Skocz do zawartości

Inspektoraty Armii (pytanie)


Rekomendowane odpowiedzi

Mam pytanie. gdzie znajdowaly sie przed wrzesniem 1939 r. siedziby Inspektoratow Armii. jak to mozliwe prosze o podanie miejscowosci wraz z adresami. Wiem ze na pewno byly w:

Wilnie willa Podzamcze Plac Katedralny (w tej samej willi przed 1914 r kwaterowal gen Rennekampf nieszczesny uczestnik bitwy pod Tannebergiem

Lwowie ul. Romanowicza nr 13

Warszawie adres?

Toruniu adres?

Poznaniu adres?

Wilniuk
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 month later...
Stacjonujący w Warszawie inspektorzy od 1926 urzędowali w gmachu GISZ w Al. Ujazdowskich - tak była w każdym razie adresowana korespondencja. Nie wiem, gdzie wcześniej, mogę tylko przypuszczać, że na przykład w Sztabie Generalnym na Placu Saskim.

W Poznaniu osobnego gmachu Inspektoratu Armii nigdy nie było - Inspektor urzędował właśnie w Warszawie.

Natomiast w Toruniu na pewno był, ale bliższej lokalizacji nie znalazłem - na żadnym z dostępnych mi planów miasta z okresu międzywojennego taki budynek nie figuruje. Być może więc nie był to żaden reprezentacyjny gmach, ale odpowiednio zaadaptowany obiekt w jednym z licznych tamtejszych zespołów koszarowych.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam,
w Pamiętnikach" Jerzego Kirchmayera jest następujący opis Inspektoratu w Toruniu.
Inspektorat Armii mieścił się na Rynku Nowomiejskim, na rogu ulicy Jadwigi, w piętrowym, porządnie odnowionym budynku. Piętro zajmowało mieszkanie generała, na parterze było biuro, w podwórzu - garaż. Całość była niewielka, ale wygodna i miła dla oka".
Pozdrawiam,
Marek
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

GISZ był przy Al. Ujazdowskich 1

Inspektoraty były następujące:
Nr1. Wilno
Nr2. Warszawa
Nr3. Toruń
Nr4. Kraków
Nr5. Lwów

O Poznaniu nic nie znalazłem.

Może w książce Bolesława Woszczyńskiego - Ministerstwo Spraw Wojskowych 1918-1939, zarys organizacji i działalności" coś będzie.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Albo tu:

Jak widać, lokalizacja wielce trafiona - tuż obok Komendy Miasta, Dowództwa OWar-u, kościoła garnizonowego, składnicy saperskiej, koszar...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Trudno powiedzieć, który to był konkretnie numer budynku według numeracji Rynku, ale Marain Sydow w przewodniku Toruń, jego dzieje i zabytki", Toruń 1929, tak pisze:

[zdążamy] ul. Królowej Jadwigi do Rynku Nowomiejskiego. Róg północno-zachodni Rynku zajmuje apteka Pod Lwem, udatny dom neogotycki z pierwszej połowy w. XIX, róg południowo-zachodni gospoda Pod Modrym Fartuszkiem, tradycyjna toruńska gospoda z fasadą barokową (...). Przy Rynku poza tem kilka starych domów, zmodernizowanych (nr. 5 z fasadą stiukową, nr. 8, 15, 22). Po środku wznosi się cerkiew prawosławna, zbudowana w latach 1818-24 (...)."

Może więc Inspektorat to jedna z wymienionych, zmodernizowanych, kamienic?
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W miedzyczasie skoro nikt sie nie odzywal poszukalem sam. Wydaje mis sie ze poza Warszawa inspektoraty byly tylko w Wilnie, Lwowie i Toruniu. W zwiazku z tym mam pytanie Kolekcj skad wziales Krakow?

