Ile czołgów mieli Sowieci...

[grba]

22.06.2007

Michaił Siemionowicz Szutenko – pułkownik w stanie spoczynku, członek Towarzystwa naukowo-wojskowego przy Głównym Centrum Kulturalnym MON Federacji Rosyjskiej


NIEWYKORZYSTANA PRZEWAGA
Jeszcze raz o czołgach i wojskach pancernych Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej i Wermachtu

W wydawnictwie pod intrygującym tytułem „Uwolnione od klauzuli tajności” napisanym zespołowo pod redakcją generała-pułkownika G. F. Kriwoszejewa zamieszczono otrzymane w „wyniku badań” dane statystyczne wraz z wnioskami dotyczącymi porównania ilości sprzętu woskowego znajdującego się w siłach zbrojnych ZSRR i Niemiec. W danych dotyczących ilości sowieckich czołgów wszystkich typów podano następujące liczby:

- w armii czynnej – 14,2 tysiąca

- w okręgach wojskowych i rezerwie Najwyższego Głównego Dowództwa – 8,4 tysiąca

Przy tych liczbach pojawiły się następujące uwagi dotyczące liczby 14,2 tysiąca w armii czynnej: 44% było w bieżącym remoncie, a 29% w kapitalnym czołgów, stąd rzeczywista liczba czołgów w armii czynnej wynosiła 3,8 tysiąca. Co się tyczy sił niemieckich na froncie z Sowietami liczba czołgów wynosiła 4,3 tysiąca, a więc stosunek sił wynosił 1:1,1 z przewagą Niemiec. „Badania naukowe” Kriwoszejewa pozbawione są odsyłaczy do dokumentów i informacji o metodach otrzymania tych absurdalnych liczb.

W roku 1994 zespół Wojskowego Instytutu Historii Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej wydał dzieło będące rezultatem wieloletniej pracy zatytułowany „Skład jednostek bojowych Sił Zbrojnych ZSRR w przededniu Wielkiej Ojczyźnianej Wojny. Zbiór danych statystyczny nr 1 (22 czerwca 1941), Wydawnictwa Wojskowe 1994.

W tym zbiorze opublikowano analizę comiesięcznych meldunków płynących z armii zawierających między innymi także dla 1 czerwca 1944 r. dane liczbowe o rodzajach sprzętu wojskowego wraz ze szczegółowymi zestawieniami ilości wyposażenia w poszczególnych armiach, korpusach i innych jednostkach. Dane te zupełnie nie odpowiadają wynikom „naukowych badań” zespołu badawczego pod kierownictwem Kriwoszejewa.

Trzeba dodać, że „Zbiór Danych Statystyczny nr 1” został wydany w 25 egzemplarzach! Ponownie w 2001 w liczbie 100 egzemplarzy z klauzulą „do użytku wewnętrznego.

Z tej przyczyny konieczne jest przedstawienie danych liczbowych dotyczących ilości i rodzajów czołgów zawartych w „Zbiorze Danych Statystyczny nr 1” wraz z informacjami z dzienników bojowych jednostek i związków bojowych.

[Parowóz]

cyt:44% było w bieżącym remoncie, a 29% w kapitalnym czołgów,"

ruscy jak zwykle próbuja usprawiedliwić swoją porażke w 41 roku

tzw remont biezący przeprowadza sie bez wyprowadzenia wozu ze składu jednostki - są to zwykłe naprawy sprzetu lub usuwanie prostych awarii przeprowadzane na bieząco np wymiana ogniwa gąsienicy
Czyli faktycznie te 44% było sprawne i na stanie jednostki na tyle na ile może być sprawny ruski czołg

[acer]

Odium zwycięstwa w 1945 dla nich sprawia, że chyba wszystkie straty w czołgach idą w cień....

[grba]

Znam dzieła Suworowa i to co pisał było dla mnie bajką. Teraz zapoznacie się danymi z owego bioru" wydanego z tyci nakładzie. Mocno się trzymajcie...
----------

Niemieckie czołgi

„Na dzień 1 czerwca 1941 liczba wszystkich niemieckich czołgów i wozów pancernych przyjętych z fabryk, przekazanych do armii czynnej i rezerw, a także tych znajdujących się w ośrodkach badań artyleryjskich i technicznych wynosiła 5639 sztuk.

PzKw I – 877 szt.
35 (t) – 187 szt.
PzKw II – 1072 szt.
czołgi miotacze ognia – 85 szt.
38 (t) – 754 szt.
PzKw III – 1400 szt.
PzKw IV – 517 szt.
wozów dowodzenia - 330 szt.
Razem – 5362 szt.
Wozów bojowych – 377 szt.
Łącznie w amii na Froncie Wschodnim 22 czerwca 1941 roku było bez czołgów miotaczy ognia 3332 szt. (B. Mueller-Hillebrandt, Informator „Wojska Lądowe Niemiec 1933-1945).

Ilość według uzbrojenia była następujące:

PzKw I z dwoma karabinami maszynowymi 7,92 mm – około 180 szt.
PzKw II z armatą 20 mm i karabinem masz. 7,92 mm – 746 szt.
38 (t) z armatą 37 mm i 2 karabinami maszynowymi 7,92 – 772 szt.
PzKw III działo 37 lub 50 mm, 3 karabiny maszynowe – 965 szt.
PzKw IV działo krótkolufowe 75 mmm, 2 karabiny maszynowe 7,92 – 439 szt.
czołgi dowódców – 230 szt.

Nie zapadła decyzja o włączeniu w skład jednostek pancernych natarcia zdobycznych czołgów francuskich, dlatego na uzbrojeniu tych dywizji nie występowały.

Teraz kilka wyjaśnień dotyczących wojsk pancernych sojuszników Niemiec (Finlandii, Słowacji, Węgier, Rumunii o Włoch), które w naszych publikacjach są wymieniane jako znacząca część sił pancernych. W rzeczywistości liczył się sprzęt fiński i rumuński. Armia fińska liczyła 86 czołgów, w tej liczbie były sowieckie zdobyczne przestarzałe T-26 i BT, także samochody pancerne zbudowane na ich bazie, oprócz tego mieli kilka naszych średnich czołgów T-28 z ostatnich lat ich produkcji z długim armatą 76,2 mm ze wzmocnionym pancerzem.

Na uzbrojeniu rumuńskiej brygady pancernej było 60 szt. czeskich czołgów LTvz35 i część czołgów „Renault” z lat 20-tych.

Niemcy do jesieni 1939 roku, do napadu na Polskę mieli 6 dywizji pancernych wzoru 1939 i 4 lekkie dywizje piechoty mające na uzbrojeniu czołgi. Po przekształceniu tych ostatnich dywizji w pancerne na dzień 1 kwietnia 1940 r. (przed atakiem na Zachód) ogółem mieli 10 dywizji pancernych. Utworzono, na początek jedną, a następnie kolejne trzy grupy pancerne Kleista, Guderiana i Hatha, które w wyniku koncentracji miały zwiększyć siłę uderzenia wojsk pancernych. Do napadu na ZSRR przygotowano cztery pancerne grupy (od grudnia 1941 nazwane „armiami”). Dowództwo wojskowe Niemiec sprawdziło działanie tych sił nie tylko teoretycznie ale także w trakcie walki manewrowej oddziałów pancernych, których podstawowym wyposażeniem były ciężkie czołgi. Hitler uznał, że 10 dywizji pancernych to niewystarczająca siła i podjął decyzje o formowaniu kolejnych jedenastu od 11 do 21. Szybkim sposobem realizacji tego rozkazu było przekształcenie w dywizjach pancernych, które składały się z dwóch pułków, jednego pułku w jednostkę organizacyjną nowej dywizji. W rezultacie jądro pancernej dywizji w czasie kampanii na Zachodzie stanowiła brygada pancerna złożoną z dwóch pułków, to po reorganizacji podstawą dywizji pancernej był jeden pułk pancerny dwu lub trzy batalionowy. 22 czerwca 1941 roku na granicy z ZSRR skancerowano 17 dywizji pancernych.

CZOŁGI ZSRR

Stan czołgów na 1 czerwca 1941 roku wynosił ponad 25 tysięcy, w tym sprawnych było 18 844 szt. W czerwcu 1941 wyprodukowano dodatkowo 305 czołgów.

Typy i rodzaje czołgów, w nawiasie liczba sprawnych)

T-35 z armatą 76 mm, z 2 armatami 45 mm i 5 karabinami maszynowymi 7,62 mm – 59 szt. (42. szt.)
KW-1 z armatą 76 mm, 4 karabinami masz. 7,62 mm – 412 szt. (410)
KW-2 z haubicą 152 mm 4 karabinami masz. 7,62 mm – 135 szt. (134)
T-28 z działem 76 mm 4 karabinami masz. 7,62 mm – 442 (292)
T-34 z armatą 76 mm, z 2 karabinami msz. 7,62 – 1030 szt. (1029)
BT-7M z armatą 45 mm 1 karabin masz. 7,62 – 704 szt. (668)
BT-7 z armatą 45 mm 1 karabin masz. 7,62 – 4563 szt. (3791)
BT-5 z armatą 45 mm 1 karabin masz. 7,62 – 1688 szt. (1261)
BT-2 z armatą 37 mm 1 karabin masz. 7,62 – 594 szt. (492)
T-26 z armatą 45 mm 2 karabiny masz. 7,62 – 9998 szt. (8423)
T-40 z 2 karabinami masz. 12,7 mm i 7,62 mm – 160 szt. (159)
T-38 z 1 karabinem masz. 7,62 – 1129 szt. (733)
T-37 z 1 karabinem masz. 7,62 – 2331 szt. (1483)
T-27 z 1 karabinem masz. 7,62 – 2376 szt. (1060)
SU-5 z 1 armatą 76 mm – 28 szt. (16)

W sumie 25 621 czołgów będących na stanie, z tego 19 997 sprawnych gotowych do działań bojowych to jest 78%.

Do tego należy dodać jeszcze około tysiąca wozów bojowych wyposażonych w armaty 45 mm.
--------