bodziu000000

http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/1,34862,20388626,muzeum-kolejnictwa-z-parkiem-na-pograniczu-trzech-dzielnic.html Muzeum Kolejnictwa z parkiem na pograniczu trzech dzielnic Nowy przystanek kolejowy na Odolanach, Muzeum Kolejnictwa i park w rejonie pętli kolejowej w okolicach ul. Potrzebnej - to elementy projektu, który wygrał konkurs architektoniczny na nową siedzibę muzeum. - Bardzo ciekawa praca. A najlepsze jest to, jak wpisuje się w miasto - chwali szef miejskiego biura architektury i planowania Muzeum Kolejnictwa znajduje się dziś w rejonie Dworca Głównego, nieopodal ronda Zawiszy. Kolej jednak chce placówkę przenieść, po przy rondzie chce budować ogromny kompleks budynków biurowych, usługowych i mieszkalnych. Nowa siedziba muzeum ma zostać ulokowana w rejonie pętli kolejowej przy ul. Potrzebnej, na pograniczu Włoch, Ochoty i Woli. Muzeum Kolejnictwa w parku Na projekt nowej siedziby muzeum ogłoszono konkurs. Rozstrzygnięto go we wtorek. Wygrała wrocławska pracownia Forum. - Bardzo ciekawa praca. A najlepsze jest to, jak wpisuje się w miasto - zwraca uwagę Marek Mikos, szef miejskiego biura architektury i planowania, który zasiadał w jury konkursu. Podczas, gdy sporo uczestników konkursu lokowało budynek muzeum wewnątrz pętli torów kolejowych, wrocławianie zaproponowali budowę gmachu muzeum na wschód od tej pętli, teren wewnątrz niej przeznaczając na coś w rodzaju parku (w swojej koncepcji jako jeden z możliwych sposobów wykorzystania tego terenu zaproponowali urządzenie tam toru kolejki górskiej). Z resztą miasta kolisty park zszyty byłby za pomocą kładek. Podział terenu na dwie strefy - rekreacyjną oraz stricte kolejowo-ekspozycyjną - bardzo spodobał się jury. - To mógłby być niebiletowany, ogólnodostępny park dla mieszkańców trzech dzielnic - podkreślał Marek Mikos. Byłoby to korzystne zwłaszcza dla mieszkańców rozrastających się osiedli na Odolanach, którzy coraz głośniej dopominają się o to, by gdzieś w okolicy zaplanować park, bo zieleniec o powierzchni 1,2 hektara u zbiegu Sowińskiego i Jana Kazimierza jest za mały. 66 mln zł na Muzeum Kolejnictwa Koszt budowy muzeum PKP szacuje na 66 mln zł. Anna Grabowska z departamentu inwestycji PKP informuje, że w sierpniu kolejarze rozpoczną negocjacje ze zwycięską pracownią, której powierzone zostanie opracowanie dokumentacji projektowej oraz zdobycie wszystkich pozwoleń. PKP liczy, że 11 miesięcy od podpisania umowy inwestycja będzie przygotowana do rozpoczęcia, zaraz potem rozpocznie się budowa, a do użytku muzeum zostanie oddane do końca 2018 r. Zwycięski projekt opracowali architekci w składzie: Maciej Lose, Michał Goncerzewicz, Joanna Janikowska, Michał Romański, Kamil Boroński i Marcin Molik, a od strony zagadnień kolejowych wspierał ich Igor Gisterek. Drugą nagrodę przyznano pracowni Archico (m.in. za "niebanalną ekspozycję) a trzecią - pracowni JAZ Architekci (za architekturę "nawiązującą do modernistycznych warszawskich dworców)."

.