Jesli ktos by chcial zobaczyc siedzibe inspektoratu w Wilnie to ostatnia chwila. Znajduje sie on bowiem na podzamczu a wlasnie Litwini postanowili sobie zbudowac zamek i niedlugo inspektorat zniknie pomiedzy zelbetonowymi murami zamku" Wsrod nich panuje dosc dziwna tendencja wznoszenia sobie nowych zabytkow najpierw Troki (jedyny znany wizerunek zamku widoczny jest na XVI w. monecie o srednicy ok. 8cm)a teraz Wilno gdzie tez oryginalny wizerunek zamku nie jest do konca znany.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

3 kwietnia 1921 r. Józef Piłsudski zarządził likwidację Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich, dowództw frontów i armii. Na miejsce rozwiązanych dowództw armii, począwszy od 9 maja 1921 r., rozpoczęto tworzenie Inspektoratów Armii – zalążków przyszłych sztabów armii (armia miała się składać z dwóch korpusów). Powstały one w różnym czasie. Najpóźniej, bo dopiero 15 października 1922 r., zorganizowano Inspektorat Armii nr I z siedzibą w Wilnie. Było to spowodowane długotrwałym zatargiem polsko-litewskim, powstałym w wyniku zajęcia tego miasta jesienią 1920 r. przez wojska gen. Lucjana Żeligowskiego i potrzebą utrzymania na Wileńszczyźnie armii pod dowództwem gen. Edwarda Rydza-Śmigłego.

Na czele Inspektoratów stali generałowie będący równocześnie członkami Ścisłej Rady Wojennej. I tak Inspektorat Armii I z siedzibą w Wilnie (gen. Edward Rydz-Śmigły) działał na terenie Okręgów Korpusów (OK) nr III i IX; Inspektorat Armii nr II w Warszawie (gen. Lucjan Żeligowski) – OK I i X; Inspektorat Armii nr III w Toruniu (gen. Leonard Skierski) – OK VII i VIII, Inspektorat Armii nr IV w Krakowie (gen. Stanisław Szeptycki) – OK IV i V; Inspektorat Armii nr V we Lwowie (gen. Stanisław Haller) – OK II i VI.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

M-i jak popatrzysz do Rocznika Politycznego i Gospodarczego na rok 1935 (jeden z ostatnich gdy jeszcze publikowano sporo informacji o charakterze wojskowym, od 1938 r. ze wzgledu na tajemnice wojskowa w tego typu wydawnictwach informacje o armii drastycznie ograniczono) to Krakowa juz nie ma.
Sa nastepujacy inspektorzy:
gen, dyw. K. Sosnkowski z siedziba w Warszawie,
gen. dyw. E. Rydz-Smigly z siedziba w W-wie,
gen. dyw. A Osinski z siedziba w W-wie,
gen. dyw. L. Berbecki z siedziba w W-wie,
gen. dyw. D. Konarzewski z siedziba w W-wie,
gen dyw. T.L. Piskor z siedziba w W-wie,
gen. dyw, G. Orlicz-Dreszer z siedziba w W-wie,
gen. dyw. K. Fabrycy z siedziba w W-wie,
gen. dyw. M. Norwid-Neugebauer z siedziba w Toruniu,
gen. dyw. J. Rummmel (taka pisownia przez u") z siedziba we Lwowie,
gen. dyw. S. Dab-Biernacki z siedziba w Wilnie.

