ptasznik

Tak jest ! Chodziło mi o te właśnie wojska. Tego nie wiem. M 60, Chieftain i późniejsze które wchodziły ''za żywota'' 85-tki (Leo 2, M 1, Chellenger) to już raczej tylko gąsienice.

Mój błąd. Dziura w tabeli. Jest; 1.1.72, potem 1.1.75 Produkcję co prawda zakończono w 1971, ale ostatnie ukompletowane spłynęły w 1972, po 1 stycznia. Pięć sztuk które podniosły ogólną liczbę w danych na 1.1.75, R-ki na podwoziach 2A.

Armaty 85 mm wz.44 były w jednostkach WOW, jest zdjęcie takiego działonu podczas ostrego strzelania. Sprzęt który schodził do WOW szedł do ZN i nie był liczony. Sprzęt któremu kończył się tesurs szedł do ZN i nie był liczony w ewidencji P, był wykazywany w ewidencji W. Jednostki które dostawały BWP pozbywały się SKOT Art ppanc z granatnikiem i ppk-ami, gdyż każdy BWP miał własny granatnik i ppk. Etat W z 1986 roku dla dywizji zmechanizowanej przewidywał 18 SKOT Art. Nie było zależności między ilością BWP i SKOT, czy 0 do 3, czy 1 do 2. Brak rozbudowy obrony ppanc tłumaczono tym, że to NATO ma się obawiać naszych czołgów, a nie my ich. Do zwalczania czołgów miały służyć ppk, armaty 85 mm do zwalczania transporterów. Haubice 122 mm wz. 38/85 były przystosowane do walki z celami ruchomymi. 152 mm wz. 43/85 chyba też, w każdym bądź razie miały amunicję kumulacyjną i ćwiczono działoczyny w strzelaniu na wprost.

No właśnie. Czy sprzęt i jego ilości w tabelach to tylko WP, czy jest w tym OTK, WOP, MO, czy co tam jeszcze ?

Nawet gdyby autor zdjęcia ''Rysia'' był nieznany, to widać R na kiosku, mieszane oszklenie kiosku i maszty antenowe które zniknęły do 1939 roku.

Ale wiecie o tym, że ten człowiek nie skacze z komina ?

Trzeba by szukać w różnych BAA i BAH. Jest zdanie które mówi o 74 haubicach wz.43 dnia 1.1.81.Czyli możliwe że jakieś ówczesne etaty jednak przewidywały sześć dywizjonów. ____________________________________________________________________ Moździerze 82 mm zaczynają mnie drażnić. 1.1.81 było ich 832, z tego stan bojowy P to tylko 84 sztuki. Etat P z 1.1.81 wymienia w DPanc - 0 4,8 i 12 DZ - 0 1, 2 i 15 DZ - 0 3 i 9 DZ - 0 6 DPD - 20 7 DD - 45 Nie wiadomo gdzie 19. Nie ma ich w żadnej dywizji I i II rzutu. ---------------------------------- Stan P z 1.1. 86 to ŚOW etat 5, stan 10 POW etat 50, stan 46 WOW etat 20, stan 32 ---------------------------------- Etat W na 1990, wg planu z 1986 lokuje je w ilości po 54 sztuki w 31 i 32 RDZ (zamiast 120 mm), 38 sztuk w 6 BPD. --------------------------------------- Spis z połowy 1988 to już tylko 233, wydzielenia do sił UW na początek 1989 195. Spis z początku 1989 to 111, a wydzielenia do sił UW na poczatku 1990 64. Są też dane, że z końcem 1990 roku, po rzezi fikcyjnych jednostek i nieperspektywicznego sprzętu było ich jeszcze około 200.

A lata 50-te i 60-te ?

Nie. Dwa ppk wynośne i jedno działo bezodrzutowe wynośne w jednym SKOT Art. na bazie bazowego. Dwa ppk na wieży i jedno działo bezodrzutowe wynośne w jednym SKOT -2 AM na bazie 2-A. W sumie to taka inna odmiana Art. ''Samoobronna''. W pz była bateria (potem dywizjon) haubic 122 mm (sześć sztuk), komu to podlegało ? W pz była bateria moździerzy 120 mm. To była bateria - bateria (dwa plutony po trzy), czy w sumie bateria (sześć sztuk), ale podzielona po dwa przy każdym batalionie ? Wersja Art to też SKOTy przeznaczone tylko do ciągnięcia moździerza 120 mm i przewożenia obsługi i amunicji. Po dwa w kompanii wsparcia batalionu. Nazwa Art jedna, a przeznaczenia dwa, niewymienne.

