiono w miejscu trafienia TKS-a. Świadczy o tym kilka elementów leżących na ziemi za wozem rozrzuconych siłą wybuchu. Miroslav, co do dymu to nie ma go bez ognia. Zainwestuj w gaśnicę i po problemie. Pamiętaj, że to co raz napiszesz w necie zostanie na zawsze. Udało się po kilkudziesięciu latach zidentyfikować zdjęcia i to jest piękne, to jest sednem tego co robimy. Może ktoś z rodzin tych co tam walczyli, polegli, będzie to czytał i oglądał opisane fotki. Jest to odczucie, którego nikt nie zrozumie jak tego nie doświadczył. Ja to znam, kilka lat temu zobaczyłem zdjęcie czołgu przy którym poległ mój dziadek. Tylko, że ja zobaczyłem je otoczone czystą atmosferą. Zboczyłem z tematu, przepraszam wszystkich którzy to czytają, ale nie mogłem tak tego zostawić.

Nie jestem pancernym ale po dokładnym przeanalizowaniu zdjęć TKS-a moim zdaniem jest tak: - Fotka wklejona przez bodzia (2018-11-20 19:15:05) jest pierwszą jak do tej pory opisaną, pokazującą naszego "karalucha - Drugą jest wklejona przez Formozę (2018-11-23 23:10:25), potwierdza to brak adriana zapewne strąconego do wnętrza wozu lub co bardziej prawdopodobne zabranego przez Niemca jako trofeum. - Trzecią w kolejności jest fotka miroslava (2018-11-23 14:43:51) pokazująca TKS-a zholowanego z miejsca trafienia do parku uszkodzonych pojazdów. Potwierdzeniem, że jest to ten sam czołg, jest tak samo wygięty lewy tylny błotnik i wyraźnie widoczny wlot pocisku od tyły z lekkim skosem od prawej, tuż nad prawym błotnikiem zaczepiając o niego. Zastanawiam się czy ten pocisk przebił się do wnętrza wozu. Jest to bardzo widoczne na zdjęciu od Formozy. - Zdjęcie lotnicze pokazane przez miroslava (2018-11-24 17:56:33) pasuje do koncepcji miejsca zholowanych uszkodzonych pojazdów. Mam tylko taką wątpliwość, mianowicie po prawej od domniemanego TKS-a (z leżącą obok gąsienicą) stoi czołg a tuż za nim, niemal go dotykając jest drugi mniejszy łudząco podobny do "naszego TKS-a zaznaczonego przez miroslava kółkiem. Nie znaczy to, że miroslav nie ma prawidłowych skojarzeń. Ale ja bym obstawiał, że jest to Panzer 1 a czarna plama sugerująca zwiniętą gąsienicę jest w rzeczywistości miejscem, lejem po wybuchu pocisku artyleryjskiego. Takie czarne plamy są w większej ilości widoczne na zdjęciu. lotniczym.

Na polu bitwy Mokra 1939 z 21 Szwadronu Czołgów Rozpoznawczych 1 września 1939 r. poległ dowódca czołgu plut. Marcin Wieliczko. Jest wielkie prawdopodobieństwo, że na zdjęciu jest jego TKS i adrian. Czy jest znane miejsce pochówku tego żołnierza?

Jest to z całą pewnością adrian pancerniacki wydobyty z wnętrza TKS-a. Widać na nim ślady pożaru, osmalenia, tak jak na Karaluchu".

Hmm, ja na zdjęciu z poległymi widzę dwa adriany. Pierwszy pod literką F, a drugi na kolanach poległego leżącego po prawej stronie fotki. Jestem wzruszony, przykre widoki z pobojowiska. Na TKS-ie umieszczony adrian dający wiele do myślenia.

Na odwrocie opisano, że jest to polski rotmistrz. Jak dotąd to nikt nie potwierdził żeby rotmistrz dostał się do niewoli. Ten żołnierz stojący trzeci od lewej chyba nie ma butów kawaleryjskich, tylko saperki a i spodnie jakieś mało oficerskie.

Piąta fotka działonu po bitwie o Olszewo. Tutaj jest zagadka. Widać na nim polskiego żołnierza.

Czwarta fotka działonu po bitwie w Olszewie. W bitwie o Olszewo 4 DAK stracił 2 działa. Może jest to ten działon przy którym poległ por. Rożałowski wraz z trzema kanonierami o ognia rkm...

Trzecia fotka działonu po bitwie w Olszewie. Na łożu działa widać poległego kanoniera.

Badania DNA potwierdziły, że jedne z dwóch żołnierskich szczątków wydobytych z wojennego grobu w Dmochach-Wochach należą do kpt. Władysława Dąbrowskiego d-cy 1 kompani CKM 71 PP z Zambrowa. https://szczecin.onet.pl/zidentyfikowano-szczatki-kpt-wladyslawa-dabrowskiego-z-71-pulku-piechoty/eqsh5bx

Z dużym prawdopodobieństwem (ostatecznie potwierdzą to badania DNA) odnaleziono szczątki kapitana Władysława Dąbrowskiego dowódcy 1 kompani ckm z 71 PP z Zambrowa. Może uda się odnaleźć rodzinę drugiego żołnierza, który przez prawie 79 lat spoczywał razem z kpt. Dąbrowskim. Jego nazwisko to - Jan Chodyński, żołnierz Samodzielnej Grupy Operacyjnej Narew". http://zambrowiacy.pl/info/prace-ekshumacyjne-zolnierskiej-mogily-z-1939-roku-w-dmochach-wochach-zakonczone-foto-wideo/

Pułkownik Narcyz Sarna" Łopianowski zmarł 20 czerwca 1984 r., cierpiąc u schyłku życia na dolegliwości związane głównie z obrażeniami, które odniósł w czasie wojny. Nigdy nie wrócił już do kraju, w którego obronie i o którego wolność tak ciężko walczył.

Odznaczenia pułkownika Narcyza Łopianowskiego. W barwach 1 PUK brał udział w walkach z Niemcami i sowietami we wrześniu 1939. Z tymi ostatnimi na czele 2 szwadronu bił się w Kodziowcach. Internowany na Litwie trafia do bolszewickich więzień. Od 1941 r. w Armii gen. Andersa. Jako cichociemny bierze udział a Powstaniu Warszawskim, gdzie zostaje 2 razy ranny. Trafia do niewoli niemieckiej.

Legitymacja oficerska rotmistrza N. Łopianowskiego

Por. Narcyz Łopianowski

Pogrzeb Marszałka Józefa Piłsudskiego w malarstwie. Obraz olejny z 1935 r. Leona Wróblewskiego.

Bardzo interesujący wątek, analizujący bitwę pod Mokrą. Chciałbym wrócić do spalonej czy też nie spalonej gajówki. W książce Ułani Podolscy" wydanej w Londynie w 1982 r. na str. 166 ppor. Włodzimierz Tabaka wspomina: Około godziny 08:30 dowódca pułku wezwał do siebie dowódców szwadronów. Mój dowódca por. Raczkowski przekazał mi dowództwo szwadronu i odjechał. Po pewnym czasie zostałem imiennie wezwany do dowódcy pułku, który wydał następujący rozkaz: "Pan Porucznik ze swoim plutonem, z jednym ciężkim karabinem maszynowym oraz armatą p- panc. dokona rozpoznania w kierunku na południowy skraj Mokra III. Wyszedł potem ze mną poza wiadukt na skraj lasu i wskazał mi kierunek spalonej leśniczówki. Zaznaczył, że mam uchwycić południowo-zachodni skraj Mokra III" Dalej na str. 167 ppor. Tabaka wspomina: Po otrzymaniu rozkazu i wszystkich informacji zebrałem swój pluton i ruszyłem kłusem przesuwając się koło wspomnianej leśniczówki." Czyżby ppor. Tabakę pamięć zawiodła, że wspomina spaloną leśniczówkę? Przecież obok niej przejeżdżał i musiał widzieć ten budynek oznaczony na mapce w poście z 2017-12-16 16:05:15. Może ja jestem w błędzie bo Panowie piszecie o gajówce a ja o leśniczówce. Czy były to dwa budynki, czy jeden o dwóch nazwach?

Udało mi się znaleźć jednego jak dotąd żołnierza, który poległ w walkach z Armią Czerwoną i który walczył w składzie mało znanego i trochę zapomnianego przez historię (brak dokumentów) 103 Rezerwowego Pułku Szwoleżerów z Rezerwowej Brygady Kawalerii Wołkowysk" Ppor. rez. inż. Sieczkowski Wacław Aleksander ur. 27.03.1911 r. Oficer ordynansowy pułku. 23 września 1939 r. poległ w Kaletach, gmina Giby, pow. Suwałki.

Jest to wątek poświęcony marynarzom Flotylli Pińskiej, więc nie powinno w nim zabraknąć nazwisk marynarzy poległych we wrześniu 1939 r. Lista zidentyfikowanych marynarzy Floty Pińskiej poległych w walkach z Armią Czerwoną i zamordowanych we wrześniu 1939 r. 1 - st. bosm. Albo Bolesław, zca kapelmistrza orkiestry Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 w Mokranach. 2 - kpt. mar. Basiński Czesław, oficer oświatowy Flotylli Pińskiej, zginął wraz z dwoma nieznanymi marynarzami ok. 20 IX 1939r. w lesie koło wsi Odgemer (4 km od stacji Snitowo na linii Drohiczyn-Janów-Poleski). 3 - st. bosm. Chabałowski Bolesław, kierownik maszyn monitora, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 4 - bosm. Deczer Gabriel, solista-bas orkiestry Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 5 - mat Janowski Edward, zginął 20 lub 21 IX w miejscowości Ratno, powiat Kowel na Wołyniu. 6 - kpt. art. Jasik Władysław, dca kanonierki uchwała", zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 7 - kpt. mar. Jodkowski Edmund, dca monitora Wilno", zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 8 - kpt. mar. Kierkus Jan, dca monitora Pińsk", zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 9 - kpt. mar. Kisiel-Zahorski Arkadiusz, dca pododcinka Sytnica", Odcinka Obrony Prypeć" Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 10 - st. mar. Kowalczyk ....., z Flotylli Pińskiej, zginął 25 IX w miejscowości Małoryta, powiat Brześć nad Bugiem, Polesie. 11 - st. bosman Kwińciński Władysław Józef, z Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 12 - kpt. mar. Małuszyński Narcyz, dca oddziału gazowo-minowego Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 13- por. mar. Marciniewski Janusz Julian, dca ORP Admirał Sierpinek" Flotylli Pińskiej, zamoedowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 14 - kpt. mar. May Jan Mieczysław, dca monitora ORP Warszawa" Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 15 - mar. Mazur ...., z Flotylli Pińskiej, poległ 23 IX 1939 r. w mieście Nujno od broni maszynowej, podczas nalotu samolotów radzieckich, pochowany w grobie zbiorowym wraz i wieloma innymi marynarzami na miejscowym prawosławnym cmentarzu. 16 - st. mar. Mendel Zygmunt (Zenon?), z Flotylli Pińskiej, poległ 25 lub 26 IX 1939 r od pożaru radzieckiego samolotu na terenie Kaczyna, powiat Kamień Koszyrski, Polesie. 17 - st. bosm. Mendyka Roman, bosman okrętowy ORP Admirał Sierpinek" Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r.w Mokranach. 18- st. bosm. Radziejewski Marian Jan, kierownik radiostacji ORP Admirał Sierpinek" Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 19 - kpt. art. Rutyński-Roth Bogusław, oficer dowództwa artylerii Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 20 - kmdr. ppor. Sierkuczewski-Lubicz Mieczysław, dca II dywizjonu Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 21 - chor. mar. Szefer Ludwik, z Warsztatów Pływających Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 22 - st. bosm. Schwartz Wacław Leon, szef kancelarii sztabu Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 23 - st. bosm. Tomaszewski Julian, kapelmistrz orkiestry Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach.

Dopisać do 10 PUl Ppor. rez. kaw. Krieger Józef Janusz Bolesław, 10 Pułk Ułanów Litewskich, dca I plut. szw. marszowego (Kawaleria Osłonowa rtm. Wiszowatego). Poległ 20 września 1939 pod Skidlem w walkach z Armią Czerwoną. Spoczywa w grobie zbiorowym z Jurewiczach na Białorusi. Razem z nim spoczywają: - ppor. Liszewski Kazimierz, dca plut. w szwadronie marszowym 10 Pułku Ułanów Litewskich, (Kawaleria Osłonowa rtm. Wiszowatego), poległ 20 września pod Skidlem. - ppor. rez. kaw. Młynarski Mieczysław Wacław, dca szw. marszowego 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, (Kawaleria Osłonowa rtm. Wiszowatego), ciężko ranny 20 września 1939 r. pod Skidlem, zmarł tego samego dnia.

Dopisać do 14 DAK-u Ppor. rez. Lissowski Józef, 14 DAK, dca plut. marszowego (Kawaleria Osłonowa rtm. Wiszowatego). Poległ 20 września 1939 r. pod Skidlem w walkach z Armią Czerwoną.

Dopisać do listy 110 Rez.Puł.Uł. Rtm. rez. Masłowski Witold, 110 Rezerwowy Pułk Ułanów, poległ w październiku 1939 r. w Puszczy Augustowskiej.

Nazwiska poległych pod Truszkami strzelców konnych w dniu 9.09.1939 r.

Śniadowo, cmentarz parafialny, kwatera pochowanych strzelców konnych z 3 PSK. Zdjęcia własne z dnia 24.09.2017.

Zambrów, Rynek.