Powrót z manewrów 1936

[parzydar]

Zapraszamy do udziału w pokazie historycznym zatytułowanym „Powrót z manewrów 1936”.

W okresie międzywojennym jednostki WP po odbyciu letnich manewrów powracały do macierzystych miejsc stacjonowania, co zawsze było wielkim świętem gromadzącym w miastach tłumy widzów. Na cześć armii budowano specjalne bramy powitalne, wieszano flagi państwowe, dziewczęta wręczały żołnierzom naręcza kwiatów, chłopcy maszerowali razem z wojskiem. Wojsko Polskie postrzegane było, jako obrońca ojczyzny, gotowy zawsze bronić niepodległości RP.
„Powrót z manewrów” ma być zarazem symbolicznym przejściem od czasów pokoju do czasu wojny, gotowości do tego, co przyniósł 74 lata temu świt 1 września 1939 r.

Wydarzenie odbędzie się 31 sierpnia 2013 r. Program:

Godz. 10:00 - złożenie kwiatów na grobach generałów dowódców 1939 r. pochowanych na Powązkach Wojskowych, przy asyście honorowej WP. Miejsce Powązki Wojskowe w Warszawie.

Godz. 13:00 – 17:00 – otwarcie wystawy fotograficznej, projekcje kronik P.A.T. przemarsze, zmiany wart, wystawa uzbrojenia piechoty II RP. Miejsce Sala Tradycji Dowództwa Garnizonu Warszawa, Plac Marszałka Piłsudskiego 4.

Powrót z manewrów 1936" jest wspólną inicjatywą Stowarzyszenia Historycznego Cytadela i Dowództwa Garnizonu Warszawa.

Zaproszenie
http://imageshack.com/a/img41/1/hdkp.jpg

[pi.ko]

Odbył się? Jakieś fotki powstały, chętnie bym zobaczył co Wam wyszło, jako ze ostatnio zajmowałem się temetem witania powracajacego wojska od strony społeczeństwa.
W duzej mierze spontaniczność" była na rozkaz.

[Stadler]

W duzej mierze "spontaniczność była na rozkaz."

W II RP? Można prosić o jakieś źródła? Ew. o własne badania na temat?

[pi.ko]

Choćby okólniki Inspektora Szkolnego wyznaczające gdzie i o której godzinie mają się szkoły ustawiać by powitać wojsko.

[ArturSz]

To akurat jest przejaw dobrej organizacji. Dobra organizacja - gdy widmo co, gdzie, kiedy" to dobre samopoczucie i satysfakcja z dobrze spędzonego czasu. To sprzyja pozytywnemu odbiorowi i uczuciu autentycznej dumy i raodści, szczególnie przez osoby młode chętnie manifestowanemu. A ówczesne Wojsko Polskie to był iście cudny widok, na widok którego i starsi stateczni panowie, gubili kapelusze....a i panie głowy traciły.

Co wszystko jest pięknie zarejestrowane na kronikach PAT i licznych zdjęciach na NAC.
To nie aktorzy. To autentyczne, ówczesne społeczeństwo i wojsko.

Gdy zaś mamy do czynienia ze spontanicznością" w dzisiejszym rozumieniu, czyli krótko mówiąc z barkiem organizacji, odpowiedzialności.... nie bedę dalej rozwijał tej antytezy, bo różnicę chyba już wszyscy czujemy.

Podsumowując - społeczeństwo reagowało wówczas niezmiernie spontanicznie widząc znaki sprawności i piękna swojego wojska i państwa.