Coś jest, cośkolwiek, nie za dużo. ''Maszina'' była właściwie na podwoziu Goździka. Trafiłem na fragment tego artykułu na stronie Magnym X, ale bez podanego tytułu pisma. Nie w parku, a przed oknami ich oficera dyżurnego, na wspólnym z nimi placu apelowym. Pojawiły się w nocy i po paru dniach w nocy zniknęły. Małe, niskie, pierwsze skojarzenie - BWP bez wieży, było widać tylko tyle że na ''gąskach''. R - 137 T ? Dla szefa artylerii dywizyjnej (mieli jedno piętro w dapancu) ? Może przez pomyłkę ? Może coś testowali / chcieli testować na początku 1987. Jeszcze o SKOT Art. W etacie 4 sztuki w kompanii wsparcia batalionu piechoty zmotoryzowanej. 12 w pz.

Znalazłem. Tego się nie da streścić / opowiedzieć własnymi słowami.

Wszystkie dywizje pancerne były na etacie W-P i miały haubice 122 mm. _____________________________________________________________________ Meldunek o stanie bojowym, czyli tym co w jednostkach na 1.1.81 mówi o 46 haubicach 152 mm, reszta w ilości X w składnicach na czas W dla ? Po 12 haubic (razem 36) 152 mm wz.43 było w 4, 8 i 12 DZ (I rzutu), które były na etacie W-P. 46 - 36 =10 w 1, 2 i 15 szkolnych DZ (II rzutu) w ilościach 0 - 7. Czyli gdzieś 0, gdzieś 3, gdzieś 7. Mamy dwa dywizjony do uzupełnienia czternastoma, w sumie wychodzi pięć dywizjonów posiadających 60 haubic 152 mm wz.43. plus ilość X dla ? Być może 12 czyli jeszcze jeden dywizjon dla którejś z tych trzech szkolnych dywizji. --------------------------------------- Tu dowiadujemy się, że w latach 1984-86 zmodernizowano na wz.43/85 sztuk 70, czyli mamy zapas 10. Po latach wychodzi w muzeach pięć nie ruszanych wz.43. Teoretycznie można było zmodernizować sześć dywizjonów + trzy sztuki w zapasie, ale może taki był zamysł, że będzie pięć dywizjonów + 10 w rezerwie? Może te pięć było wyeksploatowanych i nie nadawało się ? ----------------------------------------- Etat W z 1986 roku na rok 1990 przewidywał w 4, 8 i 12 DZ (I rzutu) po 12 haubic 152 mm. Tu wszystko jasne, razem 36. Wiedząc zaś o w sumie 70, upieram się przy 24 dla dwóch DZ (II rzutu) plus 10 w rezerwie. W 1, 2 i 15 DZ wspomniany etat W przewidywał; 18 Goździk w 1 DZ, od 84 do 108 holowanych 122 mm (152 mm). > 108 holowanych daje sześć dywizjonów po trzy baterii 122 mm, trzy w pułku artylerii (trzeci dywizjon 122 mm za dywizjon 152 mm dla którego nie ma sprzętu) i po jednym w trzech pułkach zmechanizowanych (taki sam etat był dla 3 i 9 DZ). To by była 15 DZ. > Jeśli 108 było wartością podstawową, to 84 mówi o czterech dywizjonach 122 mm (72) i dywizjonie 152 mm (12), plus dywizjon (18) Goździków. Tu stawiam na 1 pz, który posiadał już ich baterię z dostawy z 1974 roku. Tak wiec 1 pa z dwoma dywizjonami 122 mm i jednym dywizjonem 152 mm (na czas P skadrowany). Dywizjon Goździków w 1 pz i pozostałe dwa dywizjony 122 mm w pozostałych dwu pz. Tu mamy 1 DZ. > Pozostałe 12 haubic 152 mm wz.43 lokuję w 2 DZ. W 37 pa ( na czas P szkolnym), który szkolił kaprali (i nie tylko) dla 22 pa. Do tego w pułku tym dwa dywizjony 122 mm i po jednym takim dywizjonie w pozostałych trzech pz. 18 Goździków w 1DZ. Od 84 holowanych 122 mm (72) i 152 mm (12) w 1DZ, przez 102 holowane 122 mm (90) i 152 mm (12) w 2 DZ, do 108 holowanych 122 mm w 15 DZ. Tak mi to wyszło.?

W WP MT-LB tylko WPT, TRI i R-ki. Tylko.

produkowany w latach 70 - 78 na wozie bazowym. Sprawdzę. Się Edmundo uparłeś na te moździerze 82 mm. Co do artylerii zaś, to wychodzi na to, że zmodernizowane do wz./85 pokrywały z nawiązką całe zapotrzebowanie W wg planu z 1986 na rok 1990. Nawiązka dla każdego systemu to 9 - 11 sztuk. Według moich wyliczeń wziętych z tabelek, haubic wz.43/85 winno być na pięć dwubateryjnych dywizjonów + 10 sztuk w rezerwie. Na pewno 4, 8 i 12 DZ, raczej pewnie 1DZ i bardziej 2 niż 15 DZ. Według tego planu nowe Goździki i Dany zwiększały ilość artylerii w pierwszoliniówkach. W tych jest najłatwiej z liczeniem sprzętów, miały etaty W-P, były rozwinięte w czasie pokoju, więc posiadały wszystko co miały mieć.

W połowie lat 60-tych ? Żadne. Od 1969 wersja R, pozostałe od 1970.

Taka ciekawostka, w kolejności następującej. Stan bojowy etatowy ''P'' 1.1.81 /// stan bojowy faktyczny ''P'' 1.1.81 /// wyposażenie etatowe ''P'' 1.1.81 /// zmodernizowane w latach 1984-86 do wz.85. Haubice 152 mm wz.43 D-1 <> 46 /// 46 /// 4, 8 i 12 DZ po 12 =36, 1, 2 i 15 DZ od 0 - 7 (czyli 0+3+7) /// 70 Jeśli w 1,2 i 15 po rozwinięciu miało być również po 12 to brakuje 26 które gdzieś musiały być. W sumie musiało by ich być 72, a zmodernizowano tylko 70. Koniec projektu ? Brak sprzętu ? 31.12.90 zostały w służbie dwie, w 1991 w MWP w Warszawie nie było na ekspozycji ani jednej, obecnie można się doliczyć pięciu niezmodernizowanych. Ciekawie też jest w artylerii ciężkiej. 122 mm <> 21 /// 21 /// 18 /// 65 152 mm <> 58 /// 58 /// 52 /// 225 !!! W 1952 było ich aż 430 !!!

No tak, B-10, B-11 i SPG-9 wycofane z jednostek powietrznodesantowych.

Szczytowa ilość SKOTów to rok 1975. Dziwne, gdyż produkcję zakończono w 1971. Albo było ich więcej upchanych w ZN i akurat wyciągniętych do linii, albo pozyskane od Czechów ? Wersja Art. zniżkuje już w 1980, przy czym jednocześnie wzrosła liczba bazowych i Inż. Szczyt 2AM to rok 1982, spadek od 1986. Liczba ogólna SKOTów zaczyna maleć od 1985. Moździerze 82 mm używane do początku lat 80-tych. DB B-10 wycofano w latach 60-tych po wprowadzeniu SPG-9 DB SPG-9 wycofane w drugiej połowie lat 70-tych. DB B-11 (kto tego używał ???)wycofane na początku lat 80-tych. Od 1988 roku mamy pogrom etatów i jednostek (2, 3, 9 ,15 DZ, 26, 28, 31, 32 RDZ), likwidację pułków w dywizjach, przeformowywanie DPanc na DZmech. Czy ''ubyte'' SKOTy nikną fizycznie czy w ZN ?

MTLB ma też wersję sanitarną na 4 nosze. Nie wiem czy tylko prototyp, czy seryjny.

Mówiąc o ewakuacji medycznej nie zapominajmy o autobusach. Jelcze, Sany, Autosany. Jeśli w czołgowych ewakuacją medyczną miały zajmować się WZT-y, które nie miały jakiegoś specjalistycznego wyposażenia sanitarnego, to może w zmechanizowanych miały to robić WPT-y ?

SKOT Sanit. był ujęty w etatach pancernych i zmechanizowanych już w latach 60-tych, prototyp na bazie SKOT-1 testowano w latach 71-72, w 72 przebudowany na inny wóz specjalistyczny.

Trzy wyżej, z gazetami, to przy dziobowej armacie na ''Burzy'' chyba. Ładne dywaniki. Dwa wyżej, przy kominie na ''Bałtyku''.

Dotarła. Uczucia mieszane. W sumie jest cały sprzęt w jednej książce, trzy do czterech stron historii i danych o każdym z nich, o użytkowaniu kilka zdań w tym żadnych konkretów, zdjęcia c-b. Internet na papierze. O ilości D-1 tylko tyle, że 38 sztuk 1 maja 1945.

Jak dla mnie coś co ma ładownię zamykaną spadzistą klapą. Czymś takim jak na tych dwóch.

''Smok''. To jest wachta na ''Smoku''. W porcie, czy przed portem ? Eee tam, nieważne, nie ten temat. Tak tylko marudzę. Zachód słońca w tym miejscu to chyba jesień.