7 Dywizjon Artylerii Konnej.

[formoza58]

O wsparciu ogniowym" Wielkopolskiej Brygady Kawalerii...

[formoza58]

Podczas święta dywizjonu, w początku lat trzydziestych.

[formoza58]

.

[formoza58]

.

[formoza58]

.

[formoza58]

Poczet sztandarowy dywizjonu.

[formoza58]

Ppor. Zygmunt Janke.

[YARD]

Koszary- kużnia?

[formoza58]

Koszary...
Defilada dywizjonu 11 listopada 1926 roku.

[YARD]

Stanisław Krzyśko, urodzony 8 listopada 1895 r. W okresie wojny polsko – bolszewickiej 1919-21 walczył w ramach Dywizjonu Artylerii Konnej Wielkopolskiej w stopniu wachmistrza w 1 baterii. Zasłużył się szczególnie w walkach baterii 14 września 1920 r. pod Zaszkiewiczami i Kołonną oraz w walce pod Nowem Zahorowem. Wachmistrz Stanisław Krzyśko wyjechał z jednem działem na otwartą pozycję na wzgórzu przed ławę szwoleżerów i pod skutecznym ogniem kozackiej artylerji rozproszył kozaków, broniących zajętych pozycji. Działon traci jednego rannego i ponosi straty w koniach, lecz zadanie spełnia.

Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy oraz Krzyżem Walecznych. W okresie międzywojennym służył jako ogniomistrz-szef 1 baterii 7 D.A.K. Około 1930 w stopniu starszego ogniomistrza. W II połowie lat 30-tych awansowany na chorażego. Wybijał się na czoło korpusu podoficerskiego dywizjonu.

Jak pisał o nim por. Józef Otfinowski „Był żywą historią 7-ego DAKu. Średniego wzrostu. Bezgranicznie oddany służbie. Bardzo lojalny wobec swoich przełożonych. Wzór świetnego podoficera. Zawsze starannie, czysto umundurowany, elegancki. Krótko przycięty wąs nadawał jego skupionej twarzy powagi i szlachetności. Szare, wszystkowidzące oczy zdradzały stanowczość i energię. Powierzonych mu ludzi trzymał krótko, w bezwzględnym posłuszeństwie. Co nie znaczy, że był zimny i bezduszny; w potrzebie wykazywał troskę i gotowość pomocy. Mimo jego surowości nigdy nie słyszałem aby się ktoś na niego żalił. Mówiono o nim często, ale zawsze z nutą życzliwości i szacunku.”.
W czasie wojny 1939 r. na stanowisko zastępcy dowódcy kolumny amunicyjnej dywizjonu. 20 września 1939 r. ciężko ranny w szyję w wyniku nalotu niemieckiego lotnictwa. Mimo bardzo poważnego stanu oddaje pierwszeństwo w ewakuacji do Warszawy rannym kanonierom. Dalsze losy nieustalone. Zmarł 10 stycznia 1976 r., pochowany na cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 27, kwatera 3, rząd 8, numer 8).


Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym"
Krzyśko, Stanisław
Rodzice: Stanisław, Michalina
Ur.: 1895-11-08, Mrowino (Poznań PL)
Uchwała Rady Państwa nr: 12.17-0.1048 z dnia 1958-12-17
Opis:
Krzyśko Stanisław brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. od dnia 21.01.1919 r. w okolicy Żnina, Janowca, Opalenicy i Leszna. Po zakończeniu działań wojennych w Powstaniu Wlkp. przydzielony został dnia 17.04.1919 r. do I-ej Baterii VII Dyonu Art. Konnej, gdzie jako podoficer zawodowy przebywał do 1939 r. W czasie II wojny światowej brał udział w walkach pod Kutnem i w obronie Warszawy, gdzie został ranny i leczył się w Szpitalu Ujazdowskim. Po wyzwoleniu wrócił do Poznania i pracował jako szofer w różnych firmach, a od 01.07.1958 r. zwolniony został na rentę inwalidzką. Podstawa: arkusz ewidencyjny VII-go Dywiz. Artyl. Konnej z dnia 10.01.1924 r.

[YARD]

Stanisław Krzyśko,nieśmiertelnik wygląda na pruski.

[formoza58]

.

[formoza58]

Działon dywizjonu w drodze do Warszawy, na Święto Artylerii Konnej, w 1928 roku...

[formoza58]

... i podczas defilady w Warszawie.

[formoza58]

.

[formoza58]

Pluton trębaczy dywizjonu, w latach dwudziestych.

[formoza58]

.

[formoza58]

W atelier.

[formoza58]

.

[formoza58]

.

[formoza58]

Ślub por.rez. Stanisława Józefa Bronisława Kasznicy w sierpniu 1939 roku. Poległ on jako dowódca 1 plutonu w 2 baterii i spoczywa na Cmentarzu Wojennym w Laskach pod Warszawą.

[formoza58]

Oficerowie dywizjonu, w drugiej połowie lat trzydziestych.

[YARD]

Kurs łączności 7DAK

[formoza58]

Powrót z manewrów.

[formoza58]

Rok 1930... defilada dywizjonu na zgrupowaniu artyleryjskim na Pohulance" pod Wilnem.