jarb

To wszystko jest amunicja 7,62x54R, gdyż nie ma „specjalnej” amunicji „do Mosina”. Znaczy każdy typ amunicji 7,62x54R możesz załadować i wystrzelić z tego karabinu, z tym, że niektóre będą mieć większy impuls odrzutu, będą mniej celne z uwagi na rozbieżność pomiędzy trajektorią pocisku a nastawami celownika oraz mogą powodować zmniejszenie żywotności broni. W tym kalibrze była natomiast specjalnie dedykowana amunicja do karabinu lotniczego SZKAS, która różniła się między innymi wzmocnioną konstrukcją łuski i silniejszym osadzeniem pocisku (z uwagi na znaczne siły i przyśpieszenia mechanizmów broni, które powodowały destrukcję „zwykłych” nabojów). Oczywiście działało to tylko w jedną stronę i wadliwe partie szkasowskich nabojów jak najbardziej kierowane były do uzycia przez piechotę, np. podczas Wojny Zimowej szkasowskich pocisków wskaźnikowych używali radzieccy snajperzy i właśnie takim pociskiem był raniony słynny fiński snajper Simo Häyhä (co paradoksalnie ocaliło mu życie, ale to już inna historia).

Miały, choćby taki BS-40, czy Bojno-Rodzewicza. Poza tym rdzenie stalowe posiada szereg pocisków specjalnych: Kutowoja, B-30, B-32, BZT, ZB-46, czy współczesne ŁPS, PP, BP, BT, itd., ale te mają inny kształt części dennej. Coś podobnego stosowano: pocisk wz. 1916r. Sołonina, ale miał inny kształt oparty na pocisku tępołukowym wz. 1891r.

elementy łączące wędki bambusowej?

iglica ZB-26

7,9x57 produkcji Zbrojowka Brno (Czechosławacja) z kwietnia 1937r.

Łuska naboju 7,9x57mm, czyli mauserowska. „P370” - producent łuski: Hugo Schneider A.G., Werk Berlin-Köpenick; łuska ze stali platerowanej mosiądzem (90% Cu): „IX” – producent stali: August Thyssen Hutte, Hamborn; „w” – zakład platerujący: Hugo Schneider AG Messingwerk Taucha/Liepzig; „1” – kod składu stali użytej do produkcji łuski; „64” – seria; „39” – rok produkcji 1939; Naboje scalane były z pociskami sS lub Platz 33

Podpowiedź: ten drugi wymiar to jest długość łuski, a to jest 8mm różnicy pomiędzy Carcano a Bredą.

8x59 Breda

Tylko jest problem, bo P163 w1935r. wyprodukowała tylko 15 partii amunicji 7,9mm Mausera.

Łuska .401 Winchester Self – Loading (10,33x38 - kaliber x długość łuski w milimetrach), do karabinka samopowtarzalnego Winchester model 1910. Skąd się wzięła? W czasie I wojny światowej Francja zakupiła duże ilości samopowtarzalnych karabinków myśliwskich Winchestera w kal. .351SL i .401SL, do uzbrojenia załogi samolotów. Widać po wojnie trafił do nas, czy z armią Hallera, czy zakup na wojnę Polsko – bolszewicką, czy prywatny zakup myśliwego – nie wiem.

U - Union Metallic Cartridge Company (UMC) Bridgeport Connecticut USA