Co to za blaszka?- W DRODZE DO WALKI (GUZAR, 5.III 42. - HILL.69.28.VII.42.

[yano]

Witam.
Dostałem w prezencie od kolegi 3 przedmioty o których twierdzi że były własnością żołnierza 2 Korpusu Polskiego, walczącego również pod Monte Cassino, który szlak bojowy zakończył w Berlinie. Niestety ów żołnierz już odszedł na wieczną wartę, a z tego co kolega pamięta to nazywał się Szczypiorski (możliwe, że coś mu się mogło z tym nazwiskiem pomylić, ponieważ nigdzie dotychczas nie znalazłem w źródłach żołnierza 2 Korpusu o tym nazwisku; w jakim był stopniu również nie wiem). Jako ciekawostkę zamieszczę wszystkie 3 przedmioty.
Zwracam się do Was z zapytaniem: czy wiecie co to za blaszka o wymiarach 47x18 milimetrów, łukowato wygięta wykonana ze srebra próby 800 i gdzie mogła się ona znajdować- na umundurowaniu, drzewcu, czy jeszcze może gdzieś indziej? Napisy sugerują, że żołnierz mógł być czołgistą w 2 Brygadzie Czołgów, ale ogólnie to daty nie pokrywają się co do dni ewakuacji.
Ma ktoś jakiś pomysł co do tej blaszki- za wszelkie odpowiedzi jestem z góry wdzięczny.

Poniżej zamieszczam fragment tekstu ze strony http://www.coniw.wp.mil.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=381:
W lutym 1942 r. rozpoczęto pobór obywateli polskich przebywających na terenie republik środkowoazjatyckich ZSRR do nowo formowanych dywizji. Trwał też ochotniczy zaciąg Polaków z całego terytorium Związku Radzieckiego. Przystąpiono do formowania: 7. Dywizji Piechoty (dowódca gen. Zygmunt Szyszko-Bohusz) w Kermine, 8. Dywizji Piechoty (płk Bronisław Rakowski) w Czok-Pak, 9. Dywizji Piechoty (płk Alfred Schmidt) w Margełanie, 10. Dywizji Piechoty (płk Marian Bolesławicz) w Ługowaja, Ośrodka Zapasowego (płk Leon Koc) w Guzar i Ośrodka Wyszkolenia (płk Nikodem Sulik) we Wrewskaja. Pozostałe jednostki polskie rozmieszczono: w Dżalal-Abadzie – 5. Dywizję Piechoty i w Szachriziabs – 6. Dywizję Piechoty. Dowództwo i sztab Armii znajdowały się w Jangi-Jul pod Taszkientem. Po przemieszczeniu Armii Polskiej do środkowej Azji sytuacja w jednostkach uległa pogorszeniu.
(...)
2. Brygada Czołgów
Zalążki broni pancernej powstały jeszcze na terytorium ZSRR wraz z tworzącą się tam Armią Polską. Najpierw sformowano 5. i 6. Batalion Pancerny, na bazie których powstał Ośrodek Organizacyjny Broni Pancernej, ewakuowany 26 marca 1942 r. do Iranu. W jego miejsce w kwietniu 1942 r. utworzono Ośrodek Szkolny Broni Pancernej, który opuścił ZSRR 12 sierpnia 1942 r. w czasie w drugiej ewakuacji. W Palestynie, po reorganizacji, ośrodek został przeformowany w 1. Batalion Czołgów, przy którym znajdowało się Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej. 4 kwietnia 1942 r. batalion i centrum dyslokowano do obozu Hill 69, w którym organizowano 2. Brygadę Czołgów, a we wrześniu całość do Iraku w rejon Quizil Ribat do Jaluala. Brygadę podporządkowano dowódcy 6. Lwowskiej Dywizji Piechoty. Pierwszym dowódcą brygady był gen. Tadeusz Kossakowski, a od 16 października 1942 r. – gen. Gustaw Paszkiewicz. Przy brygadzie nadal znajdowało się Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej (mjr Stanisław Szostak). Brygada nie osiągnęła pełnego stanu etatowego, a uzupełniana była z przewidzianej do likwidacji 6. Dywizji Piechoty. Szkolenie w okresie pobytu w Iraku przebiegało sprawnie mimo trudności związanych z warunkami klimatycznymi (z powodu wysokich temperatur ograniczono je do czterech godzin dziennie). Termin osiągnięcia gotowości bojowej przez brygadę wyznaczono na maj 1943 r. pod warunkiem uzupełnienia sprzętu. 20 czerwca 1943 r. brygadę przemieszczono w rejon pól naftowych w okolicach Kirkuku do Teza-Khurmatli. Poza szkoleniem, do zadań brygady należało także zabezpieczenie terenu przed dywersją i sabotażem ze strony Kurdów. 18 lipca 1943 r. gen. Gustawa Paszkiewicza zastąpił gen. Bronisław Rakowski. Także w lipcu, w związku z utworzeniem 2. Korpusu Polskiego, nastąpiła zmiana nazwy brygady na 2. Samodzielną Brygadę Pancerną. Jednocześnie dokonano reorganizacji, przeformowując bataliony czołgów w pułki. Tak więc 4. Batalion Czołgów przekształcono w 4. Pułk Pancerny „Skorpion”; 5. Batalion Czołgów – w 1. Pułk Ułanów Krechowieckich, natomiast 6. Batalion Czołgów w 6. Pułk Pancerny „Dzieci Lwowskich”. Była to ostatnia reorganizacja na terytorium Iraku. 21 sierpnia 1943 r. brygadę przedyslokowano do Palestyny w rejon Gazy.

[Kiler]

Guzik nie jest wz.29 tylko wz.28 i nie zadnej firmy Alpacca tylko Skarnik Fiszbein Warszawa.

[yano]

Dzięki Slaw 100- zapewne żołnierz nosił go (orzełka) w takim razie już przed wojną i w trakcie wojny. A co do mojej tezy, że był czołgistą, to chyba jest ona najbardziej prawdopodobna, jak sądzicie...?

[yano]

Dzięki Slaw 100- zapewne żołnierz nosił go (orzełka) w takim razie już przed wojną i w trakcie wojny. A co do mojej tezy, że był czołgistą, to chyba jest ona najbardziej prawdopodobna, jak sądzicie...?

[yano]

Wobec tego na chwilę obecną wiem, że orzełek i guzik są na 100% produkcji przedwojennej. A do blaszki- ktoś ma jakieś propozycje do lat jej powstania, ewentualnie innego przeznaczenia niż element branzolety na rękę? No i oczywiście czy słusznie podejrzewam, że ten żołnierz był czołgistą? Pozdrawiam.

[yano]

Witam.
Dostałem w prezencie od kolegi 3 przedmioty o których twierdzi że były własnością żołnierza 2 Korpusu Polskiego, walczącego również pod Monte Cassino, który szlak bojowy zakończył w Berlinie. Niestety ów żołnierz już odszedł na wieczną wartę, a z tego co kolega pamięta to nazywał się Szczypiorski (możliwe, że coś mu się mogło z tym nazwiskiem pomylić, ponieważ nigdzie dotychczas nie znalazłem w źródłach żołnierza 2 Korpusu o tym nazwisku; w jakim był stopniu również nie wiem). Jako ciekawostkę zamieszczę wszystkie 3 przedmioty.
Zwracam się do Was z zapytaniem: czy wiecie co to za blaszka o wymiarach 47x18 milimetrów, łukowato wygięta wykonana ze srebra próby 800 i gdzie mogła się ona znajdować- na umundurowaniu, drzewcu, czy jeszcze może gdzieś indziej? Napisy sugerują, że żołnierz mógł być czołgistą w 2 Brygadzie Czołgów, ale ogólnie to daty nie pokrywają się co do dni ewakuacji.
Ma ktoś jakiś pomysł co do tej blaszki- za wszelkie odpowiedzi jestem z góry wdzięczny.

