[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

1 godzinę temu, ptasznik napisał:

W pułkach czołgów nie, ale w dywizji pancernej był też pułk zmechanizowany.

W dywizji pancernej było

W 1955 - 30 dział polowych i 10 bezodrzutowych.

W 1961 - 18 haubic 122 mm i 6 armat 85 mm.

W 1968 - 42 haubice 122 mm, 3 armaty 85 mm i 3 PPK na BRDM.

W 1975 - 42 haubice 122 mm, 6 samobieżnych PPK Trzmiel (BRDM ?) i 6 bezodrzutowych.

Pod koniec lat 70-tych - 42 haubice 122 mm i 4 PPK Malutka (BRDM- 2 ?)

1955 r. - 18 haubic 122 mm w dywizjonie artylerii haubic, po 4 armaty 76,2 mm i 3 armaty bezodrzutowe w każdym z pułków zmechanizowanych plus 1 armata bo (szkolna bateria artylerii ? Bo takowa była w ówczesnej strukturze dywizji czy też "dywizyjna" kompania rozpoznawcza, jakoś ta jedna armata bo do niczego nie pasuje)

1961 r.- 18 haubic w dah i 6 armat 85 mm w baterii ppanc. w pzmech.

1968 r.- 36 haubic 122 mm w rozwiniętym z dah pułku artylerii plus 6 haubic w baterii artylerii w pzmech., 3 armaty i 3 ppk w baterii ppanc. w pzmech.

1975 r.- 36 haubic 122 mm w pułku artylerii plus 6 haubic w baterii artylerii w pzmech.,4 ppk w baterii ppanc. w pzmech.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

Godzinę temu, ptasznik napisał:

Gdybym ich nie widział, to bym nie pisał. To tylko jeszcze raz pokazuje jak mało wiadomo o sprzęcie i jego użyciu.

Ok, o tym też dyskutowaliśmy w temacie ppk "Trzmiel'" i innych ale tak jak wcześniej napisałem albo była to specyfika tegoż dywizjonu (97 dappanc.) albo co dywizjon to inny etat albo to tylko etat pokojowy (o czym piszę "TU" cały czas) albo w tymże dywizjonie istniała szkoła młodszych specjalistów szkoląca "operatorów" ppk dla całej 4 DZ. Ale to tylko moje przypuszczenia.

 

Godzinę temu, ptasznik napisał:

Kajetanowicz nie wspomina o haubicach 152 mm w dywizjach pancernych, jedynie o 42 kalibru 122 mm co by dawało siedem baterii, sześć w dwudywizjonowym pułku dywizyjnym i jedną w dywizyjnym pułku zmechanizowanym. Może w latach 80-tych ?

I wracamy do punktu wyjścia, czyli gdzie ta "wunderwaffe" w postaci haubic wz. 43 była w latach 60-tych, bo nie było ich w BAA, nie było w dah z DPanc., nie było w pa z DZmech, to gdzie ? Stały w "rezerwie"?

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

Godzinę temu, ptasznik napisał:

A tych 152 mm MŁ-20 i 122 mm A-19 było aż na tyle ?

Raczej było, jakby spojrzeć na stan ilościowy Dywizji Artylerii Przełamania istniejących w latach 50-tych i porównać to z Brygadami Artylerii Armat z lat 60-tych i 70-tych to spokojnie starczy. BAA miały bodajże tylko cztery dywizjony a w każdym po 18 dział czyli 72 razy 3=216 plus rezerwa.

 

Godzinę temu, ptasznik napisał:

 

[Jednostki MW w latach 1921- 1945.]

55 minut temu, formoza58 napisał:

wrzuciłem, bowiem są naprawdę zacne

Ok, o to chodzi.

[Jednostki MW w latach 1921- 1945.]

Tak patrzę i te foty "Sępa" to mi na powojenne wyglądają ale nic, fajne foty. A co do "przecudownych" zdjęć "Wichra" i "Burzy" to były to najpiękniejsze okręty polskiej floty (to oczywiście moje subiektywne spostrzeżenie), piękniejsze od "Groma" i "Błyskawicy" ale linię "Burzy" zniszczyła powojenna przebudowa z tym "złączonym " kominem.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

56 minut temu, ptasznik napisał:

Plus baterię samobieżnych PPK Trzmiel na BRDM, potem Malutka  na BRDM-2.

Zasadniczo to ppk, o czym pisaliśmy kiedyś temacie ppków były tylko w pułkach zmechanizowanych w bateriach ppanc. gdzie zastąpiły właśnie D-44 85 mm (poza Warszawskim OW, tam ppk "dotarły" później).

 

Godzinę temu, ptasznik napisał:

Nie wiem co to za AGAPlot i jej/jego 16 luf 152 mm i 36 luf 76 mm.

Czyżby ta AGAPlot to skrót od Armijna Grupa Artylerii Przeciwlotniczej ? Ale skąd tam działa 76 i 152 mm, powinny być 37 i 85 mm, zresztą w tym zestawieniu jest też błąd w odniesieniu do moździerzy gdzie są wymienione 122 mm a powinny być 120 mm.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

4 godziny temu, Edmundo napisał:

Tak, haubice wz. 43 152 mm do 3 dywizjonu 22 pa w 1972 r, a armaty wz. 44 85 mm w tymże czasie do sformowanego od podstaw 97 Dywizjonu Artylerii Przeciwpancernej.

