Pojmać Tito Drvar 1944/ Normandia 1944- Bitwa Żmigrodzka 2014

[szeregowy-sztuk]

W imieniu SRH Nordland, Gminy Żmigród, oraz swojej skromnej osoby, chciał bym zaprosić już dzisiaj, na kolejną odsłonę Bitwy Żmigrodzkiej". Temat jaki realizujemy w roku 2014 to Drvar 1944 i inscenizacja pod tytułem Pojmać Tito".
Już chyba regułą staje się, że w Żmigrodzie oglądamy inscenizacje, których w Polsce jeszcze nie było.

Planowane są dwie inscenizacje- nocna i dzienna
Dzienna to główny temat, czyli Jugosławia. Nocna to Normandia 1944" i zdobycie mostu przez brytyjskich spadochroniarzy.

Termin to 8-9 czerwca.

Organizatorzy zapewniają:
-wyżywienie,
-pirotechnikę,
-broń,
-nocleg w warunkach polowych,
-oraz jak zawsze świetną zabawę w doborowym towarzystwie.


Już teraz otwieramy listę uczestników.

Strona aliancka- zapotrzebowanie na:
- brytyjskich spadochroniarzy,
- partyzantka jugosławiańska, możliwy udział polskich oddziałów.

zmigrod2012@wp.pl

Kontakt telefoniczny z koordynatorem (Tomasz): 603209417 (na telefony odpowiadam od 16)


Organizatorzy:
Gmina Żmigród
Tomasz i Marek Sztuk
SRH Nordland

Pozdrawiam i zapraszam
Sztuk Tomasz

---

Post został zmieniony ostatnio przez moderatora Dunczyk 06:08 12-03-2014

[art234]

Normandia 1944" i zdobycie mostu przez brytyjskich spadochroniarzy ... skąd ja to znam :)

[leon wallonien]

SS-Fallschirmjager Battalion 500 z Rzeszowa w sile 10 ludków melduje gotowosc bojowa;)To był cudowny pomysł i nowe wyzwanie...Rozmawiałem ze Słowakami i Serbami którzy odtworzą Titowców i Czetników. Nasi przyjaciele z grupy P.S.M.M. Rzeszów odtworza titowska partyzantke(nie ma ohydniejszych ryjków do takiej roboty:) Furaszki jugosłowianskie i inne szpeje sa juz w drodze, a reszta nalezy do Was;) Impreza za rok, a juz tyle udało sie zalatwić. Pod czujnym okiem Duńczyka uda sie odtworzyc jednostki spadochronowe wiec Wodzu, prowadź na Kowno!"...oj bedzie sie działo i armaciło...o innych smaczkach które sie pojawia na polu bitwy nawet nie wspomne...

[Dunczyk]

Potrzebne będą schwimmwageny, posiadaczy tego sprytnego pojazdu, którzy chcieliby wziąc udział w naszym przedsięwzięciu proszę o kontakt.

[szeregowy-sztuk]

Lechu- furażerka jedna dla mnie! :) Priorytetowo :) Koledzy z PSMM i Słowacy niech się zgłaszają! :) Partyzanci do mnie :)

[kurkow]

Pomysł bardzo zacny. Mam nadzieję, że w przyszłym roku już będę.

[snajper-s1]

Panowie, może jak w poprzednim wątki, linki, fotki, komentarze do sylwetek titowców, czetników?

[Dunczyk]

Mundurowo partyzanci Tito to pozostałości po armii jugosłowiańskiej, sorty zdobyte na Włochach, później dostawy brytyjskie, oczywiście elementy ubiorów cywilnych itd.
http://www.militaryphotos.net/forums/showthread.php?128697-Yugoslav-Partisans-in-ww2-Read-the-first-post-carefully!/page2

[Dunczyk]

1.

[Dunczyk]

2.

[Dunczyk]

3.

[Dunczyk]

Czetnicy gen. Draży Michajlovicia początkowo cieszyli się poparciem aliantów zachodnich, co było widoczne w ich umundurowaniu. Kiedy ich priorytety ustawiły się przede wszystkim na zwalczanie partyzantki komunistycznej, Brytyjczycy przenieśli swoje sympatie.
Gen. Draża Michajlovic

[Dunczyk]

... i jego podkomendni

[Dunczyk]

i jeszcze

[Dunczyk]

jeden z wariantów godła czapkowego czetników

[Dunczyk]

oryginalna gwiazda czapkowa partyzantki Tito, także jeden z wariantów

[szeregowy-sztuk]

Zdarzało się, że niektóre oddziały były w pełni wyposażone w sorty włoskie! Dużo było sprzętu bułgarskiego, rumuńskiego, węgierskiego. Do tego rzeczy zdobyte na oddziałach niemieckich, wyposażenie i mundurki ze zrzutów, odzienie cywilne, pozostałości po armii jugosławiańskiej.

[mietek]

Tutaj http://www.carbinesforcollectors.com/yugo_serb.html mamy spis karabinow uzywanych przez Serbie/Jugoslawie.

Pare cytatow:

From 1943 onward, the Allies supplied the Partisans with large quantities of boots and uniforms, British made Sten and US made Thompson submachine guns, US .30 caliber M1 Carbines and Browning 1919A4 machine guns and more captured Italian weapons, Mannlicher-Carcano rifles, Breda light and medium machine guns and Beretta handguns and Model 38 series submachine guns.

hen it entered Yugoslavia in the fall of 1944, the Red Army gave the Partisans an estimated 75,000 to 100,000 Mosin Nagant Model 1891/30 rifles and Model 1944 carbines in the standard Russian 7.62x54R caliber as well as large numbers of 7.62x25mm PPSh41 submachine guns.

The Royal Government had British supplied rifles, in addition to pre war M1903 and M1903/14 6.5x54mm Mannlicher Schoenauer rifles and carbines and 7.92mm Mausers. No.1Mk111*, No. 4 Enfields in .303 , FN Model 30 and 98K Mausers were commonly found.

The Partizans had these types also, and in addition many older pre war rifles such as the M88/90, M1894, and M1895 Mannlichers in 8x50mmR, 8x56mmR M95 type derivative Mannlichers, Italian Carcanos in 6.5x52mm, 7.92x57mm 98K Mausers as well as several other rifles in this caliber formerly used in Yugoslavia such as the M95M Mannlicher. Older weapons such as Gras, Berdan, and Martin rifles were used if ammunition was available.

[dziadziu]

http://aukro.cz/lw-knochensack-plus-para-potah-na-helmu-repro-i3333682533.html
Taka bluza spadochronowa będzie czy aaaa

[dziadziu]

http://aukro.cz/ss-potah-na-helmu-para-repro-i3333707922.html
a tu takie fajne

[Dunczyk]