http://wyborcza.pl/1,75398,20385620,odtajnione-recenzje-muzeum-ii-wojny-zgodnie-z-zamowieniem-pis.html#BoxGWImg Odtajnione recenzje Muzeum II Wojny. Zgodnie z zamówieniem PiS są miażdżące. Bo wojna ma "hartować człowieka "Muzeum niesie głównie przesłanie o wyjątkowym nieszczęściu, jakim jest wojna. Nie ma eksponowanych cech pozytywnych, takich jak patriotyzm, ofiarność, poświęcenie - na takiej opinii opiera się atak PiS na Muzeum II Wojny w Gdańsku. PiS od początku był krytycznie nastawiony do Muzeum II Wojny Światowej tworzonego od wielu lat w Gdańsku przez grupę wybitnych historyków z inicjatywy Donalda Tuska. Gdy powstał rząd PiS, jednym z pierwszych celów ministra kultury Piotra Glińskiego było przejęcie kontroli nad placówką. Podstawą miały być trzy tajemnicze recenzje zamówione przez resort, krytyczne wobec koncepcji wystawy. Jest ona gotowa w 80 proc. Ma być otwarta w 2017 r. Minister Gliński odmówił jednak ujawnienia recenzji. Dokumenty otrzymał pod koniec zeszłego tygodnia prezydent Gdańska Paweł Adamowicz, który wystąpił o nie w trybie ustawy o informacji publicznej. Recenzja na podstawie spisu treści Okazało się, że autorami recenzji są dziennikarz Piotr Semka oraz historycy prof. Jan Żaryn, senator PiS, i dr Piotr Niwiński, profesor Uniwersytetu Gdańskiego, który był członkiem komitetu poparcia Jarosława Kaczyńskiego w 2010 r. Recenzje są druzgoczące, co nie jest niespodzianką, skoro Żaryn i Semka od 2008 r. krytykowali założenia ekspozycji muzeum. Minister Gliński wiedział więc, jakie recenzje otrzyma, jeszcze przed ich zamówieniem. Recenzenci oceniali 75-stronicowy program wystawy, który napisali prof. Paweł Machcewicz, prof. Rafał Wnuk, dr Piotr Majewski i dr Janusz Marszalec. Program powstał po kilku latach prac koncepcyjnych z udziałem wielu wybitnych historyków. Uwzględniono w nim opinie i ekspertyzy, które wydawali m.in. prof. Norman Davies, prof. Timothy Snyder, prof. Włodzimierz Borodziej i prof. Władysław Bartoszewski. Misją muzeum, jak czytamy w programie, jest pokazanie II wojny jako największego kataklizmu XX wieku. Jeden z głównych celów to pokazanie światu doświadczenia wojennego Polski i podkreślenie, że padła ofiarą dwóch agresorów. Narracja ma się skupiać na losach jednostek, społeczności i narodów. - Program jest streszczeniem wystawy, zaledwie ułamkiem całości. To jak ocenianie książki na podstawie spisu treści. Gdybyśmy wiedzieli, że ministerstwo zamierza zamówić recenzje, to dostarczylibyśmy sześć-siedem tysięcy stron dokumentów - mówi prof. Rafał Wnuk. - Tak się nie stało i dlatego 90 proc. zarzutów jest nietrafionych. Wynikają one z niewiedzy, co zamierzamy pokazać. Żaryn zarzuca pseudouniwersalizm Prof. Jan Żaryn pisze w recenzji, że "polski punkt widzenia na historię II wojny światowej został » zasypany «pseudouniwersalizmem, jakąś wersją historii powszechnej. Bohaterem zbiorowym stała się zła wojna i jej skutki. Ten przekaz (.) jest tak ogólny, że aż infantylny. Żaryn chciałby też, żeby wystawa przedstawiała Polaków jako "katolików i patriotów. - Od początku chcieliśmy pokazać wojnę jako doświadczenie globalne. Chcieliśmy pokazać, czym była dla zwykłego człowieka. To nie miała być opowieść z perspektywy wielkich polityków, generałów i marszałków - odpowiada prof. Rafał Wnuk. Piotr Semka ocenił, że przedstawianie cierpień ludności cywilnej nie powinno być argumentem przeciwko pokazaniu historii militarnej w szerszym zakresie. Konkluzja: "Koncepcja spełnia oczekiwania na polską opowieść o II wojnie światowej tylko w ograniczonym stopniu. Ekspozycja wymaga znaczącego przerobienia. - Wojna była potwornym kataklizmem. Bardzo wyraźnie zostanie opowiedziane, kto odpowiada za jej wybuch i straszliwy charakter - wyjaśnia prof. Wnuk. - Dla widza będzie jasne, że pierwszą ofiarą była Polska, dowie się, że polscy żołnierze walczyli najdłużej, skutki polityczne wojny odczuwaliśmy do końca lat 80. Semka uznaje za prawdziwy skandal "niewyodrębnienie osobnej przestrzeni dla rzezi Polaków na Wołyniu. W rzeczywistości losy Polaków na Wołyniu zostaną pokazane na wystawie - na przykładzie wiosek Ostrówek i Wola wraz z przejmującymi relacjami osób, które przeżyły masakrę. Mało "hartowania człowieka Dr Niwiński napisał, że wystawa "niesie głównie przesłanie o wyjątkowym nieszczęściu, jakim jest wojna. Pokazuje przede wszystkim jej negatywne aspekty. Nie ma natomiast eksponowanych cech pozytywnych, takich jak patriotyzm, ofiarność, poświęcenie (.). Wojna to nie tylko fizyczne zniszczenia (.), ale także zmiany postaw ludzkich. Zarzuca wystawie braki w ukazywaniu "hartowania człowieka. Chciałby zobaczyć szlachetne pobudki, "które wyzwalają ekstremalne okoliczności. "Najwłaściwsze byłoby podsumowanie całości przekazu znanym sformułowaniem z czasów PRL - Nigdy Więcej Wojny. Wątek polski jest zdaniem Niwińskiego zbyt rozproszony, nie widać zaangażowania Polaków na wszystkich frontach wojny. Brakuje mu porównania polskich wysiłków z zaangażowaniem innych państw, zaś komunizm w zasadzie nie został przedstawiony negatywnie. - Te słowa wynikają z nieporozumienia lub nieuważnej lektury dokumentów - komentuje prof. Wnuk. - Prezentujemy przykłady pozytywnych bohaterów, natomiast nie zgadzamy się z pomysłem przedstawiania wojny jako okresu hartowania się charakterów. Nie chcieliśmy pokazać straszliwych wydarzeń wojennych w stylu "Czasu honoru 2 czy "Czterech pancernych i psa. Bardzo jednoznacznie zestawiamy nazizm i komunizm. Komunizm i ZSRR traktujemy dokładnie tak jak III Rzeszę. Prof. Wnuk zwraca uwagę, że Niwiński krytykował projekt wystawy za linearną narrację, zaś Semka za to, że nie jest chronologiczna. - Te zarzuty się wykluczają i oba są nietrafione. Pierwsza część ekspozycji ma charakter chronologiczny, a później - gdy mówimy o okupacji - opowieść nabiera charakteru tematycznego. Natomiast po roku 1941 wracamy do opowieści chronologicznej - mówi. Wyraża nadzieję, że minister kultury nie zamieni recenzji w zapisy cenzorskie zamykające wystawę przed jej otwarciem. Jak powstawało muzeum Pod koniec 2007 r. premier Donald Tusk powiedział w wywiadzie dla "Frankfurter Allgemeine Zeitung, że wolałby upamiętnić wypędzenia w ramach Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. W tamtym czasie Niemcy przygotowywali projekt budowy Centrum przeciw Wypędzeniom w Berlinie. Początkowo miało to być wspólne polsko-niemieckie przedsięwzięcie. Założenia Tusk przedstawił kanclerz Merkel. Ostatecznie strona niemiecka nie włączyła się do budowy, a w Berlinie nie powstało Centrum przeciw Wypędzeniom. Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku miało kosztować ok. 300 mln zł, otwarcie planowano na wrzesień 2014 r. Obiekt powstał na podmokłym gruncie nad Motławą, co zwiększyło koszty o ponad 100 mln zł, a termin otwarcia przesunął się na początek 2017 r. Muzeum kieruje historyk prof. Paweł Machcewicz. Nowemu ministrowi kultury nie udało się go odwołać, bo według statutu muzeum odwoływanie przed końcem kadencji należy do kompetencji Rady Powierniczej. Minister nie mógł też wymienić Rady, aby ta już w nowym składzie odwołała kierownictwo MIIWŚ. W kwietniu minister Gliński ogłosił więc plan połączenia MIIWŚ z nowo powołanym przez jego resort Muzeum Westerplatte. Instytucją przejmującą miało być Westerplatte. Skutkiem byłoby powołanie nowej instytucji, w której już by nie było prof. Machcewicza i jego współpracowników. Zaprotestowali historycy w kraju i na świecie. W efekcie minister kultury ogłosił, że trwają konsultacje i nie jest przesądzone, które muzeum będzie stroną przejmującą. Trzymiesięczny okres konsultacji kończy się 6 sierpnia. To oznacza, że w poniedziałek 8 sierpnia MIIWŚ może przestać istnieć w dotychczasowej formie i placówką zaczną rządzić osoby wskazane przez ministra Glińskiego. Kierownictwo wybrane przez PiS zapewne zmieni elementy wystawy stałej. Trudno też sobie wyobrazić, aby gościem na otwarciu był Donald Tusk. Kim są tajni recenzenci Glińskiego Piotr Semka Prawicowy dziennikarz publikujący m.in. w "Do Rzeczy i "Rzeczpospolitej. Prof. Jan Żaryn Senator PiS, historyk, prof. nauk humanistycznych. Przed wyborami zapowiadał "ofensywę polityki historycznej. Portalowi Prawy.pl mówił: "Jestem jak najbardziej zwolennikiem koncepcji Międzymorza Bałtyk - Morze Czarne - Adriatyk jako obszaru narodów i państw szukających własnych interesów wspólnych, przed wiecznie żywym zagrożeniem nie tylko historycznego paktu Ribbentrop-Mołotow. Sojusz tych państw miałaby wzmacniać "prawda historyczna. Dr Piotr Niwiński Historyk, kierownik Zakładu Nauki o Bezpieczeństwie Uniwersytetu Gdańskiego. Członek komitetu poparcia Jarosława Kaczyńskiego w 2010 r. Rok później wszedł w skład Instytutu Polskiej Racji Stanu 2010 im. Lecha Kaczyńskiego powołanego przez PiS. Specjalizuje się w historii polskiego podziemia, współpracuje z Klubami "Gazety Polskiej. Organizuje rajdy piesze szlakiem żołnierzy 5. Wileńskiej Brygady AK. Na uczestników organizowane są zasadzki przypominające zagrożenie ze strony NKWD."

z Armii Hallera

.

1141

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Bunker bei Kattowitz Polen März 1941"

.

.

.

.

.

.

.

.