Pojazdowo- artyleryjskie wiadomości ze świata

[macvsog]

Trujący gaz na niemieckich korwetach"

W maszynowniach najnowszych korwet typu K130 niemieckiej marynarki wojennej ulatnia się trujący dla człowieka formaldehyd. Marynarze muszą pracować w maskach przeciwgazowych.
Sprawa nabrała rozgłosu po tym, jak dowódca niemieckiej marynarki wojennej, wiceadmirał Axel Schimpf zaprosił polityków i przedstawicieli mediów do zwiedzania okrętu Brauschweing i jeden z marynarzy opowiedział o problemie. Sprawą zajął się parlamentarny rzecznik sił zbrojnych Hellmut Königshaus, który zlecił przeprowadzenie testów. W ich rezultacie stwierdzono w maszynowni korwety formaldehyd, który może powodować raka. Wstępne ustalenia wykazały, że szkodliwy dla marynarzy gaz wydostaje się z izolacji układu wydechowego silnika".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8173

[macvsog]

Testy zmodernizowanego Arjuna"

Rozpoczęły się testy zmodernizowanej wersji indyjskiego czołgu Arjun Mk II. Próby będą się koncentrowały na 19. głównych zmianach konstrukcyjnych.


Arjun Mk II MBT otrzymał nową armatę przystosowaną do wystrzeliwania przeciwpancernych pocisków kierowanych, cyfrowy system kierowania ogniem z funkcją hunter-killer oraz panoramiczny przyrząd obserwacji dowódcy. Otrzyma również dodatkowe panele opancerzenia (z przodu wieży, na górnej części kadłuba i przedniej części fartuchów bocznych). Wóz otrzymał także mocniejszy rodzimy silnik / Zdjęcie: Ajai Shukla

Testy rozpoczęły się 22 czerwca i potrwają do końca lipca. Badania obejmą 19 głównych zmian z 93, jakie zostały wprowadzone w rozwijanej od niemal 4 dekad rodzimej konstrukcji Arjun Mk I.

Program został zapoczątkowany 26 marca 1974, a po 10 latach powstał prototyp. W 2000 wojska lądowe pod naciskiem polityków zamówiły 124 wozów, choć postępy prac badawczych były nadal niezadowalające. Dopiero po 4 latach armia otrzymała pierwsze 14 z zamówionych czołgów. W 2009 było ich 45, a w 2011 ponad 100. Dopiero w bieżącym roku udało się zakładom Heavy Vehicles Factory w Avad zrealizować zamówienie z przełomu wieków.

Arjuny nie cieszyły się dobrą opinią użytkowników ze względu na awaryjność układu napędowego, szybkie zużywanie się kół podtrzymujących gąsienice, niską skuteczność SKO i szybkie zużywanie się lufy (zobacz: Zawodny Arjun). Mówiło się nawet o porzuceniu programu".
Wiecej:
http://www.altair.com.pl/start-8177

[macvsog]

Mniej Pum dla Bundeswehry"

Ministerstwo obrony Niemiec zamierza zmniejszyć liczbę zamówionych bwp Puma z 405 do 350. Chce na tym zaoszczędzić 314 mln Euro.
O planach redukcji zamówienia na nowe pojazdy bojowe dla Bundeswehry donosi Financial Times Deutschland. Informacja o zmniejszeniu zamówienia na bwp Puma (zdjęcie: Rheinmetall Defence) z 405 do 350 w ramach programu reformy sił zbrojnych Niemiec znalazła się w nocie ministra obrony Thomasa de Maiziere z CDU dla komisji budżetowej Bundestagu. Zamówienie 55 mniej Pum niż pierwotnie planowano ma pozwolić na zaoszczędzenie 314 mln Euro. Mimo, że cena jednostkowa pojazdu, m.in. z powodu wynikającego z warunków kontraktu utrzymania niektórych kosztów stałych, wzrośnie z 7,33 do 7,47 mln Euro.

Według kontraktu z lipca 2009, 405 Pum miało kosztować ok. 3,1 mld Euro (Kontrakt na Pumy został podpisany, 2009-07-06). Dostawy zmówionych Pum mają potrwać do 2020. Pierwsze pojazdy tego typu do testów terenowych Bundeswehra otrzymała od producenta – konsorcjum PSM, w grudniu 2010 (Zimowe testy Pumy, 2012-03-20). Według nieoficjalnych informacji, nie rozwiązano na razie wszystkich problemów technicznych, m.in. związanych z napędem i zbyt dużą masą pojazdu. Z tego powodu liczba Pum dostarczonych w 2013 ma zostać zredukowana z planowanych 23 do 11. Z pisma do komisji Bundestagu wynika, że producent nie uzyskał dotąd żadnego poważnego zainteresowania zagranicznego bwp Puma".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8212

[macvsog]

Leopardy dla Indonezji nie z Holandii"

Indonezja zrezygnowała z nabycia 100 używanych czołgów Leopard 2A6 z Holandii. W zamian wybrano podobną z Niemiec.
Indonezja planowała odkupienie od Holandii 100 używanych czołgów Leopard 2A6. Specjaliści przeprowadzili inspekcję i uznali ich stan za zadowalający. Na zakup przeznaczono 280 mln USD. Transakcja natrafiła jednak na problemy w parlamencie holenderskim. Od 9 miesięcy nie chciał on zaakceptować sprzedaży z powodu wątpliwości ugrupowań lewicowych dotyczących przestrzegania praw człowieka w Indonezji (do 1945 kolonii holenderskiej). Dżakarta postanowiła więc zrezygnować z transakcji. O decyzji poinformował wiceminister obrony Sjafrie Sjamsoeddin.

Zaoszczędzone środki mają zostać przeznaczone na zakup 100 Leopardów 2A6 od Niemiec za zbliżoną kwotę. Ich dostawy mają rozpocząć się już w październiku 2012. Wtedy do Indonezji ma trafić 15 czołgów. Dostawy wszystkich stu czołgów miałyby zakończyć się w ciągu 2 lat. Plan przewiduje, że 50 kupowanych czołgów będzie w wersji 2A6, a 50 w wersji 2A4. Te ostatnie zostaną zmodernizowane do standardu 2A6".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8223

[macvsog]

Kolejne T-72B1V dla Wenezueli"

Prezydent Hugo Chavez zapowiedział w ubiegłym miesiącu dostarczenie przez Rosję – jeszcze w bieżącym roku – kolejnej partii czołgów T-72B1V.
Według agencji Ria Novosti, Rosja i Wenezuela zawarły pod koniec czerwca umowę, dotyczącą zakupu 100 czołgów T-72B1V. Finansowanie transakcji zostanie zrealizowane z linii kredytowej w wysokości 4 mld USD, przyznanej w ubiegłym roku Caracas przez Moskwę (zobacz: Rosyjska pożyczka dla Wenezueli).

To już drugie porozumienie tego typu. Pierwsze zaowocowało dostawami 92 wozów tego typu, między majem 2011 a marcem 2012 (zobacz np.: T-72 już w Wenezueli). Czołgi stanowią obecnie uzbrojenie 41. Brygady pancernej IV Dywizji Pancernej, jedynej jednostki tego typu wenezuelskich wojsk lądowych. Kolejna partia rosyjskich czołgów pozwoli przezbroić następną brygadę".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8227

[macvsog]

S-400 na poligon"

Rosjanie zapowiadają serię ćwiczeń poligonowych z użyciem systemów S-400 Triumf. Pierwsze z pięciu mają odbyć się 10-16 sierpnia na poligonie Aszułuk w regionie Astrachańskim.
Jako pierwszy ma rozpocząć ćwiczenia podmoskiewski 210. Pułk Rakietowy Obrony Powietrznej, stacjonujący w Dmitrowie na północ od Moskwy. Wraz z systemami S-400 będą ćwiczyć osłaniające je zestawy artyleryjsko-rakietowe Pancyr-S1. Do końca lata odbędą się jeszcze cztery ćwiczenia z udziałem zestawów S-400 i Pancyr-S1 wystrzeliwujących pociski bojowe.

210. Pułk otrzymał S-400 w lutym 2011 i był drugim w obwodzie moskiewskim wyposażonym w S-400. Pierwszy mieścił się na wschód od Moskwy w Elektrostali (zobacz: Drugi pułk S-400 w służbie, 2009-03-17).

Podczas uroczystości przekazania S-400 do 210. Pułku, generał porucznik Walerij Iwanow szef operacyjno-strategicznego dowództwa obrony powietrzno-kosmicznej powiedział, że w rejonie Moskwy planowane są jeszcze dwa pułki z S-400. Mają tam trafić w latach 2016-2020. Opóźnienia w programie S-400, oraz planowane w 2014 rozpoczęcie produkcji systemów S-500 wymusiły na Rosji decyzję o budowie kolejnych fabryk (zobacz: Więcej S-400, 2012-01-31). W ramach programu modernizacji uzbrojenia, do 2020 Ministerstwo obrony FR planuje zakupić 56 dywizjonów S-400 (28 pułków), po 8 wyrzutni w każdym (zobacz: 3-letni kontrakt na pociski do S-400, 2012-0320), a także rozpocząć rozmieszczanie jeszcze opracowywanego kompleksu S-500, który wraz z S-400 będzie podstawą obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej Rosji (zobacz: Jeszcze o rosyjskich zbrojeniach, 2011-02-25)".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8287

[macvsog]

Amerykański radar w Katarze"

Pentagon instaluje w Katarze radar systemu obrony antyrakietowej. W ZEA pojawiła się zaś prawdopodobnie jednostka uzbrojona w systemy antyrakietowe THAAD.
O budowie radaru systemu obrony antyrakietowej w Katarze napisał Wall Street Journal. Według informatorów dziennika, budowa amerykańskiej stacji jest już zaawansowana. Ma on być kolejnym elementem systemu kontroli nad irańskimi instalacjami rakietowymi. Przedstawiciele władz amerykańskich i katarskich odmawiają oficjalnych komentarzy w tej sprawie.

Radiolokator pasma X o dużej rozdzielczości i zasięgu powstaje na pustyni w Katarze. Ma wchodzić w skład systemu wczesnego ostrzegania przed odpaleniem pocisków balistycznych z Iranu. Dostawa instalacji ma zakończyć się do końca lipca. Koszt budowy stacji przewidziano na 12,2 mln USD.

Podobną stację – AN/TPY-2 Amerykanie zainstalowali w 2008 w Izraelu na pustyni Negev (Udany test Arrow 3, 2011-07-28). Druga jest instalowana w Turcji, jako element obrony przeciwrakietowej NATO. Według WSJ, Amerykanie dostarczyli też na Bliski Wschód, prawdopodobnie do ZEA, pierwszą jednostkę uzbrojoną w system antyrakietowy THAAD (Terminal High Altitude Area Defense)".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8296

[macvsog]

S-400 Triumf w Turcji?"

Turcja rozważa zakup rosyjskiego kompleksu obrony powietrznej S-400 Triumf. Dziś premier Recep Tayyip Erdogan rozmawiał o tym z prezydentem Władimirem Putinem.
Według tureckiej państwowej agencji Anatolia, podczas wizyty w Rosji premier Recep Tayyip Erdogan zaproponował prezydentowi Władimirowi Putinowi zastąpienie oferowanego w tureckim przetargu systemu przeciwlotniczego S-300 Faworit najnowszym S-400 Triumf. Miałoby to zwiększyć szanse rosyjskiej oferty w programie T-LORAMIDS.

Program T-LORAMIDS (Turkish Long Range Air and Missile Defense System) uruchomiono w Turcji w 2007. Ma on zapewnić ochronę przed atakami lotniczymi lub rakietowymi najważniejszym obiektom w Turcji (zobacz: Turecki przetarg na system obrony powietrznej, 2008-05-01). Od 2009 prowadzone są bez formalnie ogłoszonego przetargu bezpośrednie rozmowy z USA, które proponują kombinację systemów Patriot PAC-2 i PAC-3, oraz Izraelem, który oferuje pociski Arrow 2 (w tym wypadku wymagana byłaby zgoda USA, bo system powstał w większości za środki amerykańskie). Przy obecnych stosunkach dyplomatycznych z Tel Awiwem ta druga propozycja jest bez szans.

ChRL, która proponuje kompleks HQ-9 (kopia zmodyfikowanego S-300B), europejska Eurosam z SAMP/T Aster 30 i Rosja z S-300 i S-400 składają oferty bez przekonania, uznając, że faworytem w tureckim przetargu są Amerykanie. W wypadku FR problemem jest także duże opóźnienie w zabezpieczeniu własnych potrzeb. Do tej pory Rosja wyposażyła siły obrony powietrznej w zaledwie 4 pułki S-400. A planuje ich 56. Inny problem to nowe pociski 40N6E z naprowadzaniem aktywno-półaktywnym, zdolne do atakowania celów poza zasięgiem naziemnych stacji radiolokacyjnych kompleksu. Obecnie są one w fazie prób, które mają się zakończyć w 2012. Dopiero te nowe pociski zapewniłyby zmianę jakościową systemu. S-400 w obecnej wersji osiąga parametry zbliżone do S-300.

Według informacji z czerwca br., zwycięzca tureckiego przetargu, wartego 4 mld USD, powinien zostać wyłoniony jeszcze w bieżącym lub przyszłym miesiącu (zobacz: Tureckie programy za 5,5 mld USD, 2012-06-10). Nowa inicjatywa premiera Turcji wskazuje jednak, że nie dokonano jeszcze wyboru dostawcy. Jest to o tyle dziwne, że ewentualny wybór rosyjskiego wariantu spowoduje ostry sprzeciw NATO, które w sierpniu 2011 ostrzegło Turcję, że nie będzie w stanie dostarczać danych operacyjnych do systemów rosyjskich lub chińskich".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8299

[macvsog]

uzana ponownie nie dla Indii"

MO Indii odrzuciło propozycję rodzimej Bharat Earth Movers Limited (BEML) opracowania nowej haubicy samobieżnej o podwoziu kołowym. Jest to związane ze skandalem korupcyjnym wykrytym przy okazji realizacji zakupu ciężarówek Tatry.
BEML przy współpracy ze słowacką DMD Group miała opracować projekt nowej haubicy samobieżnej dla indyjskich wojsk lądowych. Prototyp miał bazować na konstrukcji haubicy Zuzana, która w przeszłości była już nieskutecznie oferowana Indiom w oddzielnym przetargu (Kolejny indyjski przetarg odwołany, 2011-11-02).

Indyjskie Ministerstwo Obrony odrzuciło ofertę BEML. Powodem okazała się brytyjska Tatra Sipox (Ltd), która miała być jednym z podwykonawców całego programu. Według zapisów umowy wstępnej (Memorandum of Understanding), zawartej pomiędzy DMD Group a Tatrą Sipox, ta druga miała dostarczyć, m.in. podwozie do nowej wersji Zuzany".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8325

[macvsog]

Nowa artyleria Tajwanu"

W sierpniu do wyposażenia sił zbrojnych Tajwanu ma trafić nowy system artyleryjski – Thunder 2000. 50 systemów ma kosztować mniej niż pół miliarda dolarów.
Wprowadzenie do wyposażenia Ray Ting 2000 ma duże znaczenie w kontekście potencjału obronnego Wyspy. Pomimo dostrzegalnej w ostatnich latach poprawy relacji pomiędzy Tajwanem a ChRL, ta druga w dalszym ciągu postrzegana jest przez Tajpei jako potencjalny agresor. Nowoczesne systemy artyleryjskie mogą zwiększyć poziom ochrony tajwańskiego wybrzeża / Zdjęcie: Ministry of National Defence R.O.C.

Nowy system określany jest jako Ray Ting 2000 lub Thunder 2000. Tworzy go samobieżna wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa, bazująca na konstrukcji pojazdu M977 HEMTT. Prace rozwojowe nad systemem prowadził od lat 90. zeszłego stulecia Chung-shan Institute of Science and Technology.

Ray Ting 2000 wykorzystuje trzy typy pocisków rakietowych: Mk15, Mk30 i Mk45. Jego szybkostrzelność wynosi do 40 pocisków na minutę. Jest to możliwe m.in. dzięki zastosowaniu zautomatyzowanego systemu kontroli prowadzenia ognia. Zasięg maksymalny wynosi 45 km".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8334

[macvsog]

Używane Abramsy dla Tajwanu?"

Tajwan rozważa zakup amerykańskich czołgów wykorzystywanych w Iraku i Afganistanie. Chodzi o co najmniej 200 Abramsów.
W podstawowym wyposażeniu tajwańskich wojsk pancernych znajdują się m.in. czołgi M60 i CM-11(M48H). Obydwie konstrukcje są już przestarzałe i w coraz mniejszym stopniu odpowiadają wymogom współczesnego pola walki. Z tego względu MO Tajwanu podjęło decyzję o konieczności wymiany przynajmniej części wykorzystywanego sprzętu. W grę wchodzi nabycie co najmniej 200 nowych czołgów.

Jednym z wariantów modernizacji wojsk pancernych miałby być zakup amerykańskich czołgów Abrams, wcześniej wykorzystywanych przez USA w Iraku i Afganistanie (w tym pierwszym kraju były używane na masową skalę, do drugiego wysłano jedynie kompanię). Rozwiązanie to jest o tyle korzystne, iż Waszyngton od lat pozostaje głównym dostawcą systemów uzbrojenia dla Tajpei. Czynnik ten mógłby wpłynąć np. na obniżenie całkowitego kosztu zakupu amerykańskich maszyn, gdyby do niego ostatecznie doszło".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8339

[macvsog]

Skyshield dla Luftwaffe"

Bundeswehra zrezygnowała z instalowania w Afganistanie dostarczonego przez Rheinmetall artyleryjskiego systemu obrony bezpośredniej Mantis Skyshield C-RAM.
Mantis może obsługiwać do 8 wież z armatami Oerlikon kalibru 35 mm. Liczba uzależniona jest od wielkości chronionego obiektu. Standardem jest 6 armat. Do ochrony wykorzystuje się połowę z nich. W przypadku zniszczenia zestawu, w ciągu 3-4 s. zadanie przejmuje drugi. System jest w pełni zautomatyzowany i wykorzystuje amunicję programowaną z ładunkiem 152 wolframowych pocisków o masie 3,3 g każdy. Bezpiecznik uwalnia je 20 m przed celem tworząc gęstą chmurę pocisków, które swoją kinetyczną energią niszczą cel. Rheinmetall oferuje dwa rodzaje amunicji. Tajemnicą jest, której będzie używała Luftwaffe / Zdjęcie: Rheinmetall

W 2009 niemiecki rząd zamówił w Rheinmetall Group artyleryjskie systemy obrony bezpośredniej Nächstbereichs-Schutzsystem, które miały zwalczać pociski artyleryjskie i rakietowe w rejonie baz Bundeswehry w Afganistanie (NBS dla niemieckiego kontyngentu, 2009-05-19).

Niemiecki koncern był w stanie wykonać zlecenie dzięki wcześniejszemu przejęciu szwajcarskiej Oerlikon Contraves, producenta zestawów przeciwlotniczych Skyshield, na których oparto NBS. Pierwszy z dwóch zamówionych systemów, których nazwę zmieniono w międzyczasie na Mantis Skyshield C-RAM, został już przekazany odbiorcy. Drugi ma do niego dołączyć pod koniec 2012.

Przeprowadzone testy dowiodły wysokiej skuteczności systemu w zwalczaniu pojedynczych pocisków moździerzowych czy wystrzeliwanych z polowych wyrzutni rakietowych. Stanowią one największe zagrożenie dla baz sił ISAF w afgańskim konflikcie asymetrycznym. Według zapewnień producenta, możliwe jest nawet zwalczanie paru pocisków lecących w niewielkiej separacji, choć prawdopodobieństwo zniszczenia wszystkich spada proporcjonalnie w stosunku do liczby celów.
Niemcy zdecydowali się jednak nie wysyłać systemów Mantis do Azji, z powodu przesądzonego już wycofania do 2014 żołnierzy misji ISAF. Przetransportowanie zestawów, zainstalowanie i późniejszy powrót okazały się zbyt drogie, w stosunku do spodziewanych korzyści.

Według Fabiana Ochsnera wiceprezesa Rheinmetall Zurych ds. obrony powietrznej, Luftwaffe zamówiła już kolejne dwa systemy obrony bezpośredniej Skyshield C-RAM. Wszystkie zostaną wykorzystane do obrony celów punktowych. Na razie nie ujawniono, jakich. Pewną wskazówką może być fakt, że pierwszy Mantis znajduje się obecnie w składzie 25. grupy przeciwlotniczej 1. dywizjonu rakietowego Schleswig-Holstein mieszczącej się bazie lotniczej Luftwaffe w Husum. Systemy tej klasy są powszechnie wykorzystywane do obrony lotnisk. W warunkach klasycznego konfliktu zapewniają obronę przeciwko statkom powietrznym, pociskom samosterującym i bombom szybującym".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8343

[macvsog]

Rosyjskie projekty pancerne"

W telewizyjnym sprawozdaniu z prezentacji dla wicepremiera Dmitrija Rogozina można zobaczyć modele nieznanych wcześniej projektów broni pancernej.
Wicepremier Dmitrij Rogozin, odpowiedzialny za przemysł zbrojeniowy, odwiedził permskie OAO Motowilichinskije zawody w lipcu. Tam pokazano mu makiety projektowanego uzbrojenia i zapoznano z planami produkcyjnymi.
Największą sensacją sprawozdania jest reinkarnacja zaprojektowanego w Omsku czołgu podstawowego Obiekt 640, znanego jako Cziornyj Orieł. Teraz jest on nazywany Bojowym pojazdem artyleryjskim. Lufa jego działa jest osłonięta prostopadłościenną obudową izolującą i zmniejszającą odbicie fal radiolokacyjnych. Nad lufą znajduje się radiolokator balistyczny, pozwalający na użycie pocisków precyzyjnych nowej generacji. Ruchoma wieża ma bardzo duże kąty pochylenia. Magazyn uzbrojenia umieszczono standardowo w tylnej części, a automat ładowania przeniesiono do wnętrza przedziału bojowego. Widoczne jest też uzbrojenie dodatkowe – działko wielolufowe i granatnik automatyczny przypominający AGS-57. Rogozinowi pokazano też pojazdy uzbrojone w działa automatyczne kal. 57 mm – kołowe i gąsienicowe na bazie projektów Bumerang (Modernizacja BMD-1 za 2 mld rubli, 2012-04-03) i Kurganc-25. Analitycy twierdzą, że działo jest już gotowe do produkcji, stąd duża ilość jego szczegółów na makietach. Obok Bojowego pojazdu artyleryjskiego stał wariant Kurganca z działem kal. 45 mm strzelającym amunicją teleskopową. Znajduje się ono w początkowej fazie rozwoju. Ma w przyszłości stanowić także uzbrojenie ciężkiego pojazdu Armata (Armada – czołg rosyjski 2015, 2011-04-29) w wariancie bojowego wozu piechoty.
Makiety moździerzy można było zobaczyć na trzech
platformach. Na podwoziu kołowego transportera opancerzonego Bumerang, kołowego pojazdu Tajfun i lekkiego samochodu opancerzonego Tigr. Systemy te są projektowane jako w znacznym stopniu zautomatyzowane.
Konstruktor generalny MZ opowiedział Rogozinowi o nowych projektach uzbrojenia artyleryjskiego. Ma ono znacznie przewyższać istniejące systemy. Nie podał jednak szczegółów, a odpowiednich modeli nie pokazano wśród innych. Wiadomo jedynie, że nie chodzi o dwulufowe działo Koalicja-SW prezentowane wcześniej przez Buriewiestnik".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/start-8416

[macvsog]

S-ATV ze stajni Oshkosh"

Na targach Modern Day Marine Oshkosh zaprezentował jeden z dwóch prototypów S-ATV, nowego pojazdu opracowanego w ramach projektu GMV 1.1 dla amerykańskich wojsk specjalnych.S-ATV (Special Purpose All-Terrain Vehicle) jest pojazdem od początku projektowanym i rozwijanym do misji zwiadowczych i operacji niekonwencjonalnych. Wysoka manewrowość, osiągane prędkości, możliwość transportu powietrznego i łatwość konfiguracji do różnych zadań powodują, że nowy projekt Oshkosh doskonale nadaje się do takich zastosowań. Pojazd może być dostosowany do przewozu od 2 do 7 osób.

W konstrukcji S-ATV zastosowano, opracowane przez Oshkosh, niezależne zawieszenie TAK-4i. Ten system, używany też w wielu pojazdach innych pojazdach tego samego producenta, powoduje większą stabilność przy pokonywaniu bezdroży i umożliwia uzyskiwanie dużo większych prędkości, niż przy tradycyjnym zawieszeniu. W chwili obecnej nie wiadomo dokładnie jaka jednostka napędza S-ATV. Posiadane informacje sugerują, że jest to silnik wysokoprężny o mocy ponad 300 koni mechanicznych. Prędkość maksymalna ma przekroczyć 120 km/h, a zasięg wynieść ponad 500 km".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=8677

[acer]

A nie łatwiej podać sam link ?

Ludzie z reguły umieją tu czytać

[macvsog]

Niby tak ale linki czasem stają się ślepymi uliczkami", a tak tekst pozostaje- tak mi radził jeden z moderatorów ;)

[macvsog]

Kraby dla 11. MPA"

155-mm dywizjonowy moduł ogniowy (DMO) Regina zostanie przyjęty przez 11. MPA w Węgorzewie. Artylerzyści z pułku trenują już na obiektach HSW.
Do 11. Mazurskiego Pułku Artylerii im. Józefa Bema w Węgorzewie w końcu listopada trafi pierwsza bateria DMO. Składa się ona z 8 armatohaubic Krab (Pokaz w Stalowej Woli, 2010-12-20), 3 wozów dowódczych i dowódczo-sztabowych (WD/WDSz) – plutonu, baterii i dywizjonu, wozu amunicyjnego (WA) oraz wozu warsztatu remontu uzbrojenia i sprzętu elektronicznego (WRUiE). Pełny dywizjonowy moduł ogniowy 155 mm Regina ma docelowo składać się z 3 baterii, po dwa plutony z 4 Krabami każdy. Do końca 2015 Huta Stalowa Wola (HSW) dostarczy do 11. pułku artylerii jeszcze 16 Krabów, 8 wozów dowodzenia i 5 wozów amunicyjnych, co oznacza, że dopiero na początku 2016 DMO będzie w pełni ukompletowany. Na tegorocznym MSPO 155-mm dywizjonowy moduł ogniowy Regina otrzymał wyróżnienie ministra obrony narodowej.

W 2008 Departament Polityki Zbrojeniowej MON zawarł trzyletnią umowę z Centrum Produkcji Wojskowej Huta Stalowa Wola (CPW HSW) na wykonanie pracy wdrożeniowej 155-mm dywizjonowy moduł ogniowy, czyli ostatnią fazę programu Regina (Regina rusza, 2008-05-21). Po zakończeniu prób (Pozytywne wyniki badań działa dla Kraba, 2011-05-24) i wdrożeniu wszystkich pojazdów do produkcji (Pierwszy polski Krab, 2011-09-05), Inspektorat Uzbrojenia MON podpisał 29 czerwca aneks do umowy z 2008 (276 programów, 2012-02-16). Obejmował on dostarczenie przez HSW kompletnego dywizjonowego modułu ogniowego do końca października 2015. W skład tego ostatniego mają wchodzić m.in. 24 armatohaubice Krab kalibru 155 mm, 2 wozy dowódczo-sztabowe (dowódcy dywizjonu i szefa sztabu dywizjonu) WDSz i 9 wozów dowódczych (3 dowódców baterii i 6 dowódców plutonu ogniowego) WD na podwoziu gąsienicowym, jak też 3 wozy amunicyjne na podwoziach Jelcza P882.53 (Premiera Jelcza 882D53, 2011-09-05) oraz wóz remontu uzbrojenia i elektroniki WRUiE na podwoziu Jelcza P662D.35".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=8763

[macvsog]

Kontrakt na izraelskie armatohaubice

Izraelski Elbit Systems podpisał dwa kontrakty warte łącznie 50 mln USD na dostawy do nieujawnionego państwa azjatyckiego kołowej armatohaubicy i systemu łączności.
Wczoraj Elbit (Mniejszy obrót Elbitu, 2011-03-17) potwierdził podpisanie dwóch kontraktów wartych ok. 50 mln USD z nieujawnionym państwem Dalekiego Wschodu. Pierwszy obejmuje dostarczenie w ciągu 3 lat wartego 30 mln USD samobieżnego 155-mm systemu artyleryjskiego Soltam ATMOS (od 2010 właścicielem 100% udziałów Soltam Systems jest Elbit). Drugi na kwotę blisko 20 mln USD dotyczy radiostacji osobistych, które mają trafić do odbiorcy do połowy października 2013".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=8823

[macvsog]

Testy chińskiego Zubra"

W Internecie pojawiły się zdjęcia z testów pierwszego zamówionego przez ChRL małego poduszkowca desantowego proj. 12322 Zubr.
Testy miały zostać realizowane w ostatnich dniach u wybrzeży Ukrainy. W ich trakcie ćwiczone miały być procedury związane, m.in. z załadowywaniem na pokład jednostki ciężkiego sprzętu. Według pojawiających się w przeszłości informacji ChRL miała zamówić cztery poduszkowce proj. 12322. Dwa z nich mają zostać zbudowane na terenie Ukrainy, dwa kolejne już w Chinach. Wartość zawartego porozumienia miała sięgać 315 mln USD".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=8830

[macvsog]

Australia kupuje dodatkowe M777A2"

Australijskie władze ogłosiły decyzję w sprawie zakupu dodatkowych 19 haubic holowanych M777A2.
Informacja w sprawie decyzji o zakupie dodatkowych haubic została podana wczoraj przez ministra obrony Stephena Smitha. Koszt 19 nowych M777A2 miałby wynieść około 70 mln USD. Rząd nie podał terminu dostaw haubic, który będzie musiało zostać teraz wynegocjowany z ich producentem – BAE Systems.

Australijska armia dysponuje już 35 M777A2, zamówionymi w 2009. Wcześniej Canberra rozważała zakup 57 haubic tego typu w ramach programu modernizacji systemów artyleryjskich Land 17 (Akceptacja dla australijskich M777, 2009-10-20; M777 dla Australii, 2008-07-21).

W jego ramach australijskie władze chciały zakupić odpowiednią liczbę armatohaubic samobieżnych. Ostatecznie zrezygnowano z tych planów, a w ich miejsce zdecydowano się na dodatkowe M777A2. Nowe haubice pomogą w skompletowaniu dodatkowych dwóch baterii artyleryjskich obok czterech pozostających w służbie.

Informacja o planowanym zakupie przez Australię dodatkowych M777 jest już drugą dotyczącą sprzedaży tych haubic w ostatnim czasie. Przed kilkoma tygodniami indyjskie media poinformowały, że New Delhi zamierza złożyć oficjalne zamówienie u amerykańskich władz na zakup 145 M777 (Indie zamawiają M777 w USA , 2012-10-01; Indie kupiły haubice M777, 2012-05-13). W przeszłości zamówienia na haubice BAE Systems składały siły zbrojne USA (Ostatnie zamówienie?, 2011-10-03; Tysiąc haubic M777, 2011-02-24) i Kanady (Kanada kupiła M777, 2009-05-28)".
Źródło:
http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=8839

[macvsog]

Testy Boxera w Rosji"

Agencja Interfax doniosła o zakończonych testach dwóch kołowych transporterów opancerzonych GTK Boxer 8x8 na rosyjskich poligonach.
Agencja informacyjna Interfax poinformowała, powołując się na źródła w kręgach dyplomatyczno-wojskowych, że w Rosji były przeprowadzane próby porównawcze dwóch kołowych transporterów opancerzonych GTK (Gepanzerte Transport-Kraftfahrzeug) Boxer 8x8 rozwijanych przez niemiecko-holenderskie konsorcjum ARTEC (Armoured Vehicle Technology). Według informatora agencji, rosyjscy eksperci sprawdzali m.in. dzielność terenową Boxera, jak też jego dostosowanie do surowych, rosyjskich warunków klimatycznych. Jest to kolejny test tego transportera opacancerzonego po serii prób w Australii (Australijskie testy Boxera, 2010-04-20), oceniających przydatność GTK do misji w Afganistanie.

Pierwszy seryjny kołowy transporter opancerzony GTK Boxer został przekazany armii w 2009 (Pierwszy, seryjny Boxer dostarczony, 2009-09-25), od lipca 2011 transportery są używane w Afganistanie (Boxery w Afganistanie, 2011-08-03), zaś setny GTK został dostarczony w lutym 2012 (Setny Boxer dla Niemiec, 2012-02-07). Niestety, nie ma informacji, jak Boxer wypadł na tle innych zachodnich transporterów opancerzonych, którymi zainteresowani byli Rosjanie - włoskiego Centauro/Freccia (Rosja testuje Centauro, 2012-05-12) i fińskiego AMV. Testy Boxerów zakończyły program poszukiwania następcy przestarzałego i cieszącego się złą opinią żołnierzy BTR-80, podstawowego kołowego transportera opancerzonego rosyjskiej armii.
Ujawnienie obecności dwóch kto GTK Boxer w Rosji zbiegło się w czasie z przyśpieszeniem programu Bumerang (Przyśpieszony KTO Bumerang, 2012-10-12) i decyzją o zrezygnowaniu z planów zakupu BTR-90 (FR rezygnuje z BTR-90, 2011-10-30) rozwijanego przez krajowego producenta WPK (Wojenno-Promyszlennaja-Kompanija).

Rosyjscy generałowie już wcześniej wyrażali opinie, że proponowane przez rosyjski przemysł uzbrojenie, jest przestarzałe i nie spełnia wymogów współczesnego pola walki. W 2010 premier Dmitrij Miedwiediew podczas wizyty na poligonie Gorochowieckij skrytykował poziom zabezpieczenia rosyjskich żołnierzy przed ostrzałem. Po tym resort obrony zrezygnował z zakupów samochodów patrolowych Tigr na rzecz włoskich LMV (Rosyjskie(?) Rysie, 2012-03-14).

Po zaniechaniu rozwoju BTR-90 Rostok rosyjski resort obrony rozpoczął za granicą poszukiwania opancerzonego pojazdu kołowego dla wojsk zmechanizowanych. W maju 2012 rozpoczęły się testy włoskiego samobieżnego niszczyciela czołgów Centauro i należącego do tej samej rodziny pojazdów, kołowego bwp Freccia (Rosjanie zainteresowani Centauro, 2010-12-07). Miesiąc później prezydent Finlandii Sauli Niinistoe poinformował, że Rosja chce kupić produkowane przez Patrie, transportery opancerzone (Rosja chce kupić 500 AMV, 2012-06-22).

Program Bumerang ma doprowadzić do przyjęcia do uzbrojenia wojsk rosyjskich nowej, wielozadaniowej platformy kołowej (Rosyjskie projekty pancerne, 2012-08-03). Prototypy Bumeranga mają być gotowe w 2013. Źródło agencji Interfax potwierdziło, że testy wszystkich zachodnich pojazdów zostały już zakończone. W najbliższym czasie dokumentacja podsumowująca cykl prób ma trafić do ministerstwa obrony Federacji Rosyjskiej. Po podjęciu decyzji o wyborze zagranicznego pojazdu, rozpoczną się negocjacje z jego producentem, obejmujące m.in. transfer technologii i stworzenie w Rosji spółki joint venture zajmującej się wytwarzaniem pojazdu".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=8852

[macvsog]

USS America- nowy okręt desantowy, i nowa klasa

US Navy poinformował o uroczystym nadaniu umienia nowemu uniwersalnemu okrętowi desantowemu typu America, USS America (LHA 6).
Uroczystość nadania imienia odbyła się 20 października na terenie zakładów Huntington Ingalls Industries w Pascagoula. USS America (LHA 6) jest pierwszą jednostką powstałą w oparciu o konstrukcję nowego typu okrętów desantowych US Navy – America - które w przyszłości mają zastąpić systematycznie wycofywane ze służby desantowce typu Tarawa. Przed kilkoma miesiącami producent okrętów otrzymał zlecenie na budowę drugiego okrętu nowego typu, przyszłego USS Tripoli, którego dostawa planowana jest na 2018 (Zlecenie na USS Tripoli, 2012-06-02).

Desantowce typu America mają być docelowo wykorzystywane do transportu żołnierzy wraz z wspierającą ich grupą lotniczą. Standardowo, skompletowana pod kątem potrzeb niemal 1700 żołnierzy piechoty, ma składać się z 6 myśliwców, 12 transportowców hybrydowych MV-22B Osprey, 4 ciężkich śmigłowców transportowych CH-53K, 7 lżejszych, uderzeniowych/transportowych AH-1Z/UH-1Y oraz pary MH-60S, przeznaczonych do misji poszukiwawczo-ratowniczych. W przyszłości z ich pokładów mają operować myśliwce wielozadaniowe F-35 Lightning II w wersji B cechującą się możliwością skróconego startu i pionowego lądowania (STOVL) (Szkolenie na F-35B, 2012-08-25)".
Więcej:
http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=8871

[macvsog]

Pierwsze Leopardy w Indonezji w 2012?"

Indonezyjskie ministerstwo obrony informuje, że pierwsze dostawy związane z zakupem niemieckich używanych pojazdów pancernych, w tym ok. 100 czołgów Leopard 2, mogą zostać zrealizowane jeszcze w br. Niemcy nie komentują tych doniesień.
Sjafrie Sjamsuddin zastępca sekretarza obrony Indonezji zapewnił kilka dni temu, że wszystkie polityczne i administracyjne formalności, związane z zakupem niemieckiego sprzętu pancernego, zostały już zakończone. Dodał, że pierwszych dostaw można spodziewać się jeszcze przed końcem bieżącego roku.

Azjatycki kraj chce kupić 103 czołgi, 7 (lub 10) wozów zabezpieczenia technicznego i 50 bwp Marder za ok. 280 mln USD (Jeszcze o Leopardach dla Indonezji, 2012-09-24). Minister Sjamsuddin powiedział jednak, że Rheinmetall sprzeda nie odmiany A4 i A6, ale A4 i pojazdy zmodernizowane do standardu Revolution. Pierwsze dostawy mają zostać zrealizowane jeszcze przed końcem br. Indonezja zamierza także podjąć się w przyszłości serwisowania wozów i rozpocząć ich produkcję licencyjną. Według Defense News, wstępne porozumienie w tej sprawie ma zostać zawarte 7 listopada w Dżakarcie. Rheinmetall, zgodnie z polityką informacyjną dotyczącą transakcji eksportowych, nie wypowiada się na temat umowy.

Zapewnienia resortu obrony Indonezji – dotyczące szybkiej realizacji zlecenia – zostały jednak poddane w wątpliwość przez oświadczenie przedstawicieli niemieckich władz federalnych, odpowiedzialnych za kontrolę eksportu wojskowego. Poinformowali oni, że do tej pory nie rozpatrywali wniosku o sprzedaż broni do Indonezji".
Źródło:
http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=8964

[macvsog]

Astros II dla Indonezji"

Avibras dostarczy Indonezji 36 wyrzutni artyleryjskich systemów rakietowych Astros II. Umowa przewiduje również transfer technologii i praw do serwisowania systemu.
Brazyliska Avibras Industria Aerospacial dostarczy Indonezji dwa bataliony po 18. artyleryjskich wyrzutni artyleryjskich systemów rakietowych Astros II Mk.6 wraz z pojazdami: do transportu systemów, amunicyjnymi i dowodzenia, systemem kontroli ognia, mobilnymi stacjami meteorologicznymi oraz wozami zabezpieczenia technicznego. Umowa przewiduje również szkolenie wraz z symulatorami oraz pakiet części zamiennych.

Zgodnie z podpisaną 8 listopada umową, brazylijski producent przekaże również indonezyjskim państwowym zakładom PT Pindad i PT Dirgantara oraz narodowemu instytutowi aeronautyki i technologii kosmicznej związane z Astrosem technologie. Będzie to wykorzystane do ich serwisowania i remontowania, a także może stanowić podstawę do produkcji systemów w przyszłości.

Pomimo, że nie ujawniono wartości transakcji, to w ubiegłym miesiącu na konferencji prasowej, przed defiladą wojskową, która odbyła się 5 października, dyrektor biura informacji sił zbrojnych, gen. Bryg. Arhanud Sisriadi powiedział, że Indonezja zakupiła ten system za 405 mln USD. Dzięki temu kraj ten – po Brazylii, Malezji, Iraku, Arabii Saudyjskiej, Bahrajnie i Katarze – stanie się ósmym odbiorcą Astors II.

Avibros pracuje już nad nowym systemem, Astors III Mk.7, w ramach państwowego programu artyleryjskiego systemu rakietowego o zasięgu do 300 km, Astors 2020 (Astros 2020 wystartował, 2011-08-30).

Nie jest to pierwszy kontrakt wojskowy między obu krajami w ostatnim czasie. W 2010 Indonezja kupiła w Brazylii 16 samolotów szkolno-bojowych EMB-314 Super Tucano. Ich dostawy rozpoczęły się w sierpniu br. (Super Tucano dla Indonezji, 2010-11-11)".
Źródło:
http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=9066

[macvsog]

Kalibry na rosyjskich okrętach podwodnych"

W przyszłym roku WMF zacznie przezbrajać posiadane okręty podwodne w kompleksy z naddźwiękowymi pociskami samosterującymi Kalibr. Ma to wzmocnić potencjał uderzeniowy rosyjskiej floty.
Według dziennika Izwiestia, w nowe systemy uzbrojenia, przeznaczone do atakowania celów lądowych i morskich, będą przezbrajane okręty podwodne proj. 971 Szczuka-B i proj. 877 Warszawianka (6 Warszawianek dla FCz do 2017, 2012-02-06). W uzbrojeniu Wojenno Morskowo Fłota FR znajduje się obecnie ponad 20 okrętów tych projektów. Pociski samosterujące kompleksu Kalibr mogą być z nich wystrzeliwane z typowych wyrzutni torpedowych kal. 533 mm.

W pierwszej kolejności w pociski samosterujące Kalibr mają być przezbrajane okręty podwodne proj. 971 24. Dywizji Floty Północnej. Po nich ma przyjść kolej na okręty tego projektu Floty Oceanu Spokojnego. W wypadku okrętów podwodnych proj. 877, jako pierwsze w Kalibry mają być uzbrajane jednostki 165. Brygady Floty Północnej.

Według źródła gazety w ministerstwie obrony, prace nad integracją pocisków Kalibr z okrętami podwodnymi znajdującymi się w wyposażeniu WMF już się rozpoczęły. Prowadzone są na okręcie proj. 971 K-328 Leopard w czasie jego remontu w stoczni Siewmasz. Na początku listopada przeprowadzono próby strzelań pociskami samosterującymi Kalibr z nowego okrętu podwodnego Siewierodwinsk proj. Jasień. Stanowią one jego standardowe uzbrojenie.

W Kalibry uzbrajane są już okręty innych typów. M.in. okręt podwodny proj. 636.6 B-261 Noworosyjsk, budowany obecnie przez Admiratielskije Wierfy w St. Petersburgu (Stępka pod Noworossijsk, 2010-08-22). W latach 2014-2015 program obejmie także kolejne jednostki tego projektu – Rostow-na-Donu i Staryj Oskoł (Stępka pod kolejny OP proj. 636.3, 2012-08-18). Rozważane jest też uzbrajanie w Kalibry nowych OP proj. 677 Łada, w tym już zbudowanego, pierwszego z serii – Sankt-Petersburg (Rosyjski okręt podwodny z nowym napędem, 2012-10-31).

Samosterujące pociski rakietowe kompleksu Kalibr-PŁE (w wersji eksportowej, o ograniczonych parametrach, oznaczane jako Club) – w zależności od wersji – mają zasięg 300 km do 2,5 tys. km w wypadku przenoszenia głowic konwencjonalnych o masie 300-400 kg. W wypadku uzbrojenia w głowicę jądrową, zasięg ulega ograniczeniu. Ich radiolokacyjny system naprowadzania umożliwia trafienie w cel z dokładnością 2-3 m. W konwencjonalnej wersji przeciwokrętowej Kalibr może zniszczyć jednym uderzeniem okręt nawodny wielkości krążownika (źródła rosyjskie twierdzą, że do zniszczenia lotniskowca klasy Nimitz trzeba 3-4 takich pocisków). Zwalczanie pocisków tej klasy współczesnymi systemami obrony powietrznej jest praktycznie niemożliwe".
Źródło:
http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=9074