Próby zorganizowania jednostek powietrzno-desantowych w ramach uzbrojonych oddziałów SS – SS Verfügungstruppe ( poprzednika Waffen SS ), miały miejsce latem 1937, kiedy to za zgodą Reichsführera SS Heinricha Himmlera, grupa około 30 ochotników z SS Standarte Germania, wzięła udział w szkoleniu w spadochronowym ośrodku szkoleniowym w Stendal. Do utworzenia większej jednostki o tym charakterze jednak nie doszło, gdyż Hermann Göring przeforsował ideę tworzenia wojsk spadochronowych pod szyldem Luftwaffe i zapewnił sobie pełnię wpływów na kształt nowego rodzaju wojsk.
Idea sformowania jednolitej jednostki spadochronowej Waffen SS powróciła po udanej akcji uwolnienia dyktatora włoskiego Benito Mussoliniego, w której wziął udział SS haupsturmführer Otto Skorzeny, odpowiedzialny za bezpieczeństwo uwolnionego w drodze do kwatery Hitlera. Niebagatelną przyczyną był fakt iż „właściciel” wojsk powietrzno-desantowych popadł w niełaskę po klęsce pod Stalingradem. Himmler, który również miał ambicje posiadania pod swoją komendą elitarnej formacji, polecił sformowanie batalionu spadochronowego, którego żołnierze będą nosili na kołnierzach mundurów charakterystyczne patki z runami SS. W sierpniu 1943 roku w Ośrodku zapasowym Waffen SS w Chlum ( Czechosłowacja ), rozpoczęto formowanie spadochronowej jednostki, której dowodzenie objął SS sturmbanführer Herbert Gilhofer z 10 Dywizji Pancernej SS Frundsberg. Batalion miał mieć specjalny charakter jeszcze z jednego powodu: około 50 % stanu mieli stanowić żołnierze ochotnicy, pozostali byli ukaranymi przez sądy SS i odbywającymi kary w więzieniach ss i policji w Dachau i Danzig Matzkau ( Gdańsk Maćkowo ).
Mitem jest, że w skład batalionu weszli zatwardziali kryminaliści i zbrodniarze, wysokie wymagania w zakresie dyscypliny w Waffen SS powodowały, że można było zostać skazanym za tak „poważne” występki jak: spóźnienie na służbę, niewłaściwe umundurowanie ( nie wyczyszczone buty, krzywo przyszyty guzik do munduru itp. ), upijanie się, złe odnoszenie się do kolegów, przełożonych, złe wykonywanie rozkazów, gry hazardowe na pieniądze. Tacy to właśnie ukarani otrzymali szansę zmazania przewin, poprzez wstąpienie do trudnej służby i podjęcie się obowiązków spadochroniarza SS. Aczkolwiek gwoli historycznej prawdzie, w skład batalionu weszli Norwegowie, którzy jako członkowie SkiJager Bataillon w dywizji Nord, by nie brac udziału w walkach, dokonali samookaleczenia, zdegradowany oficer LSSAH, za kontakty homoseksualne, ale także duński oficer gestapo, w ramach służby frontowej, którą musiał odbyc.
Cudzoziemskich ochotników było w batalionie kilkunastu, włącznie z ustuf Erikiem Brorupem z Danii, później oficerem dywizji Nordland.
Batalion po odbyciu podstawowego szkolenia w Chlum został skierowany na szkolenie spadochronowe do Luftwaffe Fallschirmschule nr 3 w miejscowości Matarushka Banja ( inne źródła podają Madanrushka Banja), niedaleko Sarajeva w Jugosławii.
Po zakonczeniu cyklu szkolenia jednostka weszła do służby jako 500 SS Fallschirmjäger Bataillon.
Batalion Spadochronowy SS liczył 1000 oficerów, podoficerów i żołnierzy, a jego organizacja przedstawiała się w sposób następujący:
Kompania Sztabowa
- pluton zaopatrzenia
- pluton służby informacyjnej
- pluton łączności
- pluton łączników motocyklowych
- pluton wsparcia
Kompania Szkolna
3 Kompanie Strzelców Spadochronowych
Kompania Broni Ciężkiej
- pluton przeciwpancerny
- pluton karabinów maszynowych
- pluton moździerzy
- pluton miotaczy ognia

Po osiągnięciu gotowości bojowej spadochroniarze ss skierowani zostali do działań przeciw partyzanckich na Bałkanach ( Grecja, Albania, Jugosławia ), co trwało około 6 miesięcy.
Rok 1944 to moment nasilenia działań sił znajdujących się pod dowództwem komunistycznego ruchu oporu. Dowództwo niemieckie nakazało podjęcie kroków zmierzających do zneutralizowania komunistycznej partyzantki oraz jej przywódcy Josifa Broz – Tito. Takie próby podejmowane były już wcześniej, m.in. w październiku 1943 roku, kiedy jednostka pułku „Brandemburg” przeprowadzała akcję specjalną z zadaniem uśmiercenia Tity, czy też na początku stycznia 1944 roku – zajęto miasto Jajce, która była siedzibą sztabu partyzanckiego przywódcy. Na początku maja 1944 roku wywiad niemiecki zlokalizował miejsce pobytu sztabu partyzanckiego w miejscowości Drvar, w zachodniej Bośni. Plan ataku na jego siedzibę otrzymał kryptonim „Rősselsprung” ( skok konika szachowego ), a jego wykonanie powierzono dowódcy 2 armii pancernej gen. Lotarowi Rendulicowi. Bezpośredni atak miał przeprowadzić 500 batalion spadochronowy SS.
Desant został podzielony na grupy z określonymi zadaniami. Rzut spadochronowy składający się z grup: „Blau”, „Grün”, „Rot”, miał za zadanie zabezpieczać rejon akcji przed atakami partyzanckich sił stacjonujących w pobliżu Drvaru. Lądujących na szybowcach podzielono: Grupy bojowe:
„Panther” i „Greifer” miały opanować miejsce postoju sztabu („Cytadela”) oraz pojmać lub zlikwidować samego Titę oraz jego sztabowców.
„Beisser” – schwytać lub zlikwidować członków brytyjskiej misji wojskowej, której przewodził Randolpf Churchil, syn brytyjskiego premiera
„Stürmer” – unieszkodliwienie radzieckiej misji wojskowej
„Brecher” – akcja przeciw amerykańskiej misji wojskowej
„Draufgänger” – opanowanie stacji radiowej i przecięcie linii łączności