Ale tu jeszcze jedna myśl. Może te haubice wz. 43 152 mm były już w pułku wcześniej a w 1972 r. po pozbyciu się armat 85 mm "doformowano" tylko drugi dywizjon haubic wz. 38 122 mm. Czyli tak hipotetycznie, 22 pa powiedzmy że w 1968 r. (podkreślam iż to tylko moje "gdybania") miał dywizjon haubic 152 mm, dywizjon haubic 122 mm, dywizjon armat 85 mm a po 1972 r. dywizjon haubic 152 mm i dwa dywizjony haubic 122 mm a armaty 85 mm przekazano na pewno do sformowanego od nowa 97 dappanc. To samo mogło dotyczyć innych pułków artylerii z 2, 8 i 12 DZmech. w których to utworzono od nowa rozwinięte i samodzielne dywizjony artylerii przeciwpancernej. Co ciekawe takowych dywizjonów nie utworzono w dywizjach pancernych, jeden dywizjon istniał w Warszawskim OW (w składzie 1 DZmech.) ale na czas "W" miały być sformowane dla wszystkich dywizji zmechanizowanych w tym także dla rezerwowych.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

A i jeszcze jedno aby jeszcze zamieszać w temacie organizacji jednostek. Pewien mój znajomy (gdzie jesteś Andrzeju) służący (zsw) na przełomie lat 70-tych i 80-tych w 80 Dywizjonie Artylerii Przeciwpancernej (jedyny samodzielny dywizjon art. ppanc., na czas 'W" rozwijany w armijny pułk art. ppanc., co ciekawe o innej numeracji ) uparcie twierdził iż baterie tegoż dywizjonu miały po trzy działony a w każdym po trzy armaty wz. 44 85 mm (czyli 9 armat w każdej z baterii) oraz to że powoływana "rezerwa" szkoliła się na "dawno wycofanych z linii" Zisach-2 57 mm. Co ciekawe potwierdził to mój inny Kolega (niestety już nie żyjący), który to ukończył w tychże latach szkołę podoficerską (zsw) w Gnieźnie w tamtejszym 91 pułku art. ppanc. a następnie przeniesiony został do 80 dappanc. gdzie był dowódcą działonu. Być może wynikało to właśnie z faktu rozwijania przez tenże dywizjon na czas "W" pułku i tu znów wracamy do niezborności i różnorodności struktur oraz etatów pokojowych i wojennych, stąd taka różnorodność liczb (nie za bardzo pasujących do znanych ogólnie etatów)  w wykazach sprzętu od lat 50-tych do 80-tych. Powtarzam jeszcze raz, temat nie do ogarnięcia, choć jest kilka "zajefajnych" publikacji i rzeczowych, merytorycznych artykułów.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

I jeszcze jedno, 109 Szkolny Dywizjon Artylerii istniejący krótko (1957-1958) w Sulechowie pełnił rolę właśnie szkoły podoficerskiej i szkoły specjalistów dla całej artylerii (także z pułków piechoty) ze składu 4 Dywizji Piechoty, czyli to ta późniejsza (nieetatowa) Okręgowa Szkoła Podoficerska i późniejsza "pułkowa" Szkoła Podoficerska (na bazie jednej z baterii). Jako ciekawostkę dodam iż w latach 1950-1957 (może i trochę wcześniej, to do sprawdzenia) w WP nie było podoficerów zawodowych (ci którzy byli wcześniej awansowali na oficerów albo "poszli w odstawkę"), podoficerowie byli tylko z zasadniczej służby wojskowej oraz ze służby nadterminowej na "modłę sowiecką" (służba zasadnicza w wojskach lądowych i lotnictwie trzy lata, w MW cztery lata). Stąd tak wielka liczba szkół oficerskich (i skrócenie czasu kształcenia) na przykład trzy szkoły oficerskie piechoty, dwie szkoły oficerskie wojsk pancernych i zmechanizowanych ("liniowa" i techniczna), dwie szkoły oficerskie lotnictwa itd. oraz wielka liczba etatów oficerskich (ówcześnie pierwszy stopień oficerski to chorąży) wynikających także z faktu ogromnej rozbudowy liczebnej WP.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

1 godzinę temu, Edmundo napisał:

armaty bezodrzutowe (w tym granatniki SPG-9 73 mm traktowane  jako armaty bezodrzutowe, które to zastąpiło wcześniejsze armaty "b.o." 82 i 107 mm, ale nie wszędzie).

Kurcze, nie dopisałem że armaty bezodrzutowe (granatniki SPG-9 73 mm) na szczeblu batalionu piechoty zmotoryzowanej (batalionu zmechanizowanego) były w kompanii wsparcia (baterii przeciwpancernej bo to też się zmieniało, raz była kompania wsparcia, raz bateria czy też pluton przeciwpancerny i bateria moździerzy i tak dalej...). A jako ciekawostkę to dodam że niektóre jednostki ze składu rezerwowych dywizji zmechanizowanych wystawianych na czas "W" miały być formowane na bazie istniejących w czasie "P" samodzielnych brygad i pułków Wojsk Obrony Wewnętrznej (do 1965 KBW) które to z kolei miały się przeorganizować na czas "W" w brygady WOW (każda w składzie trzech pułków). A normy uzyskiwania zdolności bojowej były maksymalnie wyśrubowane.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

9 godzin temu, ptasznik napisał:

A dotychczasowy dywizjon 85 mm w ramach pułku to co ?

