Grzechotnik Napisano 5 Czerwiec 2006 Napisano 5 Czerwiec 2006 Teraz dostawach i przekłamaniach, które najczęsciej przejawia się tym, że podaje się dane tak jakby przed faktem zaistnienia pomocy ZSRR był pustynią i nic nie posiadał poza kamieniami i maczugami, albo na danych wziętych z sufitu czyli niewiadomo skąd, ale na początek ogólnie. Na początek by było jasne podajmy wynik walk. Na frontach wschodnich w toku walk rozbiciu uległo łącznie 506 dywizji niemieckich i nieznana dokładnie a obliczana na około 100 liczba dywizji satelitów Niemiec. Na frontach zachodnich rozbito zaś 176 dywizji. W toku walk Wehrmacht stracił łacznie 13 mln 600 tys. żołnierzy zabitych bądź rannych, z tego blisko 10 mln przypada na front wschodni. Straty Aliantów.Łączne straty amerykańskie w walkach w Europie i na Pacyfiku to 322 tys. żołnierzy. Straty Brytyjskie obliczono na 303 tys. żołnierzy liczba strat cywilnych jest wyższa. Liczba poległych lub zaginionych żołnierzy radzieckich na polach bitew i w niewoli wyniosła między 1941 a 1945 rokiem 8,668,400 żołnierzy z czego aż 56,7% (proponuje to zapamiętać) to straty między 1941 a 1942 rokiem. Dla porządku zestawienie strat ZSRR uwzglednia zmarłych w niewoli (około 3,7 mln), a także tych straconych po powrocie do kraju.Według ostatnio danych z portów Angli i Islandi w kierunku Murmańska i innych portów leżących na północy Rosji wypłynęły łącznie 42 konwoje (722 transportowce), w drugą zaś stronę 36. Dotarły 682 jednostki: 85 zostało zatopionych przez Niemców, a 31 zawróciło do macierzystych portów. Drogą morską przeszło około 30% zaopatrzenia. Zapomniane są a może przemilczano inne trasy zaopatrzenia. Nie wspomina się o przelotach eskadr samolotowych z Alaski na Półwysep Czukocki i dalej do Krasnojarska, (coś dla odkrywców bo trochę ich spadło albo przymusowo lądowało), o konwojach statków ciągnących przez Ocean Spokojny i o karawanach samochodowych jadących przez Iran, w latach wojny w większej części okupowany przez wojska brytyjskie i radzieckie. Tymczasem dzięki tym trasom Związek Radziecki otrzymał aż 70 proc. towarów, które miały doń trafić w ramach Lend-Lease. Ze Stanów wędrował do ZSRR nie tylko sprzęt wojskowy który wcale nie stanowił przewagi, lecz także szyny, rury, parowozy, wagony towarowe, ciężarówki, metale kolorowe (miedź, cyna, molibden, aluminium), przewody i kable elektryczne, umundurowanie, konserwy mięsne i skóra na buty. No i teraz kłopoty pozwolę sobie dopisać wątpliwościWg strony: http://sturmvogel.orbat.com/SovLendLease.html dostawy LL to między innymi: 59% paliwa lotniczego - ??? raczej z sufitu55,5% aluminium - możliwe92,7% szyn kolejowych - ??? sufit81,6% lokomotyw - ??? sufit80,7% wagonów kolejowych -??? sufit33% materiałów wybuchowych - wątpliwe45.2% kauczuku - bardzo możliwe27.9% obrabiarek - także bardzo możliweDane o tyle ciekawe, że miejscami dość dziwne. Bo tak podaje się 81,6% lokomotyw, gdzie indziej widnieje jak byk, że było to 1966 lokomotyw i 11 tys wagonów kolejowych. Wertując dane produkcyjne znajdujemy zaś iż między 1941 a 1945 ZSRR wyprodukował 1728 lokomotyw, a tylko w 1940 roku wyprodukowano w ZSRR 30 tys wagonów kolejowych. W książce Mariana Zagórniaka Europa w przededniu wojny" znajdujemy zaś co następuje : W 1937 roku ZSRR miał 750 000 wagonow kolejowych i 23 700 lokomotyw. Więc konia z rzędem temu kto dojdzie czym jest i skąd się wzieły te 81,6% lokomotyw i 80,7% wagonów. W przypadku samochodów też sytuacja niejasna. Jak wiemy rosjanie bardzo lubili Studeabeckera i wysoce go sobie cenili (czego o innym sprzęcie powiedzieć nie można co zrestą temat na inny wątek), czy jednak bez amerykańskich ciężarówek byłoby gorzej sprawa daleko wątpliwa. Ciężarówek dotarło około 400 tys i szeroko się twierdzi, że bez nich armia ZSRR łaziła by pieszo. Ale w tej samej książce stoi co następuje: W samym tylko 1937 roku w ZSRR wyprodukowano 515 000 pojazdow mechanicznych w tym 80 300 traktorow, 171 500 samochodow ciezarowych i 18 500 samochodow osobowych. Łącznie radziecki park samochodowy oceniano w 1938 roku na 635 000 ciezarowek i 125 000 aut osobowych, dla porównania Niemcy i Austria w 1938 roku miały 383 000 samochodow ciężarowych. Jak więc widać ZSRR posiadał dość dużo a i moc przemysłu samochodowego była ogromna, patrząc jednak na straty osobowe pomiędzy 1941 a 1942 możńa przyjąć, że podobnie w przypadku sprzętu mechanicznego stracono jakieś 50% stanu w ciągu pierwszych 6 miesięcy wojny. Do tego dokładamy dla smaku: GAZ AA podstawowy samochód Armii Czerwonej w 1941 (niewątpliwie nienajlepszy)produkowany na licencji Ford AA. W okresie 1932-1946 wyprodukowano go łacznie 829 808 szt. Oprócz tego w czerwcu 1941 AC posiadała 104 000 ZISów. Podczas wojny były produkowane w 3 fabrykach: w Moskwie, Miasie na Uralu i Uljanowsku. Między innymi w Moskwie (do października 1941 i od lipca 1943 gdzie schodziło ich 150 szt dziennie. Łącznie w samej Moskwie podczas wojny wyprodukowano ich ok 100 000. Jak widać AC nie była skazana na konie.Dla porządku podstawiamy dane zaczerpnięte z pracy pojazdy zdobywcze w Armi Czerwonej gdzie widnieje takie zestawienie: na 664 500 samochodów w użyciu 58.1 % produkcji sowieckiej, 32.2 % amerykańskiej i brytyjskiej, 9.1 % pojazdy zdobyczne.Słusznym wydaje się więc teza, że duża ilość Studeabekerów w armii to nie wynik całkowitego braku innych pojazdów a to, że były to bardzo udane cieżarówki i przewyższały nie tylko Gaza AA ale i Zisa5. Za znaczące można uznać według mnie dostawy następujących rzeczy - transport, radiostacje i sprzet łaczności (w tym kable) i aluminium w tym jako blachy na poszycia samolotów.Ponieważ aluminum było już dostarczane jako blachy to normalne i praktykowane jest, że blachy były cechowane przez fabrykę dlatego można spotkać cechy amerykańskich fabryk na blachach poszycia np Iłów.Trudno dobrać się do sensownych danych na temat owej pomocy. Chyba najlepsza to praca Kołomyjca i Moszczeńskiego pod tytułem właśnie Lend Lease. Tyle że kołomyjec traktuje o pomocy czysto wojskowej a więc o sprzęcie a pomija takie informacje jak skóra na buty a co też miało swoje znaczenia. Ciekawa jest natomiast i zasługująca na odrębny wątek opinia na temat sprzętu z pomocy panująca w ZSRR, a dokładniej wśród ich użytkowników czyli żołnierzy. O ile bardzo cenili i chwalili Studecbekery i Jeepy, Air Cobry, które lubili i uważali za niezły samolot mimo, że u Aliantów miała ona nędzną opinię, chwalili Shermany za sprawność silników a kleli za trudność odpalenia zimą, wysoką sylwetkę, słaby pancerz i gówniane parametry działa 75 mm oraz za slizganie się na oblodzonej powierzchni (co ciekawe z 4 tys sztuk połowa to były 76 z długą lufą i po uwagach ze strony ZSRR M4 dostarczano z silnikami diesla)A właśnie jeszcze zestawienie dostaw czołgów made in USA.M3A1 Stuart 1676 M5 Stuart 5 M24 Chaffee 2 M3A3/M3A5 Lee/Grant 1386 M4A2 Sherman (75mm) 2007 M4A2 Sherman (76mm) 2095 M10 Wolverine 52 M18 Hellcat 5 M46 Pershing 1 M31 ARV 115 M15A1 MGMC 100 M17 MGMC 1000 T48 radziecki nazwa SU-57 650 M2 halftrack 342 M3 halftrack 2 M5 halftrack 421 M9 halftrack 413 T16 96 M3A1 Scout 3340 LVT 5 Sprzęt Brytyjski
fanatyk6 Napisano 5 Czerwiec 2006 Napisano 5 Czerwiec 2006 a jaka bron na ammo 7,62 mm dostali od amerykancow ruscy? czy oprocz kmow w shermanach i na innych pojazdach byly dostarczane km dla piechoty??pzdr
MarekA Napisano 5 Czerwiec 2006 Napisano 5 Czerwiec 2006 Mam duże wątpliwości co do oficjalnych radzieckich danych na temat wielkości produkcji przemysłowej ZSRR. W 1929r. wartość produkcji przemysłowej całego świata wynosiła 711mld zł. W tym: USA 284 mld zł, (czyli 40% całej światowej produkcji przemysłowej), Niemcy 76 mld zł, Anglia 66 mld zł, Francja 53 mld zł, ZSRR 43 mld zł, Japonia 18 mld zł. W 1938r. (bez ZSRR) produkcja przemysłowa na świecie wynosiła 93,3% tej z 1929r., a z ZSRR była o 12,3% większa niż w 1929r. Wzrost/spadek produkcji w/w państw w 1938r., w porównaniem z rokiem 1929 wynosił: USA spadek o 28%, Niemcy (z Austrią) wzrost o 26,7%, Anglia wzrost o 16%, Francja spadek o 18%, ZSRR wzrost o 4,7 razy, Japonia wzrost o 73,9%. Jak widać, w ZSRR nastąpił nieprawdopodobny wręcz wzrost produkcji przemysłowej, nieporównywalny z żadnym innym państwem. To właśnie budzi moje wątpliwości co do wiarygodności oficjalnych radzieckich danych na temat wielkości produkcji przemysłowej. W latach 1929 -1938 wzrastała ona, w stosunku do roku poprzedniego, o 10 do 30% rocznie, był to ciągły wzrost, bez spadków produkcji. Dla porównania, w drugim na świecie państwie, po ZSRR, o największym wzroście produkcji przemysłowej czyli Japonii, produkcja wzrastała o kilka do 13-15% rocznie w stosunku do roku poprzedniego. Był też spadek produkcji przemysłowej w latach 1930-1931. Z oficjalnych radzieckich danych wynika, że przed wojną ZSRR był potęgą gospodarczą co najmniej porównywalną ze Stanami. Jeśli przyjmiemy te dane za wiarygodne, to faktycznie pomoc Aliantów wygląda mizernie. Jednak, by ocenić jej rzeczywisty wymiar, najpierw należy posiadać nie budzące wątpliwości dane na temat wielkości produkcji przemysłu radzieckiego.
Rekomendowane odpowiedzi
Temat został przeniesiony do archiwum
Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.