Operacja „Rősselsprung” rozpoczęła się 25 maja 1944 roku, w godzinach porannych . Zrzut poprzedzony silnym bombardowaniem lotniczym zaskoczył przebywających w miasteczku partyzantów, rzut szybowcowy w dość krótkim czasie opanował Drvar, ale sam sztab i jego ochrona, przebywająca w grocie, niedaleko tartaku, stawiała zaciekły opór. Naprawienie radiostacji umożliwiło wezwanie posiłków i związanie walką niemieckich sił lądowych zmierzających jako wsparcie akcji pod Drvarem. Kiedy około południa lądował rzut spadochronowy, zmuszony był toczyć bój z przybywającymi z odsieczą jednostkami prtyzanckimi. Tito i członkowie sztabu, dzięki przebiciu podłogi w kryjówce wydostali się podziemnym korytarzem w grocie poza rejon walki, dzięki czemu mogli odlecieć z partyzanckiego lotniska Kupresko Polje. Spadochroniarze związani walką z partyzantami trwali w okolicy cmentarza przez całą noc, w starych włoskich okopach. 26 maja rano wznowiono bombardowanie lotnicze, a dopiero koło południa do spadochroniarzy dotarła kolumna dywizjonu rozpoznawczego 7 Dywizji Górskiej SS „Prinz Eugen”. Założone cele nie zostały osiągnięte, tak Tito i jego sztab, jak i członkowie zagranicznych misji wojskowych zdołali się ewakuować. W ręce spadochroniarzy wpadł galowy mundur Tity oraz dokumenty sztabowe. Wysiłek spadochroniarzy został zaprzepaszczony przez niewłaściwą synchronizację działań, zbyt długi czas pomiędzy fazami desantu oraz braku zaopatrzenia walczących w Drvarze, drogą powietrzną.
Spadochroniarze SS udowodnili jednak swoją determinacją i wyszkoleniem celowość istnienia tego typu jednostki. Rozkazem dowódcy SS Heinricha Himmlera z grudnia 1944 roku wszyscy uczestnicy akcji pod Drvarem, będący obciążonymi wyrokami, zostali zrehabilitowani, przywrócono im stopnie wojskowe oraz prawo do odznaczeń.
Po akcji nastąpiła zmiana na stanowisku dowódcy batalionu, odszedł ranny pod Drvarem hauptsturführer Kurt Rybka (uczestnik pierwszego szkolenia spadochronowego z roku 1937, wówczas w stopniu sturmmanna), jego miejsce zajął hauptsturmführer Siegfried Milius z dywizji „Totenkopf”.
Z początkiem lipca 1944 roku batalion po uzupełnieniach skierowany został do bazy w Gdyni z zadaniem operowania w rejonie wysp alandzkich na Bałtyku ( operacja „Tanne West” ), wykorzystany miał tu być specjalny charakter jednostki, w którym została wyszkolona. Niestety batalion spadochronowy ss spotkał los podobny do jednostek powietrzno-desantowych Luftwaffe, czyli wykorzystanie jako „straży pożarnej” w newralgicznych punktach teatru działań wojennych. Wobec ciężkich walk toczonych z armią czerwoną na Litwie, batalion przerzucono w rejon walk w celu wsparcia operujących tam sił niemieckich. Spadochroniarze toczyli cięzkie walki w rejonie Piliuona, Runisiski, Garilova, Sakiai, w lipcu i sierpniu 1944 roku, przegrupowując się wraz grupą armii do Prus Wschodnich miedzy 15 a 26 września 1944 roku.
Z końcem września batalion drogą lotniczą został przerzucony do Wiednia. Batalion został rozlokowany w rejonie Deutsch-Wagram i poddany reorganizacji. Do 1 października 1944 roku wycofano z batalionu pozostałych żołnierzy służących karnie i rozpoczęto zaciąg ochotniczy. Jednostkę zasilili ochotnicy z marynarki wojennej, lotnictwa oraz dywizji „Brandemburg”. Zmiany odzwierciedlone zostały także w nazwie. Odtąd jest to 600 SS Fallschirmjäger Bataillon.
W związku z sytuacją wojenną i zbliżaniem się armii czerwonej do granic Węgier. Miklosz Horthy, dotychczas lojalny wobec Niemiec, podjął starania o nawiązanie kontaktów z dowództwem sowieckim . Jego zamysłem było wynegocjowanie jak najlepszych warunków wycofania się z Węgier z wojny po stronie państw Osi. Adolf Hitler polecił powstrzymanie tych działań. Bezpośrednim wykonawcą planu został Otto Skorzeny. Do jego 502 SS Jagdverband dołączył batalion spadochronowy ss. Plan zakładał opanowanie wzgórza zamkowego w Budapeszcie i porwanie syna regenta Węgier, jako zakładnika i gwaranta lojalności Horthyego. Akcja rozpoczęła się 16 października i wobec minimalnego oporu Węgrów, zamek został opanowany w kilka godzin, admirał Horthy został internowany 17 pażdziernika, a hrabia Ferenc Szalasi, który przejął władzę, zerwał rokowania z Sowietami.
W dalszej kolejności część – 1 kompania batalionu spadochronowego ss, wzięła udział w walkach w Ardenach w ramach 150 Brygady Pancernej dowodzonej przez Otto Skorzeny’ego, która jak wiadomo w większości występując w obcych mundurach, miała za zadanie szerzenie dywersji w szeregach wroga.
Pozostałe pododdziały batalionu, rzucone zostały w najbardziej newralgiczne rejony walk i z początkiem 1945 roku znalazły się na pozycjach nad Odrą. Batalion znowu w składzie kombinowanych sił pod dowództwem ogólnym Otto Skorzeny’ego, zaciekle bronił pozycji w rejonie Schwedt, Grabowa, Krajnika Dolnego, zadając atakującym duże straty, szczególnie w sprzęcie pancernym ( znany jest fakt zniszczenia przez spadochroniarzy ss, jednego dnia całej kompanii czołgów ciężkich IS-2 ).
Krańcowo ciężka sytuacja na froncie spowodowała przerzucanie batalionu z jednego odcinka frontu, na drugi. Batalion toczył walki o Berlin, nad Łabą.
Szlak bojowy spadochroniarze ss zakończyli 2 maja 1945 roku, poddając się jednostkom amerykańskim w rejonie Hagenow.

