galeonik

nóż to marokańska/ algierska flissa.

Ech, łza w oku się kręci, kapslował ostatni wychodzący. Jak ktoś z działu zabrał i nie przyniósł na następny dzień używaliśmy 50-groszówki, 2 złote było za duże do kapsla. Gorzej było jak nikt nie miał drobnych :-)

Przypomina mi 17-18 wieczny czekanik. Ówczesny odpowiednik góralskiej ciupagi.

Kee: Też może być, a nawet taki przyrząd powinien być we młynie.:-) Catadero: wiedziałem, ale dzięki za uzupełnienie :-)

to jeszcze będzie tam gdzieś leżał groszkownik do kompletu. ;-)

Pewnie jakiś element np. tryjera albo wialni . Sądząc po zdjęciu z tego i drugiego wątku zakładam że chodzi np. o stary wiatrak czy młyn. Ale jest to gdybanie przy tak "zagadkowym" pytaniu typu "czym różni się wróbelek" bez jasnego kontekstu ;-)

Oskard do wyrównywania kamienia młyńskiego.

No i obaj się mylimy: , zainteresowany Twoją uwagą na temat oprawy, która rzeczywiście wygląda dość młodo i zobligowany przez moją Żonę -bibliotekarkę która stwierdziła, że takie coś na pewno musi być w necie przeprowadziłem króciutką kwerendę w wujku google. Książka, o ile to pierwsze wydanie, a na to wygląda, z 1810 do obejrzenia w wersji digitalizowanej i to nie byle gdzie :-) bo pod linkiem https://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/lairesse_leonardo1810 i https://www.zikg.eu/forschung/projekte/projekte-zi/episteme-der-linien/zeichenbuecherliste C. D. H.: Kleines Zeichen- und Maler-Buch für die Jugend. Oder: Anweisung zum Zeichnen, nach Lairesse, und zur Malerkunst nach Leonardo do Vinci, Altona u. Leipzig, o.J. [um 1810]. pozdrowienia gal.

Mały poradnik rysunku i malarstwa dla młodzieży. Tytuł dość " barokowy" i dumny odwołujący się do Gerarda Lairesse i Leonarda: ) Przypuszczalnie 2 połowa XIX w, stawiam na lata 70. Wydane w Altonie i Lipsku.

Mi osobiście to się kojarzy z kawałkiem tabliczki korby nastawnika tramwajowego.

Barcelona to nie tylko Rambla...Warto zajrzeć do Muzeum Morskiego zwłaszcza tym, którzy są zainteresowani XVI w i wojnami z Turcją. Do zobaczenia m. inn. model w skali 1:1 galery admiralskiej z bitwy pod Lepanto 1571 . Samo muzeum umieszczone w zrekonstruowanych dokach gdzie ongiś galery budowano.

No tak, jak mi powiedział pan ze sklepiku( o ile dobrze się dogadaliśmy, triera była akurat we Francji....). Natomiast , faktycznie wszystkie pomocnicze mechanizmy parowe na Aveloffie robią wrażenie. Szkoda, że nie można zejść niżej do maszyn i kotłów W ogóle muzeum marynarki robiło z pokładu A. wrażenie placu budowy.

W samym Pireusie , przy marinie. Stanowi część muzeum, jak się wydaje - w budowie, bo nie jest udostępnione do zwiedzania, przynajmniej tak było w czerwcu. W ,muzeum stoją też inne jednostki, ale niestety triera Olimpias popłynęła. Dojście do Avelofa było jedynie od strony mariny i do tego zakamuflowane :-). Ale zwiedzić warto, mimo że na pokładzie brak jest sporej ilości wyposażenia jak artyleria pomocnicza i plot ( zostawiono tylko główną wieżową 234 i 191 mm)czy szalupy. Ekspozycja obejmuje niestety jedynie nadbudówkę i (kaplica okrętowa, sklepik z pamiątkami, działające wc z epoki:-) i 1 pokład z odtworzonymi kabinami, pomieszczeniami kambuzów, piekarni itd. i ekspozycją historyczną. Wieże są niedostępne, jedynie można zajrzeć przez wycięcie w pancerzu do dziobowej wieży artylerii głównej. Nie ma wejścia niżej do kotłów i maszyn. Mimo to całość robi wrażenie. Dwuczęściowa monografia w ostatnich MSiO.

Dobry wieczór, dla mnie to grot skuty współcześnie z rurki czarnej tak około 3/4". Na drugim zdjęciu w okolicy liczby 10 na linijce widać chyba nawet pęknięcie po niedokładnym skuciu. Jak znaleziony koło zamku, to może zgubił go jakiś rekonstruktor? A może to narzędzie do sadzenia- pikownik własnej konstrukcji? Na coś starszego i bardziej militarnego to mi to nie wygląda. pozdr paweł

To Batory jeszcze przed przebudową, z falochronem z duralu.