Czy mozesz sprawdzic czy to tylko przeoczenie autorow rocznika czy faktycznie w ktoryms momencie Krakow wypadl.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 weeks later...
Niestety, nie. Inspektorat w Krakowie funkcjonował tylko do 1926 r. Po powołaniu dekretem Prezydenta RP z 6 sierpnia 1926 r. Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych. zlikwidowano jednocześnie Inspektoraty Armii od I do V oraz generalne inspektoraty broni. Ostatnim inspektorem armii w Krakowie był gen. broni Stanisław Szeptycki (do 30 czerwca 1926 r.).
Nowych inspektorów armii i generałów do prac przy GISZ mianowano rozkazem z 31 sierpnia 1926 r. Funkcje nowych inspektorów armii objęli:
- w Warszawie: gen. broni Lucjan Żeligowski, gen. dyw. Aleksander Osiński, Jan Romer, Józef Rybak, Edward Rydz-Śmigły;
- w Toruniu: gen. dyw. Leonard Skierski;
- w Wilnie: gen. dyw. Wacław Fara;
- we Lwowie: gen. dyw. Mieczysław Norwid-Neugebauer.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 month later...
Odświeżam wątek, gdyż spróbowałem sporządzić zestawienie wszystkich inspektorów armii. Oczywiście są tu luki; problemem są także większe czy mniejsze sprzeczności między datami, podanymi w dostępnych opracowaniach. Jedynym źródłem, jakim dysponowałem, były zaś - przeglądane pod innym zupełnie kątem - rozkazy GISZ z różnych lat, z rodzielnikami, zawierającymi nazwiska aktualnych inspektorów i generałów do prac, tudzież pisma tych generałów do GISZ. A ponieważ właśnie skończył się sezon w CAW-ie, przedstawiam dotychczasowe ustalenia:


I. okres 1921-1926

IA nr 1 - Wilno
1921-1926 Edward Rydz-Śmigły

IA nr 2 - Warszawa
1921-1922 Tadeusz Jordan-Rozwadowski
1922-1925 Lucjan Żeligowski

IA nr 3 - Toruń
1921-1926 Leonard Skierski

IA nr 4 - Kraków
1921-1926 Stanisław Szeptycki (z przerwą VI-XII 1923 - czy powołano zastępcę?)

IA nr 5 - Lwów
1921-1923 Stanisław Haller


II. okres 1926-1939

IA Wilno
1926 Wacław Fara
1926-1939 Stefan Dąb-Biernacki

IA Lida
1926-1937 Gustaw Orlicz-Dreszer (sic! po wypadku, w rozdzielniku dodawano Ś.P." przed nazwiskiem, a dokument trafiał do I oficera sztabu jego Inspektoratu)
1937-1939 Mieczysław Norwid-Neugebauer

IA Baranowicze
co najmniej od 1929-1939 Tadeusz Piskor

IA Polesie
1926-1930 Józef Rybak
1930-1939 Kazimierz Sosnkowski

IA Wołyń
1926-1930 Kazimierz Sosnkowski(?)
co najmniej 1933-1935 Edward Rydz-Śmigły
1935-1939 Stanisław Burhardt-Bukacki

IA Lwów (Podole)
1926-1929(?) Mieczysław Norwid-Neugebauer
1929-1934(?) Juliusz Rómmel
1934-1939 Kazimierz Farbycy

IA Kraków (Śląsk)
1928-1938 Leon Berbecki
1938-1939 Antoni Szylling (w GISZ od 1937 - chyba bez przydziału)

IA Łódź
1935-1939 Juliusz Rómmel

IA Poznań
1926-1935 Aleksander Osiński
1935-1939 Tadusz Kutrzeba

IA Toruń
1926-1927 Leonard Skierski
1932-1935 Mieczysław Norwid-Neugebauer
1935-1939 Władysław Bortnowski

IA Warszawa
1927-1931 Leonard Skierski
1931-najpóźniej 1933 Edward Rydz-Śmigły
1939 Emil Przedrzymirski-Krukowicz


Nie znalazłem zaś żadnych pewnych informacji, jakie konkretnie odcinki mieli przydzielone w latach:

1926-1927 Lucjan Żeligowski
1926-1932 Jan Romer
1931-1935 Daniel Konarzewski
1935-1937 Mieczysław Norwid-Neugebauer

Czekam na poprawki i uzupełnienia - może uda się nam to zestawienie doprowadzić do końca?
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ostatnia obsada GISZ z 24 sierpnia 1939 r. byla nastepujaca:
1) inspektorzy armii:
gen. broni K. Sosnkowski,figuruje rowniez gen. Berbecki, mimo przejscia w stan spoczynku)
gen. dyw. M. Norwid-Neugebauer, J. Rommel, T. Piskor, S. Dab-Biernacki, K. Fabrycy, T. Kutrzeba, S. Burhardt-Bukacki i W. Bortnowski.
Gen. Krukowicz-Przedrzymirski nigdy nie byl inspektorem armii. Inspektorem armii mogl zostac co najmniej general dywizji. Generalowie brygady zajmowali stanowiska generalow do prac przy GISZ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wedle Staweckiego (Słownik biograficzny generałów..."):
Norwid-Neugebauer - od 12 XII 1935 inspektor armii w Warszawie.
Konarzewski - od 2 VI 1931 inspektor armii z siedzibą w Warszawie, gdzie zmarł 3 IV 1935 r.
Żeligowski: po przewrocie majowym przewodniczący Komisji Likwidacyjnej, po kilkutygodniowym przewodnictwie powrócił na stanowisko inspektora armii (a skoro był w Warszawie, to wynikać się zdaje, że tam właśnie powrócił - dop. Woj). 31 VIII 1927 r. na własną prośbę przeszedł w stan spoczynku.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

M-i --> To był skrót myślowy :-) Celowo też nie podawałem stopni przy nazwiskach, bo się zmieniały w trakcie.

Woj42 --> Tak, ze Staweckiego też korzystałem i nie wykluczam, że jest tak, jak piszesz, ale jest też pewien problem, o którym już tu mówiliśmy - w Warszawie w danym momencie miało siedzibę kilku generałów, ale tylko jeden z nich był Inspektorem Armii Warszawa", co nie zawsze da się wyłapać z analizowanego tekstu.

I tak Konarzewski miał siedzibę w Warszawie od 1931, ale ja widziałem na przykład pismo Śmigłego z tego roku, który jako Inspektor Armii uprzejmie prosi" - nie pamiętam dokładnie kogo, ale mam to zapisane - by informowano go zawczasu o pracach fortyfikacyjnych, prowadzonych na jego odcinku. A chodziło o modernizację Fortu II w Osowcu.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

I tak Konarzewski miał siedzibę w Warszawie od 1931, ale ja widziałem na przykład pismo Śmigłego z tego roku, który jako Inspektor Armii "uprzejmie prosi - nie pamiętam dokładnie kogo, ale mam to zapisane - by informowano go zawczasu o pracach fortyfikacyjnych, prowadzonych na jego odcinku. A chodziło o modernizację Fortu II w Osowcu."

L. Wyszczelski (Wojsko Piłsudskiego. Wojsko Polskie w latach 1926-1935", Warszawa 2005, s.47) stwierdza:
Piłsudski postanowił też, że zadaniem inspektorów armii i generałów do prac przy GISZ oraz generałów inspekcjonujących z raminia GISZ będzie kontrolowanie oddziałów według wytycznych opracowanych przez Biuro Inspekcji GISZ. Inspekcje prowadzili oni w porozrzucanych po różnych DOK i ciągle zmianianych odziałach i związkach taktycznych. Tak więc pojęcie "jego odcinek było rzeczą dość problematyczną.
Z kolei u Staweckiego, w opracowaniu "Wojsko Marszałka Józefa Piłsudskiego 12 V 1926 - 12 V 1935 (Warszawa 2004) jest cały podrozdział poświęcony inspektorom armii, w tym (na s. 49) tabela zawierająca zestawienie inspektorów armii i generałów do prac przy GISZ w latach 1926-1935. Jak podaje autor, opublikował on wcześniej jeszcze obszerniejsze opracowanie tego tematu - w Księdze Jubileuszowej Muzeum Wojska 1968-1998", pod. red. E. Łagunionka, Białystok 1999, s. 179-194.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie