Skocz do zawartości

formoza58

Użytkownik forum.
  • Zawartość

    95 832
  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    30

Zawartość dodana przez formoza58

  1. Oficer w muszkieterkach prowadzi szwadron KM 9 Pułku Ułanów Małopolskich, w drugiej polowie lat trzydziestych.
  2. Rtm. Henryk Roycewicz z 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich.
  3. Wdzięczni ułani 17 szwadronu Rokitno"...
  4. Moment wręczenia ww. buńczuka dowódcy 26 P.Uł. Wielkopolskich przez dowodcę brygady, w 1935 roku.
  5. Brygadowy buńczuk przechodni w gabinecie dowodcy 26 Pułku Ułanów Wielkopolskich.
  6. Zawody pułkowe na torze na terenie koszar pułku na Jałowcu. Od lewej widoczny kawałek trybuny honorowej zbudowanej w 1925 roku.
  7. Pocztowy i towarzysz z pułku Bielaka, w 1771 roku.
  8. W obozie pod Telechanami Ogiński zdołał zebrać około 2000 ludzi. Przebiły się do niego przez oblegających obóz Rosjan, pułki Bielaka i Koryckiego. Wkrótce doszło do pierwszych walk. W bezdzieżu szwadrony rotmistrzów Kryczyńskiego, Achmatowicza i chorążego Baranowskiego wyciąwszy dziesiątki wrogów, wzięły do niewoli przeszło 500 oficerów i zolnierzy rosyjskich.Upojony zwycięstwem hetman ogłosił w Chomsku uroczysty akces do konfederacji.Polacy niestety, niedługo nacieszyli się zwycięstwem. W nocy z 21 na 22 wrzesnia 1771 roku Suworow zaskoczył oddziały Ogińskiego na noclegu w Stołowiczach. Pogromowi uniknęły oba tatarskie pułki, które przewidujący Bielak wyprowadził z miasteczka wieczorem przeczuwając zasadzkę. Po klęsce Ogiński z Białegostoku wezwał przez kuriera rozkaz Bielakowi i Koryckiemu, aby przyłączyli swe pułki do oddziałów konfederackich na Podlasiu, ale obaj dowódcy, zawiedzeni , oraz rozgoryczeni niedołęstwem i ucieczką hetmana , nie posłuchali rozkazu. Wysłali równocześnie listy do króla Stanisława Augusta Poniatowskiego z prośbą o przebaczenie. Otrzymawszy je, z rozkazu króla pułk Bielaka miał stacjonować w rejonie Brześcia.Po wielu perypetiach pułk dotarł do wyznaczonego miejsca. Pułk Aleksandra Mustafy Koryckiego natomiast brał udział w tropieniu i wyłapywaniu ostatnich oddziałów konfederackich. Tatarzy rozbili kilka oddziałów konfederatów litewskich, walczących w małopolsce, min. w okolicy Żywca, Krzyżowej i Szczyrku. Wkrótce Bielak dostał awans na generała majora. Był to pierwszy przypadek w dziejach Rzeczypospolitej, aby muzułanin otrzymał szlify generalskie. W marcu 1790 roku, decyzją królewską, gen. Bielak otrzymał dowództwo nad brygadą lekkiej jazdy, składającej się z trzech pułków tatarskich.
  9. Buńczuk przy 22 Pułku Ułanów Podkarpackich.
  10. Z zawodów konnych w jednym ze szwadronów, w latach dwudziestych.
  11. Pod Wawelem, w dniu marszałka Józefa Piłsudskiego.
  12. Korpus podoficerski pułku w latach trzydziestych.
  13. Trębacz szwadronowy.
  14. Pluton trębaczy podczas defilady w 1932 roku.
  15. Cekaemiarze" pułkowi.
  16. Pluton trębaczy podczas defilady 3 maja 1938 roku.
  17. Oficerowie pułku, w drugiej połowie lat trzydziestych.
  18. Ułan Zaniemeński.
  19. Ułan Zasławski.
  20. Pluton trębaczy, w drugiej połowie lat trzydziestych.
  21. Ułan Wileński.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie