RDW60

Z dużym prawdopodobieństwem (ostatecznie potwierdzą to badania DNA) odnaleziono szczątki kapitana Władysława Dąbrowskiego dowódcy 1 kompani ckm z 71 PP z Zambrowa. Może uda się odnaleźć rodzinę drugiego żołnierza, który przez prawie 79 lat spoczywał razem z kpt. Dąbrowskim. Jego nazwisko to - Jan Chodyński, żołnierz Samodzielnej Grupy Operacyjnej Narew". http://zambrowiacy.pl/info/prace-ekshumacyjne-zolnierskiej-mogily-z-1939-roku-w-dmochach-wochach-zakonczone-foto-wideo/

Pułkownik Narcyz Sarna" Łopianowski zmarł 20 czerwca 1984 r., cierpiąc u schyłku życia na dolegliwości związane głównie z obrażeniami, które odniósł w czasie wojny. Nigdy nie wrócił już do kraju, w którego obronie i o którego wolność tak ciężko walczył.

Odznaczenia pułkownika Narcyza Łopianowskiego. W barwach 1 PUK brał udział w walkach z Niemcami i sowietami we wrześniu 1939. Z tymi ostatnimi na czele 2 szwadronu bił się w Kodziowcach. Internowany na Litwie trafia do bolszewickich więzień. Od 1941 r. w Armii gen. Andersa. Jako cichociemny bierze udział a Powstaniu Warszawskim, gdzie zostaje 2 razy ranny. Trafia do niewoli niemieckiej.

Legitymacja oficerska rotmistrza N. Łopianowskiego

Por. Narcyz Łopianowski

Pogrzeb Marszałka Józefa Piłsudskiego w malarstwie. Obraz olejny z 1935 r. Leona Wróblewskiego.

Bardzo interesujący wątek, analizujący bitwę pod Mokrą. Chciałbym wrócić do spalonej czy też nie spalonej gajówki. W książce Ułani Podolscy" wydanej w Londynie w 1982 r. na str. 166 ppor. Włodzimierz Tabaka wspomina: Około godziny 08:30 dowódca pułku wezwał do siebie dowódców szwadronów. Mój dowódca por. Raczkowski przekazał mi dowództwo szwadronu i odjechał. Po pewnym czasie zostałem imiennie wezwany do dowódcy pułku, który wydał następujący rozkaz: "Pan Porucznik ze swoim plutonem, z jednym ciężkim karabinem maszynowym oraz armatą p- panc. dokona rozpoznania w kierunku na południowy skraj Mokra III. Wyszedł potem ze mną poza wiadukt na skraj lasu i wskazał mi kierunek spalonej leśniczówki. Zaznaczył, że mam uchwycić południowo-zachodni skraj Mokra III" Dalej na str. 167 ppor. Tabaka wspomina: Po otrzymaniu rozkazu i wszystkich informacji zebrałem swój pluton i ruszyłem kłusem przesuwając się koło wspomnianej leśniczówki." Czyżby ppor. Tabakę pamięć zawiodła, że wspomina spaloną leśniczówkę? Przecież obok niej przejeżdżał i musiał widzieć ten budynek oznaczony na mapce w poście z 2017-12-16 16:05:15. Może ja jestem w błędzie bo Panowie piszecie o gajówce a ja o leśniczówce. Czy były to dwa budynki, czy jeden o dwóch nazwach?

Udało mi się znaleźć jednego jak dotąd żołnierza, który poległ w walkach z Armią Czerwoną i który walczył w składzie mało znanego i trochę zapomnianego przez historię (brak dokumentów) 103 Rezerwowego Pułku Szwoleżerów z Rezerwowej Brygady Kawalerii Wołkowysk" Ppor. rez. inż. Sieczkowski Wacław Aleksander ur. 27.03.1911 r. Oficer ordynansowy pułku. 23 września 1939 r. poległ w Kaletach, gmina Giby, pow. Suwałki.

