Skocz do zawartości

Generałowie Wojska Polskiego II RP- zdjęcia


formoza58

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 1,2k
  • Created
  • Ostatniej odpowiedzi

Top Posters In This Topic

2 godziny temu, formoza58 napisał:

Uzupełnienie zdjęć generałów od " A" do " K", przed wprowadzeniem nowej litery...

I dobrze.

Proponuję wstawiać biografie generałów na literę "L" od dnia 05.01.2021 godz.24:00.

Generałów z nazwiskami od "A" do "K" jest na tyle dużo, że miejmy czas na wstawienie sporej ilości fotografii.

Na poczatek dwie zbiorówki:

1.Święto Kawalerii w 250-ta rocznicę Odsieczy Wiedenskiej. Kraków.

Marszałek w otoczeniu generalicji przed lożą. Widoczni m.in.: prezydent Władysław Belina-Prażmowski, gen. Bolesław Wieniawa-Długoszowski, gen. Bernard Mond, płk Stefan Hanka-Kulesza, płk Roman Abraham, płk Jan Podhorski, płk Adam Korytowski, płk Ludwik Kmicic-Skrzyński, płk Jan Karcz.

Święta Kawalerii w Krakowie z okazji 250 rocznicy Odsieczy Wiedeńskiej.jpg

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

9 godzin temu, Koloman napisał:

Proponuję wstawiać biografie generałów na literę "L" od dnia 05.01.2021 godz.24:00.

I niechaj będzie ? 

          ------------------------------------------------------------------------------------------------

Warszawa, styczeń 1928 rok... Święto Jordanu.

 

jacynik stycz 28 r swieto jordanu wwa.png

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

3 godziny temu, formoza58 napisał:

I niechaj będzie

Zaproponowaem taki trochę długi czas na dodatkowe wstawki bo sporo liter już przerobiliśmy i "a nóż a widelec" coś dodatkowego sie znajdzie.

No i znalazł się dodatkowy generał na "B" (i to jeszcze z fotografią)!!!!!

Jan Branicki 
ur. 11 grudnia 1878 w Wilnie, zm. 2 czerwca 1941 w Warszawie 
– tytularny generał brygady Wojska Polskiego.
5 listopada 1899 roku wstąpił do Armii Imperium Rosyjskiego. 14 kwietnia 1920 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika i przydzielony do dyspozycji dowódcy Okręgu Generalnego „Lublin”. 8 lipca 1920 roku został przydzielony do V Lubelskiego batalionu etapowego na stanowisko dowódcy. 20 sierpnia 1920 objął dowództwo nad 46 pułkiem Strzelców Kresowych, który po bitwie pod Radzyminem został „czasowo rozwiązany” i skierowany do odwodu, do Twierdzy Brzeskiej. We wrześniu i październiku 1920 dowodzony przez niego oddział zrehabilitował się w walkach z bolszewikami w związku z czym ówczesny Minister Spraw Wojskowych, generał porucznik Kazimierz Sosnkowski anulował rozkaz o czasowym rozwiązaniu jednostki. 1 października 1921, 46 pułk Strzelców Kresowych został przemianowany na 5 pułk strzelców podhalańskich.
3 maja 1922 Jan Branicki został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. W 1923 pełnił obowiązki dowódcy 5 psp w Przemyślu. 31 marca 1924 awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 23. lokatą w korpusie oficerów piechoty i został zatwierdzony na stanowisku dowódcy pułku.
19 marca 1927 został wyznaczony na stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej 14 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty w Poznaniu. Z dniem 30 kwietnia 1928 został przeniesiony w stan spoczynku. Zamieszkał w Przemyślu. W 1932 jako tytularny generał brygady bezskutecznie zabiegał o posadę cywilną w WP. Zmarł 2 czerwca 1941 w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Czerniakowskim.
Ordery i odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921)
Krzyż Walecznych


 

branicki jan.jpg

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Brawo ???

Znalazłem niedawno gen. Kazimierza Dąbrowę Młodzianowskiego. Ale w większości biogramów występuje jako Młodzianowski ps. " Dąbrowa", więc będzie musiał poczekać na szczęście na swoją " literę" ? 

                                      ------------------------------------------------------------------------

Z Allegro... Mały cykl,przedstawiający wizytę gen. W. Bortnowskiego na jednym ze świąt 4 Pułku Lotniczego, w drugiej połowie lat trzydziestych

 

bortnowski w 4pl1.JPG

bortnowski w 4pl 2.JPG

bortnowsji w 4pl4.JPG

bortnowski w 4pl 6.JPG

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

4 minuty temu, formoza58 napisał:

Znalazłem niedawno gen. Kazimierza Dąbrowę Młodzianowskiego. Ale w większości biogramów występuje jako Młodzianowski ps. " Dąbrowa", więc będzie musiał poczekać na szczęście na swoją " literę"

Miałem identyczny problem z generałem raz pisanym jako "Rawicz-Dziewulski" drugi raz "Dziewulski".

