RDW60

Lokomotywa pancerna skonstruowana w 1918 roku w fabryce L. Zieleniewskiego w Krakowie dla służby wywiadowczej. Ze zbiorów inż. Affanasowicza.

Oki, ten się zapewne mieści. Proszę moderatora o usunięcie wadliwego" posta.

Biografia, następny odnaleziony" ułan z 5 PUZ

c.d.

N/w ułan zapewne poległ w starciu z ACz. W 1947 r. sąd nie mógł tego napisać. Poprawność polityczna.

Cychos Wincenty - s. Hipolita i Katarzyny Dołęga, ur. w Łomży 19.08.1902 r. Uczestnik kampanii wrześniowej jako żołnierz 10 Pułku Ułanów Litewskich. Dalszy los nieznany. Sygn. SG.Zg.382/1948.

Urynowicz Bazyl – syn Szymona i Anny (?), ur. w 1916 r., zam. b.d. W 1937 r. został powołany do 25 Pułku Ułanów w Próżanach (25 Pułk Ułanów Wielkopolskich), w 1939 r. brał czynny udział w działaniach wojennych – brak dalszych informacji o jego losach. Opublikowano w Dz.U. Min. Spr. Nr 17 z 13.III.1948 r. oraz na tablicy informacyjnej Zarządu Gminy Zabłudów ogłoszenia o wszczęciu postępowania o uznanie go za zmarłego. Za datę zgonu przyjęto 9.V.1946 r. Sygn. Zg. 553/1947 [4/971].

Turcewicz Jan – syn Nikona i Katarzyny (z d. Marcinkiewicz), ur. 9.IV.1915 r. w Bobrowiczach, gm. Święta Wola (istniejąca do 1939 r. gmina w woj. poleskim – obecnie na terenie Białorusi), zam. Jodczyki (?), gm. i pow. Kossów (woj. poleskie, obecnie Białoruś). W marcu 1939 r. zmobilizowany do WP, służył w stopniu kaprala w 2 szwadronie 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich. Zginął 19.IX.1939 r. w czasie walk w okolicach Dąbrowy, gm. Krynice (woj. lubelskie), [pochowany na cmentarzu w Dzierążni (gm. Krynice, woj. lubelskie)]. W aktach znajduje się odpis zawiadomienia o śmierci przesłanego przez Biuro Informacyjne PCK, Warszawa 3.III.1947 r. Sygn. Zg. 578/1948[4/3177].

Szlaga Franciszek – syn Jana i Marianny (z d. Smołko/Smółko), ur. 13.IX.1909 r. we wsi Kruszyn, gm. Krypno, zam. tamże. We wrześniu 1939 r. zmobilizowany do WP (przydzielony do Szwadronu Zapasowego 2 Pułku Ułanów) i wysłany na front. Walczył w okolicach Grodna, tuż przed kapitulacją skierowany do walki pieszej pod Skidlem (18.IX. 1939 r., w wyniku natarcia nieprzyjaciela, oddział został rozproszony) – brak dalszych informacji o jego losach. Opublikowano w Dz.U. Min. Spr. Nr 49 z 8.XI.1948 r. oraz na tablicy informacyjnej Zarządu Gminy Krypno ogłoszenia o wszczęciu postępowania o uznanie go za zmarłego. Za datę zgonu przyjęto 31.XII.1946 r. Sygn.Zg.40/1948 [4/2655].

Pytel Jan – syn Jana i Agnieszki (z d. b.d.), ur. w 1901 r. w Seroczynie, pow. Sokołów, zam. Białystok, zawodowy podoficer (plutonowy) 14 DAK-u w Białymstoku. Wraz z oddziałem brał czynny udział w działaniach wojennych, zginął na początku września 1939 r. pod Nową Wsią (w okolicach Szepietowa), tam też pochowany. Sygn. Zg. 99/1948[4/2713].

Popławski Mieczysław – syn Józefa i Apolonii (zKuryszów),ur.1.X.1912 r., zam. we wsi Ogrodniczki, gm. Dobrzyniewo. 24.VIII.1939 r. powołany do Wojska Polskiego (14 DAK) i wysłany na front. W drugiej połowie września 1939 r. oddział stacjonował pod Skidlą (?), w nocy nastąpił atak wojsk radzieckich – M. Popławski prawdopodobnie zginął w wyniku podpalenia stodoły, w której spał. Sąd postanowił o opublikowaniu w Dz.U. Min. Spr. Nr 11 z 15.X.1947 r. ogłoszenia o wszczęciu postępowania o uznanie go za zmarłego. Za datę zgonu przyjęto 31.XII.1946 r. Sygn. Zg. 184/1947 [4/612].

Mickiewicz Józef – syn Józefa i Nadziei (z Oziębłów), ur.12.XII.1907 r. w Michałowie, zam. b.d. 17.IX.1939 r.529 zmobilizowany do 14 Dywizjonu Artylerii Konnej Wojska Polskiego i wysłany na front w kierunku Łomży. Wraz z jednostką walczył pod Ostrołęką, następnie wycofał się do Zambrowa. Tam też jednostki polskie zostały otoczone przez wojska niemieckie. Józef Mickiewicz zginął przy próbie przedarcia się przez pierścień wojsk nieprzyjaciela. Sygn.Zg.68/1946 [4/345].