Jest to wątek poświęcony marynarzom Flotylli Pińskiej, więc nie powinno w nim zabraknąć nazwisk marynarzy poległych we wrześniu 1939 r. Lista zidentyfikowanych marynarzy Floty Pińskiej poległych w walkach z Armią Czerwoną i zamordowanych we wrześniu 1939 r. 1 - st. bosm. Albo Bolesław, zca kapelmistrza orkiestry Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 w Mokranach. 2 - kpt. mar. Basiński Czesław, oficer oświatowy Flotylli Pińskiej, zginął wraz z dwoma nieznanymi marynarzami ok. 20 IX 1939r. w lesie koło wsi Odgemer (4 km od stacji Snitowo na linii Drohiczyn-Janów-Poleski). 3 - st. bosm. Chabałowski Bolesław, kierownik maszyn monitora, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 4 - bosm. Deczer Gabriel, solista-bas orkiestry Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 5 - mat Janowski Edward, zginął 20 lub 21 IX w miejscowości Ratno, powiat Kowel na Wołyniu. 6 - kpt. art. Jasik Władysław, dca kanonierki uchwała", zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 7 - kpt. mar. Jodkowski Edmund, dca monitora Wilno", zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 8 - kpt. mar. Kierkus Jan, dca monitora Pińsk", zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 9 - kpt. mar. Kisiel-Zahorski Arkadiusz, dca pododcinka Sytnica", Odcinka Obrony Prypeć" Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 10 - st. mar. Kowalczyk ....., z Flotylli Pińskiej, zginął 25 IX w miejscowości Małoryta, powiat Brześć nad Bugiem, Polesie. 11 - st. bosman Kwińciński Władysław Józef, z Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 12 - kpt. mar. Małuszyński Narcyz, dca oddziału gazowo-minowego Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 13- por. mar. Marciniewski Janusz Julian, dca ORP Admirał Sierpinek" Flotylli Pińskiej, zamoedowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 14 - kpt. mar. May Jan Mieczysław, dca monitora ORP Warszawa" Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 15 - mar. Mazur ...., z Flotylli Pińskiej, poległ 23 IX 1939 r. w mieście Nujno od broni maszynowej, podczas nalotu samolotów radzieckich, pochowany w grobie zbiorowym wraz i wieloma innymi marynarzami na miejscowym prawosławnym cmentarzu. 16 - st. mar. Mendel Zygmunt (Zenon?), z Flotylli Pińskiej, poległ 25 lub 26 IX 1939 r od pożaru radzieckiego samolotu na terenie Kaczyna, powiat Kamień Koszyrski, Polesie. 17 - st. bosm. Mendyka Roman, bosman okrętowy ORP Admirał Sierpinek" Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r.w Mokranach. 18- st. bosm. Radziejewski Marian Jan, kierownik radiostacji ORP Admirał Sierpinek" Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 19 - kpt. art. Rutyński-Roth Bogusław, oficer dowództwa artylerii Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 20 - kmdr. ppor. Sierkuczewski-Lubicz Mieczysław, dca II dywizjonu Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 21 - chor. mar. Szefer Ludwik, z Warsztatów Pływających Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 22 - st. bosm. Schwartz Wacław Leon, szef kancelarii sztabu Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach. 23 - st. bosm. Tomaszewski Julian, kapelmistrz orkiestry Flotylli Pińskiej, zamordowany 26 IX 1939 r. w Mokranach.

Dopisać do 10 PUl Ppor. rez. kaw. Krieger Józef Janusz Bolesław, 10 Pułk Ułanów Litewskich, dca I plut. szw. marszowego (Kawaleria Osłonowa rtm. Wiszowatego). Poległ 20 września 1939 pod Skidlem w walkach z Armią Czerwoną. Spoczywa w grobie zbiorowym z Jurewiczach na Białorusi. Razem z nim spoczywają: - ppor. Liszewski Kazimierz, dca plut. w szwadronie marszowym 10 Pułku Ułanów Litewskich, (Kawaleria Osłonowa rtm. Wiszowatego), poległ 20 września pod Skidlem. - ppor. rez. kaw. Młynarski Mieczysław Wacław, dca szw. marszowego 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, (Kawaleria Osłonowa rtm. Wiszowatego), ciężko ranny 20 września 1939 r. pod Skidlem, zmarł tego samego dnia.

