formoza58

...

Gwoli podsumowania tematu warty honorowej 6 SBK przy trumnie marszałka Józefa Piłsudskiego...

To jeśli da się zauważyć, to wiesz wszystko ?

...

Rok 1936 i 1937 możesz sobie darować. Mimo, że zdjęcie jest skoszone i przez to zniekształcone widać, że oficerowie mają rogatywki z miękkim denkiem, noszone do końca listopada 1935 roku.

...

Dzięki, przeoczyłem tego drugiego bliżej dźwigu. Kurcze , po " spostrzegawczym i bystrym" to mi zostało chyba " i". ;-) Z tym na lewo od dźwigu to nawet nie próbuję.

Istotnie, ciekawe... Doroczne ćwiczenia letnie, wiadomy szwadron, nietrudne do ustalenia miejsce przeprawy w okresie 1930- 1935. Jaki okres miałeś na myśli?

I jeszcze dwa za nimi. Jeden rufą, drugi dziobem ( " Komendant Pilsudski" ? ).

.

A tutaj akurat bywało, bywa i będzie bywało różnie z tą przemianą " brzydkiego kaczątka w łabędzia". Przytaczając tą osobę, miałem na myśli przykład na trudności identyfikacyjne zdjęć, gdy twarz człowieka zmienia się niekiedy fizycznie w stosunkowo krótkim przedziale czasowym. Tylko tyle, bez patosu ;-)

???

Oczywiście, ja w to nie wątpię. Mam nadzieję, że ankieta poszła z korektą miejsca zdarzenia.

Z kolejnego święta pułkowego... Obiad w krytej ujeżdżalni.

Sylwetki ułanów pułku, prawdopodobnie podczas mobilizacji sierpniowej w 1939 roku. Po zafasowaniu płaszczy i oporządzenia. Na płaszczach metki magazynowe, wsuwki zasłaniające " cyfrę" pułku. Może ktoś rozpozna swojego Bliskiego...

Bardzo ciekawy biogram. Przydało by się zweryfikować niektóre epizody. Choćby zdarzenie podczas służby uł. Franciszka Błażewicza w stajni, kiedy " Pułk obozował we Lwowie". czemu? ponieważ miejsce wydarzenia odpada. --------------------------------------- W temacie identyfikacji ułanów, jako przyklad jak zmieniają się twarze osoba st, uł. Tadeusza Guzika z 1 szwadronu, wcielonego do służby w listopadzie 1934 roku. Na pierwszym kadrze jako młody ułan w 1935 roku, na drugim w 1937 roku, kiedy był podoficerem nadterminowym. Wojsko zmienia czlowieka, prawda? ;-)

Ogniom. Konstanty Rolecki.

.

.

.

Tak myślę, iż mimo że przepadło z tym wydaniem, rodzina bynajmniej nie straciła, oddająć zbiorek w ręce antykwariusza. Natomiast sam materiał również nie przepadł, tyle że poleciał w ręce sympatyków poszczególnych jednostek Kawalerii i Artylerii Konnej... Z drugiej strony , nie każdy jest przedsiębiorczy , a w przypadku odejścia zbieracza, dla rodziny w wielu przypadkach jest po prostu balastem, który zagraca mieszkanie. Taka jest niestety prawda :-(

.

.