Skocz do zawartości

Uzbrojenie strzelecki pilota polskich samolotów


Hornet

Rekomendowane odpowiedzi

Napisano
Poszukuję wszelkich materiałów oraz zdjęć,rysunków a głównie wymiarów km-ów wz.33 i wz.36 kalibru 7,9 mm stanowiących podstawowe uzbrojenie strzeleckie pilotów polskich do 1939 roku......
  • Odpowiedzi 106
  • Created
  • Ostatniej odpowiedzi
Napisano

Dla km pilota nie potrzebne wsporniki celownika, na km obserwatora brak rękojeści i spustu.

Fotka ze strony http://www.quarry.nildram.co.uk/wz36.jpg

Napisano
Czy posiada ktoś wiarygodne wymiary km-u wz.36 takich nak długość i szerokość broni,jej wysokość,długość lufy itp????,że o innych wymiarach nie wspomnę....
Napisano
Troszeczkę jest w książce  historii Polskiego lotnictwa wojskowego 1918-1939" i A.Konstankiewicza Broń strzelecka Wojska Polskiego 1918-1939". W tej ostatniej podane są dane i rysunek ogólny km wz.33: długość 1000 mm, długość lufy 720 mm, masa broni 11,5 kg, masa lufy 1,43 kg, prędkość początkowa 825 m/s.
pozdrawiam LeszekS
Napisano
Na stronie http://www.dws.xip.pl/wojna/bron/polska/p23.html są rysunki - w tym w 2 rzutach - może z długości całkowitej 1000 mm da się wyliczyć inne wymiary (przy tej skali na pewno w pewnym przybliżeniu). A to adres do uzbrojenia wojsk lądowych, marynarki wojennej oraz lotnictwa i opl Polski http://www.dws.xip.pl/wojna/rzeczB.html
Napisano
Popiel A. Uzbrojenie lotnictwa polskiego 1918-1939. Wwa: Sigma NOT sp. zo.o, 1991. podaje dlugosc km pilota jako 1000mm, dlugosc lufy 605mm. Wymiarow ckm pilota wz 36 nie podaje (brak danych). Z tekstu wynika ze w zasadzie nie powinny sie roznic. Daj znac na priva to moge podeslac rysunki z opisem czesci, schematy glownych czesci w fazach strzelania i opisy wziete z ksiazki. Z ograniczeniami Forumowymi nie warto wstawiac tutaj. Odnosniki rysunkow sa do CBW. Nie znalazlem nic oczywistego w wyszukiwarce ale mozliwe ze pochodza z Instrukcja uzytkowania samolotu PZL-23-B" (Wwa-1937) lub innego samolotu.
Napisano
Gebhardt zasoby internetowe w zasadzie już spenetrowałem....zostawiłem wiadomość na skrzynce lecz nie odpowiadasz.Pozdrawiam
Napisano

Fotka z ksiązki Popiela km marlin, montowany jako broń pokładowa samolotów. Powstawał razem rkm BAR.

Może ktoś odpowie na pytanie, czy był używany w Polsce lub testowany przed przyjęcie ckm wz.30?

Napisano

Zamieszczam jeszcze jeden ciekawy urywek z książki Popiela dotyczący km szczeniak.


Prawdopodobnie coś było kombinowane przy km wz.37 , bo w założeniach do PZL P-49 planowano z przodu zastosować podwójny km a do tego o większym polu ostrzału niż w Łosiu .

Z km wz36 lub wz.37 z talerzowym magazynkiem nie udało by się spełnić tych sprzecznych założeń.

Trzeba było by stworzyć coś na wzór MG-81Z bardzo blisko zespolonego z taśmą lewo i prawo stronnym podawaniem.

Podobno była „Tymczasowa instrukcja użytkowania i obsługi lkm lotniczego wz.37„ Warszawa 1939.

Napisano
To dziwne -bo nie mam zwrotu na skrzynkę-Gebhardt proszę o e-maila na mój adres erni18@o2.pl....zobaczymy czy dojdzie,a jak nie to zrobimy jak napisałeś.Pozdrawiam
Napisano

Polski karabin maszynowy pilota wz. 33, kal. 7,9 mm.
Po uruchomieniu w Państwowej Fabryce Karabinów w Warszawie produkcji rkm Browning wz. 28 i ckm wz. 30 biuro studiów tego zakładu opracowało w latach 1931/1932 model polskiego karabinu maszynowego pilota, który po próbach został skierowany do produkcji i przyjęty do uzbrojenia jako wz. 33. Jego konstruktorem był inż. Bolesław Jurek.
Karabin powstał jako modyfikacja ckm wz.30.
Broń działała na zasadzie krótkiego odrzutu lufy i strzelała z zamkniętego zamka, a jej zasilanie odbywało się z ogniwkowych taśm metalowych doprowadzonych do karabinu maszynowego z lewej strony.
Dane techniczne
Kaliber broni; 7,9 mm
Długość broni; 1000 mm
Długość lufy; 605 mm
Masa broni; 11,5 kg
Szybkostrzelność; 1100 strz/min