Dopisać do 14 DAK-u Ppor. rez. Lissowski Józef, 14 DAK, dca plut. marszowego (Kawaleria Osłonowa rtm. Wiszowatego). Poległ 20 września 1939 r. pod Skidlem w walkach z Armią Czerwoną.

Dopisać do listy 110 Rez.Puł.Uł. Rtm. rez. Masłowski Witold, 110 Rezerwowy Pułk Ułanów, poległ w październiku 1939 r. w Puszczy Augustowskiej.

Nazwiska poległych pod Truszkami strzelców konnych w dniu 9.09.1939 r.

Śniadowo, cmentarz parafialny, kwatera pochowanych strzelców konnych z 3 PSK. Zdjęcia własne z dnia 24.09.2017.

Zambrów, Rynek.

Teren Zakładu Karnego w Czerwonym Borze. Miejsce pochówku wachmistrza Stefana Panuch z 3 Pułku Strzelców Konnych, poległego we wrześniu 39r

Tyle już lat minęło a nadal dużo się dzieje w temacie poległych żołnierzy 18 DP i poszukiwań sztandaru 71 pp. Odsyłam do linku: http://zambrowiacy.pl/info/odcinek-programu-bylo-nie-minelo-kronika-zwiadowcow-historii-realizowano-w-letownicy-foto/

Powinno się domniemać, że pociągi pancerne ciągnęły opancerzone lokomotywy, ale to jest zgubna uliczka. Czasami lepiej nic nie wyjaśnić niż przekazywać nieprawdę. Dzięki za b. fachową dyskusję. Szkoda, że tylko trzech pasjonatów naszej militarnej historii tutaj się wypowiada.

Napisałem co przeczytałem. Słabo, ale można doczytać oryginalny podpis zdjęcia. Aż nie chce mi się wieżyc, że w 1927-8 roku opisywano propagandowo zdjęcia. To już druga fotka z tego albumu, którą po ok. 90 latach można zweryfikować inaczej. Jeżeli to prawda, to ten album poza tym , że jest przedwojenny, to jest nic nie wart.

Parowóz Danuta" - Zdobyczny parowóz z niemieckiego pociągu pancernego. Niestety, posiadana przeze mnie kopia fotki jest słabej jakości. To też pozyskałem z Księgi Dziesięciolecia Polski Odrodzonej z 1028 r.

Do Krzysztof 115. Hmm, Tak poprawnie wygląda opis oraz nazwa tej improwizowanej jednostki: Generał Konarzewski 1.Dywizji Strzelców Wielkopolskich. Bo istniał także polski regularny pociąg pancerny o nazwie "Generał Konarzewski!" Ja swoja wiedzę zdobyłem w Księdze Pamiątkowej wydanej w 1928 r. Tak to zdjęcie opisano 90 lat temu. Pytam, na podstawie jakich dokumentów, starszych od moich twierdzisz, że niepoprawnie fotkę (2017-08-04 07:42:04) opisałem?

Fot. ppor. F. Peto, Lubawa. Wojna polsko - bolszewicka. Zdobyty w 1919 r. pod Bobrujskiem bolszewicki pociąg pancerny przez 14 dyw. piechoty. (1 dyw. strzelców wielkopolskich) i przechrzczony na polski pociąg pancerny Generał Konarzewski".

Fot. inż. M. Affanasowicz, Bielsko. Walki w Galicji Wschodniej. Pociąg pancerny Śmiały". Wnętrze improwizowanego wagonu pancernego", przerobionego z wagonu towarowego. Charakterystycznym sposobem takich przeróbek dla początkowych działań wojennych było wzmocnienie ścian wagonu warstwami betonu. Niestety taki pancerz" pociski często przebijały. Wewnątrz wagonu widzimy działo kazamatowe z obsługą z fortów krakowskich.

Biogramy c.d.

Lokomotywa pancerna skonstruowana w 1918 roku w fabryce L. Zieleniewskiego w Krakowie dla służby wywiadowczej. Ze zbiorów inż. Affanasowicza.