od czego to jest?(amunicja)

[maskot5pu]

proszę o identyfikację

[Gość]

to jest amonicja od DSZK

[Speedy]

W kwestii formalnej: z całą pewnością nie skonstruowano ani PTRD ani PTRS w 1932. Sam nabój 14,5x114 dopiero w 1939 powstał. Obie rusznice powstały w 1941 r. Żadna też z nich nie była wcześniej bronią 12,7 mm.
Przed PTR-ami wyprodukowano niewielką liczbę rusznicy Rukawisznikowa wz.1939 (samopowtarzalna 14,5 mm). W 1942 Rukawisznikow przedstawił prototyp bardzo prostej i lekkiej jednostrzałowej rusznicy 12,7 mm (z przewidzianą możliwością wymiany lufy na 14,5 mm), jednak produkcji nie podjęto.

[MK]

Zaś sama rusznica powstałą przy wielkiej i wydatnej pomocy konstruktorów Ur-a" i Panzerbuchse 38/9, których to rozwiązania konstrukcyjne pozwoliły na zbudowanie takiej machinerii.

[maskot5pu]

proszę o identyfikację

[maskot5pu]

oto oznaczenia 17 43 i gwiazda raczej sowiecki ale od czego wusokość całości 14,7cm szerokość u podstawy 2,10 cm
u wylotu około 1,4 cm to tyle danych .

[J-23]

amunicja kal 14.5 mm do rusznic PTRD i PTRS

[maxikasek]

Jest to 12,7 od DSzK-a. Rusznic 12,7 Diektariewa wyprodukowano chyba ok 300 szt. więc jak ktoś trafi coś takiegow Polsce to jest to znalezisko na miarę panzerbusche Tanka. A amunicji używano do nich chyba standardowej.

[MK]

Niestety...
12,7x108 Diegtiarew. Reszta info w tym drugim poście.
Ammo do PTR-a miała inny kształt, szerokość łuski u podstawy to około 26 mm a całkowita długość 155 mm.
Pozdro - MK.

[Speedy]

Nie. PTRS (ta samopowtarzalna, Simonowa) bazuje na konstrukcji któregoś samopowtarzalnego karabinu Simonowa, z odpr. gazów z przew. lufy, on te karabiny konstruował bez przerwy od lat 20-tych, jeden mu nawet wprowadzili na uzbrojenie (AWS-36). PTRD (jednostrzałowa, Diegtiariewa) też miała być bronią samopowtarzalną, działająca na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Ale ostatecznie dla oszczędności koleś przerobił ją na jednostrzałową, tyle że wykorzystał oryginalny mechanizm do otwarcia po wystrzale zamka i wyrzucania łuski.
Polski Kb wz.35 Ur. był bronią powtarzalną, miał normalny 4-taktowy zamek typu Mauser (tylko oczywiście mocniejszy znacznie) i stały magazynek zdaje się na 3 naboje. W odróżnieniu od wszystkich pozostałych rusznic wykorzystano w nim efekt Gerlicha. Polega on na tym że pocisk o wielkiej prędkości (przynajmniej 1100 m/s ale lepiej więce) uderzając o pancerz nie wnika weń, ale wybija cylindryczny korek" który wpada do środka i demoluje wnętrze (albo nie demoluje). W związku z tym pocisk nie musi mieć twardego rdzenia bo w ogóle się w pancerz nie wbija, tylko robi ten korek. Osobiście pomysł uważam za średni ale nie chcę tu elaboratów balistycznych pisać. W każdym razie wszystkie pozostałe rusznice wykorzystywały normalny pocisk ppanc. z twardym rdzeniem.
Niemiecki PzB-39 był bronią jednostrzałową, z zamkiem klinowym z pionowym klinem. Zamek otwierało się bardzo śmiesznie, odchylając chwyt pistoletowy wraz z kabłąkiem i spustem, w dół do przodu. Rosjanie wyprodukowali w 1941 próbną serię klonów PzB-39 ale to już w oryginale nie była zbyt udana konstrukcja, jak się nałożył na to pośpiech i rosyjskie warunki to wyszła zupełna tragedia. Nie wiem coby z PzB 39 mogło być w PTR-ach, może najwyżej mechanizm spustowy ale też wątpię.

[ZnaChoR]

na 1000% rusznica PTRS i PTRD!!
u mnie w lesie pełno się tego wala :)
pzdr.ZnaChoR

[Domino(*)]

Mylisz się Znachor, MK ma racje jest to nabój do 12,7x108 Diegtiarew.



Pzdr

[mietek]

12,7mm, zobaczcie proporcje: http://www.geocities.com/russianammo/145mm.html#2

[Sv]

Czesc Domino przed chwila znalazlem w necie taka informacje:
Radziecka rusznica przeciwpancerna skonstruowana przez Diegtariewa w 1932 r. na bazie wcześniej produkowanej rusznicy kal. 12,7 mm. W pociskach znajdowała się niewielka liczba materiału zapal-wybuch., co po uderzeniu w pancerz wskazywało strzelcowi miejsce trafienia. Od 1941 r. używano pocisków z trzpieniem wolframowym, o znacznie większej sile przebicia. Równocześnie produkowano rusznice PTRS wz. 41 konstrukcji Simonowa z magazynkiem na 5 nabojów, jednak poprzedni model okazał się łatwiejszy w produkcji i użyciu, co sprawiło, że rusznice Diegtariewa były głównym typem tej broni Armii Czerwonej do końca wojny.
Dane taktyczno-techniczne:kaliber: 14,5 mm

Rusznica przeciwpancerna PTRS została opracowana przez konstruktora Simonowa w 1932 roku. Była to bardzo nowoczesna broń z umieszczoną na lufie rurą gazową, w której przesuwa się tłok gazowy, poruszający suwadło. Przesuwa ono w dół zamek, by go odryglować, a następnie popycha go do tyłu, aby wyciągnąć i wyrzucić łuskę. Podobnie jak w innych projektach Simonowa magazynek otwiera się do czyszczenia na zawiasie z przodu.W magazynku mieści się pięć nabojów ładowanych ze specjalnej łódki w jeden tylko sposób - co nie jest najlepszym systemem na polu walki. PTRS, chociaż bardziej nowoczesny niż PTRD , był o wiele delikatniejszy a jednocześnie cięższy i większy. Pozostawał w służbie do końca lat czterdziestych, wyprodukowano go jednak, jak się wydaje, niewiele egzemplarzy, ponieważ PTRD miał te same osiągi (używał tej samej amunicji), a był łatwiejszy w użyciu i produkcji.

Dane techniczne:
Produkcja : ZSRR
Kaliber : 14,5 mm


to uzywaly tej samej amunicji czy nie?
Sv