formoza58

.

Ppor. Franciszek Skibiński. Za to, że "... w czasie akcji naszej między Słuczą a Horyniem 29 czerwca 1920 r. , dowodząc podjazdem wywiadowczym wysłanym z rozkazu dowódcy 6 Dywizji, dotarł do nieprzyjaciela i stoczywszy z jego podjazdem walkę, wziął jeńców i dostarczył nam wiadomości, które zadecydowały o dalszej akcji 6 Dywizji."

Właśnie, opisane było jako świetlica korpusu, bez podania lokalizacji.

Troki, 1932 rok.

Grodno, lata trzydzieste.

Jw.

Kpr. Gwidon Salomon. " Dnia 12 czerwca 1920 r. w czasie szarży na nieprzyjacielską piechotę pod wsią Romanówka, przerwał kpr. Salomon wraz z kpr. Imachem, i ul. Badzowskim linię piechoty i uderzył z tyłu na nieprzyjaciela, wywołując tym brawurowym atakiem panikę w jego szeregach. Pełen energii i poświęcenia czyn kpr. Salomona i towarzyszy przyczynił się w znacznej mierze do pobicia nieprzyjaciela."

T- 26.

Sambor, okupacja.

.

Kpr. Bolesław Kołacz z Pułku Kawalerii KOP. Poległ 2 września.

.

Rok 1933. Po skończonej mszy w kościele garnizonowym oo. Jezuitów we Lwowie.

Wilno, okupacja niemiecka.

.

Piechota liniowa.

Kpr. Antoni Szczerbiński. Za to, że " ...w szarży szwadronu pod wsią Rosmiowem w miesiącu wrzesniu 1920 roku, wysunąwszy się na czoło całego szwadronu, pierwszy starł się w walce wręcz z przeciwnikiem. Kilku kozaków widząc jednego, a później drugiego kozaka zarąbanego przez kpr. Szczerbińskiego, rzuciło się z szablami do niego. Szczerbiński bronił się do ostatka, będąc ranny, zleciał z konia i byłby niechybnie przez kozaków rozniesiony na szablach, gdyby nie kilku ułanów, którzy widząc ciężkie położenie Szczerbińskiego, rzucili mu się z pomocą, zmuszając kozaków do ucieczki. Kapral Szczerbiński niejednokrotnie wyróżniał się swoją odwagą, idąc zawsze pierwszym, dodawał ducha i odwagi innym."

.

.

Warszawa, zakład " Wieczność", na Grzybowskiej.

.

W parku przy Janowskiej.