[Dunczyk]

Umundurowanie:
Stanowiło standartowe umundurowanie Waffen SS - bluza sukienna z patkami runicznymi (ukarani obie patki czarne). W początkowym okresie istnienia jednostki w powszechnym użyciu były spodnie spadochronowe wzoru używanego przez spadochroniarzy LW, kombinezon spadochronowy (knochensack), we wzorze Splittertarn B, wersji III ( w kilku odmianach kolorystycznych, analogicznie do jednostek LW). Funkcjonuje kilka zdjęc spadochroniarzy ss w kombinezonach graugrun, wcześniejszej wersji, z charakterystycznymi ogawkami", ale brak jest dowodów, że pojawili się w takowych pod Drvarem. Oczywiście hełm spadochronowy M38, także z magazynów LW, niektóre wyposażone w kalki z orłem LW, a nawet tarczką narodową. Ponieważ przed operacją Rosolsprung" batalion operował w Jugosławii, wielu żołnierzy wyposażonych było w buty górskie. Podczas akcji spadochroniarze ss wyposażeni byli w bandoliery amunicyjne, spadochronowe torby na granaty i inne wyposażenie, pochodzące z magazynów Luftwaffe.
Odpowiadając na pytanie kolegi o kombinezon z aukro - nie, nie jest to strój odpowiedni na okres operacji drvarskiej.
W okresie istnienia batalionu 600, tak, ale to jak mawiał kippling: zupełnie inna historia".
Spadochroniarze ss nie używali pokrowców na hełmy, hełmy M38 ss fj maskowane były siatkami lub w ogóle bez dodatkowego maskowania (pomijam fakt, że prezentowany w linku pokrowiec to kompletne science fiction).

---

Post został zmieniony ostatnio przez moderatora Dunczyk 18:15 22-06-2013

[Dunczyk]

Dla zobrazowania powyższego tekstu - podoficer 500 batalionu z okresu operacji pod Drvarem (mam nadzieję, że mój przyjaciel nie pogniewa się za użycie go jako modela)

[Kurt]

Duńczykpedia rulles :)

[leon wallonien]

Darek jak zawsze wyglada nienagannie i jest wzorem do nasladowania. Wielki szacun!