formoza58 Napisano 5 Kwiecień 2020 Autor Napisano 5 Kwiecień 2020 Tarnowskie Góry, lata trzydzieste. Cytuj
formoza58 Napisano 20 Kwiecień 2020 Autor Napisano 20 Kwiecień 2020 Pierwsza połowa lat trzydziestych. Cytuj
formoza58 Napisano 20 Kwiecień 2020 Autor Napisano 20 Kwiecień 2020 Brody, pierwsza połowa lat trzydziestych. Cytuj
formoza58 Napisano 27 Kwiecień 2020 Autor Napisano 27 Kwiecień 2020 Druga połowa lat trzydziestych. Cytuj
formoza58 Napisano 30 Kwiecień 2020 Autor Napisano 30 Kwiecień 2020 Suwałki, lata trzydzieste... Cytuj
Salieri16000 Napisano 5 Maj 2020 Napisano 5 Maj 2020 (edytowane) W dniu 9.03.2020 o 23:24, formoza58 napisał: Lata trzydzieste, do identyfikacji. Lwów, około roku 1920. Na zdjęciu Kino-Teatr "Colosseum", na końcu pasażu Germania. Wtedy była to ulica Słoneczna, a teraz to miejsce ma adres Kulisza (Куліша) 23/25. Dom został zbudowany w latach 1898–1900 na podstawie konstrukcji metalowej pawilonu Jana Matejki z wystawy krajowej w 1894 r. (Architekt Michał Fechter). Po wystawie kupcy Abraham i Jakub Herman kupili budynek, w którym później postanowili założyć lokal rozrywkowy. W 1904 r., Zgodnie z projektem architekta Arthura Schleena, budynek został ukończony- na parterze znajdowały się 22 rzędy krzeseł, trzy poziomy z łóżkami. Na poziomie parteru na podium znajdowały się dwa boksy z 5 miejscami, boks dla prezydenta miasta i dyrektora teatru; na drugim poziomie - 12 lóż z 5 miejscami i 8 rzędami miejsc dla widzów, na trzecim poziomie - 8 lóż z 4 miejscami i 7 rzędami krzeseł, a także dodatkowe miejsca stojące. W teatrze odbywały się codzienne spektakle, które odniosły duży sukces. W 1907 r. Budynek został zrekonstruowany zgodnie z planami architekta Edwarda Skawińskiego i od tego czasu zaczęły się tutaj pokazy filmowe - demonstracja „żywych obrazów” z debrofonem i witografem, być może „vitascope” - jednym z pierwszych urządzeń projekcyjnych Edisona. Kino dzieliło czas z różnorodnym teatrem, czyli sala była wykorzystywana w pełni, prawie przez całą dobę. Pierwsza sesja rozpoczęła się o godzinie 16-tej, w niedziele i święta - o godzinie 15-tej, ostatnia sesja rozpoczęła się o godzinie 21-szej. W maju 1913 roku słynna duńska aktorka Asta Nilsen wystąpiła w Koloseum. W 1928 r. W budynku mieścił się Teatr Nowiny i został ponownie przebudowany w tym samym czasie, kiedy zaprojektował go arch. Tadeusz Wrubel, rozbudowano pomieszczenia dla operatorów, zwiększono liczbę miejsc do 800. Widownia została podzielona między kino i teatr różnorodny. W latach 1939–1941 mieścił się tam Teatr Polski. Po II wojnie światowej pomieszczenia przekazano fabryce szklanych luster, najpierw wykorzystywano ją jako klub, a później, wraz z rozszerzeniem produkcji, dostosowano do potrzeb produkcji. Obecnie w tym miejscu stoi inny budynek... Poniżej budynek w pełnej krasie: Edytowane 5 Maj 2020 przez Salieri16000 Cytuj
Salieri16000 Napisano 5 Maj 2020 Napisano 5 Maj 2020 2 minuty temu, formoza58 napisał: Bardzo Dziękuję za identyfikację Nie ma za co dziękować. Cieszę się, że mam drobny wkład w Twój temat i do czegoś mogę się jeszcze przydać Na zdjęciu poniżej: Michniów (obecnie woj. świętokrzyskie) i niemieccy żołnierze, rok 1939. Pamiętam opowieść wujka, który jako 9-cio latek przeżył pacyfikację Michniowa. Był jedną z trzech osób, które przeżyły horror, jaki rozegrał się we wsi 12 i 13 lipca 1943 roku. Do dziś w Michniowie mieszka moja ciocia- wdowa po wspomnianym wujku... Cytuj
formoza58 Napisano 5 Maj 2020 Autor Napisano 5 Maj 2020 Każdy wątek, który zainicjowałem, automatycznie nie jest moim tematem, lecz naszym Za każdym takim jak Twój komentarzem serce rośnie. Naprawdę, piszę bez " słodkowania"... Cytuj
Salieri16000 Napisano 5 Maj 2020 Napisano 5 Maj 2020 (edytowane) Dwaj panowie sfotografowani na rogu ulic Konstantego (dzisiejsza Sienkiewicza) i Małej w 1914 roku: Ulica Sienkiewicza w Kielcach w latach międzywojennych, jej część od strony dworca była nazywana Kolejową. Narożne wejście oraz balkon widoczne po prawej, to ten sam róg kamienicy, co na powyższym zdjęciu z uśmiechniętymi dżentelmenami: Kielce, ul. Sienkiewicza, kamienica Smoleńskiego i Hotel Bristol: Historia stałego kina w Kielcach zaczyna się od Phenomenu, początkowo niewielkiej salki na piętrze na rogu ulic Sienkiewicza i Małej, później kina na parterze kamienicy w miejscu dzisiejszego Puchatka, a następnie niezależnej siedziby zlokalizowanej po drugiej stronie ul. Staszica. Kino wielokrotnie zmieniało nazwy. Był Palace, Hamburg, Bałtyk i wreszcie Moskwa. Pierwszy stały kielecki iluzjon (tak początkowo na terenie kongresówki nazywano kina) otwarto 10 lutego 1909 roku na piętrze kamienicy Kłodawskiego na rogu ul. Konstantego (dzisiejszej Sienkiewicza) i Małej. Ta niewielka salka kinowa, której nadano nazwę Phenomen, uruchomiona staraniem inżyniera Stanisława Tomickiego i Maksa Ellenzweiga, funkcjonowała około trzech lat. Maks Ellenzweig uznał, że warto zainwestować i w 1911 roku zawarł umowę z właścicielami posesji u zbiegu ul. Konstantego i Staszica, gdzie teraz stoi dom handlowy Puchatek. Ci zobowiązali się, że, wznosząc nowy budynek, parter przeznaczą wyłącznie na salę kinową. Wybudowana z inicjatywy Ellenzweiga 3-piętrowa kamienica stanęła już rok później. Przeniesione tam kino Phenomen miało widownię na 350 miejsc i funkcjonowało 7 dni w tygodniu. Starą siedzibę Phenomenu Maks Ellenzweig wydzierżawił wojsku, które w 1927 roku przeniosło do niej z koszar przy ul. Prostej powstałe tam dwa lata wcześniej kino Czwartak. Po II wojnie światowej, do 1971 roku, na miejscu Phenomenu/Czwartaka funkcjonowało kino Warszawa, w ostatnim okresie mające charakter ambitnego kina studyjnego. Ostatecznie trzypiętrową kamienicę z kinem wyburzono, by na jej miejscu wybudować nową część domu towarowego Puchatek. We wrześniu 1939 roku Kino Palace zostało przejęte przez Niemców. Maks Ellenzweig w 1941 roku trafił do getta, zaś w 1942 został wywieziony do Treblinki, gdzie zginął. Niemcy zmienili nazwę kina na Hamburg – stało się ono kinem „tylko dla Niemców”. Kilka lat temu w Internecie ukazało się niemieckie zdjęcie z czasów okupacji, przedstawiające żołnierzy niemieckich wychodzących z niemieckiego kina Hamburg. Po wypędzeniu Niemców upaństwowionemu kinu nadano nazwę Bałtyk. Druga siedziba kina Phenomen (od 1927 do 1939 mieścił się tu kinoteatr Czwartak). Obecnie róg ul. Sienkiewicza i St. Staszica. Budynek nie istnieje- w jego miejscu stoi nowy, w którym mieści się D.T "Puchatek": Kino (po przeniesieniu z poprzedniej lokalizacji, ukazanej na powyższym zdjęciu) w okresie okupacji niemieckiej nosiło nazwę "Hamburg": Co ciekawe, budynek istnieje do dziś i funkcjonuje w nim kino Moskwa. Od 14 października 1951 – bez słowa komentarza – kielecki organ PZPR drukuje repertuar kina Moskwa. Można się domyślać, że zmiana nazwy nastąpiła w związku z celebrowanym wtedy miesiącem pogłębiania przyjaźni polsko-radzieckiej. Edytowane 5 Maj 2020 przez Salieri16000 Cytuj
Salieri16000 Napisano 5 Maj 2020 Napisano 5 Maj 2020 Kielce, ul. Sienkiewicza (główna ulica kieleckiego centrum), sklep Kotowskiego na rogu z ul. Dużą- zdjęcie z okresu międzywojennego. W oddali widać dzwonnicę, z tablicą poświęconą T. Kościuszce, którą zniszczyli Niemcy po wkroczeniu do Kielc na początku września 1939 roku. Za dzwonnicą, ledwo widoczna, jak z mgły wyłania się Katedra. W opisie podaję obecne nazwy ulic. Getto w Kielcach. Widoczna na zdjęciu ulica, obecnie nosi nazwę Kozia. Z widocznej zabudowy zachował się jedynie budynek, którego część widzimy na pierwszym planie po prawej stronie fotografii: "Wczoraj i dziś"... "Wczoraj" Księgarnia Powszechna 'Jedność', dziś Księgarnia Katolicka o tej samej nazwie. Zdjęcie z początku września 1939 roku, wykonane zapewne tuż przed, lub zaraz po wizycie A. Hitlera w Kielcach. Świadczy o tym wystawiona "na pokaz" zdobyta, zniszczona w boju pod Kielcami, polska tankietka: Cytuj
Rekomendowane odpowiedzi
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.