No, własnie co ? Zasadniczo to armaty wz. 44 85 mm miały być uniwersalną armatą dywizyjną, potem wylądowały jako dedykowana armata ppanc. W pułkach czołgów średnich nie było żadnych armat ppanc. (bo tą rolę odgrywały armaty czołgów) ani żadnych ppk, była tylko kompania piechoty zmotoryzowanej na transporterach SKOT a potem (w wybranych pułkach) na BWP 1 a te z kolei miały ppk 9M14 "Malutka" ale to nie wliczało się do ogólnej liczby ppk na stanie danej  jednostki . Ale dalej nic mi nie wychodzi z tymi haubicami wz. 43 152 mm, gdzie były w latach sześćdziesiątych, po rozformowaniu brygad artylerii haubic. W latach 60-tych istniały trzy samodzielne brygady artylerii armat na szczeblu okręgów wojskowych, gdzie były ponadto cztery brygady artylerii a w rzeczywistości to cztery brygady rakiet operacyjno-taktycznych (taka "maskirowka", stosowana także w odniesieniu do dywizjonów artylerii czyli dywizjonów rakiet taktycznych z e składów DZ i DPanc.). A więc była 1 Brygada Artylerii Armat w Węgorzewie, 5 Brygada Artylerii Armat w Głogowie i 6 Brygada Artylerii Armat w Toruniu, ponadto 23 Dywizjon Artylerii Armat w Bielsku-Białej. Ale te jednostki były wyposażone w haubicoarmaty wz. 37 152 mm i armaty wz. 31/37 122 mm, więc gdzie były rzeczone haubice wz. 43 152 mm, bo gdzieś musiały być skoro zostały uwiecznione na"tytułowej"  fotografii ze Starami 66, wykonanej w 1969 r. Może tylko na wyposażeniu dywizjonów artylerii haubic ze składu dywizji pancernych (w każdej DPanc. jeden samodzielny dah w latach 1968-1970 rozbudowany do pułku artylerii z dwoma dah, jeden z haubicami 122 mmm i jeden z haubicami 152 mm), może część z tychże "owianych tajemnicą" haubic wz. 43 stała w rezerwie aby w 1972 r. wejść na wyposażenie pułków artylerii ze składu DZmech. ? Ponadto w tejże rezerwie musiało stać coś więcej bo plany przewidywały wystawienie innych samodzielnych (armijnych i frontowych) jednostek artylerii, na przykład samodzielny 23 daa miał być bazą do rozwinięcia pułku artylerii armat a samodzielny 80 dappanc. bazą dla pułku artylerii przeciwpancernej. Tak jak napisałem wcześniej, jak ktoś to kiedyś ogarnie w formie "większej" publikacji to będzie to nieocenione źródło informacji. A temat ciekawy.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

W dniu 30.05.2020 o 14:39, ptasznik napisał:

13 godzin temu, ptasznik napisał:

1946, tu już pewnie uznano utratę baterii 76,2 mm w czasie wojny.

 

Nie, tu nie chodziło o tą utracona w czasie wojny baterię 6 PAL-u, to był etat dla wszystkich trzecich dywizjonów pułków artylerii lekkiej (ze składu ówczesnych dywizji piechoty) , po prostu na czas "P" rozwiązano jedną z baterii armat ZiS 3 76,2mm , na czas "W" miała być reaktywowana. Tak jak pisałem wcześniej, etaty pokojowe a etaty wojenne to różne "bajki".

 

13 godzin temu, ptasznik napisał:

Późniejszy 108 samodzielny, armaty 85 mm.

Tak, po 1958 r. jako 3 dywizjon armat w reaktywowanym 22 pa.

9 godzin temu, ptasznik napisał:

Może tak 1971 haubice wz. 43 do 22 pa, a w 1972 97 dappanc z armatami 85 mm ?

''... Pod koniec lat 60. dywizja ..., ...W dywizji zmechanizowanej ..., ... 13 armat przeciwpancernych 85 mm, ... 27 wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych Trzmiel, ...''.

''... W 1975 w dywizji zmechanizowanej ..., ... 12 armat przeciwpancernych 85 mm, ...18 samobieżnych wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych  Trzmiel, ...18 dział bezodrzutowych, ...''.

 

Ile z tego było w 97 ?

Tak, haubice wz. 43 152 mm do 3 dywizjonu 22 pa w 1972 r, a armaty wz. 44 85 mm w tymże czasie do sformowanego od podstaw 97 Dywizjonu Artylerii Przeciwpancernej. Zasadniczo to armaty 85 mm traktowane jako ppanc. były także w pułkach zmechanizowanych w bateriach ppanc. gdzie zastępowane były przez ppk ale nie dotyczyło to pułków zmechanizowanych Warszawskiego OW, tam ppk pojawiły się pod koniec lat 70-tych. W rezerwowych pułkach zmechanizowanych formowanych na czas "W" także nie miało być ppk a "stare" armaty 76,2 mm lub 85 mm, co ciekawe w rezerwie do lat 80-tych były także armaty ppanc.  BS-3 100 mm (tych było w WP mało) i ZiS 2 57 mm. A więc armaty ppanc. 85 mm,  sztuk 18 w samodzielnym dywizjonie artylerii przeciwpancernej (97 DAPpanc. w składzie 4 DZ), po 6 wyrzutni ppk w każdym z pułków zmechanizowanych (samodzielna "pułkowa" bateria ppanc.), armaty bezodrzutowe (w tym granatniki SPG-9 73 mm traktowane  jako armaty bezodrzutowe, które to zastąpiło wcześniejsze armaty "b.o." 82 i 107 mm, ale nie wszędzie). I tu znowu wracamy do sedna sprawy a więc etatów pokojowych i wojennych bo z tego wynika ta "niezborność" liczby sprzętu na stanach poszczególnych jednostek, w etacie pokojowym "dywizyjny" dywizjon artylerii ppanc. mógł mieć 12 a może i 13 armat 85 mm (albo każdą inną ilość)  ale w etacie wojennym to zasadniczo trzy baterie po 6 armat.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

W dniu 30.05.2020 o 14:39, ptasznik napisał:

W 1960 na bazie I dywizjonu stworzono nieetatową Okręgową Szkołę Podoficerską dla 5 i 10 DZ. Dlaczego ? 22 pa był przecież w 4 DZ. Czy to była ''szkółka'' artyleryjska z zachowaniem sprzętu ?

Za rok 1963 jest mowa o pułkowej szkole podoficerskiej, więc chyba tak. Tylko czy to ta sama ,,szkółka'' co poprzednio ?

Ogólnie rzecz ujmując to w ówczesnych latach etaty pokojowe jednostek odbiegały "kosmicznie" od przewidzianych, ujednoliconych etatów wojennych. Co do sprzętu to pododdział szkolny artylerii jak wynika z etatów miał uzbrojenie zazwyczaj w postaci czterech dział dwóch/trzech typów będących na stanie danej jednostki (tyczy to lat pięćdziesiątych). Nieetatowe pododdziały szkolne powoływano najczęściej na bazie skadrowanych pododdziałów danej jednostki na czas szkolenia, potem były rozformowywane a następnie po wcieleniu kolejnej "fali" poborowych tworzone od nowa, niekoniecznie na bazie tego samego pododdziału co poprzednio. Równocześnie funkcjonowały "etatowe"  samodzielne szkoły podoficerskie różnych rodzajów wojsk i służb podlegające bezpośrednio okręgom wojskowych lub dowództwo rodzajów wojsk plus szkoły podoficerskie (w latach sześćdziesiątych zwane także szkołami młodszych dowódców) przy wybranych jednostkach. Do tego od połowy lat sześćdziesiątych 1, 2 i 15 Dywizje Zmechanizowane były na "etacie" dywizji szkolnych to znaczy jednostki wchodzące w ich skład były po części skadrowane a ich głównym zadaniem było szkolenie właśnie podoficerów i młodszych specjalistów "rozsyłanych" potem do innych, liniowych jednostek danego okręgu wojskowego. Oczywiście na czas "W" jednostki tychże dywizji przechodziły na inny"wojenny"  etat (zasadniczo taki sam jak dywizji I linii czyli mających w czasie "P" etaty wojenno-pokojowe) plus mobilizowały jednostki rezerwowe, a czasy wyjścia w pole były niezwykle "wyśrubowane". Dla przykładu pułki czołgów średnich mające na czas "W" po pięć kompanii (w każdej 16 czołgów) a dotyczyło to każdego z pułków liniowych czy też rezerwowych (te nie istniały w czasie pokoju) w czasie "P" posiadały kilka etatów i struktur organizacyjnych czyli były pułki rozwinięte, częściowo skadrowane, szkolne i w całości skadrowane a w każdym ze wszystkich tych rodzajów był zasadniczo inny etat pokojowy wynikający z typu danej jednostki, możliwości szkoleniowych i bazy koszarowo-magazynowej. Co ciekawe niektóre pułki skadrowane oprócz własnego rozwinięcia miały mobilizować pułki rezerwowe. Pełna "degrengolada", nie do ogarnięcia na szybko. Może ktoś się kiedyś podejmie, byłoby "cudne" opracowanie na temat powojennych dziejów WP. 

A co do tematu przewodniego, czyli haubicy wz. 43 152 mm to dalej "tajny" sprzęt WP, nic o ich służbie w latach 50 i 60 aż do czasu wypłynięcia w strukturach pułków artylerii 2, 4, 8 i 12 DZ (początek lat 70-tych) oraz w dywizjach pancernych a te od końca lat 50-tych do końca lat 60-tych miały tylko jeden dywizjon artylerii haubic (i tu pytanie czy 122 mm czy też 152 mm) na przełomie lat 1969/1970 rozwinięty w pułk artylerii haubic (dwa dywizjony). Skoro nie było ich w dywizyjnych pułkach artylerii oraz w brygadach artylerii armat (trzy samodzielne brygady w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych), to gdzie były skoro jakoby wprowadzono je  do WP w 1950 r. Stały "zamaskowane" na "ZN-ach".  No rzesz (i tak dalej) co było takiego "cudownego" w tych starych i 30 lat temu zezłomowanych haubicach że nie można o nich znaleźć żadnych informacji tyczących służby w WP. "Wunderwaffe" zapewne.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

Przemiany struktur organizacyjnych jednostek artylerii 4 dywizji, (oczywiście także w skrócie i do uzupełnienia):

Pułk Artylerii Lekkiej (1945 r., organizacja wojenna)

- dowództwo

- bateria sztabowa

- bateria parkowa

- 1 dywizjon artylerii (2 baterie armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

- 2 dywizjon artylerii (2 baterie armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

- 3 dywizjon artylerii (2 baterie armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

(w baterii po dwa plutony, w każdym plutonie po dwa działony czyli 4 działa w każdej baterii)

 

Pułk Artylerii Lekkiej (1945 r., po zakończeniu działań wojennych)

- dowództwo

- bateria sztabowa

- pluton transportowy

- pluton remontowy

- szkoła podoficerska

- 1 dywizjon artylerii (2 baterie armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

- 2 dywizjon artylerii (2 baterie armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

- 3 dywizjon artylerii (2 baterie armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

(w baterii po dwa plutony, w każdym plutonie po dwa działony czyli 4 działa w każdej baterii)

 

Pułk Artylerii Lekkiej (1946 r.)

 

- dowództwo

- bateria sztabowa

- pluton transportowy

- pluton remontowy

- szkoła podoficerska

- 1 dywizjon artylerii (2 baterie armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

- 2 dywizjon artylerii (2 baterie armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

- 3 dywizjon artylerii (1 bateria armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

(w baterii po dwa plutony, w każdym plutonie po dwa działony czyli 4 działa w każdej baterii)

 

Pułk Artylerii Lekkiej (1948 r.)

- dowództwo

- bateria sztabowa

- pluton transportowy

- pluton remontowy

- 1 dywizjon artylerii (2 baterie armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

- 2 dywizjon artylerii (2 baterie armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm)

- 3 dywizjon artylerii (1 bateria armat 76,2 mm, 1 bateria haubic 122 mm, bateria szkolna)

(w baterii po dwa plutony, w każdym plutonie po dwa działony czyli 4 działa w każdej baterii)

 

Pułk Artylerii (1955 r.)

 

- dowództwo

- bateria dowodzenia

- 1 dywizjon artylerii (3 baterie haubic 122 mm)

- 2 dywizjon artylerii (3 baterie haubic 122 mm)

- 3 dywizjon artylerii (2 baterie armat 85 mm, zapewne także jako zamienniki dotychczasowe armaty 76,2 mm)

(w baterii po dwa plutony, w każdym plutonie po trzy działony czyli 6 dział w każdej baterii)

 

Pułk Artylerii (1958 r.)

- dowództwo

- bateria dowodzenia

- 1 dywizjon artylerii (3 baterie haubic 122 mm)

- 2 dywizjon artylerii (3 baterie haubic 122 mm)

- 3 dywizjon artylerii (3 baterie armat 85 mm, zapewne także jako zamienniki dotychczasowe armaty 76,2 mm)

(w baterii po dwa plutony, w każdym plutonie po trzy działony czyli 6 dział w każdej baterii)

 

Pułk Artylerii (1970 r.)

- dowództwo

- bateria dowodzenia

- kompania zaopatrzenia

- kompania remontowa

- kompania medyczna

- pluton przeciwlotniczy

- 1 dywizjon artylerii haubic (haubice 122 mm)

- 2 dywizjon artylerii haubic (haubice 122 mm)

- 3 dywizjon artylerii armat (armaty 85 mm)

 

Pułk Artylerii (1973 r.)

- dowództwo

- bateria dowodzenia

- kompania zaopatrzenia

- kompania remontowa

- kompania medyczna

- pluton przeciwlotniczy

- 1 dywizjon artylerii haubic (haubice 122 mm)

- 2 dywizjon artylerii haubic (haubice 122 mm)

- 3 dywizjon artylerii haubic (haubice 152 mm)

 

Dywizjon Artylerii Armat (1957 r., to dotyczyło chyba samodzielnych dywizjonów)

- dowództwo

- pluton łaczności

- pluton topograficzno-rozpoznawczy

- drużyna naprawy samochodów

- warsztat i magazyn uzbrojenia

- 1 bateria (dwa plutony po trzy działony w każdym)

- 2 bateria (dwa plutony po trzy działony w każdym)

- 3 bateria (dwa plutony po trzy działony w każdym)

 

 

 

 

 

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

Przepraszam że tak długo nie odpowiadałem ale starałem się "ogarnąć" temat" artylerii 4 dywizji, oczywiście w skrócie i po" łebkach", bo inaczej nie jestem w stanie . A wiec po kolei, skład i zmiany organizacyjne artylerii 4 Dywizji Piechoty (1945-1962) i 4 Dywizji Zmechanizowanej w latach (1962-2000).

Rok 1945 (maj)

- 6 Pułk Artylerii Lekkiej

- 4 Samodzielny Dywizjon Artylerii Samobieżnej

Rok 1945 (sierpień)

- 6 Pułk Artylerii Lekkiej

- 18 Samodzielny Dywizjon Artylerii Zmotoryzowanej

Rok 1946 (czerwiec)

- 6 Pułk Artylerii Lekkiej- Krotoszyn

- 18 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Pleszew

Rok 1948 (grudzień)

- 6 Pułk Artylerii Lekkiej- Krotoszyn

- 18 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Leszno

Rok 1949 (wrzesień)

- 6 Pułk Artylerii Lekkiej- Krotoszyn

- 18 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Ostrów Wielkopolski

Rok 1950 (grudzień)

- 22 Pułk Artylerii Lekkiej- Sulechów

- 18 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Krosno Odrzańskie

Rok 1952 (grudzień)

- 22 Pułk Artylerii Lekkiej- Sulechów

- 122 Pułk Artylerii Lekkiej- Wędrzyn (sformowany na bazie baterii artylerii ze składu rozwiązanych pułków       piechoty dywizji piechoty typu B "mała konna")

- 18 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Krosno Odrzańskie

Rok 1953 (grudzień) 

- 22 Pułk Artylerii Lekkiej- Sulechów

- 119 Pułk Artylerii Lekkiej- Leszno (ze składu rozformowanej 30 DP w zamian za 122 PAL)

- 18 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Krosno Odrzańskie

Rok 1955 (wrzesień)

- 22 Pułk Artylerii - Sulechów

- 18 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Krosno Odrzańskie

- 24 Bateria Artyleryjskiego Rozpoznania Pomiarowego- Sulechów

- pluton dowodzenia (dowódcy artylerii dywizyjnej)- Sulechów

Rok 1957 (maj)

- 106 Dywizjon Artylerii Haubic- Sulechów

- 107 Dywizjon Artylerii Haubic- Sulechów

- 108 Dywizjon Artylerii Armat- Sulechów

- 109 Szkolny Dywizjon Artylerii- Sulechów

- 6 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Skwierzyna

- 24 Bateria Dowodzenia Szefa Artylerii- Sulechów

Rok 1958 (grudzień)

- 22 Pułk Artylerii- Sulechów

- 6 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Skwierzyna

- 24 Bateria Dowodzenia Szefa Artylerii- Sulechów

Rok 1962 (kwiecień)

- 22 Pułk Artylerii- Sulechów

- 24 Dywizjon Artylerii- Sulechów (w rzeczywistości dywizjon rakiet taktycznych, niebawem przeniesiony do 5     Dywizji Pancernej)

- 24 Bateria Dowodzenia Szefa Artylerii- Sulechów

Rok 1965 (grudzień)

- 22 Pułk Artylerii- Sulechów

- 12 Dywizjon Artylerii Rakietowej- Sulechów 

- 18 Dywizjon Artylerii (dywizjon rakiet taktycznych)- Kostrzyn

- 24 Bateria Dowodzenia Szefa Artylerii- Sulechów

Rok 1967 (grudzień)

- 22 Pułk Artylerii- Sulechów

- 12 Dywizjon Artylerii Rakietowej- Sulechów 

- 24 Dywizjon Artylerii (dywizjon rakiet taktycznych)- Sulechów

- 24 Bateria Dowodzenia Szefa Artylerii- Sulechów

Rok 1972 (grudzień)

- 22 Pułk Artylerii- Sulechów

- 12 Dywizjon Artylerii Rakietowej- Sulechów 

- 24 Dywizjon Artylerii (dywizjon rakiet taktycznych)- Sulechów

- 97 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Sulechów

- 24 Bateria Dowodzenia Szefa Artylerii- Sulechów

Rok 1990 (grudzień)

- 22 Pułk Artylerii- Sulechów

- 12 Dywizjon Artylerii Rakietowej- Sulechów 

- 24 Dywizjon Artylerii (dywizjon rakiet taktycznych)- Sulechów

- 109 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej- Prudnik (ze składu rozformowanej 2 DZ)

- 24 Bateria Dowodzenia Szefa Artylerii- Sulechów

Rok 1993 (grudzień)

- 113 Pułk Artylerii- Kostrzyn (ze składu rozformowanej 5 DZ)

- 91 Pułk Artylerii Przeciwpancernej- Gniezno (dotychczas samodzielny)

- 84 Bateria Dowodzenia Szefa Artylerii- Kostrzyn (dotychczas w składzie rozformowanej 5 DZ)

Rok 1997 (grudzień)

- 13 Pułk Artylerii- Kostrzyn

- 17 Pułk Artylerii Przeciwpancernej- Gniezno 

Rok 1998 (grudzień)

- 5 Pułk Artylerii Mieszanej- Sulechów

 

 

 

 

  

[Jednostki MW w latach 1921- 1945.]

57 minut temu, ptasznik napisał:

Czyli w sumie trzy razy.

"No" chyba tak.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

2 godziny temu, ptasznik napisał:

Czas chyba wrócić do Kajetanowicza i jego Dywizji w latach 1945-60.

To podstawa czyli Jerzy Kajetanowicz "Polskie wojska lądowe w latach 1945-1960" i  jeszcze Paweł Piotrowski "Sląski Okręg Wojskowy . Przekształcenia organizacyjne 1945-1956". Plus parę materiałów "via internet". Do jutra coś z tego ogarnę.

[Jednostki MW w latach 1921- 1945.]

3 godziny temu, ptasznik napisał:

Generalnie to przez cały czas coś było usuwane. Żurawiki, nawiewniki, pomosty, maszty.

Zgadzam się ale "mnie się rozchodziło" o wyholowanie ORP "Bałtyk" z miejsca stałego postoju.

[Jednostki MW w latach 1921- 1945.]

Z monografii ORP "Bałtyk" (WLU Tom 89)

- 1928 r.- dokowanie w Stoczni Gdańskiej 

- 1932 r.- ponowne dokowanie w Stoczni Gdańskiej (Danziger Werft)

- 1934 r.- naprawy dokonane przez Warsztaty Portowe Marynarki Wojennej

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

Co do Starów 66/660 to niestety ale nie posiadam monografii z serii TBiU (a tomiki z tej serii kupowałem od początku lat osiemdziesiątych, ech, trzeba było się nabiegać po kioskach "RUCHU-u") czyli Nr 225 (Wojskowe samochody ciężarowo-terenowe Star 660/266) a tam zapewne jest dużo ciekawych informacji na poruszany Tutaj temat. Ale na pewno zakupię . Jestem niezmiernie ciekaw jak to było z tymi "starami". Szkoda że nikt się nie pokusił o napisanie czegoś bardziej "konkretnego" o Starach 20/21/25/27, całkowicie zapomnianych przez młodsze pokolenie, mechanicznych koniach roboczych "Polski Ludowej", hurrrrraaa (nawet nieźle to zabrzmiało).

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

Co do organizacji i wyposażenia jednostek artylerii od lat pięćdziesiątych do osiemdziesiątych to Kolega ptasznik na początku tejże dyskusji napisał cyt. "Wygląda na to, że co jednostka to inny skład". I chyba częściowo miałeś rację, przejrzałem co mogłem z dostępnych książek i artykułów opublikowanych w różnych periodykach, plus internet i wychodzi niezły "młyn" organizacyjno-sprzętowy, jak ktoś to sensownie kiedyś ogarnie w jakieś większej publikacji na temat przemian strukturalnych i wyposażenia polskich dywizji "krok po kroku" (o ile się da to zrobić), to będzie bardzo dobrze, ja tego nie ogarniam i nie mam czasu ani chęci bo temat jest  nieźle "zakręcony" . Co prawda powstało kilka "konkretnych" książek i artykułów (także tych opublikowanych na stronach www, niektóre naprawę rzeczowe) na temat WP po 1945 r. (celowo pomijam nazwę "LWP" bo takowej oficjalnie nie było) ale to też na razie tylko tyle. A temat ciekawy jak i inne nie ruszone (o czym pisaliśmy na forum) n.p. transportery TOSU-76, ciągniki gąsienicowe D-350 "Mazur", pancerne ciągniki ewakuacyjne (wozy zabezpieczenia technicznego), sprzęt zdobyczny użytkowany przez WP po 1945 czy też hełmofony czołgowe, hełmy lotnicze i specjalne, oporządzenie WP z lat 1943-1971 (tu jest dopiero  "pole do zaorania") i jeszcze na pewno coś by się znalazło. 

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

Jeszcze mały "wtręt" w temacie armat wz. 44, ostatnie wersje to były wz. 44 MN (z celownikiem noktowizyjnym) czy wszystkie i w każdej baterii były w to wyposażone, tego nie wiem, wiem iż według spisów uzbrojenia w WP na początku XXI wieku armat wz. 44 było 711 sztuk (to oficjalne dane). Ciągnikami były kolejno Zisy 151 (Ziły 157) oraz Gazy 63, potem Stary 66/660 i Stary 266. Brygady zmechanizowane i brygady pancerne utworzone w połowie lat dziewięćdziesiątych (na bazie "zunifikowanych" pułków zmechanizowanych) miały w strukturze dywizjon artylerii przeciwpancernej (mieszany z ppk w bateriach), ponadto dywizjon artylerii przeciwpancernej był w pułkach artylerii mieszanej (18 armat wz. 44) oraz (całkowicie skadrowany z 18 armatami wz. 44) w brygadach OT,  (rozformowanych dawno temu i nie mających nic wspólnego z obecnym brygadami WOT). Ciekawym jest że dużo wcześniej bo jeszcze w latach sześćdziesiątych wycofano z linii armaty BS-3 100 mm a pozostawiono wz. 44 85 mm oraz armaty wz. 42 czyli ZiS 3 76,2 mm a także ZiS 2 57 mm (te w rezerwie jeszcze w latach osiemdziesiątych). Na "ten przykład" enerdowcy mieli w I linii armaty MT-12 100 mm które były holowane przez ciągniki gąsienicowe MTLB, bardzo możliwe że polskiej produkcji, bo taka była pierwotna rola tychże wozów, w WP nie użytkowanych w tejże roli, poza jednostkowymi przypadkami.

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

Godzinę temu, ptasznik napisał:

Generalnie można przyjąć, że Star 660 jako taki nie istnieje.

Generalnie to kurcze sam nie wiem czy była takowa wersja czy też od razu M1 i  M2 ale zasadniczo to przyjmuje się dla tych wersji oznaczenie Star 660 analogicznie na przykład jak do czołgów T 34-85 M oraz ich modyfikacji T-34-85 M1 i T-34-85 M2, później i tak były to T 34-85 M, nawet oficjalnie. Do tematu haubic i armat wrócimy, oczywiście. Armaty wz. 44 jeszcze "kilka" lat temu były na stanie jednostek WP, zarówno tych istniejących jak i przewidzianych do mobilizacji, obecnie też jeż jeszcze strzelają z nich adepci artyleryjskiego fachu z CSWRiA w Toruniu a i gdzieś są zapewne jeszcze zmagazynowane. 

[Haubica 122mm M 30, z długą lufą.]

19 godzin temu, ptasznik napisał:

Myślałem, że przetargi z wojska to dopiero tak gdzieś od 1990.

Też mnie to obecnie dziwi, pamiętam wyprzedaże w lokalnej "jednostce samochodowej"  właśnie w latach 1989-1990 ale Star 21 o którym wspomniałem na pewno był kupiony (gdzie, nie wiem) w połowie lat osiemdziesiątych (1984-1986 r.). Może już wtedy wyprzedawano jakieś starocie (a do takich na pewno zaliczał się Star 21) stojące na "ZN-ach". Zakłady szeroko pojętej "gospodarki narodowej" na pewno nie były tym zainteresowane więc jedyną możliwością nabycia pojazdu użytkowego a w szczególności ciężarówki przez osoby prywatne był zakup pojazdów wybrakowanych od "jednostek uspołecznionych" lub "stoków" od wojska. Ojciec mojego kumpla kupił w ten sposób "zdezelowaną" sanitarkę na bazie Fiata 125p a ojciec innego mojego kumpla Stara 660 "na chodzie" z zabudową specjalną (ale to już początek lat dziewięćdziesiątych), który później przez krotki czas "robił" za bar, co ciekawe na terenie opuszczonych przez wojsko w 1989 r. magazynów czyli "ZN-nów" o których pisałem wcześniej (budynek z 1798 r.), które to z początkiem lat dziewięćdziesiątych pełniły rolę miejscowego bazaru zwanego "Manhattanem" (piękne czasy, oby się nie wróciły).

Co do Starów 66 i ich zmodyfikowanych wersji to pozwoliłem sobie (tu trochę odbiegnę od głównego tematu czyli tytułowej haubicy, ale o Starach 66/660 chyba za dużo na tymże forum nie było) na sporządzenie listy różnych wersji tegoż zacnego i chyba najbardziej rasowego (z wyglądu oczywista)  samochodu terenowego polskiej produkcji, użytkowanego do czasów obecnych (jeden z rekordów długowieczności) przez WP, a więc po kolei.

Wersje podstawowe:

- Star 66, Star 660, Star 660 M1, Star 660M2, Star 660D (z silnikiem diesla), Star 660M3P (ostatnia modyfikacja z   2000 r. z silnikami diesla). 

Zmiany w stosunku do wersji pierwotnej czyli Stara 66 wprowadzone w latach sześćdziesiątych:

- Star 660M1- opony 12x18 (poprzednio 11x20), inne mosty tylne, wzmocniona wyciągarka, wspomaganie       hamulców, obsługa hamulców przyczepy, pneumatyczna blokada mechanizmów różnicowych mostów tylnych,   inny mechanizm kierownicy.

- Star 660M2- przystosowanie do głębokiego brodzenia w wodzie poprzez uszczelnienie silnia i układu     napędowego oraz zainstalowanie uszczelnionej i ekranowanej instalacji elektrycznej.

Zabudowy specjalne na bazie Stara 66/660/ 660M1/660M2 itd. (zabudowa/kabina typu 117 AUM):

RWS- ruchomy warsztat naprawy broni strzeleckiej

RWA- ruchomy warsztat naprawy sprzęty artyleryjskiego

RWO- ruchomy warsztat sprzętu optycznego

A/SD 1/Sam- warsztat samochodowy, mechaniczno-montażowy

A/Panc- warsztat remontu czołgów, mechaniczno-montażowy

B 2/sam- warsztat ślusarsko-mechaniczny

Moc/Panc- warsztat rozruchowy silników czołgowych

B 1/Inż- warsztat naprawy sprzętu inżynieryjnego 

Ł 2- warsztat naprawy sprzętu łączności

WRL 60, WRL 80- warsztat remontu sprzętu radiolokacyjnego

RWEM- warsztat elektrotechniczny

WRSNiP- warsztat naprawy sprzętu nurkowego i pneumatycznego

M/Med, R/Med- warsztat naprawy sprzętu medycznego

Inne warsztaty: 

Typ 537- warsztat artyleryjski

Typ 541- warsztat frezarsko-wiertarski

Typ 543- warsztat kowalsko-spawalniczy

Wozy łączności:

radiostacja R-118

radiostacja R-137

radiostacja R-140

radiolinia R-404

radiolinia R-405

wóz kablowy

wóz lotnictwa dla Kierownika Lotów tak zwana "krowa" (z racji łaciatego malowania i przeszklonej zabudowy)

Wozy inżynieryjne:

SMT-1 samochodowy most towarzyszący (most "szturmowy")

AP- 64- wóz pontonowy mostu PP-65 "Wstęga"

BP- 64- wóz pontonowy mostu PP-64 "Wstęga"

R-061, ŻSH- 6- żurawie (dźwigi) samochodowe

K-407- koparka samochodowa

Wozy sanitarne:

szpital polowy

stacja tlenowa

stacja krwiodastwa

pracowania RTG

Cysterny:

CW 4,5

Samochody w wersji podstawowej czyli ciężarowej służyły także jako holowniki artyleryjskie (motyw przewodni tegoż tematu) oraz improwizowane wozy opl czyli nośniki wkm plot. PKM-2 14,5 mm i armat plot. ZU-23-2 23 mm czyli coś na kształt późniejszych Starów 266 "Hibneryt" z armatami plot. ZU-23-2 23 mm.

A teraz nieco wspomnień rodzinnych, mój ojciec służący w WP w latach 1960-1962, początkowo w 48 Batalionie Lotniczo-Technicznym a następnie w 13 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego jako kierowca (kurs "przedpoborowych" z ówczesnej Ligi Przyjaciół Żołnierza czyli późniejszej LOK), po kilku miesiącach służby w kompanii obsługi lotniska gdzie "jeździł" Zisem 150 cysterną czyli "bezetą" skierowany został na kurs do 13 Szkolnej Kompanii Kierowców Samochodowych gdzie zebrano wytypowanych kierowców z różnych jednostek lotniczych celem przeszkolenia w obsłudze "nowiutkich" Starów 66. Niestety po powrocie z kursu do "macierzystej" jednostki nie dane mu było jeździć nowo przybyłymi Starami 66 albowiem został przeniesiony do innej jednostki (ciekawa historia), gdzie nadal był kierowcą Zisa 150 "bezety" a następnie Stara 21 "wozu bojowego" Wojskowej Straży Pożarnej. Ot, taka mała rodzinna historyjka odnośnie Stara 66. 

Myślę iż nie "przynudziłem" za bardzo, a do haubic wz 43 152 mm i pułków artylerii pewnie w tym wątku jeszcze wócimy.

Pozdro

 

 

 

[Policja IIRP (cz.3)]

19 godzin temu, formoza58 napisał:

Wg. opisu 1918 rok.

Ta fota jeśli to istotnie rok 1918 w co wątpię patrząc na widoczne w tle gałęzie, to raczej byłaby Policja Komunalna albowiem Policja Państwowa został powołana latem 1919 r. ale nie przeczę iż fotografia jest zapewne z pierwszego okresu istnienia Policji Państwowej.