Łoszakiewicz Jan – syn Wasyla i Akuliny (z d. Niegerysz), ur. 13.XI.1914 r. w Kol. Mieleszki, gm. Gródek, zam. tamże. W 1939 r. (20 sierpnia) zmobilizowany do 10 Pułku Ułanów w Białymstoku i wysłany na front. Naoczny świadek (ułan) zeznał: „...Byliśmy razem w wyprawie na Prusy Wschodnie, poczem wycofaliśmy się w okolice Pietkowa koło wsi Domanowo. Zostaliśmy tam otoczeni przez Niemców i dużo ludzi tak zginęło, między innymi Jan Łoszakiewicz. Ja nie widziałem zabitego Jana Łoszakiewicza. Po powyższym obstrzale poszliśmy w rozsypkę i dopiero nocą zebraliśmy się z naszym dowódcą Wachmistrzem Stankiem, który odczytał nam listę poległych. Było tam wymienione nazwisko Jana Łoszakiewicza...” Inny uczestnik wydarzeń podał natomiast odmienne okoliczności: „...15 października, gdy następowaliśmy na Niemców na Mazurach w okolicy Grajewa i dotarliśmy do Palinowa (?) nadleciały samoloty niemieckie i nas zbombardowały. [...] Łoszakiewicz Jan był zabity...” Sygn. Zg. 529/1947 [4/947].

Klepacki Henryk – syn Aleksandra i Zofii (z d. Bierdzien (?)), Polak, ur. 24.X.1916 r. we wsi Rekli, gm. Krypno, pow. Białystok, zam. b.d. W 1937 r. powołany do Wojska Polskiego (do 14 Dywizjonu Artylerii Konnej w Białymstoku) jako poborowy. 12.IX.1939 r. zginął na froncie w okolicy Nowej Wsi (pow. mazowiecki) w czasie walk z czołgami niemieckimi. Sygn. Zg. 63/1947 [4/491]. Źródło: Bartłomiej Samorski. Zaginieni 1939-1945. W świetle akt Sądu Grodzkiego w Białymstoku tom II - powiat białostocki

Chamera Tomasz – syn Michała i Kunegundy (z d. Hamer), ur. 4.IV.1904 r. w Prusinowicach, pow. Opatów, zam. Wilno, doktor nauk medycznych. Od roku 1931 zajmował stanowisko asystenta zakładu anatomii przy Uniwersytecie Wileńskim [prawdopodobnie Uniwersytet im. Stefana Batorego w Wilnie]. Następnie od 1934 r. pełnił obowiązki lekarza wojskowego (w randze porucznika) w 4 Pułku Ułanów w Wilnie. Z chwilą wybuchu II wojny światowej, wysłany na front – ranny w rękę dostał się do szpitala polowego. 26.IX. 1939 r. zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w Grabowcu koło Hrubieszowa (prawdopodobnie zabity podczas rozbrajania pacjentów wspomnianego szpitala). Sygn. Zg.60/1946 [4/337]. Źródło: Bartłomiej Samorski. Zaginieni 1939-1945. W świetle akt Sądu Grodzkiego w Białymstoku tom II - powiat białostocki

Adamczewski Józef – syn Franciszka i Kamili (z d. Kłubowicz), ur. w 1916 r. w Jasienówce/Jasionówce(?), zam. tamże. W 1938 r. powołany do WP, przydzielony do 10 Pułku Ułanów Litewskich. Brał czynny udział w działaniach wojennych września 1939 r., ciężko ranny w czasie walk z oddziałami niemieckimi w okolicach Adamowa (woj. lubelskie) – przebywał w szpitalu Św. Kazimierza w Radomiu, gdzie zmarł 23.X.1939 r. Pochowany na cmentarzu wojskowym w Radomiu. W aktach znajduje się oryginał zawiadomienia o śmierci przesłanego przez Polski Czerwony Krzyż [dalej: PCK] Oddział w Radomiu (pismo: Nr 1665/40/inf, Radom 29.XI.1940 r.). Sygn. Zg. 152/1948 [4/2764]. Źródło: Bartłomiej Samorski. Zaginieni 1939-1945. W świetle akt Sądu Grodzkiego w Białymstoku tom II - powiat białostocki

Cmentarz parafialny w Grajewie. W tej bezimiennej mogile wraz z ułanami z 10 PUL spoczywa ułan Franciszek Konarski z 5 PUZ poległy 4 IX 39 pod miejscowością Długi Kąt.

Skoro już Krzysztof poruszyłeś temat miejsca pochówku ułanów z 10 PU to.....byłem w Grajewie w tym miesiącu i widziałem opisywane miejsca pochówku. Jest mi smutno, mogiły dawno nie remontowane i brak na nich nazwisk tam pochowanych. Dlaczego, skoro wiadomo kto w nich spoczywa? Czy miejscową społeczność, włodarzy miasta Grajewo, oraz spadkobierców tradycji 10 PUL nie stać na zmobilizowanie się w celu pozyskania środków finansowych? Dość prężnie działają rekonstruktorzy pod sztandarami 10 PUL i 9 PSK, fajnie to wygląda na paradach a za cmentarnym murem szarość codzienności....

Nowogród c.d.

No przecież, myślę 33 a piszę 71. Nowogród.

Opisane, że to Czyżew. Z kompletu fotek powyżej zamieszczonych.

Jeszcze jedna fotka z Czyżewa.

Zniszczony Nowogród, teren walk III/71 pp.

Czyżew?

Wygląda na kościół w Czyżewie. Czy ktoś to potwierdzi?