Amunicja 76,2 mm - pocisk kumulacyjny

[zabi]

Witam!

Mam pytanie, a mianowicie spotkałem się z tezą, że radziecki pocisk kumulacyjny BP-350A występował tylko w łuskach 167, czyli tych krótkich ponieważ nie mógł przekroczyć prędkości początkowej bodajże 360 m/s, czy to prawda? Na stronie <http://amunicja.nazwa.pl/amunicja/rosja/76_kumul_a_naboj.jpg>
jest taki pocisk w długiej łusce - 385, co by obalało tą tezę, może ktoś coś wie w tym temacie?

Pozdrawiam

[zabi]

http://amunicja.nazwa.pl/amunicja/index.php?k=rosja_76x385

jeszcze raz link bo tamten nie działa, mowa jest o pierwszym od góry

[vis1939]

http://odkrywca.pl/pokaz_watek.php?id=647002

[vis1939]

http://talks.guns.ru/forum_light_message/42/287135.html

[zabi]

Dzięki Vis za linki jednak link do wątku z odkrywcy ma się nijak do pytania, a ruskiego nie znam żeby wiedzieć o co chodzi w drugim linku. Może zapytam inaczej czy do działa Zis 3 była amunicja z pociskami przeciwpancernymi kumulacyjnymi BP350A?

Pozdrawiam

[vis1939]

Google też masz po rusku? może tłumaczenie jest upośledzone ale spokojnie można ustalić co i jak:

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=ru&tl=pl&u=http%3A%2F%2Ftalks.guns.ru%2Fforum_light_message%2F42%2F287135.html

Kaliber pocisków był identyczny,wiec z pewnością wykorzystywano je w rożnych typach dział o tym kalibrze,bez względu na długość łuski.
Tym bardziej że pocisk kumulacyjny musiał mieć niską prędkość wylotową,aby ograniczyć jego ruch wirowy który osłabiał jego działanie.To też nie wymagał silnego ładunku miotającego i idealnie nadawał się do krótkiej łuski"

[vis1939]

Na stronce są te same typy pocisków w rożnych łuskach,wiec pewnie i w tym przypadku było podobnie.Zresztą sami maja dylematy odnośnie typów,a po łumaczeniu" w tłumaczu cholera wie o co się rozchodzi...:)

[Speedy]

Hej
Pocisk kumulacyjny BP-350 jak najbardziej występował w wersji do naboju 76,2x385R (do armat ZiS-3 i czołgowych). Po prostu w dużej" łusce zaelaborowano odpowiednio zmniejszony ładunek miotający.

[zabi]

Ok, dzięki za pomoc koledzy. Vis czy ta łuska która jest niby skracana w wątku do którego podałeś linka to nie będzie czasem łuska do armaty górskiej 76,2x191,8R?

Pozdrawiam

[Mozets]

Pociski kumulacyjne wystrzeliwane były w latach 70-tych z typowej armaty 85mmm ppanc. Miały specjalną budowę. Mianowicie miały składane do przodu metalowe brzechwy osłonięte tzw. sabotami" i związane najwyczajniej sznurkiem. Po wystrzale saboty spadały za lufą na ziemię, siła odśrodkowa rozkładała brzechwy ( + sprężyny) sznurek przepalał się i ruch wirowy pocisk szybko był wyhamowywany.
Ruch wirowy rzeczywiscie powoduje tzw. utację" wierzchołka pocisku, a chodzi o to, by skupione przy wybuchu ładunku kumulacyjnego gazy ( + roztopiona czysta elektrolitycznie miedź z wkładki) były skupione na jak najmniejszym punkcie. Co właśnie daje efekt skumulowania energii wybuchu.

[Speedy]

Hej

Jeśli chodzi o kumulacyjny pocisk bezwirowy, to robi się je w trochę innym celu, niż piszesz. Nutacja owszem jest takie zjawisko, ale odchyla ono oś pocisku o bardzo niewielki kąt, a uderzenie w cel zwykle następuje pod bardzo dużym kątem, rzędu kilkudziesięciu stopni (pancerz czołgu jest nachylony, poza tym zwykle przecież nie strzelamy do niego idealnie od czoła czy idealnie z boku, tylko też pod jakimś kątem). Poza tym dla pocisków stabilizowanych brzechwowo takie zjawisko (chybotanie) też występuje.

Główny powód jest trochę inny. Chodzi o tzw. siłę odśrodkową" działającą na wirujący pocisk. Jeśli rotacja jest zbyt szybka (graniczna wartość o ile dobrze pamiętam to 2 tys. obr./min - a typowa wartość dla pocisków stabilizowanych obrotowo to kilkadziesiąt tys. obr./min)) to przeszkadza ona w prawidłowym zogniskowaniu strumienia kumulacyjnego a tym samym przebijalność pocisku zostaje znacznie obniżona.

Jeśli chodzi o pocisk o takiej konstrukcji jak opisałeś, to tam jeszcze jedno ustrojstwo" chyba było. Same brzechwy nie byłyby w stanie wyhamować normalnej rotacji pocisku; było tam o ile wiem takie jeszcze rozwiązanie, że pierścień wiodący na pocisku osadzony był obrotowo (łożysko ślizgowe). Tak że przy wystrzale i przejściu pocisku przez gwintowany przewód lufy zakręceniu" ulegał tylko ten pierścień, a sam korpus pocisku nie obracał się (czy ściślej obracał się na tyle wolno, że to nie przeszkadzało).

Był jeszcze jeden patent na pocisk bezwirowy, ale rzadko stosowany (wiem o jednym takim pocisku, francuskim 105 mm do armat czołgowych). Miał on typowy masywny korpus z normalnym pierścieniem wiodącym. Wewnątrz na łożyskach kulkowych osadzona była głowica bojowa z ładunkiem kumulacyjnym. Przy wystrzale gwint lufy wprawiał w rotację ów korpus, którego masa była na tyle duża, że moment obrotowy zapewniał prawidłową stabilizację pocisku. Zarazem głowica bojowa nie obracała się (czy ściślej obracała lecz powoli) i działanie ładunku kumulacyjnego było niezakłócone. Zapłacono za to skomplikowaną konstrukcją no i na ładunek wybuchowy zostało raptem 700 g (w 16 kg pocisku). Ale dzięki zastosowaniu silnego m.w. na bazie oktogenu, nowoczesnego zapalnika piezoelektrycznego i bardzo wymyślnej wkładki w kształcie hiperbolicznego stożka ( rąby") udało się uzyskać przebijalność pancerza na sensownym poziomie (400 mm).

[Mozets]

Nie chciałbym uprawiać czystej erystyki - bo ostatni komentator czytał dość dużo ( jak widzę) nt. amunicji z ładunkiem kumulacyjnym.Ale chyba tylko czytał - a niektórzy pracowali z tą amunicją. Jednemu muszę zaprzeczyć. Pociski o których mówiłem ( te z drewnianymi sabotami) nie miały obrotowego pierścienia wiodącego. Było to w tym pocisku nie spotykane. Trudno mi sobie nawet wyobrazić tę konstrukcję. Pierścień wiodący ( jak i uszczelniający - bo na pocisku nie ma tylko jednego pierścienia z miękkiej miedzi zagniecionego na karbowanym wcięciu rowka w pocisku) musiałby mieć wyjątkowo skomplikowaną konstrukcję. I sprawa szczelności pierścienia na łożysku - daje dalszy asumpt do uważania tego gdybania za nieco teoretyczne i hipotetyczne.
Ja mogę mieć sklerozę - bo dawno juz przestałem z tymi wyrobami pracować. Ale co widziałem na własne oczy - to trudno mi tego zapomnieć. Oprócz nutacji czyli obienia nosem kółeczka" przez pocisk - dodatkowo leciał on jakby płynął delfinem" - co można było zaobserwować z większej odległości stojąc z boku linii ognia. Szczególnie wyraźnie było to widać przy strzelaniu ogniem na wprost z haubicy 122. ( Stosunkowo mała predkość pocisku). Widziałem to na własne oczy.

[Mozets]

To trochę większy kaliber - ale widać rozwiązanie brzechw i pierścienie na pocisku. 85mm pocisk miał stożkowy czepiec balistyczny i wyglądał z przodu jak ormalny" pocisk. Nie moge znaleźć fotografii pocisku do osiem piątki.

[Speedy]

Hej
Tak na szybko, z rosyjskiego podręcznika, bo akurat taki miałem pod ręką. Z prawej strony pocisk bezwirowy.

[Speedy]

A tu opis do tego. Po polsku jest tak:

Bezwirowe pociski kumulacyjne stosowane są do wystrzeliwania z dział gwintowanych i gładkolufowych. Pociski stosowane do strzelań z artylerii gwintowanej (rys.36 b) [...] [tu wytnę kawałek, bo interesuje nas przede wszystkim drugi akapit - przyp. mój]
Uszczelnienie gazów prochowych zapewnione jest przez miedziany pasek, umieszczony na pływającym pierścieniu [to po ichniemu jest, o ile wiem, pierścień ślizgowy, łożysko ślizgowe]. Przy wystrzale miedziany pasek, wcinając się w nacięcia przewodu lufy, wraz z pierścieniem swobodnie obraca się względem korpusu pocisku. Niewielką rotację w przewodzie lufy pocisk uzyskuje wskutek tarcia występującego między pierścieniem a korpusem."

Zdjęcie jakie Mozets wkleił w swoim poście jest tutaj jakby nie całkiem na temat. Przedstawia ono bowiem pocisk do 125 mm armaty czołgowej. Jest to armata gładkolufowa, więc wszelkie zagadnienia rotacji pocisku jej nie dotyczą.