Porcelana

[czanna]

Proszę o jakiekolwiek informacje na temat tej porcelanowej formy. Z tyłu napis Theodor Paetsch Frankfurt A/O. Numer : 261 1 prawdopodobnie. Czy ktoś może podać mniej więcej datę produkcji tego przedmiotu? Czy firma Theodor Paetsch istnieje do dziś?

[Gniewkos]

Steingutfabrik Theodor Paetsch
Frankfurt an der Oder. Brandenburg.
Hersteller / ManufacturerProducent

tutaj możesz sobie poczytać fabryka fajansu Paetsch
http://de.wikipedia.org/wiki/Steingutfabrik_Paetsch

jak nie znasz niemieckiego to napisz postaram się tobie to na szybko przetłumaczyć

pozdro!

[Gniewkos]

Na PW dostałem prośbę o przetłumaczenie historii fabryki z Wikipedii.

Wklejam je tutaj aby można było z tego w przyszłości korzystać także tutaj na naszym na forum.

Fabryka wyrobów fajansowych Paetsch z Frankfurtu nad Odrą była jedną z najbardziej znanych i znaczących wytwórni fajansu w kraju w kraju i za granicą.
Publikacją w gazecie Frankfurter Patriotischen Wochenblatt 5 listopada 1840 roku, fabryka zachęcała do kupna naczyń po cenach fabrycznych, z okazji założenia fabryki która znajdowała się, na północ od miasta Frankfurt nad Odrą. W 1846 roku opublikowano w książce adresowej miasta Frankfurtu Joh. Adam Hintze i sprzedawcę Wilhelma Eduarda Paetsch jako właścicieli. Od 1863 roku zmieniają się udziały na Georg Theodor Paetsch i Wilhelma Gust. Leop. Selle,firma działa jeszcze dalej pod nazwą fabryka fajansu Paetsch. W 1890 roku po śmierci Georga Theodora, interes przejmują syn Theodor junior oraz jego brat Walter, od 1930 roku do 1945 roku Theodor Paetsch, a od 1953 roku Irmgard Paetsch jako kierownik przedsiębiorstwa.
Fabryka leżała w części przemysłowej bezpośrednio nad Odrą. Dzięki temu materiały do produkcji i materiały palne mogły być dostarczane bezpośrednio statkami drogą wodną. Z dostępem do peronów towary mogły być rozładowywane do wagonów na dworcu towarowym i stamtąd transportowane koleją. Dzięki temu połączeniu fabryka stała się bardzo obszerna.
Do programu produkcyjnego należały najpierw naczynia kuchenne, jak naczynia na zapasy, garnki na mleko i kanki. Asortyment ze względu na tanią cenę stał się dostępny dla ludu. Aby móc zapewnić tanią cenę przy produkcji seryjnej , przy projektowaniu, różnych naczyń zaczęto używać form. Dekoracje jak, kwadraty, zęby, kąty czy paski zostały nanoszone metodą natryskową i przy użyciu szablonów w najczęściej jaskrawych kolorach. Standardowe formy były zachowywane przez lata i umożliwiały produkowanie części zamiennych na dłuższą metę. Poza tym były tez produkowane małe serie pojedynczych sztuk, które ze względu na swoją dekorację i złote ozdoby odstępowały od prostych naczyń dla ludu. Do tego należały obok talerzy na owoce z kolorowymi stylowymi owocami także półmiski na szparagi, które na rantach były ozdobione złotymi końcami szparagów.
Przywilej produkcji dużych zestawów do mycia nie przysłużył się fabryce, ponieważ produkcja porcelany nie była ekonomiczna. Zatem do zakresu produkcji należały tylko sanitariaty. Z tą ofertą towarową firma Paetsch w końcu 19. Wieku stworzyła duży rynek zbytu w kraju jak i za granicą. Od roku 1899 zostały dokonane pierwsze transakcje eksportowe. Między innymi z Indiami, Meksykiem i Zanzibarem. Firma Paetsch jako jedna z pierwszych zaczęła używać nowinek do dekoracji srebra i kolorowego tła.
W latach 1920 do 1942 nastąpiła prezentacja fabryki na targach w Lipsku w Pasażu Mädlera. Pismo branżowe Die Schaulade Deutscher Wert- und Kunstarbeit regularnie przedstawiało najnowsze kolekcje fabryki Paetscha.
W 1933 roku zmieniło się wzornictwo i dekoracje. Teraz naczynia ozdabiały ornamenty z świata sadzonek i chłopskie motywy które częściowo były malowane ręcznie. Wszystkie artykuły otrzymały malowane gąbką ranty(?) tak jak w wzorach śląskiej ceramiki.
Wyznaczona w 1933 roku przez przemysł fajansowy regulacja cen przyniosła firmie Paetsch najlepsze obroty. Warunkowo podczas gospodarki wojennej II wojny światowej doszło tylko kilka produktów do oferty naczyń, na przykład podgrzewacz do herbaty, z glazurą z kości słoniowej w środku pomalowana na czerwono i należący do tego dzbanek do herbaty.
W 1945 roku z końcem II wojny światowej, fabryka miała 10.000m2, 75% fabryki zostało zniszczone. Odbudowa zaczęła się 21 maja 1947 roku, firma ponownie uczestniczy w targach lipskich. Popyt na naczynia był duży. Prowincjonalizacja towarów fajansowych nie zwolniła z kontyngentu, zawarto tylko kilka zleceń w handlu między strefowym (umowa handlowa pomiędzy RFN i NRD). Sprzedaż z zagranicznymi partnerami następowała tylko po zatwierdzeniu negocjacji, gdzie ceny ustalał rząd sowieckiej administracji wojskowej w Niemczech.
W roku 1953 fabrykę upaństwowiono występuje ona jako fabryka fajansu Frankfurt nad Odrą. Gama produktów została poszerzona o miski i ozdobne doniczki. Po krótkim przestawieniu produkcji na rury drenażowe fabryka w 1955 roku zostaje zamknięta.

pozdro!