Sprawdziłem w "Dzienniku Personalnym" MSW nr.28 z 1921 roku. Order VM przyznano płk.Stanisławowi Dziewulskiemu (póżniej awansowanemu na generała). Czyli sprawa jasna i biografię generała umieszczam niżej. Natomiast gen Bogusz-Siestrzeńcew w "Dzienniku Personalnym"MSW wymieniany jest jako "Siestrzeńcew" więc musi poczekać na literę "S".

Stanisław Dziewulski herbu Rawicz 
ur. 6 listopada 1869 w Okninach w powiecie łukowskim, zm. 18 października 1939 w Warszawie 
– generał brygady Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Ukończył Oficerską Szkołę Kawalerii w Jelizawetgradzie i od 1894 zawodowy oficer rosyjskiej kawalerii. Dowódca szwadronu i rotmistrz (1914). Podczas I wojny światowej walczył na froncie niemieckim na różnych stanowiskach. W grudniu 1916 awansował na pułkownika, a w lipcu 1917 objął dowództwo pułku kawalerii. W okresie od grudnia 1917 do maja 1918 dowódca Legionu Rycerskiego Jazdy w I Korpusie Polskim w Rosji.
Od listopada 1918 w Wojsku Polskim, organizator i dowódca 4 pułku jazdy, dowódca Grupy Zaniemeńskiej i dowódca 2 Brygady Jazdy na froncie bolszewickim. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Z dniem 1 maja 1921 został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu pułkownika. Zamieszkał w Warszawie.
26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie generałów.
Podczas kampanii wrześniowej zgłosił się do służby, włączył się do walki w obronie stolicy. Zmarł na skutek odniesionych ran. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Ordery i odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4367
Krzyż Walecznych (1921)

dziewulski stanisław.jpg

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

19 godzin temu, formoza58 napisał:

50. Robert Kurelka... nie znalazłem

51. Eugeniusz Korbut... wg. informacji był generalem rosyjskim, zmarł w okresie międzywojnia w Bydgoszczy.

50. - oczywiscie, że nie znalazłeś Kolego formoza58 takiego generała bo go nie było. Był natomiast gen.Robert Kurella

51. - fakt, był generałem rosyjskim ale był przyjety do Wojska Polskiego co sugeruje uwaga na końcu biografii.

.51.Robert Kurella ros. Роберт Раймундoвич Kурeлля 
ur. 21 października 1854 we wsi Tuł, zm. 18 maja 1931 w Warszawie 
- generał brygady Wojska Polskiego.
Robert Kurella urodził się 8 października 1854 roku we wsi Tuł, w powiecie radzymińskim, jako syn Rajmunda i Anny z Suchodolskich. W 1875 roku rozpoczął służbę w Armia Imperium Rosyjskiego. Dwa lata później wziął udział w wojnie rosyjsko-tureckiej. W 1906 roku awansował na pułkownika. 1 stycznia 1909 roku był dowódcą 2 Zachodniosyberyjskiego Batalionu Strzelców ros. 2-й Западно-Сибирский Стрелковый батальон, który stacjonował w twierdzy Wierny (obecnie Ałmaty) i wchodził w skład 8 Turkmeńskiej Brygady Strzelców ros. 8-я Туркестанская стрелковая бригада pod dowództwem generała majora Siergieja Matwiejewicza Pospiełowa. W 1912 roku został przeniesiony w stan spoczynku w stopniu generała majora. W 1917 roku, po rewolucji październikowej, wstąpił do II Korpusu Polskiego w Rosji, w którym pełnił obowiązki wojskowego naczelnika okręgu południowego.
25 września 1919 roku Naczelny Wódz Wojsk Polskich przyjął go do Wojska Polskiego w stopniu generała podporucznika z byłej armii rosyjskiej. We wrześniu 1920 roku zgłosił się ochotniczo do służby i pełnił ją przy Grupie Operacyjnej 6 Armii generała porucznika Władysława Jędrzejewskiego. Z dniem 31 stycznia 1924 roku został przeniesiony z rezerwy w stan spoczynku z prawem noszenia munduru. Na emeryturze mieszkał w Warszawie, gdzie zmarł 18 maja 1931 roku. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie. 

