formoza58

.

Z 1930 roku...

Por. Bolesław Babecki. Służył na pokładzie " Zagończyka", potem dowódca " Strzelca Kresowego".

.

Jw.

Zwycięska ekipa pułku z gen. Grzmot Skotnickim w środeczku.

Z jednego z pułkowych " Hubertusów".

Szkoła podoficerska pułku, w latach dwudziestych.

Izba żołnierska jednego ze szwadronów pułku.

1 bateria dywizjonu, w pierwszej połowie lat trzydziestych.

Kpr. Tadeusz Imach. Za to, że " ... dnia 12 sierpnia 1920 roku w czasie szarży na wieś Pomianówka, przerwał wraz z kpr. Salomonem i uł. Bordoniem pierwszą linię przeciwnika i uderzył na tyły nieprzyjaciela, wzbudzając tym brawurowym atakiem panikę w jego szeregach. Pełen odwagi i poświęcenia czyn kpr. Imacha przyczynił się w znacznej mierze do ostatecznego pokonania przeciwnika."

? Oo, Bodziu, do dopełnienia tego wątku, jeszcze " ...droga daleka przed nami."

Radom, 1939 rok

Plut. Franciszek Haczkowski. Za to, że "...w czasie akcji 12 września 1920 roku pod Paromowem, gdy dowódca jego plutonu został ranny, sam otrzymawszy lekką ranę, stanął na czele i zmusił pluton, mocno ostrzelany przez artylerię nieprzyjaciela, do pozostania na miejscu, a ustawiwszy km, celnym ogniem zatrzymał oddziały atakującego nieprzyjaciela, czym uratował sytuację i uchronił nasz oddział od strat."

Pogoń za bolszewikami.

w 2 KK.

Na Zaolziu, w 1938 roku.

Jw.

Ułani z dwóch pułków, sformowanych z resztek jazdy polskiej po bitwie pod Lipskiem.

Wachm. Władysław Gwoździński " Aniołek". Za to, że "... bedąc felczerem medycyny, podczas walk o stację kol. Koziatyn w dniu 27 kwietnia 1920 roku, z narażeniem życia i pod gradem kul wroga opatrywał rannych i wynosił ich z pola walki. Tak wyniósl min. Dlędzickiego, Damajkę i innych. Prócz wykazania tej osobistej odwagi, był on przykładem męstwa dla innych ułanów biorących udział w akcji."

Żołnierze Wileńskiego Pułku Strzelców.

W Wilnie, w 1925 roku.

Przyszły " Pancerny I".

Ciekawy rysunek " Pancernego I".

Z promocji w pierwszej połowie lat trzydziestych.