Zdjecia - zakupy w okresie komuny, poszukiwane

[41pp]

mietek !!!
A o który okres komuny" Ci chodzi;
lata 40-ste
50-te
60-te
70-te
80-te!
Doprecyzuj !!
PS. Moja wina, od tego pytania powinienem zacząć pisanie", w wątku.
GW

[danieloff]

Ja akurat byłem dzieckiem jak to się dzisiaj postępowo mówi funkcjonariusza zbrodniczego komunistycznego resortu", a dokładniej ojciec był wojskowym. Mieszkaliśmy wiele lat w zamkniętym garnizonie, gdzie były sklepy WCH (Wojskowa Centrala Handlowa), trochę lepiej zaopatrzone. No i być może jako jedyny dzieciak w Polsce w najciemniejszym okresie stanu wojennego zajadałem sie bananami, aż mi niedobrze od nich było, ale to już inna rodzinna historia...:-)

[mietek]

Dziekuje za ciwekawe opowiesci :)

pp41 - masz racje, krysyz i komuna byly caly czas, ino natezenie krysysu sie zmienialo...

Chodzi o lata 80-te, bo te pamietam.

[41pp]

Jeśli pamiętasz lata 80-te, to łatwo sobie wyobrazisz latka 46- 55, dokładnie prawie to samo /no poza brakiem godziny milicyjnej/!!
Pamiętam jak w 1952 rodziciele sprawili" mi kubrak" z koca z zrzutów" UNRRY,/przefarbowany na kolor granatowo-podobny/, pobierałem wtedy auki" w szkółce. Tak się złożyło że, nasza klasa chodziła na trzecią zmianę" tj. na 15:30, i jakiś chwiej" zap....ił mi ten kubrak" i zimą po ocy" wracałem w samym sweterku!!
PS Najlepiej to było za Tow. Wiesława, tylko cienko z kasiorką".
Ale o tym przy okazji!
Pozdrawiam
GW

[41pp]

A jeśli chodzi o wyścigi" do jedzonka", to wtedy 1954 było tak;
/awansowałem na pierwszą zmianę/.
Na drugiej przerwie, wydawano po bułce i kubku kawy", oczywiście starsi koledzy dobiegali" szybciej, a nas małych" po prostu odpychali, tak że o kolejkach nie było mowy !!
Chodziło o to że, było 20-30 szt. bułek z wędliną, a reszta z buraczaną lokową" marmoladą /starsi wiedzą/!.
Ja zawsze łapałem" się na te ostatnie specjały".
Opisałem codzienne /fragmentarycznie/ życie ucznia, Szkoły Podstawowej przy IV Liceum Ogólnokształcącym im. H. Sienkiewicza, w Częstochowie.
GW
PS Po prostu BYŁA BIEDA !!!!
PS. Teraz widzę więcej chleba na śmietniku, niż wtedy w szkolnej stołówce !!!
Ale kto by się takimi głupotami przejmował !!!

[liha]

bieda była, szarzyzna i jedno wielkie dziadostwo. Zdjęcia znajdziesz na stronach muzeum PRL, niedobrze mi się robi jak sobie to wszystko przypominam.
Kolejki po wszystko, po parówki to jeździliśmy do Wrocławia, banany raz w roku jadłem albo pomarańcze.
Chamski, arogancki, prymitywny babol z toporem w dłoni w mięsnym to była wielmożna pani. Pamiętam jak w postawówce pisałem wypracowanie kim chciałbym zostać to 90 procent uczennic w mojej klasie napisało , że panią z mięsnego.
Kończę bo rzygać mi się chce jak wspominam tamte czasy. liha

[41pp]

liha, !
Bez przesady !! Zawsze mogłeś kupić i wypić wino marki Wino, z podpisem Tow. Wiesława.
Różnie ten płyn" się nazywał:
awanturnik"
sikacz"
jabol"
siara"

Po konsumpcji, mogłeś otrzeć żółty alot" /Si/z czoła, a potem zakąsić" wąskotorowym" Sportem, /odważniejsi łapali za Mazury/.
To na razie na tyle!
PS a banana lub pomarańczę, zawsze mogłeś narysować, łatwo dostępnymi kredkami świecowymi!!!!!
GW.

