Catadero

8. Srebrna odznaka im. Janka Krasickiego.

Też nie wiedziałem o takim modelu (zresztą nigdy wszystkiego nie wiemy) ale z netu wynika, że były także niemieckie, nie tylko amerykańskie.

ZSRR, mosiądz wysokoniklowy (15 - 20), z fabryki Kolczugino (głuszec).

Orzełek na czapkę garnizonową dla szeregowych i podoficerów zasadniczej służby wojskowej, blacha ocynkowana (54x40 mm), mocowanie na dwie zaginane szpilki. Zarządzenie MON nr 89/1960. Przepisy ubiorcze WP nr 28-60.

Landszaft - priv.

Żadnych szans aby była to butelka "po Niemcach". Chyba, że z DDR-u

Widoczni na zdjęciu Stanisław i Halina Bujakowscy na tym motocyklu wyruszyli 19 sierpnia 1934 roku z Druskiennik do Warszawy by tam, sprzed siedziby Polskiego Touring Klubu (aleja Szucha 10) wystartować do Azji. Trwająca 19 miesięcy podróż zakończyła się 15 marca 1936 roku w Szanghaju, gdzie pozostawili uszkodzony poważnie motocykl na przechowanie. Powojenne próby odnalezienia motocykla nie przyniosły rezultatu. Maszyna zaginęła. Trasa wiodła z Druskiennik przez Warszawę, Berlin, Pragę, Wiedeń, Belgrad do Stambułu. Następnie przez Turcję, Syrię, Irak (Bagdad), Meched i Zahidan w Iranie, Quetta i Lahore do Delhi w Indiach. Dalej przez Benares do Kalkuty. Następnie statkiem do Rangoon i przez Loi Mwe, Luang Prabang do Hanoi. Następny etap to Nanning, Kanton i Santau, skąd statkiem przepłynęli do Szanghaju. Maszyna to brytyjski BSA 1000SV - model G33 z dwucylindrowym silnikiem; motocykl o mocy zaledwie 10 KM, fabrycznie przystosowany do jazdy z wózkiem bocznym. Przyczepka ze zdjęcia została wykonana na zamówienie Stanisława Bujakowskiego w warsztacie w Łodzi na licencji austriackiej firmy z Wiednia.

DKW Luxus 200 popularnie zwany "Blutblase" - "czerwona bańka" ponieważ czarny motocykl fabrycznie miał krwistoczerwony zbiornik paliwa. Produkowany w latach 1929 - 1932. Ten na zdjęciu wygląda na intensywnie i długo używany egzemplarz.

Skrzynia biegów z zewnętrznym hamulcem taśmowym (działający na wał napędowy, zwykle postojowy). Wiadomo więc, że od samochodu z tylnym napędem i (chyba) ciężarowego.

Referentka była przypisana do konkretnego użytkownika i jej numer nie ma nic wspólnego z numerem jednostki.

Jest to referentka. Tutaj wojskowa, ale używana w wielu instytucjach (z odpowiednim napisem). Stosowano ją zwykle do plombowania pomieszczeń, np drzwi magazynów itp. Zabezpieczenie polegało na przybiciu (zwykle, bo najprościej) kapsla od piwa na futrynie i wkręceniu wkrętu z uszkiem w drzwi. W kapslu umieszczano sznurek, który był przewlekany przez przez uszko i wracał do kapsla. Kapsel wypełniano plasteliną i odciskano referentkę. Takie proste zabezpieczenie. Używane były do końca PRL-u. A może dłużej? C.

Czyżby ?

Gefreiter Luftwaffe - służba naziemna.

Polski kapiszonowiec na taśmę papierową z kapiszonami.

W tym temacie nie. Ale pośrednio - sprawdź znaczenie słów "bynajmniej" i "przynajmniej".

Odnalazłem jedno ze zdjęć mojego L300 z momentu jego "trafienia" w szopie. Wyraźnie widać napis "Krasnyj Oktiabr" na dźwigni zmiany biegów.

DKW Luxus 300. Pod koniec lat dwudziestych ZSRR zakupiło (a nie ukradło wzór jak się powszechnie sądzi) licencję na DKW L300 i od początku roku 1930 w niewielkiej ilości (do 10 sztuk) rozpoczęło się składanie z niemieckich i radzieckich elementów motocykli. Fabryka znajdowała się w Leningradzie na terenie wytwórni traktorów Krasnyj Oktiabr. Dawno temu takiego radzieckiego L300 Krasnyj Oktiabr miałem okazję upolować w okolicach Biełegostoku. Pochodził z drugiego roku produkcji (numer silnika 60cośtam). Na długiej, solidnej dźwigni zmiany biegów miał wtłoczony napis "Krasnyj Oktiabr" i fartuchowe opony firmy "Szinnyj Zawod Moskwa". Kiedyś, chyba na terenie ZSRR (albo Rosji?) poszukiwacze wykopali całego L300. C.

Worochta 1930. Na zdjęciu Harley Davidson z roku circa 1913. Około 1000 cm3 pojemności z dwucylindrowym "ślepakiem" typu IOE.

Hm... Jeśli to jest taki guziczek, to ciekawe czemu miał służyć. Wygląda na wytarty albo już tak niekontrastowo był wybity. A swoją drogą tyle zachodu dla wykonania ozdóbki (?), która nie wiadomo czemu miała służyć. Dziękuję za odzew i identyfikację. C.

Kiedyś wpadł mi taki "pin". Że amerykański - widać. I nie udało się nic dodatkowo ustalić. Prawdopodobnie wykonany ze stali niemagnetycznej i nierdzewnej. Brak mocowań z tyłu.

Jeśli przed nazwą zakładu jest VEB to to jest firma z NRD (DDR).

forum odkrywcy pojazdy artyleria str.74 z dnia 12.04.2010