Puszkarz

[Aruux]

Określenie puszkarz (rzemieślnik wyrabiający broń palną, zwłaszcza działa. W późniejszym czasie nazwa puszkarzy przeszła na obsługujących działa artylerzystów)
I tu mam pytanie...
Czy określenie puszkarz było stosowane podczas II Wojny Światowej ? Wszędzie pisze w formie średniowiecza.

[fuks_ag]

Raczej używano określenia kanonier, artylerzysta.
A wytwarzający broń i konserwujacy ją to rusznikarz.

[chor.]

do dzis ( a napewno w LWP oficjalnie) okreslenie puszkarz funkcjonuje w wojsku. Okresleniem nazywa sie specjaliste od dział. Tak jak rusznikarz w stosunku do człowieka remotującego ręczną broń palną

[steell]

puszka to armata po rosyjsku może też być wyrzutnia

[MarcinF]

A po czesku i serbsku karabin.

[Luftlander]

Słownik puszkaż - оружейный мастер " pewnie określenie przywędrowało ze wschodu razem z armią czerwoną.

[Samson]

http://pl.wikipedia.org/wiki/Puszkarstwo

[kopijnik2]

Büchsenmacher
...Na ziemiach polskich rzemiosło pojawiło się w XV wieku. Największymi ośrodkami produkcji puszkarskiej były Kraków, Gdańsk, a na Śląsku Świdnica. W większości miast puszkarze wchodzili w skład zbiorowych cechów metalowych. W latach 1622–1631 powstał w Gdańsku odrębny cech puszkarzy, rusznikarzy i łożowników, zwanych także szychterzami...

[kopijnik2]

...Ponieważ sztuka artyleryjska z Włoch i Francyi dostała się najpierw do krajów niemieckich, a stamtąd do Polski, pierwsi więc artylerzyści, czyli jak ich u nas nazywano — „puszkarze”, musieli być w Polsce Niemcy, jak w Niemczech Włosi lub Francuzi. W wieku XVI polscy puszkarze mieli już sławę powszechną...

[Diafragma]

Puszkarz – w XIV-XVIII w. rzemieślnik zatrudniony przy odlewaniu dział oraz broni palnej i ich obsłudze, jak też przy wyrobie prochu oraz odlewaniu kul, ładowaniu, strzelaniu i transporcie. W XVIII w. rozdzielono funkcje – transportem, ładowaniem oraz strzelaniem zajęli się kanonierzy. Do końca XVIII w. puszkarze tworzyli odrębny cech rzemieślniczy, a prawa jego określały „Artykuły puszkarskie”. Później ujęto je w przepisach wojskowych. Pomocnikami puszkarzy byli hadlagarzy (czeladnicy). Np. w 1554 r. W Krakowie było ich 17. ( w tym 1 kowal, 1 ślusarz, 1 prochownik, i 1 piszczelnik). Na wojnę inflancką (1557 r.)
wysłano do Wilna 24 puszkarzy i 30 ich pomocników. Szefami byli cejgwarci ( w stopniu kapitana). Puszkarzem jest również żołnierz lub cywil naprawiający sprzęt artyleryjski. Zazwyczaj w każdej baterii był etat puszkarza zwanego bardziej współcześnie mechanikiem sprzętu artyleryjskiego (st. mech. – żołnierz zawodowy) tak jak rusznikarz – mechanikiem broni strzeleckiej. Zarówno puszkarz jak i rusznikarz są kojarzeni jako rzemieślnicy (rękodzielnicy wyrabiający broń lub dorabiający części) o tyle mechanicy raczej zajmowali się wymianą niesprawnych części ( ze względów bezpieczeństwa i powstania następnych usterek raczej unikano dorabiania części) i dbali o sprawnośc techniczną sprzętu art., broni strzeleckiej (prowadzili i nadzorowali obsługi techniczne, sprawdzali parametry oraz wykonywali naprawy warsztatowe). Zakres wykonywanych prac zmieniał się tak jak zmieniało się uzbrojenie.
Słowo puszkarz – jak sądzę -wywodzi się od słowa puszka, a to z kolei od czeskiego „pistala” (co tłumaczy się jako „ rura”) np. w dawnej Rosji słowem piszczala określano wszelką broń palną.