Napisano
Polski karabin maszynowy pilota wz. 36, kal. 7,9 mm.
Po kilkuletnim użytkowaniu przez lotnictwo km pilota wz. 33, który spełniał pokładane w nim nadzieje Kierownictwa Zaopatrzenia Uzbrojenia i Dowództwa Lotnictwa, po stanowiono zlecić Państwowej Fabryce Karabinów w Warszawie ulepszenie tego wzoru zmierzające do zwiększenia szybkostrzelności oraz wprowadzenia dwustronnego podawania nabojów. Biuro Studiów PFK dysponowało już w tym czasie gronem doświadczonych specjalistów uzbrojenia, którzy przy współpracy z pracownikami Instytutu Technicznego Uzbrojenia szybko opracowali nowy model. Wszechstronne próby tej broni wypadły pomyślnie i została ona skierowana do produkcji jako km pilota wz. 36. Niezależnie od uzyskanej szybkostrzelności 1200 strz/min i możliwości doprowadzania taśm do broni z obu stron, zależnie od miejsca jej montażu w samolocie, w czasie prac nad nią w PFK zbudowano też model dla stanowisk ruchomych, tzw. obserwatorski. Ponieważ w tym czasie były już mocno zaawansowane prace nad lkm lotniczym wz. 37, wywodzącym się od rkm Browning wz. 28, nie przewidywano dostaw dla polskiego lotnictwa wersji obserwatorskiej km wz. 36. Partię lotniczych km obserwatorskich wz. 36, kal. 7,9 mm, wykonano dla Bułgarii, dostarczając je razem z zamówionymi samolotami PZL-43A i B.
Karabin maszynowy pilota wz. 36 był podobny z zewnątrz oraz z układu wewnętrznych części do km wz. 33 i działał na tej samej zasadzie. Różnice między dwoma wzorami zachodziły w kształtach niektórych części i sposobie montowania broni. I tak, pokrywa komory zamkowej km wz. 36 otwierała się do tyłu, gdy we wz. 33 odchylała się w prawą stronę. Zmieniony był też nieco kurek, trzon zamkowy, przednie wodzidło podajnika i zespół przesuwaka. Do km wz. 36 o prawostronnym donoszeniu nabojów nie nadawało się suwadło z km wz. 33, gdyż miało inną konstrukcję.
Karabin maszynowy pilota wz. 36 był produkowany do wybuchu wojny i stanowił uzbrojenie samolotów RWD-14 Czapla, LWS-3 Mewa, PZL-46 Sum, PZL-50 Jastrząb oraz innych nowopojektowanych samolotów
Napisano

Lekki lotniczy karabin maszynowy wz. 37, kal. 7,9mm, szczeniak" służył jako karabin maszynowy obserwatorów i strzelców pokładowych.
Powstał jako daleko idąca modyfikacja rkm wz. 28. Konstruktorem karabinu maszynowego był inż. Wawrzyniec Lewandowski, a wytwórcą Państwowa Fabryka Karabinów w Warszawie.
Do uruchomienia mechanizmów broni wykorzystano ciśnienie gazów prochowych kierowanych przez boczny otwór w lufie do rury gazowej, w której oddziaływały one na tłok gazowy, a poprzez suwadło na połączony z nim kurek i trzon zamkowym.
Karabin strzelał z otwartego zamka. Był zasilany z magazynków bębnowych mieszczących 91 nabojów, zakładanych na pokrywie komory zamkowej.

Napisano

Na karabinie montowano przyrząd celowniczy FK wz. 38. Do wyposażenia broni należał ładownik wz. 37, który ułatwiał ładowanie nabojów do magazynków, oraz skrzynka z narzędziami i częciami zamiennymi.
Dane techniczne
Kaliber broni; 7,9 mm
Długoć broni (z tłumikiem płomieni); 1080 mm
Długoć lufy; 611 mm
Masa broni; 7 kg
Szybkostrzelnoć; 1100 strz/min

Napisano

Karabin maszynowy obserwatora Vickers wz. F działał na zasadzie krótkiego odrzutu lufy wraz z suwadłem, z którym był połączony zamek za pośrednictwem dwu dźwigni ryglujących. Powrót odrzuconych do tyłu części broni zapewniała sprężyna powrotna napinana podczas odrzutu. Karabin strzelał z zamkniętego zamka, a więc w broni przygotowanej do otwarcia ognia nabój znajdował się w komorze nabojowej lufy, lufa była zamknięta i zaryglowana, a iglica napięta.
Zamówione w Wielkiej Brytanii km Vickers wz. F były fabrycznie dostosowane do stosowanej w Polsce amunicji karabinowej Mauser kal. 7,9mm.

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie