formoza58

Z 1936 roku...

Z 1929 roku.

Z czerwca 1933 roku...

I słów kilka o jednym z dowódców (wprawdzie na bardzo krótko) pułku z okresu wojny 1920 roku...Piotr Massalski (bo o Nim będzie mowa) urodził się 29 czerwca 1894 roku w Merefie,w Guberni Charkowskiej.W czasie wojny walczył w 1 Korpusie Polskim gen.Dowbora- Muśnickiego,następnie w 14P.Uł..Jako porucznik dowodzi początkowo 2 szwadronem,po zranieniu mjr.Bardzińskiego,przez kilka dni dowodzi pułkiem do boju pod Chłopatyniem,gdzie zostaje ranny.Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy,dwukrotnie Krzyżem Walecznych,Krzyżem Niepodległości i Krzyżem "Dowborczyków".Po wojnie służy kolejno w 24P.Uł.,potem w 20 P.Uł.W 1925 roku kończy kurs w CWK w Grudziądzu.W 1927 awansuje do stopnia majora.Przed wybuchem wojny w Rejonowym Inspektoracie Koni w Równem.W czasie Kampanii Jesiennej 1939 roku,zostaje wzięty do niewoli sowieckiej.Na początku kwietnia 1940 roku zostaje yamordowanz w Katyniu.

Oficerowie Pułku na " Hubertusie" zorganizowanym przez oddział konnego " Sokola", w 1937 roku.

Skoki podwójne na pokazach w Krakowie, w 1933 roku.

Ze skoków w 1 PL.

Bagdad, wrak samolotu por Szałasa.

Tutaj chyba podobnie, jw.

Kapral pilot, do identyfikacji.

W magazynie sprzętu 6 PL.

Płk. Konstanty Plisowski na zawodach w latach dwudziestych.

Eugeniusz Szurgot.Urodzony 21 września 1905 roku.Służył w pułku w latach 1928- 1930,w 2 szwadronie.W koncu okupacji niemieckiej został aresztowany przez gestapo i wtrącony do obozu Neuengame.Zginął 3 maja 1945 roku na statku wypełnionym więżniami na wodach Zatoki Lubeckiej,podczas nalotu alianckiego

Pozdrowienia dla Kolegów z GRH 14 PIK. ;-)

Stanisław Wodzianicki urodził się 25 pażdziernika 1899 w Petersburgu.W 1918 roku wstępuje ochotniczo do wojska.Wspomina Go por.Władysław Tomaszewski,kiedy razem zgłosili się do polskiej placówki werbunkowej w Rostowie.Oficer skierował ich do jednej ze stanic,gdzie kwaterował ponoć polski szwadron.Okazało sie,ze był to szwadron (w sile 25 szabel) dowodzony przez por.Edwarda Godlewskiego,który wkrótce,mimo ciaglych walk, rozrósł sie wkrótce do prawie 60 osób.Takie byly poczatki dywizjonu,pierwotnie dowodzonego przez rtm.Perkowskiego,potem mjr.Konstantego Plisowskiego.W nim od początku,jako ułan,służy Stanisław Wodzianicki.Po zagonie na Koziatyń 14 Pułk Ułanów otrzymał podziękowanie przybyłego do Koziatynia Wodza Naczelnego,Józefa Piłsudskiego i wymieniony w rozkazie pochwalnym dowódcy dywizji,gen.Romera.Na liście walecznych wśród wielu znalazł się uł.Wodzianicki,za męstwo odznaczony Krzyżem Walecznych.Po wojnie jest absolwentem Szkoły Sztuk Pięknych w Rydze.Był pracownikiem Biura Projektów miasta Warszawy.Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu zostaje początkowo skierowany do 24 Pułku Ułanów.Awans na porucznika otrzymuje ze starszeństwem 1 stycznia 1932 roku.W drugiej połowie lat trzydziestych otrzymuje przydzial mobilizacyjny do 1 Pułku Ułanów Krechowieckich.We wrzesniu 1939 roku był dowódcą plutonu zwiadu konnego na obszarze warownym Grodno.Wzięty do niewoli przez Sowietów,więziony w obozie kozielskim.Zamordowany w dniu 14 kwietnia 1940 roku.

Jako młodszy oficer pułku.

Rok 1933, Kraków...

Z maja 1933 roku...

Z marca 1932 roku...