[41pp]

liha ! i jeszcze jedno , wiesz dlaczego brakowało papieru toaletowego ??? bo cała jego produkcja szła na wytwarzanie" parówek !!!!
Serdecznie Pozdrawiam!
PS. Wasze wyjazdy na zakupy do Wrocławia, chyba mijały się z celem !!!!!!
GW

[kopijnik2]

do powyższych j-23"

szarzyzna- brak barwników, kolory naturalne-małonasycone
pierwsze kolory - chińskie gumki -pachnące...
drukowane reklamówki z zachodu
powiew nowoczesności - buty elax"
czeskie trampki, pepegi - luksus
pocztówki dźwiękowe
Parlamat" :)
cmena 8m
saturatory
z boku podpowiadają - bańka z fiukiem

[liha]

hehehe 41pp co racja to racja, ale we Wrocławiu moja ciotka pracowała w PHS i stąd były:)) , a po ten cholerny papier toaletowy to łaziłem z wózkiem makulatury do skupu i tam dostawałem po dwie rolki.
Na to wino to w moich stronach pryta albo wariat się mówiło, i pamiętam ten charakterystyczny zapach z tych sklepów winno-cukierniczych.
Serdecznie pozdrawiam:)! liha

[41pp]

kopii, jaszcze patykiem pisane" vel patyk".

liha !!
Wiesz o tym że, pewien Obywatel, za czasów Tow. Wiesława, zatruł się kotletem gdyż twierdził że, mięsko było nieświeże. Otóż biegli sądowi, stwierdzili że, kłamie bo w tym kotlecie w ogóle nie było mięska!!!
Czyli; ...woda na młyn...i ich popleczników.........rewizjonistów"....
GW.

[Erih]

Co do szarzyzny.
Wykopałem właśnie niedawno negatywy rodzinne z lat 70tych i 80tych. Generalnie im młodsze tym bardziej kolorowo było- z regresem w latach 1980-1982.

[kopijnik2]

wracając do kolorów...
podaruj sobie odrobinę luksusu
http://www.aukcjoner.pl/gallery/001187517-.html#I1

[liha]

Nie mogłem się powstrzymać. Musiałem to wkleić.
TAK NAPRAWDĘ BYŁO.

Skarga z 1987 roku:
Poprosiłam o mleko z żółtym kapslem, ale ekspedientka nie chciała mi go sprzedać, tłumacząc, ze jest to mleko jutrzejsze, z jutrzejszą datą na kapslu. Proszę mi wyjaśnić, dlaczego mleko w dniu 3 maja datowane jest na 4 maja i czy ekspedientka mogła odmówić mi sprzedaży tego mleka - Halina Mikolajczyk.
Wyjaśnienie kierowniczki:
Mleko tłuste z żółtym kapslem dostarczane jest w południe i jednocześnie jest awansem na dzień następny. Proszę przyjść jutro, a będzie!

Skarga z 1983 roku:
Jako mistrz z 1948 roku stwierdzam - dziura w szynkowej z powodu złej pracy nadziewarki. Zwyczajna zamiast na drobnym sicie była meta na piątce. Jakiś niefachowiec tu pracuje - T. Cieślak

Skarga z 1983 roku:
Kolejka zaczyna się już przed sklepem, a obsługa odmawia uruchomienia drugiego stanowiska kasowego, mimo ze w sklepie są cztery pracownice. Dwie siedzą sobie na zapleczu i pija herbatę. Ponadto kierowniczka ubliżała mi przy wpis... (tu książka skarg jest nieco pomięta i naddarta, jakby ktoś ja klientowi z całej siły wyrwał - przyp. red.)
Wpis kierowniczki:
NIEPRAWDA!!! KŁAMSTWO!!! Jako kierowniczka oświadczam, że w sklepie była duża kolejka spowodowana świeżą dostawą tak atrakcyjnych towarów jak olej, margaryna, cukier. Ekspedientki nie nadążały z noszeniem towaru. Ponadto klient ten jest wyjątkowo konfliktowym klientem, który to wiecznie ma dużo nieuzasadnionych pretensji i sam ubliża!!!

Skarga z 1985 roku:
Około godz. 11.30 przyszłam do sklepu mięsnego, aby ustawić się w kolejce. Oczywiście nic już nie było o tej godzinie, ale ponieważ dostawa poranna jest zawsze dzielona na sprzedaż przedpołudniowa (o godz. i popołudniowa (o godz. 16), liczyłam, że jakiś towar zostanie o godz. 16 wyłożony. Było nas takich 20 osób. Pytaliśmy ekspedientki, czy warto stać, ale nie wiedziały, co będzie, tylko że na pewno będą wyłożone parówki z porannej dostawy. Czekaliśmy wiec w ciemno do 16. Kiedy wystawiono towar, okazało się, ze wszystkiego jest b. mało. A parówki z porannej dostawy w ogóle wyparowały. Domagaliśmy się kontroli komisyjnej zaplecza i tego, co tam zostało odłożone, ale nie pozwolono nam na te społeczna inicjatywę - R. Kopal, A. Bedkowska, S. Jedrzejczyj, D. Kozlowska.
Wyjaśnienie kierowniczki:
Parówki zostały sprzedane na żywienie zbiorowe dla kolonii.

Skarga z 1985 roku:
Kupiłam nieświeże drożdże, pól kilo. Nie chciano mi ich wymienić - Wawelska
Wyjaśnienie kierowniczki:
Klientka przedstawiła do reklamacji drożdże kupione rzekomo w naszym sklepie 3 dni temu. Tymczasem były one zapakowane w prawdziwy papier pakowy, którego to papieru sklep nie posiada od pól roku - a wiec drożdże nie nasze.

Skarga z 1987 roku:
Jestem siostrą PCK. Mam pod opieka sześć samotnych kalek i mam zezwolenie na kupowanie dla nich poza kolejnością. Odmówiono mi sprzedaży wafli, natomiast sprzedano trzem innym osobom z kolejki po 14, 15 i 10 sztuk - Marcinkowska.
Wyjaśnienie kierowniczki:
Zgodnie z wytycznymi ministra w sprawie zasad obsługi poza kolejnością wyjaśniam, ze opiekunka PCK nie miała prawa do zakupu poza wszelka kolejnością - które to prawo maja wyłącznie inwalidzi wojenni i wojskowi - a jedynie miała prawo do stania w kolejce dla uprzywilejowanych, zamiast w kolejce zwykłej. Z uwagi na to, ze zarówno w kolejce zwykłej, jak i w kolejce dla uprzywilejowanych stała znaczna ilość klientów i nie wyrażali oni zgody na sprzedaż wafli siostrze PCK, klientce odmówiono sprzedaży poza wszelka kolejnością. Tak wiec nie było żadnej winy ekspedientki - wszystkim uprzywilejowanym przysługuje obsługa poza kolejnością, ale tylko jeśli staną w kolejce dla uprzywilejowanych. I w tej kolejce powinna pani - jako siostra PCK - stanąć. Jest jeszcze zwykła kolejka, dla nieuprzywilejowanych. W niej stać pani nie musi.

Skarga z 1979 roku:
Złe zachowanie kasjerki. Kasjerka robiła sobie manicure w sklepie żywności. Kiedy prosiłam o mleko nic nie odpowiedziała, mani kura trwała. Drugi raz prosiłam. Sugerowałam, ze to nie miejsce do mani kury. Odpowiedziała niegrzecznie i znowu zaczęła z mani kura. Czekam na tłumaczenie z Urzędu Dzielnicowego. Przepraszam, ze niedokładnie pisze po polsku - Kacy Withers.

Skarga z 1988 roku:
Na wystawie odkryłem naboje do syfonów, jednak w sklepie nie chciano mi ich sprzedać, wykazując przy tym arogancję i chamskie odzywki - Jerzy Kawa.
Dopisek kierownika:
Klient nie miał żadnej racji. Wchodząc do sklepu, był już zdenerwowany. Ubliżał mojej pracownicy. Chciałem uspokoić tego klienta, tłumacząc sytuacje obecnego braku naboi, lecz klient w dalszym ciągu miał pretensje i ubliżał. A co do wystawy, stoi tam tylko puste pudełko po nabojach.

Pochwala z 1988 roku:
Pragnę złożyć dyrekcji podziękowanie za zmianę dawnego personelu z kierownictwem na czele w naszym sklepie. Personel obecny jest fachowy i miły. Odnoszę wrażenie, jakbym był obsługiwany przed wojną - Iz. Stanisław Wiśniewski, kombatant

Skarga z 1988 roku:
Podejście p. ekspedientki do stoiska nabiałowego trwało od godz. 7.40 do 8.00 - Lutkowski.
Wyjaśnienie kierowniczki:
Mięliśmy przyjęcie towaru, a klient był bardzo niecierpliwy. Mimo dużej kolejki, która spokojnie oczekiwała, domagał się obsługi.

Pochwala z 1988 roku:
Dziękuje za rodzynki, które kupiłam w tym sklepie, a nie mogłam dostać od 2 lat w całym śródmieściu. Szczególnie dziękuję pani sprzedawczyni, która z uśmiechem odważyła mi zadaną ilość - Dominika Pytkowska.

Skarga z 1989 roku:
W dniu dzisiejszym w sklepie pusto i brudno. Obsługa skandaliczna. Nie pozwolono nam kupić oleju, wykazując się skrajną arogancją - Henryk Odko, Alicja Moczulska.
Dopisek innej osoby:
Obywatele ci żądali, aby olej sprzedawać bez ograniczeń - na co kolejka, w której i ja stałem, prosiła aby dawać po 1 litrze, bo nie starczy. Wybuchła awantura, bo obywatele ci stwierdzili, że skoro jest urynkowienie i demokracja, to oni wezmą, ile chcą, a inni ich nic nie obchodzą, po czym złośliwie wpisali się do książki - Krzysztof Jakubowski.

Skarga z 1987 roku:
O godz. 8.30 na stoisku było około 17 kg baleronu. O godz. 9 baleron został wykupiony. Ja oraz inni klienci zażądaliśmy dodatkowego wydania wędlin z chłodni. Ekspedientka wyszła na zaplecze i stwierdziła, ze kierowniczka zabrała klucze do chłodni. Poszła po nią. Kierowniczka oświadczyła, ze nic w chłodni nie ma. Jednak z wcześniejszego zachowania ekspedientki (znaczące mruganie okiem) wynikało, ze towar jest. Jako klienci zażądaliśmy komisyjnego sprawdzenia zawartości chłodni, ale odmówiono nam tego, twierdząc, ze to nie nasza sprawa. Kwestionujemy prawo kierowniczki do zabierania klucza. Nie wierzymy, że w chłodni była tylko słonina, bo w tym wypadku zamykanie jej nie miałoby przecież sensu - Gotlib Stefania, Teresa Żmudzka, Anna Dobrowolska.
Wyjaśnienie kierowniczki:
Była wolna sobota. Dostałam odrzut wędliny - 30 kg baleronu. Nie wprowadziłam wagowych ograniczeń, ażeby sprzedaż odbyć bez jakichkolwiek zatargów ze strony klienta. O godz. 9 skończył się wiec towar. A w chłodni naprawdę nic nie miałam.

Pochwala z 1983 roku:
Występuję do dyrekcji Społem, aby obsłudze sklepu przyznać nagrodę, np. imienia Wokulskiego. Nabywałem komplet garnków za 7400 zł. Pan, który mnie obsługiwał, był niezwykle uprzejmy i fachowy, poświęcił mi b. dużo czasu i wspólnie ze mną oglądał aż trzy komplety, żeby dobrać bez wgnieceń i uszkodzeń. Więcej takich sklepów i życie będzie jak w innych krajach - Krzysztof Stachurski, woj. zamojskie

Skarga z 1985 roku:
Ekspedientka odmówiła mi sprzedaży 1/2 kg szynki na dziecinna kartkę, tłumacząc, ze nie jest to kartka zarejestrowana w tutejszym sklepie. To prawda, ale przecież mamy 31 lipca i zostały jeszcze tylko trzy godziny handlu. I gdzie ja potem lipcowa kartkę zrealizuje? Mam dzieci 2 i 4 lata. Czy ludzkie podejście nie obowiązuje? - Pokrop.
Dopisek innej osoby:
Uważam powyższy wpis za złośliwy i arogancki. Ekspedientka miała słuszna racje. Nie chcemy, aby sprzedawano obcym osobom z niezarejestrowanymi kartkami, bo za mało jest wędlin - Mrówka.
Wyjaśnienie kierowniczki sklepu:
Klientka Pokrop była bardzo zdenerwowana, gdyż inne osoby z kolejki nie pozwoliły jej obsłużyć.

Skarga z 1988 roku:
Odmówiono mi sprzedaży 1 kg ptasiego mleczka. Zaznaczam, ze mam II grupę inwalidzka i oświadczenie komisji lekarskiej. Ekspedientka nie uznała tego, była bardzo agresywna. Resztkami sił stałam w bardzo długim ogonku i otrzymałam 23 dkg. Zaznaczam, ze jestem po bardzo ciężkiej operacji i wszędzie jest to zaświadczenie respektowane - Czesława Gorzowska.

Skarga z 1978 roku:
Zamiast kawy podano mi w waszym barze cienka lurę - K. Wojak.
Dopisek inspektora nadzoru:
Proponuje organizowanie comiesięcznych narad z bufetowymi, które legitymują się negatywnymi wynikami naparów kawowych.

Skarga z 1988 roku:
Weszłam do sklepu i co widzę... Na stoisku mięsnym nie ma żadnej wędliny. Uważam, ze przed świętem 22 lipca powinno być lepsze zaopatrzenie. Co maja jeść ludzie pracy? - Alicja Kozakowska.

Skarga z 1978 roku:
W czwartek o godz. 13.45 szczególnie miła i kulturalna" była pani Rawicka, która nie wiadomo z jakich powodów znalazła się w salonie perfumeryjnym. Ordynarny stosunek do klienta, odsyłała do pracy pod Forum. Uważam zachowanie ekspedientki za katastrofalne i żądam satysfakcji - Iwonicka Jadwiga.
Dopisek innej osoby:
Jestem świadkiem tej scysji i stwierdzam, ze zarzuty tej obywatelki są bezpodstawne. To klientka zachowywała się prowokująco i arogancko - mówiła podniesionym głosem per ty i wysyłała ekspedientki do pracy w PGR - Jadwiga Kolodziejczyk.
Wyjaśnienie kierowniczki:
Sytuacja spowodowana była niesłuszną pretensja klientki, która żądała od ekspedientki otwarcia i powąchania oryginalnie zapakowanej wody francuskiej Jena po 800 zł. W związku z odmowa wszczęła awanturę.

Skarga z 1988 roku:
Odmówiono mi sprzedaży miodu z wystawy (podpis nieczytelny).
Wyjaśnienie kierownika wpisane pod skargą:
Miód znajdujący się na wystawie będzie sprzedany po zmianie dekoracji. Jest już sporządzona lista na te towary, ale klient stwierdził, ze tyle to on nie będzie czekał.

Skarga z 1988 roku:
My, niżej podpisani klienci ze zwykłej kolejki, składamy skargę na kierowniczkę, która odmówiła naszej prośbie o zmianę zasad obsługi kolejki uprzywilejowanej. Nie wyraziła zgody, by na pięć osób ze zwykłej kolejki obsługiwać jedna z uprzywilejowanej. Obsługiwała jeden na jeden. Towaru dla nas nie starczyło (tu następuje dziesięć podpisów).
Dopisek pod skarga:
My, ludzie z kolejki uprzywilejowanej, wyjaśniamy, ze jesteśmy inwalidami wojennymi, starymi bojownikami o Polskę i prosimy o nieuwzględnianie ww. PASZKWILU - Jerzy Hys.

Skarga z 1984 roku:
Pani ekspedientka nie obsługuje w kolejności klienta, gdyż twierdzi, ze klient powinien najpierw się wyszumieć - Ewa Akowska

Skarga z 1985 roku:
Nie mogę się doprosić u kierowniczki sklepu, żeby zamawiała biały ser na wagę (ten z Mławy, który kiedyś był). Jeszcze raz wiec bardzo proszę, aby był w tym sklepie ser biały na wagę, a nie w kostkach. Niech ja już nie słyszę ie dostajemy sera na wagę" - J. Tender.
Wyjaśnienie kierowniczki:
Nie dostajemy sera na wagę.

Pochwala z 1979 roku:
Zostałem nadzwyczaj grzecznie obsłużony przez panią ekspedientkę Marie, za co pragnę wyrazić wyrazy uznania dla całego personelu na czele z p. Kierowniczką - Tadeusz Grajek, Ursus.

Skarga z 1988 roku:
Chciałam kupić kilogram cukru i kawę, pokazując legitymację II grupy inwalidztwa. Pani ze stoiska cukierniczego nie chciała mnie obsłużyć poza kolejnością. Wreszcie gdy mnie załatwiała, cały czas ubliżała, co spowodowało podburzenie stojących w kolejce ludzi. Na skutek jej zachowania jakiś wulgarny typ wyrwał mi kawę i wrzeszczał koło ucha, że ma w dupie moją legitymację inwalidzką - Stanisława Ostrowska.
Dopisek innej osoby:
Byłem świadkiem. Klientka, rzekomo inwalidka, odgrażała się, ze nas tu wszystkich urządzi. Sama sprowokowała taką, a nie inna reakcję stojących w 30-osobowej kolejce. Nie mam nic przeciwko ludziom z przywilejami, ale czy muszą robić zakupy akurat po 16, gdy normalni ludzie wychodzą z pracy, i przeszkadzać. Poza tym kawa jest używką, a nie artykułem pierwszej potrzeby - Mialkowski.

Skarga z 1983 roku:
Zamiast 3 kg cukru ekspedientka sprzedała mi 3 kg mrówek faraona (podpis nieczytelny).
Dopisek kierowniczki:
Klient był w stanie nietrzeźwym.

Pochwala z 1980 roku:
W sklepie jest bardzo uprzejma i szybka obsługa, aż przyjemnie postać chwilę w kolejce - Beata Malaszko.
Dopisek:
My, klientela stojąca obecnie w kolejce, dołączamy się do pochwal (tu następuje 10 podpisów).
Kolejny dopisek:
Jako kierownik sklepu dziękuje za słowa uznania - Wojciechowska.

Skarga z 1983 roku:
Nie chciano mi sprzedać szampana, choć pijanemu jegomościowi sprzedano w tym czasie wino. Dlaczego? - Bożena Zycholak.
Wyjaśnienie kierowniczki:
Zacznę od początku. O godz. 14 przywieziono do naszego sklepu cukier, kory miął być sprzedawany bez kartek. Wieść szybko rozeszła się po mieście i spowodowała szturm. Do godz. 18 sprzedaliśmy 4 tony. Na moich oczach rozgrywała się prawdziwa bitwa. Jednocześnie musiałam policzyć utarg. W tym kotle wywiesiłam więc na dziale z alkoholem kartkę jakąkolwiek, nie patrząc nawet, co tam napisane, że przerwa albo remanent, i uciekłam na tyły na zaplecze. Była godz. 18.50, kiedy do mojego pokoju wszedł pijany olbrzym. Domagał się wina. Nie targowałam się, bo na biurku miałam rozłożone 13 milionów. Podałam mu butelkę. Zobaczyła to klientka, której już obsłużyć nie mogłam, i się wpisała.

Skarga z 1984 roku:
Mimo iż nie mam kartki zarejestrowanej w tym sklepie, proszę o sprzedanie mi 30 kg kiełbasy krakowskiej, ponieważ bardzo mi zależy - Wajdzik Alina.
Dopisek kierowniczki:
Odmawiam ze względu na stany zerowe wędlin.

Skarga ze stycznia 1983 roku:
Biały ser kładzie się na wagę, trzymając w dwóch palcach, którymi to palcami liczone są potem pieniądze. Proszę to zmienić - Jajnik.
Dopisek ekspedientki:
Osobiście uważam, ze nie ma innej możliwości jak podanie sera palcem.

Skarga z 1989 roku:
W dniu 3 lipca 1989 sprzedawano dywany podgumowane. Ekspedientki poinformowały, ze będą wpuszczały kolejno z obu kolejek. Mimo ze stałam na początku kolejki uprzywilejowanej, dywanu mi nie sprzedano. Ekspedientki zachowały się b. brzydko. Zostałam przez jedna popchnięta z całej siły, a kiedy upadłam, siłą mi dywan wydarła - Irena Łyszcz
Dopisek kierowniczki:
Serdecznie Panią przepraszamy za zaistniały incydent. Ekspedientce zwrócono uwagę o nie takim stosunku do klienta - Zdanowska

Skarga z 1983 roku:
Na wystawie są wystawione rożne sery żółte, ale w sklepie nie ma ich w sprzedaży. Co to za zwyczaj reklamowania towaru, którego nie ma w sklepie. Proszę o wyjaśnienie - Tadeusz Kedzielski.
Wyjaśnienie kierownika:
Sklep bierze udział w konkursie. Zrobiono więc wystawy konkursowe, na których umieszczono atrapy towarów. Samych towarów od dłuższego czasu niestety brak w sprzedaży

[M164U]

Ha, ha, ha, dawne czasy, taraz możemy się śmiać (albo płakać).
Po prostu miodzio:))) Albo raczej substancja miodo-podobna (miód sztuczny słodzony - etykieta zastępcza).

[Erih]

Tak ci się kolego tylko wydaje !
Uroczyście zaświadczam że typ pieniacza sklepowego nie wymarł , a rozmnożył się i ewoluował , i nie tylko domaga się wszelkich możliwych przywilejów , ale i cudów możliwych tylko w amerykańskiej produkcji klasy B ( typu np dobrej jakości zdjęcia z telefonu komórkowego ) , zdolności paranormalnych i innych BO ON PŁACI I WYMAGA ( płaci grosze , żądając rabatu od tych groszy w wysokości 99%), oraz przy odbiorze grozi sądem bożym i PIPą ... Czy jak się to tam dziś nazywa...

[M164U]

Ano śmiać się (histerycznie) lub płakać można było z pustek w tamtych czasach. Niestety kultura osobista co poniektórych konsumentów przez ostanie 20 lat wcale się nie polepszyła, i zgadza się, pieniacz pospolity ma się bardzo dobrze, a może nawet lepiej teraz jak ma pełny brzuch i troche kasy w kieszeni. No coż, jak mama nie nauczyła to kto to traz zrobi...