Poniżej zamieszczam fragment tekstu ze strony http://www.coniw.wp.mil.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=381:
W lutym 1942 r. rozpoczęto pobór obywateli polskich przebywających na terenie republik środkowoazjatyckich ZSRR do nowo formowanych dywizji. Trwał też ochotniczy zaciąg Polaków z całego terytorium Związku Radzieckiego. Przystąpiono do formowania: 7. Dywizji Piechoty (dowódca gen. Zygmunt Szyszko-Bohusz) w Kermine, 8. Dywizji Piechoty (płk Bronisław Rakowski) w Czok-Pak, 9. Dywizji Piechoty (płk Alfred Schmidt) w Margełanie, 10. Dywizji Piechoty (płk Marian Bolesławicz) w Ługowaja, Ośrodka Zapasowego (płk Leon Koc) w Guzar i Ośrodka Wyszkolenia (płk Nikodem Sulik) we Wrewskaja. Pozostałe jednostki polskie rozmieszczono: w Dżalal-Abadzie – 5. Dywizję Piechoty i w Szachriziabs – 6. Dywizję Piechoty. Dowództwo i sztab Armii znajdowały się w Jangi-Jul pod Taszkientem. Po przemieszczeniu Armii Polskiej do środkowej Azji sytuacja w jednostkach uległa pogorszeniu.
(...)
2. Brygada Czołgów
Zalążki broni pancernej powstały jeszcze na terytorium ZSRR wraz z tworzącą się tam Armią Polską. Najpierw sformowano 5. i 6. Batalion Pancerny, na bazie których powstał Ośrodek Organizacyjny Broni Pancernej, ewakuowany 26 marca 1942 r. do Iranu. W jego miejsce w kwietniu 1942 r. utworzono Ośrodek Szkolny Broni Pancernej, który opuścił ZSRR 12 sierpnia 1942 r. w czasie w drugiej ewakuacji. W Palestynie, po reorganizacji, ośrodek został przeformowany w 1. Batalion Czołgów, przy którym znajdowało się Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej. 4 kwietnia 1942 r. batalion i centrum dyslokowano do obozu Hill 69, w którym organizowano 2. Brygadę Czołgów, a we wrześniu całość do Iraku w rejon Quizil Ribat do Jaluala. Brygadę podporządkowano dowódcy 6. Lwowskiej Dywizji Piechoty. Pierwszym dowódcą brygady był gen. Tadeusz Kossakowski, a od 16 października 1942 r. – gen. Gustaw Paszkiewicz. Przy brygadzie nadal znajdowało się Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej (mjr Stanisław Szostak). Brygada nie osiągnęła pełnego stanu etatowego, a uzupełniana była z przewidzianej do likwidacji 6. Dywizji Piechoty. Szkolenie w okresie pobytu w Iraku przebiegało sprawnie mimo trudności związanych z warunkami klimatycznymi (z powodu wysokich temperatur ograniczono je do czterech godzin dziennie). Termin osiągnięcia gotowości bojowej przez brygadę wyznaczono na maj 1943 r. pod warunkiem uzupełnienia sprzętu. 20 czerwca 1943 r. brygadę przemieszczono w rejon pól naftowych w okolicach Kirkuku do Teza-Khurmatli. Poza szkoleniem, do zadań brygady należało także zabezpieczenie terenu przed dywersją i sabotażem ze strony Kurdów. 18 lipca 1943 r. gen. Gustawa Paszkiewicza zastąpił gen. Bronisław Rakowski. Także w lipcu, w związku z utworzeniem 2. Korpusu Polskiego, nastąpiła zmiana nazwy brygady na 2. Samodzielną Brygadę Pancerną. Jednocześnie dokonano reorganizacji, przeformowując bataliony czołgów w pułki. Tak więc 4. Batalion Czołgów przekształcono w 4. Pułk Pancerny „Skorpion”; 5. Batalion Czołgów – w 1. Pułk Ułanów Krechowieckich, natomiast 6. Batalion Czołgów w 6. Pułk Pancerny „Dzieci Lwowskich”. Była to ostatnia reorganizacja na terytorium Iraku. 21 sierpnia 1943 r. brygadę przedyslokowano do Palestyny w rejon Gazy.

[yano]

Guzik

[yano]

Guzik- rewers. Napisy: JEDNOSTAJNY S. F. W. ALPACCA

[yano]

Orzełek furażerkowy.

[yano]

Orzełek- rewers, ułamane wąsy.

[yano]

Nieszczęsna" blaszka:) - ma ktoś jakiś pomysł co do niej? Napisy i rysunek są tłoczone: GUZAR, 5.III 42. - HILL.69.28.VII.42. W DRODZE DO WALKI. Wymiary łącznie z orłem: 47x28 milimetrów.

[yano]

Rewers laszki".

[yano]

Widok z góry- kąt wygięcia.

[8total4]

guzik wz.29 Warszawskiej Firmy Alpacca,przedwojenny. pozdrawiam!