50.Eugeniusz Korbut
ur. 27 lipca 1849, zm. 24 kwietnia 1930 w Bydgoszczy 
– polski wojskowy wyznania prawosławnego, generał kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego.
Eugeniusz Korbut urodził się 27 lipca 1849 roku. Był uczniem Włodzimierskiego Kijowskiego Korpusu Kadetów w Kijowie (ros. Владимирский Киевский кадетский корпус). 12 lipca 1869 roku ukończył Mikołajewską Szkołę Kawalerii (ros. Николаевское кавалерийское училище) i został przydzielony jako kornet do 11 Czugujewskiego Pułku Ułanów. Od 9 listopada 1873 roku do 2 czerwca 1879 roku pełnił funkcję adiutanta brygady. W międzyczasie, w latach 1877-1878, walczył na wojnie rosyjsko-tureckiej. Od 4 lipca 1881 roku do 30 sierpnia 1891 roku był oficerem szwadronu w Mikołajewskiej Szkole Kawalerii. Od 1 września 1891 roku był pomocnikiem dowódcy pułku do spraw wyszkolenia strzeleckiego. Od 30 maja 1895 roku dowodził 48 Ukraińskim Pułkiem Dragonów Jej Cesarskiej Wysokości Wielkiej Księżnej Ksenii Aleksandrowny (ros. Украинский 48-й драгунский Её Императорского Величества Великой кн. Ксении Александровны). 7 maja 1901 roku, po awansie na generała majora, objął dowództwo 2 Brygady 12 Dywizji Kawalerii w Płoskirowie (obecnie Chmielnicki). 30 kwietnia 1910 roku, po awansie na generała lejtnanta, został dowódcą 2 Zapasowej Brygady Kawalerii (ros. 2-я бригада кавалерийского запаса) w Tambowie.
Był kierownikiem powiatowego Komitetu Fundacji „Polsko-Amerykańskiego Komitetu Pomocy Dzieciom” w Lubomlu. Mieszkał w Bydgoszczy przy ulicy 20 stycznia 32. Pod tym samym adresem mieszkała Wira Korbut, prawdopodobnie córka generała.
Zmarł 24 kwietnia 1930 roku w Bydgoszczy, po długich i ciężkich cierpieniach. Trzy dni później został pochowany na Cmentarzu Komunalnym przy ulicy Kcyńskiej.
Generał był żonaty z Aleksandrą Tarnowską (ur. 1 lipca 1854). Miał córkę.
W czasie służby w armii rosyjskiej awansował kolejno na stopień:
korneta - 12 lipca 1869,
porucznika – 21 lutego 1870,
sztabsrotmistrza – 18 marca 1874,
rotmistrza – 21 czerwca 1877,
sztabsrotmistrza Gwardii – 30 sierpnia 1883,
rotmistrza Gwardii – 24 kwietnia 1888,
pułkownika – 30 sierpnia 1891,
generała majora – 7 maja 1901,
generała lejtnanta – 30 kwietnia 1910,
generała kawalerii – 13 grudnia 1913.
ORDERY I ODZNACZENIA
Order św. Włodzimierza kl. 3 – 1899
Order św. Włodzimierza kl. 4 – 1895
Order Świętej Anny kl. 1 – 1909
Order Świętej Anny kl. 2 – 1891
Order Świętej Anny kl. 3 – 1885
Order św. Stanisława kl. 1 – 1905
Order św. Stanisława kl. 2 – 1888
Order św. Stanisława kl. 3 – 1880
Uwaga:
 Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 410, informacja o śmierci generała brygady w stanie spoczynku Eugeniusza Korbuta w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych sugeruje, że został on przyjęty w tym stopniu do Wojska Polskiego.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1 minutę temu, otton1 napisał:

Rómmel w zakresie "A - K"? Dziwne!!!!!!

Każdemu może się zdarzyć... usunięty.

                   -----------------------------------------------------------------------------------------------------

Gen. Kwaśniewski podczas promocji w SPK w 1935 roku.

 

gen kwasniewski stanis 35r prom.jpg

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jak narazie to tak "per noga" potraktowany został generał pilot Władysław Kalkus.

Uzupełniam więc ikonografię poświęconą generałowi.

1 - ppłk.pil.W.Kalkus jako dowódca 3.PL wita w pułku mjra.obs.K.Kubalę. 1930.

2 - gen.pil.W.Kalkus towarzyszy prezydentowi I.Mościckiemu. 1937.

3.gen.pil.W.Kalkus wizytuje 301.Dywizjon Bombowy. 1940.

1..JPG

2..jpg

3.png

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Teraz, Koloman napisał:

Jak narazie to tak "per noga" potraktowany został generał pilot Władysław Kalkus.

Zgadza się ?  Do końca myślałem, że obaj z Sedco potraktujecie godnie ten lotniczy biogram plus dodatki ikonograficzne. Stało się niestety  inaczej. Cóż, ja po przerobieniu tego 50- osobowego maratonu na " K",nie czuję się winowat z faktu, że nieliczny generał - Lotnik został potraktowany " per noga".

4. Kraków 1937 rok. Na przekazaniu szybowców Aeroklubowi Krakowskiemu.

5. Na Zaolziu w 1938 roku.

6. W czerwcu 1939 roku.

kalkus 37r przekazanie szyb aeroklub krak.jpg

kalkus jako plk na zaolziu.jpg

kalkus czerwiec 39r.jpg

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.


×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie